REO SPEEDWAGON: "Hi Infidelity"

Χρειάστηκε παραπάνω από μια δεκαετία για τους Αμερικανούς REO Speedwagon προκειμένου να καταξιωθούν, τόσο στην πατρίδα τους, όσο και στη συνείδηση του ευρύτερου μουσικού κοινού. Ξεκινώντας ως ένα απλό bar band στα τέλη της δεκαετίας του '60, το συγκρότημα διανύει ολόκληρη την επόμενη δεκαετία με μέτρια απήχηση στην Αμερική, μέχρι που κάνουν δυναμική είσοδο στην δεκαετία του '80 με το ένατο studio album τους, "Hi Infidelity". Μετά από μια μακρά μουσική διαδρομή και 8 -σχετικά- μέτριες δισκογραφικές δουλειές, το "Hi Infidelity" έρχεται επιτέλους να εκτοξεύσει τη μπάντα στις πρώτες θέσεις των chart της εποχής, βγάζοντάς τους από την αφάνεια και εξασφαλίζοντάς τους θριαμβευτική αναγνώριση διεθνούς επιπέδου. Το "Hi Infidelity" φαίνεται να καλύπτει τα γούστα ενός ευρύτατου φάσματος μουσικού κοινού, συνδυάζοντας αρμονικά ατμοσφαιρικές μπαλάντες με hard rock κομμάτια. Είναι λογικό, αν αναλογιστούμε την πολυμορφικότητα και στο line-up της μπάντας, με τον “σκληρό” Gary Richrath στην κιθάρα από τη μια, και τον Kevin Cronin πίσω απ’ το μικρόφωνο, από την άλλη, έναν σπουδαίο pop/ballad συνθέτη. Ο δίσκος ανοίγει με το "Don't Let Him Go", ένα κομμάτι με έντονο το στοιχείο των πλήκτρων, το οποίο έκτοτε αποτελεί το εισαγωγικό κομμάτι όλων των live εμφανίσεων των REO. Εκ των 10 συνολικά κομματιών του συγκεκριμένου δίσκου, έξι ήταν τα single που κατόρθωσαν να μπουν στα chart της εποχής, συμπεριλαμβανομένου και του "Keep on Loving You", ενός εκ των δημοφιλέστερων κομματιών των REO Speedwagon, που αποτέλεσε και την πρώτη νούμερο 1 επιτυχία τους, αλλά και του "Take It on the Run", που έφτασε μέχρι και την 5η θέση των charts. Οι δυο προαναφερθείσες μπαλάντες συνδυάζονται αρμονικά μέσα στον δίσκο με τα σκληρά "Tough Guys" (στην εισαγωγή του οποίου ακούμε ένα απόσπασμα της τηλεοπτικής σειράς των 50s, "The Little Rascals"), και "Someone Tonight", με το τελευταίο να ερμηνεύεται από τον μπασίστα Bruce Hall αντί του frontman Kevin Cronin. Ιδιαίτερη αναφορά θα πρέπει να γίνει και στην άλλη μεγάλη μπαλάντα που κλείνει τον δίσκο, "I Wish You Were There", αλλά και στο up-tempo "In Your Letter", ένα κομμάτι εμφανώς επηρεασμένο από τον ήχο των 60’s, το οποίο μάλιστα φημολογείται ότι ο Richrath έγραψε για μια πρώην φιλενάδα του που τον παράτησε μέσω ενός γράμματος. Στα highlights περιλαμβάνονται φυσικά και τα "Follow My Heart", "Out of Season" και "Shakin' It Loose", παρόλο που ποτέ δεν κατάφεραν να τύχουν ιδιαίτερου airplay από τα ραδιόφωνα της εποχής. Μετά την κυκλοφορία του "Hi Infidelity" οι REO Speedwagon συνέχισαν να απολαμβάνουν σχετική επιτυχία καθ’ όλη τη διάρκεια της δεκαετίας του ‘80, μέχρι που το κίνημα του grunge ήρθε να ανατρέψει τα μουσικά δεδομένα. Φυσικά, ποτέ δεν κατόρθωσαν να ηχογραφήσουν κάτι ανάλογο του "Hi Infidelity", τόσο μουσικά όσο και εμπορικά. Τον Οκτώβριο του 2004, 24 χρόνια μετά, οι REO ηχογραφούν και πάλι το album, ζωντανά αυτή τη φορά όμως, για λογαριασμό της μουσικής ενότητας του XM Radio, με τον τίτλο "THEN...AGAIN...LIVE!" Στις 21 Ιουλίου του 2011, η Sony Music επανακυκλοφορεί το "Hi Infidelity" με αφορμή τα 30 χρόνια από την πρώτη κυκλοφορία του album. Η ειδική αυτή έκδοση περιλαμβάνει ένα bonus disc με τον τίτλο "The Crystal Demos", αλλά και επιπλέον φωτογραφικό υλικό, memorabilia και σημειώσεις από τους Cronin και Richrath, που αιχμαλωτίζουν την ατμόσφαιρα από τη χρυσή περίοδο της μπάντας. Το "Hi Infidelity" είναι -ίσως- από τα λίγα εκείνα album που κατορθώνουν να παραμένουν ποιοτικά και άρτια μουσικά, ακόμα και σήμερα, παρά την εμπορική τους καταξίωση. Έχοντας ήδη πουλήσει πάνω από 10 εκατομμύρια αντίτυπα (αποτελώντας το rock LP με τις μεγαλύτερες πωλήσεις το 1981), για το συγκρότημα αποτέλεσε αναμφισβήτητα το μεγάλο breakthrough στην καριέρα τους. Για όλους εμάς, απλά ένα από τα καλύτερα rock ‘n roll album όλων των εποχών. Όλοι οι φανατικοί του είδους, σπεύσατε! Tracklist: 1. Don't Let Him Go 2. Keep On Loving You 3. Follow My Heart 4. In Your Letter 5. Take It On the Run 6. Tough Guys 7. Out of Season 8. Shakin' It Loose 9. Someone Tonight 10. I Wish You Were There Μπάντα: • Kevin Cronin – φωνητικά, ρυθμική / ακουστική κιθάρα • Gary Richrath – κιθάρες, φωνητικά • Bruce Hall – μπάσο, κιθάρα, φωνητικά • Alan Gratzer – drums • Neal Doughty – πλήκτρα Λίλιαν Καραχρήστου

EKTOMORF: “The Acoustic”

Σε ένα πράγμα έχουν δίκιο να καυχιούνται οι Ούγγροι Ektomorf! Αυτό είναι όντως ένα από τα δυνατότερα “ακουστικά” άλμπουμ που έχω ακούσει! Συγκρινόμενο με τις δουλειές της μπάντας, σίγουρα είναι πιο χαλαρό, μα πιστέψτε με έχω ακούσει official άλμπουμ από μπάντες που ακούγονται ηχητικά ακριβώς το ίδιο και νιώθουν πως έχουν δημιουργήσει την εσχάτη καφρίλα! Τι προσφέρει λοιπόν το “The Acoustic” στους οπαδούς; Πέντε νέα κομμάτια, ειδικά κατασκευασμένα από το δημιουργό Zoli για τούτη τη κυκλοφορία, αλλά και 2 cover songs, το ένα στο πασίγνωστο “Simple Man” των Lynyrd Skynyrd και το δεύτερο “Folsom Prison Blues” του country/blues καλλιτέχνη Johnny Cash! Μετά το “Sea of My Misery”, ήταν προφανές ότι κάτι ανάλογο θα λειτουργούσε θετικά και όπως φαίνεται.. λειτούργησε! Οκ μπορεί να μην είναι thrash καταιγισμός, αλλά πραγματικά δεν υπάρχει δικαιολογία για τους οπαδούς της μπάντας έστω, να σνομπάρουν το “The Acoustic”, αφού είναι τίμιο! Ούτε ριζική αλλαγή στον ήχο τους είναι, ούτε ξεπούλημα, ούτε καμία φλώρικη προσέγγιση της ευαίσθητης πλευράς των Ektomorf! Απλά είναι κάτι διαφορετικό, μια extra κυκλοφορία και όχι μια συνέχεια της μπάντας, που όμως πραγματικά τιμά την ίδια αλλά και τους οπαδούς της, αφού αναδεικνύει όχι μόνο τις ικανότητες, αλλά και τις ρίζες της! Οι οπαδοί βουτήξτε το χαλαρά! Μιχάλης Κανακουσάκης

O STEVE NEWMAN μιλάει στο Rockway.gr

Ένας σημαντικός αλλά και συνάμα α­δι­κη­μέ­νος καλλιτέχνης του aor και γενικότερα του melodic rock ήχου, ο ε­ξαι­ρε­τι­κός Steve Newman μας έκανε την τιμή να ανοίξει την καρδιά του στο Rockway.gr. Mε την σεμνότητα και την απλότητα που τον διακρίνει αποκάλυψε τις σκέψεις και τις απόψεις του για το νέο του άλμπουμ αλλά και τον ενθουσιασμό του που θα εμφανιστεί με το συγκρότημα του το φετινό Μάρτιο στη Θεσσαλονίκη. Καλησπέρα Steve, είμαστε από το Rockway.gr… Καλησπέρα, τιμή μου που μιλώ μαζί σας και ένα μεγάλο γεια σε όλους τους αναγνώστες σας! Μετά από τόσα χρόνια στη μουσική σκηνή, ποια είναι τα κίνητρα για να συνεχίζεις ακόμη να ηχογραφείς δίσκους; Αυτό είναι ένα μεγάλο ερώτημα, νομίζω ότι είναι καθαρά για την αγάπη αυτής της μουσικής, δεν είναι βεβαίως για οποιαδήποτε οικονομική ανταμοιβή (γέλια). Πιστεύω ότι η δημιουργία μουσικής πρέπει να είναι ένα πολύ εγωιστικό πράγμα, αν γράφεις μουσική για να ευχαριστήσεις τους άλλους, τότε έχεις ήδη χάσει την ταυτότητά σου. Είμαι πολύ τυχερός που είμαι στη θέση να γράψω μουσική που δεσμεύει τους ανθρώπους και πιστεύουν σε αυτό που κάνω, το οποίο είναι πολύ συγκινητικό. Αυτό μου δίνει τη δύναμη και το πάθος για να γράφω τραγούδια και να ηχογραφώ άλμπουμ. Στο τελευταίο σου, άλμπουμ εντοπίζεις διαφορές με τις προηγούμενες κυκλοφορίες σου ή όχι; Νομίζω ότι το "Under Southern Skies" είναι ένα κομμάτι από μια επιστροφή στα προηγούμενη άλμπουμ για μένα, στιχουργικά είναι ένα πολύ πιο προσωπικό άλμπουμ. Τραγούδια όπως το "Wish You Were Here" (γραμμένο για τους γονείς μου) και "Montserrat" κατέχουν μια μεγάλη δόση από προσωπικές μνήμες και εμπειρίες. Νομίζω ότι πάντα θα γράφω μουσική για πράγματα που μου συμβαίνουν, αλλά υποθέτω ότι τα θέματα στα τραγούδια είναι πολύ πιο ωμά και απροκάλυπτα. Ξεχωρίζεις κάποιο τραγούδι από το “Under Southern Skies” Ναι, ήδη αυτά που έχω αναφέρει. Νομίζω ότι το άλμπουμ έχει μια μεγάλη ποικιλία αυτή τη φορά, με ίσως λίγο περισσότερο βάση στη μουσική, σε αντίθεση με το τελευταίο άλμπουμ "The Art Of Balance". Μου αρέσει το δια­φο­ρε­τι­κό vibe των τρα­γου­διών όπως το "Fire with Fire" και το "Montserrat". Αλλά νομίζω ότι έχω επιστρέψει λίγο στην προηγούμενη ιστορία μου στα τραγούδια όπως το "Ghost In The Night" και "Killing Me". Υπάρχουν κάποιες σοβαρές αλλαγές στα μέλη του γκρουπ; Υπάρχουν μια-δυο αλλαγές από το 2010, όταν η μπάντα επέστρεψε. Το τρέχον line-up είναι Nic Lipscombe (τύμπανα), Paul Boyle (πλήκτρα), ο Dave Bartlett (Μπάσο), Shaun Bessant (Κιθάρες), και εγώ. Διαπιστώνεις και εσύ ότι το διαδίκτυο έχει κάνει ζημιά στη μουσική βιομηχανία ή τελικά έχει βοηθήσει τα ανεξάρτητα συγκροτήματα; Ναι, νομίζω ότι αυτό είναι μια πολύ καλή ερώτηση. Έχει βάλει πολλά ανεξάρτητα συγκροτήματα στο ίδιο πεδίο δράσης με άλλα, το οποίο νομίζω ότι είναι καλό και έχει κάνει τις μεγάλες δισκογραφικές εταιρείες να εργαστούν σκληρότερα. Στις μέρες μας και την εποχή μας είναι δικαίωμα του καθενός να προωθεί, καθώς και να ακούει κάθε είδος ή μορφή της μουσικής που επιλέγει. Είναι θετικό το γεγονός και ιδιαίτερα σε αυτό το είδος, μουσικά σχήματα να έχουν μια ίση ευκαιρία προώθησης της μουσικής τους. Υπήρχαν ιδιαιτερότητες ή δυ­σκο­λίες για να επιβιώσουν μέ­χρι σήμερα οι NEWMAN; Πρέπει πάντα να προσπαθείς για να παίξεις την μουσική σου ζωντανά και είναι δύσκολο, δεν νομίζω ότι θα αλλάξει ποτέ. Ω­στό­σο συνεχίζω να κάνω αυτό που πιστεύω και όσο ε­ξα­κο­λου­θώ να αισθάνομαι ότι αυ­τό που δημιουργώ έχει κάποια βάση θα συνεχίσω να το κάνω. Ποια είναι τα σχέδια σου για τη φετινή χρονιά και τι γίνεται με τις συναυλίες; Λοιπόν, όπως γνωρίζετε, είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι που θα έρθουμε στην Ελλάδα για να παίξουμε στο Rosewood Festival. Έχουμε επίσης επιβεβαιωθεί για τη 2η ημέρα στο φετινό Z Rock Festival στο Ηνωμένο Βασίλειο στις 6 Μαΐου, και έχουμε και άλλο ένα δύο live ανάμεσα από αυτά τα δύο. Έχεις συνεργαστεί με σπουδαίους μουσικούς και συνθέτες . Ποια συνεργασία σου ξεχωρίζεις ή είχε κάποιο σημαντικό νόημα για εσένα; Ήμουν πολύ τυχερός που έχω συνεργαστεί με μερικούς "Μεγάλους" ανθρώπους όπως τους Steve Morris, και Chris Ousey (Heartland), τον Pete Jupp και τον Steve Overland (FM), τον Anders Rydholm, και όλα τα μέλη των Grand Illusion, Vic Rivera, Terry Brock και Tommy Denander για να αναφέρουμε μερικούς. Όλοι είναι σπουδαίοι μουσικοί και φοβεροί άνθρωποι! Η Ευρώπη ζει πλέον με τον τρόμο της οικονομικής κατάρρευσης. Σε έχει επηρεάσει σαν καλλιτέχνη αυτή η κατάσταση; Αυτό είναι μια πολύ θλιβερή κατάσταση και πραγματικά δεν θα έπρεπε να συμβαίνει στις μέρες μας. Νομίζω ότι με επηρεάζει περισσότερο ως πρόσωπο, δεν μου αρέσει αυτό που βλέπω να συμβαίνει σε πολλά μέρη του κόσμου. Υποθέτω σαν κάποια παρηγοριά ότι, είναι ωραίο να πιστεύεις ότι αν η μουσική σου βοηθά τους ανθρώπους μέσα από τέτοιες στιγμές, τότε μπορείς να προσεγγίσεις και να απαλύνεις αυτό που μερικοί άνθρωποι περνούν αυτή τη στιγμή. Τι να περιμένουν οι έλληνες οπαδοί από την εμφάνιση σας στο Rosewood Festival στη Θεσσαλονίκη; Ελπίζουμε ότι έχουμε ετοιμάσει μια πολύ καλή παρουσίαση, θα παίξουμε τραγούδια από όλα τα άλμπουμ και εξετάσαμε πολύ προσεκτικά και θα παίξουμε μερικά από τα τραγούδια που μας ζητήθηκαν από το Ελληνικό κοινό. Ελπίζω, λοιπόν, ότι όλοι θα είναι ευχαριστημένοι με το σύνολο που έχουμε επιλέξει. Όλοι μας είμαστε πολύ ενθουσιασμένοι και ανυπομονούμε έρθουμε και να ροκάρουμε στην Ελλάδα! Θα σας δούμε εκεί! Ευχαριστούμε για την τιμή που μας έκανες να μιλήσεις στο Rockway.gr και σου ευχόμαστε καλή συνέχεια σε ότι κάνεις. Σας ευχαριστώ και εγώ αι ανυπομονώ να παίξουμε στην Ελλάδα. Εύχομαι ότι καλύτερο σε όλους. Συνέντευξη στον Φώτη Μελέτη

LACUNA COIL: “Dark Adrenaline”

Οι Lacuna Coil είναι η περίπτωση συγκροτημάτων που με κάθε νέο του album ο κόσμος έχει ήδη τη δική του άποψη πριν καν το ακούσει, ακόμα κι αν αυτή είναι καλή ή κακή. Κάτι που συμβαίνει στα περισσότερα female fronted σχήματα δηλαδή. Οι Ιταλοί, μετά το “Shallow Life”, το οποίο ξένισε αλλά δεν απογοήτευσε ενώ ταυτόχρονα – όπως φαίνεται και σήμερα – (ξανά)καθόρισε την ηχητική μορφή των Lacuna Coil, φαίνεται να προχωράνε με τον ίδιο τρόπο και στο “Dark Adrenaline” το οποίο είναι μια ποιοτική πρόοδος του προκατόχου του. Ολοφάνερο σ’ αυτόν τον τομέα είναι το ανεβασμένο επίπεδο του Andrea Ferro, του οποίου τα φωνητικά εκτός από περισσότερο ενεργά και πιο ταιριαστά με τα κομμάτια είναι και βελτιωμένα ως προς τη προφορά τους. Πρωταγωνιστικό όμως ρόλο στο θέμα “φωνή” έχει φυσικά η Christina Scabbia η οποία τις πιο ενδιαφέρουσες (και άγνωστες) δυνατότητες της φωνής της τις έδειξε στο “Shallow Life” με τη δουλειά της στο νέο LP  των Lacuna Coil να είναι λιγότερο πολύπλοκη ως προς αυτό το θέμα. Το “Dark Adrenaline” είναι επίσης πιο δυναμικό απ’ τα προηγούμενα albums των Ιταλών με λιγότερες μπαλαντο-στιγμές, γρηγορότερα και σχεδόν gothic riff, καλύτερο συνδυασμό φωνητικών και καλύτερη στιχουργία κι όλα αυτά πάντα στο ίδιο μοτίβο με τον προηγούμενο δίσκο των Lacuna Coil. Οι καλύτερες στιγμές αυτού του αποτελέσματος βρίσκονται περισσότερο στα “Trip the Darkness”, “Upside Down” και “Intoxicated”. Στο album βρίσκουμε επίσης και διασκευή σε ένα απ’ τα χαρακτηριστικότερα κομμάτια των, πλέον διαλυμένων, R.E.M το “Losing my Religion”. Ποτέ κανείς δεν το κάνει, κι ούτε και χρειάζεται κι όλας, να περιμένει ένα σπουδαίο αποτέλεσμα από παρόμοιες ενέργειες/προσπάθειες αλλά τουλάχιστον η εκδοχή των Lacuna Coil συνεχίζει τη διασκεδαστική ροή του δίσκου. Και τώρα ας αρχίσουν οι συγκρίσεις: Το “Dark Adrenaline” είναι καλύτερο απ’ τις τελευταίες προσπάθειες άλλων μεγάλων ονομάτων στον χώρο (Within Temptation, Evanescence, Nightwish) και για πολλούς θα θεωρείται ο καλύτερος δίσκος των Lacuna Coil. There. Παναγιώτης Πετρόπουλος

PILGRIM: “Misery Wizard”

Οι Pilgrim είναι ένα πρωτοεμφανιζόμενο γκρουπ από το Rhode Island των U.S of A, αποτελούμενο από 3 μέλη. Υπό τα περίεργα ψευδώνυμα The Wizard (φωνητικά), Count Elric the Soothsayer (μπάσο), και Krolg the Slayer οf Man (τύμπανα), κυκλοφορούν το ντεμπούτο album τους το οποίο, κατά δήλωση τους, κινείται στο χώρο του "true doom metal". Τόσο αυτή η δήλωση τους, όσο και το γεγονός ότι υπέγραψαν αμέσως στη πολυεθνική Metal Blade, (ύστερα από προτροπή του Alan Nemtheanga των Primordial), ήταν αρκετό ώστε να με ιντριγκάρει να ακούσω με ενδιαφέρον αυτόν το δίσκο. Από τη πρώτη ακρόαση είχα βγάλει τα συμπεράσματα μου, οπότε όλες οι (πολλές) επόμενες, ήταν καθαρά για το fun της όλης υπόθεσης, όσο fun μπορεί να υπάρξει σε ένα δίσκο true doom metal, χωρίς εισαγωγικά πλέον. Αποτελούμενο από 6 κομμάτια και συνολική διάρκεια 55 λεπτά γίνεται εύκολα αντιληπτό πως το “Misery Wizard”, ανταποκρίνεται απόλυτα στον doom χαρακτήρα του. Συνθέσεις αργόσυρτες, επιβλητικές, που φέρνουν στο μυαλό, εύκολα, συγκροτήματα όπως οι Black Sabbath, St. Vitus, Pentagram, Bathory (κυρίως λόγω των χορωδιακών σημείων) και Electric Wizard, θεματολογία βασισμένη κυρίως σε sword and sorcery, demonology που λένε και στο χωριό μου, εξωγήινους πολιτισμούς και μυστικές κοινωνίες, σιγά σιγά χτίζει γύρω σου μια εντελώς obscure ατμόσφαιρα. Σίγουρα δεν είναι ένας “ευκολοάκουστος” δίσκος, και απευθύνεται αυστηρά στους οπαδούς του συγκεκριμένου μουσικού είδους. Όλα τα κομμάτια έχουν κάτι να πουν, αλλά προσωπικά ξεχώρισα τα “Astaroth”, το ομώνυμο, καθώς και το πιο “βατό” κομμάτι, το διάρκειας μόλις 4':30'', “Adventurer”. Η παραγωγή ακούγεται αρκετά παλιομοδίτικη, κάτι που για το συγκεκριμένο είδος, μόνο ως θετικό μπορεί να χαρακτηριστεί. Συμπερασματικά, ένα πολύ καλό ντεμπούτο, το οποίο θα αφήσει απόλυτα ικανοποιημένους αυτούς που γουστάρουν domm-ίλες, και όσους τη ψάχνουν με το “βαρύ” heavy metal γενικότερα. Doom, Or Be Doomed!! Άγης Τουρνάς

Ακούστε το καινούργιο τραγούδι του BRUCE SPRINGSTEEN

Δεν προλάβαμε να γράψουμε για τις συμμετοχές του νέου άλμπουμ του BRUCE SPRINGSTEEN και ανακοινώθηκε ότι στις 5 Μαρτίου θα κυκλοφορήσει το "Wrecking Ball" και θα περιέχει 13 κομμάτια τα οποία είναι τα εξής:

01. We Take Care of Our Own 02. Easy Money 03. Shackled and Down 04. Jack of All Trades 05. Death to My Hometown 06. The Depression 07. Wrecking Ball 08. You've Got It 09. Rocky Ground 10. Land of Hope and Dreams 11. We Are Live 12. Swallowed Up (iTunes Bonus Track) 13. American Land (iTunes Bonus Track).

Στο http://www.youtube.com/watch?v=RHPx3RghAKw μπορείτε να ακούσετε το νέο τραγούδι του BRUCE SPRINGSTEEΝ. 
 http://www.rockway.gr/

HOUSE OF SHAKIRA: “HoS”

Οι Σουηδοί, House of Shakira αποτελούν ένα από τα πιο αξιόλογα συγκροτήματα στο χώρο του μελωδικού hard rock. Με δισκογραφική πορεία 15 ετών και 6 studio album στις αποσκευές τους, έχουν “χτίσει” το όνομα τους και έχουν κερδίσει την εκτίμηση των οπαδών του συγκεκριμένου ήχου. Ιδρύθηκαν το 1991 με πρώτο όνομα το “The Station”, το οποίο άλλαξαν σύντομα προς τιμήν μιας κυρίας που δούλευε στο ομώνυμο “σπίτι”, και η οποία μάλλον είχε αφήσει στα μέλη του γκρουπ τις καλύτερες εντυπώσεις! Ο πρώτος τους δίσκος (“Lint”) κυκλοφόρησε το 1997, και συνάντησε ευρεία αποδοχή, όπως και τα “ΙΙΙ” (2000) και “First Class”. To 2007 και μετά την κυκλοφορία του τελευταίου τους δίσκου (“Retoxed”), ήρθε και η ώρα των μεγάλων αλλαγών για το γκρουπ, καθώς αποχώρησαν τα 3/5 της σύνθεσης του, μαζί και ο τραγουδιστής Andreas Eklund. Το συγκρότημα όμως, δε πτοήθηκε και με την προσθήκη των Basse Blyberg στο μπάσο, Martin Larsson στα drums και του, ex-Mind’s Eye, Andreas Novak στα φωνητικά, κυκλοφορούν φέτος το νέο τους πόνημα υπό τον τίτλο “HoS”. Ο δίσκος, με το ξεκίνημα του και το πρώτο κομμάτι του “Brick Wall Falling”, δείχνει ότι οι House of Shakira έχουν αφήσει πίσω τους τη δύσκολη πενταετία που πέρασαν και κάνουν ένα νέο δυναμικό ξεκίνημα. Το συγκρότημα ακούγεται ορεξάτο και σε καλή φόρμα, ενώ τα φωνητικά του Novak προσδίδουν μια διαφορετική χροιά στον ήχο τους, σε σχέση με τον προκάτοχο του. Καλύτερα κομμάτια του δίσκου, θεωρώ τα “Brick Wall Falling”, “Changes In My Mind”, “Zodiac Maniac”, το αργό “Lost In Transition”, καθώς και το “Voice In The Void”, που για μένα είναι και το καλύτερο κομμάτι στου δίσκου, χωρίς αυτό να μειώνει τον υπόλοιπο. H παραγωγή και η μίξη του album έχει γίνει από τον mastermind του group, Mats Hallstensson, και είναι αυτή που χρειάζεται ώστε να αναδεικνύει τον ηχο τους. Συμπερασματικά, η επιστροφή των House of Shakira, είναι παραπάνω από αξιοπρεπής και σίγουρα το καλύτερο “ποδαρικό” στο χώρο του melodic hard rock, για το 2012. Άγης Τουρνάς

Newman, RedRum, Work of Art, Wild Rose, Danger Angel στο Rosewood Festival !!!

Το Rosewood Festival επιστρέφει ακόμα πιο δυναμικό! Μετά το περσινό δυναμικό του ξεκίνημα, φέτος επιστρέφει κοντά σας με τις καλύτερες ανερχόμενες μπάντες του μελωδικού hard rock που όλοι αγαπάμε από την δεκαετία του 70 μέχρι σήμερα! Φέτος είμαστε περήφανοι που φιλοξενούμε στο Eightball Club (Θεσσαλονίκη) μπάντες όπως:
Newman (England)   
Wild Rose (Greece)
Work of Art (Sweden)
Konkurent (Bulgaria)
Heart Attack (Greece)  
Στις 17 Μαρτίου, στην μελωδική AOR/Melodic μέρα του ξέφρενου πάρτι μας!

Για την δεύτερη μέρα στις 18 Μαρτίου :  
RedRum (Greece/Germany)
HungryHeart (Italy)
Homerun(Italy)
Danger Angel (Greece)
 John Steele (Bulgaria)
 Jack Spirit (Greece)
Εισητήρια προπώλησης απο Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2012:
Ticket House (Θεσσαλονίκη) - Μητροπόλεως 102     
Metropolis store (Θεσσαλονίκη) - Τσιμισκή 33    
Alone metal store (Θεσσαλονίκη) - Γεωργιου Θεοχάρη 2   
The Nephilim metal store (Θεσσαλονίκη) - ΠΑΤΡΙΑΡΧΟΥ ΙΩΑΚΕΙΜ 17  
Eightball Club (Θεσσαλονίκη) - Πίνδου 1 (Λαδάδικα)
(Order online tickets) Reptile Music: http://www.reptile-music.com/

Σας περιμένουμε όλους για ένα διήμερο γεμάτο μουσικές που αγαπάμε!
Rock On The Rosewood Way!!!

http://www.rockway.gr/

Pre-release live party από τους Hannibal

Οι Hannibal επιστρέφουν δυναμικά με νέο άλμπουμ από την Echozone και Ευρωπαϊκή  περιοδεία με την Tarja Turunen (πρώην Nightwish).  Μια μέρα πριν την εμφάνιση της μπάντας στο FUZZ , θα πραγματοποιηθεί ένα pre-release live party στο μέρος (Όνομα του Ρόδου) όπου ο Αλέξανδρος Μπαλακάκης εμφανιζόταν επί σειρά ετών!

Θα δούμε τους Hannibal με πολύ δυνατό set list που θα περιλαμβάνει κομμάτια από το "CYBERIA" αλλά και από το "THIS IS U" καθώς και μερικές αγαπημένες διασκευές! Επίσης μαζί τους θα είναι ο Γιώργος Ντούρος , ο Μηνάς Τσίγκος, ο Ethan Chiono , οι Glam Avenue  και πολλοί άλλοι παλιοί και αγαπημένοι φίλοι. Πολλές εκπλήξεις με DJ sets από το Official Tarja Fan Club in Greece, Winterstorm  και το Greek Sting , Official Scorpions Fan Club in Greece.

Επίσης στο χώρο θα πωλείται το νέο άλμπουμ "CYBERIA"  καθώς και τα καινούρια T-shirt και καπελάκια της μπάντας.

Όλα αυτά το Σάββατο, 28 Ιανουάριος 2012 στις 22:00 στο ροκ κλάμπ "Όνομα του Ρόδου" -  Δαβάκη & Πλάτωνος 1, Καλλιθέα.
 http://www.rockway.gr/

Το Up the Hammers Festival είναι εδω για μια ακόμα χρονιά!!!

Την Παρασκευή 2 Μαρτίου, οι Shok Paris έρχονται πρώτη φορά στη χώρα μας για μια και μοναδική εμφάνιση που κανένας δεν πρέπει να χάσει, ενώ το Σάββατο 3 Μαρτίου οι θρυλικοί Skyclad επιστρέφουν στην Ελλάδα για να μας παρουσιάσουν ένα "old school" show με κομμάτια μόνο από τα 4 πρώτα τους album!!!
Το line up του φεστιβάλ συμπληρώνουν πολλά ονόματα της Metal σκηνής.
ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012
SHOK PARIS
PAGAN ALTAR
HOLY MARTYR
DARK FOREST
SORROWS PATH
GAE BLOGA
WITCHCURSEΣΑΒΒΑΤΟ 3 ΜΑΡΤΙΟΥ 2012
SKYCLAD
CLOVEN HOOF
METAL INQUISITOR
VALOR
AXEVYPER
SERPENT SAINTS
LETHAL SAINT

VENUE: AN CLUB (Σολωμού 13-15, Εξάρχεια)

ΠΡΟΠΩΛΗΣΗ ΕΙΣΙΤΗΡΙΩΝ: No Remorse Records (Γαμβέτας 4), Sirens Records (Νικηταρά 14), Ticket House (Πανεπιστημίου 42 εντός στοάς) & www.ticketpro.gr

PRIMAL FEAR: “Unbreakable”

Τα τελευταία χρόνια οι Primal Fear έχουν καταφέρει να κάνουν το όνομα τους συνώνυμο με τον ορισμό του ποιοτικού και μελωδικού power metal. Ο ιδρυτής των Gamma Ray,  Ralf Scheepers, και ο μπασίστας αλλά και τραγουδιστής των “μεγάλων” Sinner, Mat Sinner, είναι υπεύθυνοι για την δημιουργία των Primal Fear στα τέλη του 1997. Το συγκρότημα στην μέχρι τώρα πορεία του έχει κυκλοφορήσει οκτώ άλμπουμ, δύο ζωντανές ηχογραφήσεις και δικαίως συγκαταλέγεται ανάμεσα στα ιερά τέρατα του συγκεκριμένου ήχου! Το τελευταίο τους άλμπουμ, “16.6 – Before The Devil Knows You’re Dead”, κατάφερε να σκαρφαλώσει μέχρι την 46η θέση στα Γερμανικά chart και να τους βάλει επικεφαλείς στην Αμερικάνικη περιοδεία στο ProgPower festival στην Atlanta. Έτσι λοιπόν ερχόμαστε στο τώρα και στο νέο πόνημα του συγκροτήματος με τίτλο “UNBREAKABLE”. Σκοπός της μπάντας ήταν να δημιουργήσει το δυνατότερο άλμπουμ στην ιστορία τους σύμφωνα με τα λεγόμενα του Mat Sinner, ο οποίος ευθύνεται και για την παραγωγή του “UNBREAKABLE”. Έτσι, λοιπόν, ερχόμαστε στο τώρα και στο τι περιμένουμε να ακούσουμε από το “UNBREAKABLE” έναν ήχο βαρύ με μια κρυστάλλινη παραγωγή, ένα σφιχτοδεμένο σύνολο μουσικών που αποδίδει τον καλύτερο εαυτό του και ένα σύνολο τραγουδιών που καθηλώνουν τον ακροατή από το πρώτο άκουσμα τους! Το κιθαριστικό δίδυμο των Magnus Karlsson και Alex Beyrodt είναι απλά φανταστικό, αφού τα heavy riffs με τις πιο μελωδικές γραμμές βρίσκονται σε απόλυτη αρμονία, τα φωνητικά του Ralf Scheepers είναι δυνατά και δίνουν την έξτρα ώθηση στο τελικό αποτέλεσμα του άλμπουμ και το rhythm section των Mat Sinner (μπάσσο) και Randy Black (τύμπανα) πιο δυνατό απο ποτέ! Τα τραγούδια που ξεχώρισα μέσα απο το “UNBREAKABLE" είναι τα riffατα  “Strike”, “And There Was Silence” και “Give Em Hell”, τη φανταστική μπαλάντα “Born Again” και το “πειραματικό” “Where Angels Die”. Κλείνοντας, θα έλεγα πως πρόκειται για μια άκρως ενδιαφέρουσα κυκλοφορία από ένα από τα κορυφαία Power Melodic Metal συγκροτήματα του σήμερα. Δύναμη, συναίσθημα, μελωδίες και φανταστική κιθαριστική δουλειά σε ένα άλμπουμ που σίγουρα ξεκινάει με τον καλύτερο τρόπο την χρονιά που μας έρχεται! Βασίλης Χασιρτζόγλου

Διαβάστε ποια άλμπουμ άρεσαν περισσότερο στους συντάκτες του Rockway.gr

Άλλη μία δύσκολη χρονιά έφυγε αλλά παρ όλη την σκληρή καθημερινότητα οι συντάκτες του Rockway.gr βρήκαν το χρόνο να ακούσουν πολλά και καλά άλμπουμ και να καταθέσουν τις δικές τους κορυφαίες κρίσεις για το 2011.

Ευχόμαστε ολόψυχα σε όλους εσάς που μας στηρίζετε  με σθένος και αγάπη εδώ και τρία χρόνια να είστε καλά και υγιείς και στη νέα χρονιά να ακούσουμε ακόμα περισσότερα όμορφα άλμπουμ.

Παρακάτω μπορείτε να διαβάσετε  ποια άλμπουμ και τραγούδια λάτρεψαν περισσότερο η συντακτική μας ομάδα.

ΤΟΡ-20/2011
Άρης Αβραμίδης
01.    ALICE COOPER: “Welcome 2 My Nightmare”
02.    WHITESNAKE: “Forevermore”
03.    WILD ROSE: “Half Past Midnight”
04.    WORK OF ART: “In Progress”
05.    LAST AUTUMN’S DREAM: “Yes”
06.    JOURNEY: “Eclipse”
07.    HOUSE OF LORDS: “Big Money”
08.    MICHAEL SCHENKER: “Temple Of Rock”
09.    JOE BONAMASSA: “Dust Bowl”
10.    LIONVILLE: “Lionville”
11.    WITHIN TEMPTATION: “The Unforgiving”
12.    KING KOBRA: “King Kobra”
13.    TEN: “Stormwarning”
14.    ROYAL HUNT: “Show Me How To Live”
15.    MR. BIG: “What If…”
16.    NIGHT RANGER: “Somewhere In California”
17.    WHITE WIDDOW: “Serenade”
18.    COLDSPELL: “Out From The Cold”
19.    MECCA: “Undeniable”
20.    MISS BEHAVIOUR:”Last Woman Standing”

Απογοήτευση της χρονιάς: 
JOHN WAITE: “Rough & Tumble”

Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 
ALICE COOPER: “I Am Made Of You”, JOURNEY: “Resonate”, ROYAL HUNT: “Half Past Loneliness”

 
TOP- 20/2011

ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΑΓΑΣ 

01. SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
02. NIGHTWISH: “Imaginaerum”
03. ICED EARTH: “Dystopia”
04. BURZUM: “Fallen”
05. AMON AMARTH: “Surtur Rising”
06. DEMONAZ: “March Of The Norse”
07. OPETH: “HERITAGE”
08. MACHINE HEAD: “Unto The Locust”
09. WHO CARES: “Out Of My Mind/Holy Water”
10. ACHERONTAS: “Vamachara”
11. THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold Epicentre”
12. MY DYING BRIDE: “The Barghest O’ Whitby”
13. MEGADETH: “Th1rt3en”
14. DREAM THEATER: “A Dramatic Turn of Events”
15. STEEL PANTHER: “Balls Out”
16. GLORIOR BELLI: “The Great Southern Darkness”
17. RAVENCULT: “Morbid Blood”
18. WOLVES IN THE THRONE ROOM: “Celestial Lineage”
19. INFIDEL: “King Of Cynical Control”
20. OUTLOUD: “Love Catastrophe”

Απογοήτευση της χρονιάς: 
Lou Reed & Metallica: “Lulu”

Τραγούδια που μου “κόλλησαν”: 
Septic Flesh: “The Undead Keep Dreaming”, Burzum: “Valen”, Who Cares: “Out Of My Mind”

 
TOP-20/2011
Ανδρέας Ανδρέου
01.    WHO CARES: “Out Of My Mind/Holy Water”
02.    HELL: “Human Remains”
03.    JACK STARR’S BURNING STARR: “Land Of The Dead”
04.    WHILE HEAVEN WEPT: “Fear Of Infinity”
05.    PORTRAIT: “Crimen Laesae Majestatis Divinae”
06.    RIOT: “Immortal Soul”
07.    SINISTER REALM: “The Crystal Eye”
08.    SAXON: “Call To Arms”
09.    ALPHA TIGER: “Man Or Machine”
10.    WOLF’S GANG : “Apocalypse”
11.    DEXTER WARD: “Neon Lights”
12.    PENTAGRAM: “Last Rites”
13.    CASTLE: “In Witch Order”
14.    ANVIL: “Juggernaut Of Justice”
15.    ARRAYAN PATH: “Ira Imperium”
16.    SARACEN: “Marilyn”
17.    40 WATT SUN: “The Inside Room”
18.    MANILLA ROAD: “Playground Of The Damned”
19.    HOLY MARTYR: “Invincible”
20.    URIAH HEEP: “Into The Wild”
Απογοήτευση της χρονιάς: Queensryche: “Dedicated To Chaos”
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: Who Cares: “Out Of My Mind”, Manilla Road: “Art Of War”, Journey: “Chain Of Love”
 

TOP-20/2011

Γιώργος Βαλιμίτης
01.    PAIN OF SALVATION: “Road Salt Two”
02.    RED HOT CHILI PEPPERS: “I’m With You”
03.    RHAPSODY OF FIRE: “From Chaos To Eternity”
04.    ALESTORM: “Back Through Time”
05.    MEGADETH: “Th1rt3en”
06.    ICED EARTH: “Dystopia”
07.    CAVALERA CONSPIRACY: “Blunt Force Trauma”
08.    ALMAH: “Motion”
09.    WHITE WIZZARD: “Flying Tigers”
10.    THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold Epicentre”
11.    LEAVE’S EYES: “Meredead”
12.    MIDNATTSOL: “The Metamorphosis Melody”
13.    OPETH: “Heritage”
14.    THE KONSORTIUM: “The Konsortium”
15.    FAIR TO MIDLAND: “Arrows & Anchors”
16.    WOLF: “Legions Of Bastards”
17.    SOLSTAFIR: “Svartir Sandar”
18.    THE ANSWER: “Revival”
19.    ALICE COOPER: “Welcome 2 My Nightmare”
20.    STRATOVARIOUS: “Elysium”
Απογοήτευση της χρονιάς: 

Lou Reed & Metallica: “Lulu”
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

Iced Earth: “Dystopia”, Red Hot Chili Peppers: “Monarchy Of Roses”, Who Cares: “Holy Water”
 

TOP-20 /2011

ΝΟΤΗΣ ΓΚΙΛΛΑΝΙΔΗΣ
01. BEGGARS & THIEVES: “We Are The Broken Hearted”
02. ALFONZETTI: “Here Comes The Night”
03. CHICKENFOOT: “III”
04. GRAND ILLUSION: “Prince Of Paupers”
05. GURU: “Guru”
06. CHRIS OUSEY: “Rhyme & Reason”
07. THE MAGNIFICENT: “The Magnificent”
08. MECCA: “Undeniable”
09. KIMBALL/ JAMISON: “Kimball/ Jamison”
10. FERGIE FREDERIKSEN: “Happiness Is The Road”
11. HOUSE OF LORDS: “Big Money”
12. WHITE WIDDOW: “Serenade”
13. WILD ROSE: “Half Past Midnight”
14. TOBY HITCHCOCK: “Mercury's Down”
15. WORK OF ART: “In Progress”
16. OUTLOUD: “Love Catastrophe”
17. BLACK COUNTRY COMMUNION: “2”
18. WITHIN TEMPTATION: “The Unforgiving”
19. ROB MORATTI: “Victory”
20. LIONVILLE:  “Lionville”
Απογοήτευση της χρονιάς: 

Bulletboys: “Rocked And Ripped”
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

Mitch Malloy: “Carry On”, Beggars & Thieves:  “We Are The Brokenhearted”, House Of Lords: “Run”
 

TOP-20/2011

Γιώργος Ευσταθίου
01.    THE MAGNIFICENT: “The Magnificent”
02.    WORK OF ART: “In Progress”
03.    GRAND ILLUSION: “Prince Of Paupers”
04.    FERGIE FREDERIKSEN: “Happiness Is The Road”
05.    HOUSE OF LORDS: “Big Money”
06.    MECCA: “Undeniable”
07.    WILD ROSE: “Half Past Midnight”
08.    STARGAZERY: “Eye On The Sky”
09.    SHY: “Shy”
10.    BEGGARS & THIEVES: “We Are The Brokenhearted”
11.    ROB MORATTI: “Victory”
12.    MORITZ: “Undivided”
13.    MISS BEHAVIOUR: “Last Woman Standing”
14.    WHITE WIDDOW: “Serenade”
15.    X- ORIGIN: “State Of The Art”
16.    BAD HABIT: “Atmosphere”
17.    MITCH MALLOY: “II”
18.    ROBIN BECK: “The Great Escape”
19.    CHRIS OUSEY: “Rhyme And Reason”
20.    WILLIAMS/ FRIESTEDT: “Williams/ Friestedt”

Απογοήτευση της χρονιάς: 

JOURNEY - Eclipse
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

WORK OF ART: “The Great Fall”, THE MAGNIFICENT: “Memories”, SHY: “Breathe”
 

TOP-20/2011

Μιχάλης Κανακουσάκης
01.    R.U.S.T.: “Forged In The Fire Of Metal”
02.    WIDOW: “Life’s Blood”
03.    MIDNATTSOL: “The Metamorphosis Melody”
04.    HAMMERFALL: “Infected”
05.    MARDUK: “Iron Dawn”
06.    SYMPHONY X: “Iconoclast”
07.    HUMAN ZOO: “Eyes of the Stranger”
08.    ROB MORATTI: “Victory”
09.    BEYOND THE LABYRINTH: “Chapter 3”
10.    NIGHTRAGE: “Insidious”
11.    ILIUM: “Genetic Memory”
12.    GRONHOLM: “Silent Out Loud”
13.    MASTIPHAL: “Parvzya”
14.    DIARY OF DREAMS: “Ego-X”
15.    ALICE COOPER: “Welcome 2 My Nightmare”
16.    EDGUY: “Age of the Joker”
17.    CLOACK OF ALTERING: “The Night Comes Illuminated with Death”
18.    FORTRESS UNDER SIEGE: “The Mortal Flesh Of Love”
19.    MAGNUM: “Evolution”
20.    STEEL PANTHER: “Balls Out”
Απογοήτευση της χρονιάς: 

Queensryche: “Dedicated to Chaos”
Τραγούδι που μου “κόλλησε” : 

Fadom: “Heavenfall”, Widow: “Another Fallen Angel”
 

 

TOP-20/2011

Λίλιαν Καραχρήστου

01.    WITHIN TEMPTATION: “The Unforgiving”
02.    AMORPHIS: “The Beginning Of Times”
03.    BAD HABIT: “Atmosphere”
04.    MR. BIG: “What If…”
05.    BONFIRE: “Branded”
06.    NIGHT RANGER: “Somewhere In California”
07.    HOUSE OF LORDS: “Big Money”
08.    JOURNEY: “Eclipse”
09.    WHITESNAKE: “Forevermore”
10.    WARRANT: “Rockaholic”
11.    SEBASTIAN BACH: “Kicking & Screaming”
12.    TEN: “Stormwarning”
13.    WHITE WIDDOW: “Serenade”
14.    KING KOBRA: “King Kobra”
15.    SINNER: “One Bullet Left”
16.    BRAINSTORM: “On The Spur Of The Moment”
17.    VICIOUS RUMOURS: “Razorback Killers”
18.    STARGAZERY: “Eye On The Sky”
19.    SAXON: “Call To Arms”
20.    RECKLESS LOVE: “Animal Attraction”

Απογοήτευση της χρονιάς:  

Στον τομέα της δισκογραφίας, καμία.
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

WITHIN TEMPTATION: 

“Shot In The Dark” (“…I feel you fadin’ awaaaaayyy…”)
 

TOP-20/2011

Ματθαιογιάννης Πάνος
01.    SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
02.    THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold Epicentre”
03.    AMON AMARTH: “Surtur Rising”
04.    BLACK COUNTRY COMMUNION: “2”
05.    MACHINE HEAD: “Unto The Locust”
06.    PAIN OF SALVATION: “Road Salt Two”
07.    ANTHRAX: “Worship Music”
08.    DREAM THEATER: “A Dramatic Turn of Events”
09.    SIXX AM: “This Is Gonna Hurt”
10.    LEGION OF THE DAMNED: “Descent Into Chaos”
11.    MEGADETH: “Th1rt3en”
12.    MASTODON: “The Hunter”
13.    DESCENDING: “New Death Celebrity”
14.    FAIR TO MIDLAND: “Arrows and Anchors”
15.    KRISIUN: “The Great Execution”
16.    TRIVIUM: “In Waves”
17.    HELL: “Human Remains”
18.    ANVIL: “Juggernaut of Justice”
19.    EXIT TEN: “Give Me Infinity”
20.    BLACK STONE CHERRY: “Between the Devil and the Deep Blue Sea”
Απογοήτευση της χρονιάς: 

“Metallica & Lou Reed”: Lulu
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

The Devil’s Blood: “Cruel Lover”, Black Country Communion: “Save Me”, Septic Flesh: “Five Pointed Star”
 

TOP-20/2011 

Ελένη Λιβεράκου
01.    WHILE HEAVEN WEPT: “Fear Of Infinity”
02.    RIVERSIDE: “Memories In My Head”
03.    LUNATIC SOUL: “Impressions”
04.    OPETH: “Heritage”
05.    WOLVERINE: “Communication Lost”
06.    SUBSIGNAL: “Touchstones”
07.    THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold epicentre”
08.    PAIN OF SALVATION: “Road Salt II”
09.    GHOST BRIGATE: “Until Fear No Longer Defines Us”
10.    BLACK SUN AEON: “Blacklight Deliverance”
11.    FLOATINGME: “FloatingMe”
12.    KWOON: “The Guillotine Show”
13.    SOLE REMEDY: “Apoptosis”
14.    REDEMPRION: “This Mortal Coil”
15.    ARCH-MATHEOS: “Sympathetic Resonance”
16.    SOLSTAFIR: “Svartir Sandar”
17.    PRIMORDIAL: “Redemption At The Puritans Hand”
18.    LONG DISTANCE CALLING: “Long Distance Calling”
19.    MOGWAI: “Hardcore Will Never Die But You Will”
20.    TESSERACT: “One”

Απογοήτευση της χρονιάς:
EVERGREY: “Glorious Collision”

Τραγούδι που μου “κόλλησε”:
STEVEN WILSON: “Postcard”, ALTERNATIVE 4: “False Light”, MY BROTHER THE WIND: “Under Crimson Skies”
 

ΤΟΡ-20/2011

ΦΩΤΗΣ ΜΕΛΕΤΗΣ   

1.    SHY: "Shy"
2.    WHITESNAKE: “Forevermore”
3.    NIGHT RANGER: “Somewhere In California”
4.    BLACK COUNTRY COMMUNION: “2”
5.    NEAL MORSE: “Testimony 2”
6.    JOURNEY: “Eclipse”
7.    CHICKENFOOT: "Chickenfoot lll"
8.    RED HOT CHILI PEPPERS: "I’m With You"
9.    JOE BONAMASSA: “Dust Bowl”
10.    COLDSPELL: “Out From the Cold”
11.    WORK OF ART: “In Progress”
12.    XORIGIN: “State of the Art”
13.    GEORGE LYNCH: “Kill All Control”
14.    BACKDRAFT: “This Heaven Goes To Eleven”
15.    MASTODON: "The Hunter"
16.    LEPROUS: "Bilateral"
17.    MR. BIG: “What If…”
18.    RECKLESS LOVE: "Animal Attraction"
19.    SEBASTIAN BACH: "Kicking & Screaming"
20.    KIMBALL-JAMISON: "Kimball-Jamison"

AΠΟΓΟΗΤΕΥΣΗ ΤΗΣ ΧΡΟΝΙΑΣ
LOU REED & METALLICA: "Lulu"
ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ ΠΟΥ ΜΟΥ ΚΟΛΛΗΣΑΝ
SHY: “Blood On The Line”
OUTLOUD: “Isolation Game”
JOURNEY: Chain Of Love

TOP -20 /2011 

ΣΟΦΙΑ ΜΠΑΛΗ
01.    VALLENFYRE: “A Fragile King”
02.    AMORPHIS: “The Beginning of Times”
03.    CHILDREN OF BODOM: “Relentless Reckless Forever”
04.    AMON AMARTH: “Surtur Rising”
05.    MACHINE HEAD: “Unto the Locust”
06.    THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold Epicentre”
07.    OPETH: “Heritage”
08.    TRIVIUM: “In Waves”
09.    ICED EARTH: “Dystopia”
10.    PAIN OF SALVATION: “Road Salt Two”
11.    IN FLAMES: “Sounds of a Playground Fading”
12.    ARCH ENEMY: “Khaos Legions”
13.    SABATON: “World War Live: Battle of the Baltic Sea”
14.    TURISAS: “Stand Up & Fight”
15.    VAN CANTO: “Break the Silence”
16.    SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
17.    VADER: “Welcome to the Morbid Reich”
18.    OBSCURA: “Omnivium”
19.    TEXTURES: “Dualism”
20.    EDGUY: “Age of the Joker”

Απογοήτευση της χρονιάς: 

METALLICA-LOU REED: “Lulu”

Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

AMORPHIS: “You I need”, VAN CANTO: “Primo Victoria”

TOP- 20/2011

Παπαχρηστόπουλος Φάνης  
01.    MACHINE HEAD: “Unto the Locust”
02.    MASTODON: “The Hunter”
03.    DREAM THEATER: “A Dramatic Turn of Events”
04.    TOM WAITS: “Bad As Me”
05.    PAIN OF SALVATION: “Road Salt Two”
06.    WHILE HEAVEN WEPT: “Fear of Infinity”
07.    MOGWAI: “Hardcore Will Never Die, But You Will”
08.    THIS WILL DESTROY YOU: “Tunnel Blanket”
09.    AMORPHIS: “The Beginning of Times”
10.    THE BOOK OF KNOTS: “Garden of Fainting Stars”
11.    FOO FIGHTERS: “Wasting Light”
12.    SYMPHONY X: “Iconoclast”
13.    TESSERACT: “One”
14.    UNEVEN STRUCTURE: “Februus”
15.    TRACER: “Spaces In Between”
16.    RED HOT CHILI PEPPERS: “I’m With You”
17.    DEVIN TOWNSEND PROJECT: “Deconstruction”/ “Ghost”
18.    THE HAUNTED: “Unseen”
19.    SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
20.    OPETH: “Heritage”
 

Απογοήτευση της χρονιάς: 

“Metallica & Lou Reed”: Lulu
Τραγούδι που μου “κόλλησε” (από μία έως τρεις επιλογές):....
 

TOP-20/2011

Παναγιώτης Πετρόπουλος 

01.    OPETH: “Heritage”
02.    SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
03.    RED HOT CHILI PEPPERS: “I’m With You”
04.    KORN: “The Path of Totality”
05.    DEATH CAB FOR CUTIE: “Codes and keys”
06.    COLDPLAY: “Mylo Xyloto”
07.    MY MORNING JACKET: “Circuital”
08.    MACHINE HEAD: “Unto The Locust”
09.    DREAM THEATER: “A Dramatic Turn of Events”
10.    THE DEVIL’S BLOOD: “The Thousandfold Epicentre”
11.    THEORY OF A DEADMAN: “The Truth Is…”
12.    WITHIN TEMPTATION: “The Unforgiving”
13.    NADER SADEK: “In the Flesh”
14.    EVANESCENCE: “Evanescence”
15.    SYMPHONY X: “Iconoclast”
16.    ANAAL NATHRAKH: “Passion”
17.    LOCH VOSTOK: “Dystopium”
18.    MASTODON: “The Hunter”
19.    BOTTLED SCIENCE: “The Animation of Entomology”
20.    WOLVES IN THE THRONE ROOM: “Celestial Lineage”
Απογοήτευση της χρονιάς: 

“Metallica & Lou Reed”: Lulu
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

Arctic Monkeys: “All My Own Stunts”, Dredg: “The Tent”, Death Cab for Cutie: “Codes and Keys”

TOP-20/2011

ΣΤΕΦΑΝΟΠΟΥΛΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ

01.    TOM WAITS: “Bad As Me”
02.    MACHINE HEAD: “Unto The Locust”
03.    FOO FIGHTERS: “Wasting Light”
04.    UNEVEN STRUCTURE: “Februus”
05.    TESSERACT: “One”
06.    BETWEEN THE BURIED AND ME: “The Parallax: Hypersleep Dialogues”
07.    DREAM THEATER: “A Dramatic Turn of Events”
08.    MASTODON: “The Hunter”
09.    SYMPHONY X: “Iconoclast”
10.    DEVIN TOWNSEND PROJECT: “Deconstruction”/ “Ghost”
11.    TRACER: “Spaces In Between”
12.    SEPTIC FLESH: “The Great Mass”
13.    A PALE HORSE NAMED DEATH: “And Hell Will Follow Me”
14.    AMORPHIS: “The Beginning of Times”
15.    PAIN OF SALVATION: “Road Salt Two”
16.    THE HAUNTED: “Unseen”
17.    RED HOT CHILI PEPPERS: “I’m With You”
18.    LOCK UP: “Necropolis Transparent”
19.    GRAVEYARD: “Hisingen Blues”
20.    TEARS: “Unravelling Travesties”
Απογοήτευση της χρονιάς: 

“Metallica & Lou Reed”: Lulu
Τραγούδι που μου “κόλλησε”: 

Tom Waits: “Bad As Me”, Iron Savior: “The Savior”, Guano Apes: “Sunday Lover”

 

TOP - 20/2011 

 ΝΙΚΟΣ ΤΟΛΗΣ   
01.     CAVE IN: “White Silence”
02.     SUN OF NOTHING: “The Guilt Of Feeling Alive”
03.     OPETH: “Heritage”
04.     BLACK COBRA: “Invernal”
05.     MOLOKEN: “Rural”
06.     RETOX: “Ugly Animals”
07.     LONELY KAMEL: “Dust Devil”
08.     KAMTCHATKA: “Bury Your Roots”
09.     TODAY IS THE DAY: “Pain Is A Warning”
10.     BEAR: “Doradus”
11.     MASTODON: “The Hunter”
12.     RUSSIAN CIRCLES: “Empros”
13.     TRAP THEM: “Darker Handcraft”
14.     RWAKE: “Rest”
15.     CROWBAR: “Sever the Wicked Hand”
16.     TOMBS: “Path Of Totality”
17.     ALL PIGS MUST DIE: “God Is War”
18.     GRIDLINK: “Orphan”
19.     OATHBREAKER: “Maelstorm”
20.     PREY FOR NOTHING: “Against All Good And Evil”

Απογοήτευση της χρονιάς: 

LOU REED AND METALLICA: “Lulu”

Τραγούδι που μου “κόλλησε”:
OPETH: “The Devil’s Orchard”, BLACK COBRA: “Somnae Tenebrae”, RETOX "Boredom is Counter-Revolutionary".

 

TOP-20/2011

BAΣΙΛΗΣ ΧΑΣΙΡΤΖΟΓΛΟΥ

1. WHITE WIDDOW: “Serenade”
2. BAD HABIT: “Atmosphere”
3. ROB MORATTI: “Victory”
4. SIXX A.M.: “This is Gonna hur”t
5. WILD ROSE: “Half Past Midnight”
6. COLDSPELL: “Out from the Cold”
7. LIONVILLE: Lionville”
8. MR. BIG: “What if...”
9. NIGHT RANGER: “Somewhere in California”
10. RECKLESS LOVE: “Animal Attraction”
11. THE MAGNIFICENT: “The Magnificent”
12. WORK OF ART: “In Progress”
13. HUMAN ZOO: “Eyes of the Stranger”
14. TOBY HITCHCOCK: “Mercury's Down”
15. WHITESNAKE: “Forevermore”
16. EAGLEHEART: “Dreamtherapy”
17. ANKOR: “My own Angel”
18. SHAKRA: “Back on Track”
19. FARCRY: “Optimism”
20. KIMBALL/JAMISON: “Kimball/Jamison”

Απογοήτευση της χρονιάς: 

HOUSE OF LORDS: “Big Money” 
 Τραγούδι που μου “κόλλησε”:
BAD HABIT:  “Words are not Enough”, COLDSPELL : “Time”, WHITE WIDDOW: “Reckless Nights”

www.Rockway.gr

SAVAGE: “Hyperactive”

Πάντα υποβόσκει ένα δέος και μια ανατριχίλα όταν πιτσιρικάδες σαν και του λόγου μου καταπιάνονται με παλιές κυκλοφορίες, έχοντας σκοπό τη παρουσίαση τους. Ιδιαίτερα όταν αυτές οι κυκλοφορίες βγήκαν στα ράφια των δισκοπωλείων όταν, ήταν/ήμουν στη πρώτη δημοτικού στη καλύτερη των περιπτώσεων! Αυτόματα λοιπόν δημιουργείτε ένας σεβασμός ως προς τη μπάντα και την ιστορική κυκλοφορία της, η οποία ήταν ένα μικρό ή έστω μεγάλο λιθαράκι, στο οικοδόμημα που ονομάζουμε N.W.O.B.H. Οι Savage λοιπόν, είναι μια τέτοια περίπτωση, μιας και το “Hyperactive”, κυκλοφόρησε μόλις το 1985, μετά από ήδη ένα επιτυχημένο ντεμπούτο και περιέχει 9 αγνούς heavy metal δυναμίτες, που μπορούν να κοκκινίσουν τα μάγουλα πολλών σημερινών “ψαγμένων” συγκροτημάτων και δίνουν στη μπάντα τότε, το εισιτήριο ώστε να βρεθούν support σε συγκροτηματάρες όπως οι Venom και οι Metallica! Μάλιστα οι δεύτεροι τους διασκεύασαν σε αρκετά Live! Στη σημερινή επανακυκλοφορία του, το “Hyperactive” περιέχει συν 3 ακόμη κομμάτια από B-side singles και είναι τα “Runnin’ Scared”, “She don’t need you” και “We got the edge”, με μια φυσικά καλύτερη παραγωγή από εκείνη του πρώτου βυνιλίου. Συνήθως στις μέρες μας, οι επανακυκλοφορίες είναι προπομπός επανασυνδέσεων και καινούριων άλμπουμ. Αυτό καμία φορά είναι δίκοπο μαχαίρι, μιας και χαλαει το μύθο που όλοι πιo ρομαντικοί έχουμε στο μυαλό μας, για κάθε αραχνιασμένη μπάντα του παρελθόντος… θα δείξει όμως. Πάντως το “Hyperactive” αξίζει τη προσοχή των νεωτέρων και λύνει αρκετές απορίες, για την σημερινή κατάσταση του “True” κινήματος και ως προς τη γέννηση αυτού! Κομματάρες όπως τα “Eye for an eye”, “Stevies Vengeance” κάνουν όπως είπα πολλούς, να αναπροσδιορίσουν το μουσικό σήμερα… σωστά; Μιχάλης Κανακουσάκης

EVERGREY: “A Decade And A Half”

Λίγο πριν την τελευταία πνοή του 2011, και ενώ μετράμε μέρες για να γλυτώσουμε από αυτή την παράδοξη, περίεργη, παράλογη και απρόβλεπτη χρονιά, κάποιοι άλλοι, πιο μακριά από μας, κάπου στην Σουηδία μετρούν μια δεκαετία και μισή… και δεν είναι άλλοι από τους prog metallers EVERGREY. Το “A Decade And A Half” και η αλήθεια είναι πως δεν μπορώ να φανταστώ ποιού ιδέα ήταν η κυκλοφορία του, (και μόνο ο ορισμός “Greatest Hits Collection”, με σκοτώνει),των EVERGREY, της Steamhammer / SPV, ή μήπως του Άγιου Βασίλη; Μάλλον στην Γερμανική πλευρά θα καταλήξουν οι “υποψίες” μου. Το διπλό αυτό cd album κυκλοφόρησε πριν λίγες μέρες και είναι γεμάτο μπορώ να πω από τις “μεγάλες” στιγμές της Σουηδικής μπάντας μέχρι τώρα. Οι EVERGREY έχουν υπάρξει από τους μεγάλους μουσικούς έρωτες πολλών. Και εδώ δύο τινά υπάρχουν, ή συνεχίζεις και είσαι κολλημένος με ότι αυτό συνεπάγεται μέχρι τέλους, ή κάτι στην πορεία μπορεί να σε οδηγήσει σε τέλμα και τέρμα. Έτσι άλλωστε δεν είναι όλες οι σχέσεις; Το 1995 ήρθε στην progressive metal σκηνή μια μπάντα η οποία με το πρώτο τους άλμπουμ “The Dark Discovery” το 1998 έμελε να αφήσει την υπογραφή της τόσο από το ύφος της μουσικής της όσο και από τα χαρακτηριστικά φωνητικά του Tom S. Englund. Στην συνέχεια ακολουθούν: “Solitude • Dominance • Tragedy” το 1999, στο οποίο πιστός ακόλουθος ο Andy La Rocque , στην παραγωγή και στον ήχο.(μουσικός, συνθέτης, και με καλό υπόβαθρο σε KING DIAMOND, DEATH, AT THE GATES). Το  “In Search of Truth” έρχεται το 2001 με τους πρώτους guest musicians, Carina Kjellberg – η οποία κάπου στο 2004 θα γίνει Κα Englund, (All Female Vocals), Mercury Choir (courtesy of the Swedish Catholic Church). Εδώ κάπου θα εμφανιστεί και ο Mattias Noren, οποίος θα είναι ο υπεύθυνος της οπτικής ομορφιάς των εξωφύλλων των άλμπουμ και γενικότερα μέχρι και σήμερα, σε αντίθεση με την μπάντα που αρχίζουν οι μεταγραφές. 2003 και το “Recreation Day” έρχεται να ταράξει συθέμελα την progressive metal σκηνή αφήνοντας το άλμπουμ αυτό να δώσει το δικό του στίγμα. Σίγουρα υπάρχουν οι καλές και κακές στιγμές για κάποιες μουσικές πορείες, ή δεν είναι μόνο αυτό τελικά; Οι βαριές μελωδίες με την σκοτεινή ατμόσφαιρα του άλμπουμ αρχίζουν να δίνουν την πραγματική ταυτότητα και το σήμα κατατεθέν των EVERGREY (ας μου επιτραπεί βέβαια να είμαι θαυμάστρια των πιο outsider albums τους). “The Inner Circle” και 2004. Εδώ είμαστε, μέσα στο μάτι του κυκλώνα. Η μεγάλη στιγμή της μπάντας χτυπάει κόκκινο! Ένα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς με μεγάλο φανατικό κοινό πια σε βαθμό λατρείας. Carina Englund (All Female Vocals) και Gothenburg Symphonic Orchestra (String Quartet) σε μόνιμη βάση, ένα πραγματικά υπέροχο χωρίς ανταγωνιστή δημιούργημα, με απίστευτο εξώφυλλο, και 10 εκπληκτικές συνθέσεις (στην special edition έχουμε ζωντανά και ακουστικά στην Γαλλία τα: “I’m Sorry”, “Recreation Day” και “Madness Caught Another Victim”). 2005 και μια και φτάσανε σε ανοδική κατάσταση το live άλμπουμ “A Night To Remember” λαμβάνει χώρα, (έτσι για να μην ξεχνιόμαστε) διπλό, με 20 τραγούδια εφ όλης της μουσικής τους ύλης συν Tinna Karlsdotter, Andy Engberg (Live Choir) σαν guest musicians. Εδώ κάπου, κάποιοι θα γίνουν προφήτες κακών; Όχι. Απλά το “Monday Morning Apocalypse” θα γίνει το τελευταίο γνήσιο, καθαρό πόνημα των Σουηδών metallers το 2006, και όπως πάντα θα υποστηρίζουμε πως καλά θα είναι να βγαίνει νέο άλμπουμ ΜΟΝΟ και ΟΤΑΝ η μπάντα έχει να δώσει καλό και δυνατό υλικό. Παρόλα αυτά το 2008 εμφανίζεται το “Torn” το οποίο θα διχάσει, προβληματίσει και κάποιους fan ενδεχομένως απογοητεύσει, και 3 χρόνια μετά ενώ λογικά θα έπρεπε να προσγειωθεί ο Μέγας Δυναμίτης στο κεφάλι μας, έρχεται το “Glorious Collision” το οποίο εκτός από 3 το πολύ κομμάτια μπορεί να σε αφήσει και αδιάφορο. Μου είναι πολύ δύσκολο να νιώθω έτσι πόσο μάλλον να τα μοιράζομαι με πολλούς από εσάς, γιατί οι EVERGREY έτσι ή αλλιώς είναι από τις μεγάλες μου αγάπες. Όντας μουσικόφιλοι όμως νομίζω πως πρέπει να είμαστε πρωτίστως τίμιοι και ειλικρινείς γιατί μόνο έτσι βάζουμε το λιθαράκι μας στην μουσική εξέλιξη. Και από την άλλη ΑΝ ήταν ένα δυνατό και εκπληκτικό άλμπουμ το “Glorious Collision”, γιατί ήταν αναγκαίο αυτό τώρα λίγους μήνες μόνο μετά. Γιατί αυτή η μουσική αναδρομή τώρα; Το “A Decade And A Half” ήρθε σαν κομήτης-δωράκι να καλύψει μουσικά κάποια χρονικά κενά, να μπει σε μια δισκοθήκη που έχει ελλιπή EVERGREY δισκογραφία, να υπενθυμίσει πως έχουν γραφτεί κομματάρες, να αναστήσει και να επιβιώσει μέσα από αυτό. Βέβαια μέσα στο τόσο επαγγελματικό άψογο στήσιμο του διπλού deluxe άλμπουμ, εκτός από τα 24 στο σύνολο κομμάτια, υπάρχουν στο τέλος του πρώτου και του δεύτερου cd, 2 unplugged - previously unreleased κομμάτια, το “Wrong” (live) και το “Frozen” (live) αντίστοιχα, και ένα 24σέλιδο booklet με σημειώσεις στο ένθετο και πολλές ανέκδοτες φωτογραφίες. Καταμερισμένα όμορφα από όλα τα άλμπουμ τα τραγούδια, από τα έντονα στις μπαλάντες, από τα πολύ metal στα ακουστικά, με λεπτομέρειες όπως, ότι από το “The Dark Discovery” το πρώτο τους άλμπουμ δεν υπάρχει κανένα τραγούδι τους σε studio μορφή παρά μόνο από το “A Night To Remember”, τα “Blackened Dawn” και “For Every Tear That Falls” live. Την τιμητική του βέβαια σαν παρουσίαση έχει εδώ το “The Inner Circle” και δεν είναι τυχαίο και όλοι το ξέρουμε. Μέσα λοιπόν σε αυτήν την κυκλοφορία έχουμε, τον Tom S. Englund ο οποίος είναι και ο μόνος εν τη γενέσει της μπάντας, και ο Rikard Zander στα πλήκτρα από το 2002 και μέχρι σήμερα. Το πήγαινε – έλα των υπόλοιπων ανά διετίες – τριετίες ίσως και να κλόνισε στο πέρασμα των χρόνων την αρμονία μιας από τις καλύτερες progressive metal μπάντες των τελευταίων 15 σχεδόν χρόνων και που εύχομαι μετά από την τελευταία τους studio album δουλειά να συνέλθουν λιγάκι και να μας υπενθυμίσουν ότι ακόμα είναι εδώ. 24 τραγούδια που θα περάσεις κάτι παρά πάνω από όμορφα στο άκουσμα τους, και μια συλλογή που θα σου είναι πιο εύχρηστη. Μια δεκαετία και κάτι λοιπόν μετά αναρωτιέμαι γιατί αφού τα παιδιά το “είχαν” έτσι κι αλλιώς… γιατί;… γιατί έπρεπε να γίνουν τόσο ατσάκιστοι, τόσο γυαλιστεροί και τόσο κάτω από το βάρος των media, τυπικοί και κατευθυνόμενοι. I'm Sorry… κάτι λείπει! και για την ιστορία… DISCOGRAPHY: 1998 The Dark Discovery 1999 Solitude-Dominance-Tragedy 2001 In Search Of Truth 2003 Recreation Day 2004 The Inner Circle 2005 A Night To Remember (live) 2006 Monday Morning Apocalypse 2008 Torn 2011 Glorious Collision 2011 A Decade And A Half (best of) TRACKLISTING: CD 1 01. The Masterplan 04:46 taken from "In Search Of Truth" 02. Blackened Dawn ( Live ) 04:04 taken from "A Night To Remember" 03. Rulers Of The Mind 05:57 taken from "In Search Of Truth" 04. A Touch Of Blessing 05:50 taken from "The Inner Circle" 05. Frozen 04:57 taken from "Glorious Collision" 06. For Every Tear That Falls ( Live ) 05:22 taken from "A Night To Remember" 07. More Than Ever 04:13 taken from "The Inner Circle" 08. Blinded 04:34 taken from "Recreation Day" 09. Faith Restored 03:53 taken from "The Inner Circle" 10. These Scars 05:51 taken from "Torn" 11. Broken Wings 04:42 taken from "Torn" 12. Words Mean Nothing 04:11 taken from "Solitude, Dominance & Tragedy" 13. Wrong (live) 03:12 (unplugged - previously unreleased) CD2 01.The Great Deceiver 04:19 taken from "Recreation Day" 02. Monday Morning Apocalypse 03:10 taken from "Monday Morning Apocalypse" 03. Wrong 05:07 taken from "Glorious Collision" 04. Waking Up Blind ( Live ) 04:05 taken from "A Night To Remember" 05. Solitude Within 05:32 taken from "Solitude, Dominance & Tragedy" 06. Recreation Day 05:21 taken from "Recreation Day" 07. Still In The Water 05:17 taken from "Monday Morning Apocalypse" 08. Leave It Behind Us 05:09 taken from "Glorious Collision" 09. Fear 04:15 taken from "Torn" 10. When The Walls Go Down ( Live ) 05:28 taken from "A Night To Remember" 11. Frozen (live) 03:14  (unplugged - previously unreleased) Ελένη Λιβεράκου

1000MODS: “Super Van Vacation”

Οφείλω να ομολογήσω ότι τρέφω μια ιδιαίτερη συμπάθεια για της (καλές) μπάντες που προέρχονται από την Ελλάδα. Και δεν έχει να κάνει σε καμία μα καμία περίπτωση με πατριωτισμό ή οτιδήποτε άλλο σχετικό. Απλά, οι συνθήκες για να αναδειχτεί μια μπάντα στην Ελλάδα και μερικές φορές να καταφέρει έστω να υπάρξει είναι ιδιαίτερα δύσκολες. Όσοι έχουν ασχοληθεί λιγάκι με το συγκεκριμένο θέμα το γνωρίζουν αυτό. Δεν είναι τυχαίο που αμέτρητες μπάντες ξεπηδάνε από χώρες όπως οι Σουηδία και η Γερμανία για παράδειγμα. Είναι σίγουρα και θέμα υποδομών μουσικής παιδείας και άλλων παρεμφερών θεμάτων. Παρόλα αυτά, πιστέψτε με, είμαι απόλυτα αντικειμενικώς και αμερόληπτος και δεν έχω κανένα πρόβλημα να “θάψω” κάτι το οποίο δεν αξίζει. Να κλείσω όμως αυτή την παρένθεση για να επικεντρωθούμε στο κυρίως θέμα που δεν είναι άλλο από την πρώτη ολοκληρωμένη δουλειά των 1000Mods με τίτλο “SuperVanVacation”. Οι 1000Mods έχοντας διάρκεια ζωής πέντε χρόνια αισίως έχουν ήδη κυκλοφορήσει ένα EP καθώς και ένα 7’’ στα οποία είχαν δείξει ότι κάτι καλό θα μπορούσαμε να περιμένουμε. Οι προσδοκίες μας επαληθεύονται με την κυκλοφορία του “SuperVanVacation”. Για να πάρουμε όμως τα πράγματα από την αρχή, να πούμε ότι ότι η μουσική τους κινείται στα πλαίσια του stoner rock - doom με αρκετή δόση ψυχεδέλειας. Εάν και χαρακτηρίζονται κυρίως σαν stoner μπάντα είναι σχεδόν αδύνατο να παραλείψουμε το όρο doom αναλογιζόμενοι τον πραγματικά πολύ βαρύ ήχο και τα αργά και ογκώδη riffs. Επιρροές δεν θα μπορούσαν να είναι άλλες από κλασικά ονόματα του χώρου όπως οι Kyuss, οι Electric Wizzard οι Spiritual Beggars και οι Colour Haze αλλά σίγουρα θα σας έρθουν στο μυαλό και μπάντες όπως οι Lonely Kamel, οι Sungrazer και οι Kamtchatka. Οι συνθέσεις είναι σχετικά μεγάλης διάρκειας αλλά σε καμία περίπτωση δεν κουράζουν. Είναι μάλιστα φορές που σκέφτομαι πως δεν θα με χάλαγε καθόλου αν κομμάτια όπως το πεντάλεπτο “SetYou”Free (κάτι σαν το hit του δίσκου) ή το τετράλεπτο “El Rolito” είχαν λίγη μεγαλύτερη διάρκεια. Και το λέω αυτό κυρίως για να σημειώσω το πόσο πολύ σε συνεπαίρνει ο δίσκος καθώς και την ποιότητα των συνθέσεων. Σε αυτό βοηθάει πάρα πολύ και η παραγωγή και γενικά ο ήχος του δίσκου ο οποίος έχει μία live αισθητική, με αποτέλεσμα να γίνετε ακόμη πιο πορωτικός. Πέρα από τις συνθέσεις που ανέφερα, κομμάτια όπως τα “Road To Burn”, “Johnys,  Vidage” και “Track Me” σίγουρα ξεχωρίζουν. Ένα ακόμη συν στο “SuperVanVacation” είναι τα φωνητικά. Ένας τραγουδιστής που ξέρει πολύ καλά τον ρόλο του (σαφώς επηρεασμένος από John Garcia) και που φροντίζει να προσαρμόζει την φωνή του ανάλογα με τις απαιτήσεις της κάθε σύνθεσης. Εν κατακλείδι, η πρώτη ολοκληρωμένη δουλεία των 1000Mods είναι ένα πολύ καλό δείγμα doom/stonerrock. Με πιασάρικα riffs, ωραίες μελωδίες, γρήγορα ανεβαστικά αλλά και αργόσυρτα κομμάτια, όλα βουτηγμένα σε ένα ψυχεδελικό ζωμό, σου κεντρίζει αμέσως το ενδιαφέρον. Είναι βέβαιο πως το “Super Van Vacation” θα μείνει για καιρό στο playlist μου και κάτι μου λέει πως αν επιλέξετε να το ακούσετε θα πάθετε το ίδιο. Χωρίς καμία επιφύλαξη λοιπόν σας εύχομαι...καλή ακρόαση! Νίκος Τόλης