Mike Tramp: “Mike Tramp & The Rock 'N' Roll Circuz”

Ο Mike Tramp είναι μια ιδιαίτερη περίπτωση καλλιτέχνη. Μετά τη διάλυση των White Lion στις αρχές της δεκαετίας του ’90 έφτιαξε τους Freak Of Nature, κυκλοφόρησε δουλειές με το όνομα του, ξαναέφτιαξε τους White Lion (με τον ίδιο να αποτελεί το μοναδικό μέλος από την αυθεντική σύνθεση) και τώρα κυκλοφορεί την 5η του προσωπική δουλειά με τίτλο “Mike Tramp & The Rock 'N' Roll Circuz”.
Για όσους παρακολουθούν την πορεία του Tramp το νέο του δισκογραφικό βήμα δε θα αποτελέσει έκπληξη, καθώς κινείται στο ίδιο ύφος με τις υπόλοιπες προσωπικές του δουλειές, με εξαίρεση ίσως το “Capricorn” του 1997.
Όσοι πάλι τον θυμούνται από την εποχή των (αυθεντικών) White Lion πρέπει να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί, καθώς εκτός από τη φωνή του δε νομίζω ότι υπάρχει κάτι άλλο που να θυμίζει εκείνη την εποχή.
Το Mike Tramp & The Rock 'N' Roll Circuz κινείται στον ευρύτερο rock ήχο, αλλά δύσκολα θα το χαρακτήριζε κανείς ως Hard Rock, καθώς οι κιθάρες κινούνται σε πολύ ήπιους τόνους (τόσο από πλευρά ταχύτητας όσο και βαρύτητας) με ελάχιστα ξεσπάσματα.
Ακούγοντας το δίσκο δυο πράγματα γίνονται αμέσως αντιληπτά. Πρώτον, ότι η φωνή του Tramp παραμένει ζεστή και εκφραστική. Δεύτερον, η απουσία ενός κιθαρίστα επιπέδου Vito Bratta. Χωρίς να θέλω να μειώσω τους μουσικούς, με τους οποίους συνεργάζεται τώρα, δε νομίζω ότι υπάρχου πολλοί που δε θα ήθελαν να δουν αυτό το δίδυμο και πάλι μαζί. Μάλλον το αντίθετο συμβαίνει.
Όπως και να έχουν τα πράγματα, ότι και να θέλουμε, ο Mike Tramp φαίνεται να παίζει τη μουσική που θέλει. Και αυτό είναι που μετράει.
Καρβούνης Δημήτρης

SHOCKER - Soundtrack(1989)

Λίγα λόγια για το θέμα της ταινίας ...

Ένας κουτσός μανιακός δολοφόνος δρα ανενόχλητος στα προάστια του Λος Άντζελες και ένας επισκευαστής τηλεοράσεων με το όνομα Horace Pinker (Mitch Pileggi) γίνεται ο Νο1 ύποπτος. Όταν ο ντετέκτιβ που έχει αναλάβει την υπόθεση, υπαστυνόμος Don Parker (Michael Murphy) πλησιάζει στην ανακάλυψή του ο Pinker δολοφονεί την οικογένεια του Parker (γυναίκα, κόρη και τον βιολογικό του γιο).

Όμως ο θετός γιος του, Jonathan (Peter Berg), αναπτύσσει έναν περίεργο δεσμό με τον Pinker μέσα απ' τα όνειρά του και οδηγεί τον Parker στο μαγαζί του Pinker. Σε ένα πιστολίδι στο οποίο διάφοροι αστυνομικοί σκοτώνονται ο Pinker καταφέρνει να ξεφύγει και σκοτώνει τη φιλενάδα τού Jonathan, Allison (Camille Cooper) για εκδίκηση.Άλλο ένα όνειρο οδηγεί τον υπαστυνόμο Parker στον Pinker, που βρίσκεται στη διαδικασία μιας απαγωγής.Αυτή τη φορά τη στιγμή που ο Pinker είναι έτοιμος να σκοτώσει τον Jonathan τον συλλαμβάνουν.

Ο Pinker γρήγορα καταδικάζεται στην ποινή του θανάτου στην ηλεκτρική καρέκλα.

Πριν την εκτέλεσή του ο Pinker αποκαλύπτει στον Jonathan ότι στην πραγματικότητα είναι γιος του και ότι ο Jonathan τον είχε πυροβολήσει στο γόνατο, όταν ήταν μικρός, προσπαθώντας να τον σταματήσει από το να δολοφονήσει τη μητέρα του. Αλλά αυτό που κανείς δεν υποπτεύεται είναι ότι ο Pinker έχει κάνει συμφωνία με τον διάβολο. Όταν εκτελείται δεν σκοτώνεται ακριβώς αλλά αντ' αυτού μετατρέπεται σε πηγή ηλεκτρισμού και είναι ικανός να στοιχειώσει άλλους ώστε να συνεχίσει τις δολοφονίες.

Κάποια στιγμή στοιχειώνει και τον ίδιο τον υπαστυνόμο Don Parker.Στην πορεία ο Jonathan με τη βοήθεια του πνεύματος της Allison εκτελεί ένα σχέδιο για να φέρει τον Pinker πάλι στον υλικό κόσμο και κατά λάθος ανακαλύπτει ότι κι αυτός, όπως όλες οι πηγές ενέργειας, υπακούουν στους νόμους της φύσης και χρησιμοποιώντας αυτή τη γνώση τον εξουδετερώνει.

Trivia:

- Το "Shocker" γυρίστηκε μέσα σε 10 εβδομάδες με χαμηλό προϋπολογισμό. Ο Wes Craven (σκηνοθέτης της ταινίας) είπε ότι αυτά τα λίγα χρήματα που χρησιμοποιήθηκαν επενδύθηκαν αποκλειστικά στη δουλειά μιας μικρής ομάδας με ταλέντο και σε χαμηλής δημοτικότητας ηθοποιούς.

- Στο δεύτερο όνειρο του Jonathan, αυτός κοιτάζει ψηλά σε μια πινακίδα οδού με γραμμένα τα ονόματα Maddalena και Wagner. Η Marianne Maddalena ήταν μια παραγωγός της ταινίας και ο Bruce Wagner έπαιξε τον ρόλο του δήμιου.

- Όταν ο Jonathan και ο πατέρας του μπαίνουν στην ταβέρνα μετά από την κηδεία της οικογένειας, ένα δελτίο ειδήσεων παίζεται στην TV, στο υπόβαθρο, και συζητάει περί των φόνων. Κάποιος αμέσως αλλάζει το κανάλι και εμφανίζεται (για μια στιγμή μόνο) υλικό από τη συναυλία του ALICE COOPER το 1986 "Cooper's The Nightmare Returns Tour".

- Ένα από τα σώματα που στοιχειώνει ο Horace (του εργάτη με τα μαύρα μακριά μαλλιά) είναι πρώην κιθαρίστας του Alice Cooper.

- Άλλο ένα από τα σώματα που στοιχειώνει ο Horace (του τζόγκερ στο πάρκο) είναι ο Jonathan Craven, γιος του σκηνοθέτη Wes Craven.

Tracklist:

- "Shocker"

Γραμμένο από τους Desmond Child, Jean Beauvoir και Guy Mann-Dude

Εκτελεσμένο από τους The Dudes of Wrath, οι οποίοι αποτελούνταν από φωνητικά - Paul Stanley των KISS και τον παραγωγό Desmond Child, κιθάρες - Vivian Campbell των Def Leppard και Guy Mann-Dude, μπάσο - Rudy Sarzo των Whitesnake και ντραμς - Tommy Lee των Mötley Crüe.

Επίσης βοηθητικά φωνητικά από τον μπασίστα των Van Halen Michael Anthony και τους Kane Roberts, Louis Merliono και Desmond Child

- "Love Transfusion"

Iggy Pop

- "No More Mr. Nice Guy"

Εκτελεσμένο από Megadeth (cover στο hit No More Mr. Nice Guy του Alice Cooper το 1973)- "Sword & Stone"Γραμμένο από τους Desmond Child, Paul Stanley και Bruce Kulick

Εκτελεσμένο από τους Bonfire.

- "Timeless Love"

Saraya

- "Shockdance"

The Dudes of Wrath

- "Demon Bell (The Ballad of Horace Pinker)"

Dangerous Toys

- "The Awakening"

Voodoo X

- "Different Breed"

Dead On

- "Shocker (Reprise)"

The Dudes of Wrath

Πρωτοτύπως μουσική συνεισφορά υπήρξε και από τον ALICE COOPER (ο οποίος αργότερα έπαιξε τον κακοποιητή πατριό του Freddy Krueger, Mr Underwood, στην ταινία "Freddy's Dead: The Final Nightmare".

Το σάουντρακ κυκλοφόρησε από την Capitol/SBK Records το 1989.

Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια. Ένας δίσκος δυναμίτης για κάθε νοσταλγό των '80s και γνώστη της καλής μουσικής!

Σοφία Ρεντούμη

JEFF SCOTT SOTO: "One Night in Madrid"

To νέο dvd του εξαιρετικού τραγουδιστή JEFF SCOTT SOTO με τίτλο “One Night in Madrid” πιστεύουμε ότι είναι το καλύτερο δώρο στους φίλους σας και νομίζουμε ότι θα σας ευγνωμονούν.Αν αναλογιστεί κανείς μάλιστα το πλούσιο υλικό που διαθέτει τότε η απόκτησή του θεωρείται επιβεβλημένη.Η τρομερή αυτή περσόνα που λέγεται Jeff Scott Soto είναι σίγουρα μία χαρισματική και συνάμα αδικημένη προσωπικότητα που και σε αυτό το live αποδεικνύει πανηγυρικά πόσο μεγάλος ερμηνευτής είναι.
O JSS όπως πάντα δεν περιορίζεται και δεν εγκλωβίζεται στα ροκ ταμπού αφού από το σκληρό ροκ το γυρίζει άνετα στις funky και soul ερμηνείες και καπάκι το ξαναγυρίζει στο metal ενώ το παιχνίδι του με τον κόσμο είναι μοναδικό!Ο άνθρωπος αποδεικνύει πάνω στο σανίδι ότι δεν έχει μουσικά συμπλέγματα και αποδίδει θαυμάσια ότι είδος γουστάρει ο ίδιος.Στη συναυλία που έδωσε λοιπόν τον Απρίλιο του 2009 στη Μαδρίτη η μπάντα αποτελείται από ισπανούς και βραζιλιάνους ταλαντούχους μουσικούς(από τους υποσχόμενους Τempestt) που δίνουν τον καλύτερο τους εαυτό.
Φυσικά θα ακούσετε τα τραγούδια από τους Talisman και την προσωπική του καριέρα με μία ειδική έμφαση σε κομμάτια από το τελευταίο του άλμπουμ “Beautiful Mess”. Υπάρχουν και οι διασκευές σε Madonna και Seal που τον έκαναν αποδεκτό και σε ευρύτερο κοινό ενώ παίζει και ένα μικρό ακουστικό σετ μόνο με πιάνο όπου ερμηνείες του είναι πραγματικά ανατριχιαστικές με αποκορύφωμα το “Holding On”.Φυσικά δεν λείπει και ένα εκρηκτικό funky/disco medley που μετατρέπει την συναυλία σε ένα απολαυστικό πάρτυ αφού πρώτα είχε προηγηθεί ένα μικρό rock medley με Queen,Joan Jett και τα κλασικά Stand Up και I” ll Be Waiting να δημιουργούν κλίμα αποθέωσης.
Στα bonus του dvd υπάρχουν αρκετά video clips(παλιά και νέα) ,Τour Footage και ένα συγκινητικό αφιέρωμα στον φανταστικό μπασίστα και συνθέτη Marcel Jacob(Talisman,J.Norum,Last Autumn’s Dreams,Y.Malmsteen) που έφυγε απρόσμενα από τη ζωή το περασμένο καλοκαίρι και συνεργάστηκαν σχεδόν είκοσιπέντε χρόνια μαζί.Επενδύστε άφοβα σε ένα μεγάλο καλλιτέχνη που υπηρετεί επάξια όχι μόνο το melodic hard rock αλλά και τα υπόλοιπα μουσικά είδη.
Φώτης Μελέτης

FASTWAY - TRICK OR TREAT SOUNDTRACK (1987)

Λίγα λόγια για το θέμα της ταινίας: Το hard rock είδωλο Sammi Curr (Tony Fields) πεθαίνει μετά από μια πυρκαγιά σε ένα ξενοδοχείο. Ο μεγαλύτερος οπαδός του, μαθητής στο Γυμνάσιο Lakeridge και φανατικός (και περιθωριακός, εννοείται) metalhead Eddie Weinbauer (Marc Price), συντετριμμένος από την είδηση πηγαίνει στον τοπικό ραδιοφωνικό σταθμό, όπου παραγωγός είναι ο φίλος του DJ "Nuke" (Gene Simmons), για συναισθηματική υποστήριξη.
Μετά από μια έντονη συζήτηση σχετικά με το νεκρό αστέρι της ροκ, (ο οποίος -κατά τον Nuke- ήταν πάντα ακραίος και οργισμένος με τους πάντες) ο Nuke χαρίζει στον Eddie ένα σπάνιο ακυκλοφόρητο demo βινυλίου, το τελευταίο που είχε γραφτεί από τον Sammi καθώς και το μοναδικό αντίγραφο που υπάρχει. Συγκλονισμένος από τη γενναιοδωρία του Nuke ο Eddie αποδέχεται το δώρο αγνοώντας τον σκοτεινό ρόλο που κρύβει ο δίσκος.Μετά από συνεχείς ταπεινώσεις από τον νταή του σχολείου Tim Hainy (Doug Savant) και τους αθλητές φίλους του ο Eddie έξαλλος ορκίζεται εκδίκηση για όλους εκείνους που τον αδίκησαν, προς μεγάλη απογοήτευση της κρυφής του αγάπης Leslie (Lisa Orgolini) και του καλύτερού του φίλου Roger (Glen Morgan).
Μόνος στο δωμάτιό του με αισθήματα οργής και εκδίκησης ο Eddie βάζει τον καινούργιο δίσκο να παίξει και έκπληκτος ανακαλύπτει ότι μπορεί να επικοινωνήσει με το πεθαμένο αστέρι της ροκ όταν περιστρέφει τον δίσκο -αρχικά κατά λάθος- ανάποδα.
Εκμεταλλευόμενος την εμπιστοσύνη που του έχει ο θαυμαστής του αλλά και τη συναισθηματική αδυναμία του τελευταίου, ο Sammi (οργισμένος κι αυτός λόγω της απαγόρευσης από το Γυμνάσιο, όπου ήταν κι αυτός κάποτε μαθητής, να παίξει στον αποκριάτικο σχολικό χορό) εκμυστηρεύεται στον έφηβο τον τρόπο με τον οποίο θα πάρουν μαζί εκδίκηση απ' αυτούς που τους προκάλεσαν τόσο πόνο, οδηγίες που ο εύκολα χειραγωγούμενος Eddie εκτελεί, παίρνοντας το αίμα τους πίσω και δίνοντας στους εχθρούς τους αυτό που τους αξίζει.
Αρχικά τα αποτελέσματα είναι διασκεδαστικά και άκακα αλλά όταν στη διάρκεια ενός περιστατικού η φίλη του Hainy σκοτώνεται από υπερφυσικές δυνάμεις ο Έντι συνειδητοποιεί ότι δεν είναι τίποτα περισσότερο από ένα πιόνι σε ένα πολύ πιο σκοτεινό σχέδιο και θέλει απεγνωσμένα να ξεφύγει. Όταν στη συνέχεια προσπαθεί να καταστρέψει τον δίσκο μια κακή έκδοση του Sammi ανασταίνεται (με υπερφυσικές δυνάμεις) και φέρνει το χάος στον αποκριάτικο χορό του γυμνασίου, μετατρέποντας τη συμμετοχή του Eddie στο διαβολικό σχέδιο του αστεριού της ροκ σε έναν εφιάλτη όχι μόνο για τον ίδιο τον headbanger, αλλά και για το σχολείο και την πόλη του. Θα μπορέσει ο Eddie να σταματήσει τον δαιμονικό Sammi πριν αυτός τους στείλει όλους κατευθείαν στην κόλαση;
Ένα πράγμα είναι σίγουρο, οι έφηβοι του Γυμνασίου Lakeridge θα ζήσουν μια αποκριάτικη νύχτα που δεν θα ξεχάσουν ποτέ...Μην ξεχνάμε βέβαια και τη σύντομη αλλά γεμάτη νόημα και γέλιο παρουσία του Ozzy Osbourne στην ταινία, ως πουριτανού ευαγγελιστή παπά, που κηρύττει κατά του metal. Απολαυστικότατος!Η ταινία (σκηνοθετημένη από τον Charles Martin Smith) βγήκε στα σινεμά το 1986, ενώ το soundtrack στα δισκοπωλεία την αμέσως επόμενη χρονιά. Όλα τα τραγούδια που περιέχονται μέσα σ' αυτό είναι γραμμένα και εκτελεσμένα από τους FASTWAY.
(Το score, δηλ. το μουσικό υπόβαθρο της ταινίας, που δεν περιλαμβάνεται στο συγκεκριμένο soundtrack, είναι γραμμένο από τον τότε ανερχόμενο συνθέτη Christopher Young). Ένα must για κάθε τύπο που θέλει να αποκαλείται metalhead και προσωπικά αγαπημένο! Καταπληκτική ταινία, καταπληκτικό soundtrack, υπέροχες 80's αναμνήσεις. Και αν με ρωτήσετε, δύο πολύ καλά δώρα (dvd & soundtrack) για τους αγαπημένους σας!
Trivia:
- Υπάρχουν φήμες που λένε ότι για τον ρόλο του Sammi Curr αρχικά προοριζόταν ο Blackie Lawless των WASP.
- Άλλες φήμες λένε ότι ο ρόλος αυτός προτάθηκε πρώτα στον Gene Simmons αλλά εκείνος αρνήθηκε γιατί δεν του άρεσε και πολύ το σενάριο. Τελικά όμως συμφώνησε να παίξει τον ρόλο του ραδιοφωνικού DJ γιατί ήθελε να ενσαρκώσει τον ρόλο του παιδικού του ήρωα, επίσης διάσημου DJ της δεκαετίας του '70 (αν η μνήμη μου δεν με απατά), Wolfman Jack.
- Ο τίτλος ταινίας "Lunch Of The Dead" εμφανίζεται σε κάποια φάση στη μαρκίζα ενός σινεμά. Σύμφωνα με το IMDB (The Internet Movie Database) αυτή η ταινία δεν υπήρξε ποτέ στην πραγματικότητα.
- Επίσης 6 τραγούδια που παίζονται στην ταινία και δεν υπάρχουν στο soundtrack αλλά ούτε στο score φυσικά είναι τα:
* Only Child - Scream Until You Like It
* Whodini - The Haunted House Of Rock
* Diana Blair - Heartbreakin' Lie (ίσως το βρείτε μόνο σε επτάιντσο βινύλιο) και τα εξαιρετικά σπάνια να βρεθούν:
* See Jane Run - Grey, Grey, Grey (παίζει ως μουσικό υπόβαθρο κατά τη διάρκεια του pool party)
* Only Child - Tot
* Diana Blair - It's Up To You Now
Lineup: Dave King - φωνητικά, κύριες κιθάρες, 'Fast' Eddie Clarke - ρυθμικές/κύριες κιθάρες και παραγωγή, Shane Carroll - δεύτερη κιθάρα, Paul Reid - μπάσο, Alan Connor - ντραμς
Tracklist: 1. Trick or Treat, 2. After Midnight, 3. Don't Stop the Fight, 4. Stand Up, 5. Tear Down the Walls, 6. Get Tough, 7. Hold on to the Night, 8. Heft, 9. If You Could See
Σοφία Ρεντούμη

ΟΝ ΤΗΕ RISE: "Dream Zone"

Οι Νορβηγοί ON THE RISE είχαν εντυπωσιάσει με το ντεμπούτο τους πριν από λίγα χρόνια. Το μίγμα ανάμεσα σε
ΤΟΤΟ, FOREIGNER, BOSTON, EUROPE, HEART και SURVIVOR έχει ενθουσιάσει αρκετούς οπαδούς του aor και ψυχή της μπάντας είναι ο πολυτάλαντος Terje Eide.
Ο εξαιρετικός αυτός μουσικός τα κάνει σχεδόν όλα στο δεύτερο άλμπουμ των ON THE RISE με τίτλο "Dream Zone" αφού κατορθώνει να συνθέτει , να τραγουδά, να παίζει κιθάρα,μπάσο και κήμπορντς.Τα τραγούδια κινούνται στο γνώριμο ύφος του μελωδικού ροκ με άψογες ενορχηστρώσεις και πολύ καλές ερμηνείες με τα τραγούδια Lost Your Track, Why Wait Another Day,Lifeline,Tomorrow Never Dies να ξεχωρίζουν οι οπαδοί του μελωδικού ροκ οφείλουν να μην αγνοήσουν το δεύτερο άλμπουμ των ON THE RISE.

Φώτης Μέλετης

Οι ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ στο Μύγα Club

Το Σάββατο 9 Ιανουαρίου οι θρυλικοί ΣΠΥΡΙΔΟΥΛΑ θα εμφανιστούν στο ΜΥΓΑ CLUΒ(Αισώπου & Μίκωνος 13 , Ψυρρή) με τιμή εισιτηρίου 12 ευρώ('Ωρα έναρξης 22:30).
Λίγα λόγια για το συγκρότημα...
Η «Σπυριδούλα» σχηματίστηκε τον Σεπτέμβριο του ’77 από τους Βασίλη Σπυρόπουλο, Νίκο Σπυρόπουλο, Ανδρέα Μουζακίτη, Κώστα Κουρεμένο και Μάκη Μπλαζή.
Μετά από μερικές επιτυχημένες ζωντανές εμφανίσεις συναντιέται με τον Παύλο Σιδηρόπουλο. Αποτέλεσμα αυτής της συνεργασίας, ο δίσκος «Φλου» που κυκλοφόρησε το ’79 και θεωρείται σήμερα δίσκος αναφοράς, ίσως η σημαντικότερη ηχογράφηση της ελληνικής ροκ σκηνής.
Με αρκετές αλλαγές στη σύνθεση των μελών αλλά με σταθερό πυρήνα τους αδελφούς Σπυρόπουλους το συγκρότημα συνεχίζει την πορεία του και μετά την αποχώρηση του Σιδηρόπουλου, εκδίδοντας το ’82 τον δίσκο «Νάυλον ντέφια και ψόφια κέφια» που επίσης έτυχε ευρείας απήχησης στους φίλους του ελληνικού ροκ.
Δύο χρόνια αργότερα, το ’84 το συγκρότημα αντιμετωπίζει σοβαρά εσωτερικά προβλήματα, κρίση δημιουργικότητας, έλλειψη επικοινωνίας ανάμεσα στα μέλη, κορεσμός. Τα μέλη αποφασίζουν από κοινού να δοθεί κάποιο τέλος προτιμώντας τη σιωπή από την επαγγελματική ρουτινιάρικη επανάληψη.
Περίπου δέκα χρόνια αργότερα, η ιδέα της ανασύστασης βρίσκει πρόσφορο έδαφος. Ακολουθούν κάποιες αναγνωριστικές επαφές και το καλοκαίρι του ’93 αρχίζει ένας νέος κύκλος για το συγκρότημα.
Καρποί αυτής της ανασύστασης είναι οι δίσκοι «Ταξίδι στο κέντρο της πόλης» (1994 – ΕΜΙ) και «Σε τροχιά με απόκλιση» (1997 – Ανεξάρτητη παραγωγή). Το συγκρότημα ξαναδιαλύεται στις αρχές του ’99 λόγω της αναπάντεχης απώλειας του μπασίστα Νίκου Δόικα (1953-1999), παιδικού φίλου και στενού συνεργάτη.
Πέντε χρόνια απραξίας ωστόσο είναι πάρα πολλά και έτσι οι «Σπυριδούλα» αποφασίζουν να ξαναμαζευτούν το φθινόπωρο του 2004. Από αυτήν τη νέα επανασύνδεση προκύπτουν δώδεκα καινούργια τραγούδια καί μία διασκευή:
«Στο φαλιμέντο» του Νικόλα Άσιμου. Στις ηχογραφήσεις συμμετέχουν ο Δ. Πουλικάκος, ο Χάρης και ο Πάνος Κατσιμίχας, και άλλοι εκλεκτοί φίλοι. Το υλικό αυτό, με τίτλο «Το βλέμμα των ανθρώπων» κυκλοφόρησε τον Νοέμβρη του 2006 (ανεξάρτητη παραγωγή – ΕΜΕΠ Records).
Tο συγκρότημα συνεχίζει, δυναμικά, τις ζωντανές εμφανίσεις με νέο και παλιότερο υλικό, καθώς γιορτάζει και την επέτειο των 30 χρόνων παρουσίας και Live στην ελληνική rock σκηνή.
«Σπυριδούλα» είναι οι:
Βασίλης Σπυρόπουλος (κιθάρα),
Νίκος Σπυρόπουλος (κιθάρα, φωνή),
Βαγγέλης Χάνος (μπάσο),
Αφροδίτη Ρήγα (πλήκτρα),
Παναγιώτης Βουρδουμπάς (τύμπανα).

Τα νέα ονόματα της ελληνικής hard rock σκηνής

Σε πολλά μέρη του κόσμου, η λατρεία για τον ήχο του 80s hard rock δεν έσβησε ποτέ! Σίγουρα, η μουσική αλλάζει και παίρνει διάφορες μορφές με τον καιρό, αλλά οι fans του AOR/Glam/Sleaze και γενικότερα του rock n’ roll παραμένουν πιστοί διατηρητές της φλόγας τους.
Ειδικά στις σκανδιναβικές χώρες, το μελωδικό hard rock έχει αποκτήσει εδώ και καιρό μία κανονική σκηνή, με πολλά συγκροτήματα να διαθέτουν παραπάνω από αξιόλογες παραγωγές και ισχυρό fanbase σε όλο τον κόσμο. Το hairspray δεν έφυγε ποτέ λοιπόν.
Πλέον το ίδιο θα μπορούσαμε να πούμε και για τη δική μας χώρα. Ο αριθμός των συγκροτημάτων που έχουν σχηματιστεί με βάση τη μουσική αυτή είναι σίγουρα αξιοπρόσεκτος, τα self-financed demos δίνουν και παίρνουν και τα support acts που βλέπουμε συχνά σε μεγάλες 80s μπάντες, αρχίζουν να αποκτούν δική τους δυναμική. Τα περισσότερα από τα παρακάτω σχήματα που θα αναφερθούν δίνουν ήδη το δικό τους παρών δισκογραφικά και καταβάλλουν σοβαρές προσπάθειες να προωθήσουν τη δουλειά τους με κάθε δυνατό τρόπο. Όσοι λοιπόν ενδιαφέρεστε είδος και δεν τους έχετε ήδη πάρει είδηση, ρίξτε μια ματιά και υποστηρίξτε τους, γιατί εκτός από συγκροτήματα, μια σκηνή χρειάζεται και τον κόσμο της.
OUTLOUD: Για τα μέλη τους δεν χρειάζεται να πω πάρα πολλά. Ο Bob Katsionis και ο Mark Cross είναι δύο μουσικοί με μεγάλες καριέρες σε Ελλάδα και εξωτερικό, Περισσότερο όμως η γενιά μας τους ξέρει λόγω της συνεργασίας τους στους Firewind. Το εν λόγω συγκρότημα ξεκίνησε ως project του Bob με τον μαθητή του Tony Kash. Οι δυο τους ηχογραφούσαν demos με βάση τις κιθαριστικές ιδέες του ταλαντούχου νεαρού. Οι ιδέες πήραν απρόσμενα καλοσχηματισμένη μορφή και ο Bob αποφασίζει να επιστρατεύσει τον παλιό του, από τη Νέα Υόρκη, γνωστό, Chandler Mogel (-ex Talon) για να προσθέσει φωνητικά στα κομμάτια κατά τη διάρκεια ενός τριήμερου session τα οποία…τελικά χάθηκαν λόγω ανωτέρας βίας (μία διακοπή ρεύματος ήταν αρκετή για να εξαφανίσει τα ηχογραφημένα αρχεία). Το παράδοξο είναι πως χρειάστηκε μια ατυχία τέτοιων διαστάσεων προκειμένου να μεταμορφωθεί το project σε κανονικό συγκρότημα. Χρειάστηκαν βέβαια και δύο ακόμα έμπειροι μουσικοί για να συμπληρωθεί το rhythm section, κάτι που πραγματοποιήθηκε στα πρόσωπα των : Jason Mercury (μπάσο) και Mark Cross(τύμπανα). Το καθαρόαιμο 80s style μελωδικό hard rock των Outloud θα σας καταπλήξει με την αυθεντικότητα και το feeling του. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις καλύτερες παραγωγές του είδους, προσφέροντας παράλληλα νέα, πρωτάκουστα στοιχεία που το κάνουν να διαφέρει. Φροντίστε να τους πετύχετε κάπου κατά τη διάρκεια της φετινής τους περιοδείας στην Ελλάδα. (http://www.myspace.com/outloudtheband)

Danger Angel: Αν ψάχνετε μια άξια και έμπειρη AOR μπάντα, δεν είναι ανάγκη να πάτε μακριά. Οι Danger Angel: Jimmy Cage(φωνητικά), Ethan Chionos(κιθάρα), Spiros Foussekis(κιθάρα), Rudy Rallis(μπάσο), Antonis Venieris(τύμπανα) και John “AHAS” Lignos(πλήκτρα) δίνουν το παρών στην ελληνική σκηνή εδώ και τρία περίπου χρόνια, έχοντας κάνει εμφανίσεις πλάι σε μεγάλες μπάντες της ιστορίας του είδους και έχοντας τη δική τους δισκογραφική δουλειά. Το ομώνυμο ντεμπούτο τους rock-άρει ασταμάτητα από την αρχή μέχρι το τέλος (αξίζει να σημειωθεί και η συνεισφορά του Jeff Scott Soto(Talisman, Yngwie Malmsteen’s Rising Force, Journey κα.) στο κομμάτι “Never Let You Go”). Τους έχουμε δει ουκ ολίγες φορές σε line ups συναυλιών σε όλα τα μέρη και απ’ ότι φαίνεται είναι αποφασισμένοι να συνεχίσουν με την ίδια δυναμική. (http://www.myspace.com/dangerangelrock)

Wild Machine: Για μια δεκαετία κρατούν τα standards ψηλά! Εκεί που οι άλλοι σταματούν, οι Wild Machine(Johnny Hott-lead vocals, Spider Lee – guitars, Mario Lux-guitars, Simon Key-bass Andy Rozz –drums) συνεχίζουν ακάθεκτοι. Σ’ αυτό το διάστημα, ύστερα από πολλές αλλαγές, οι –αρχικά- War Machine «αγριεύουν» και υιοθετούν μια glam/sleaze κατεύθυνση στη μουσική τους. Δεινοί showmen (αν τους πετύχατε με Star Star, Skid Row, Faster Pussycat θα το χετε διαπιστώσει), έχουν εδραιώσει την αξία τους και το glam quality τους σ’ όλους τους φίλους της σκηνής αυτής. Προς το παρόν έχουν μόνο ένα 3-track demo(vicious luv,suicide,addicted) και αναμένουμε την κυκλοφορία του πρώτου τους δίσκου. (http://www.myspace.com/wildmachine)

Roxy Bitch: Είναι πρόστυχοι και rock n’ roll! Οι Θεσσαλονικιοί glam rockers κάνουν το εκάστοτε κοινό να παραμιλάει σε κάθε live τους γιατί πολύ απλά ξέρουν πρώτα απ’ όλα πώς να σε κάνουν να περάσεις καλά. Γεννήθηκαν το 2000 και αποτελούνται από τους: Julian Rawnie G(φωνητικά), Sweet(μπάσο), Lick(κιθάρα), Roxx Ztar(τύμπανα), Alex Kidd(κιθάρα). Τα κομμάτια τους εντυπωσιάζουν και έχουν στην κατοχή τους αρκετό υλικό χωρίς όμως να έχουν κυκλοφορήσει ακόμα κάποια δουλειά. (http://www.myspace.com/theroxybitch)

W.A.N.T.E.D: Έχοντας κυκλοφορήσει την πρώτη τους δισκογραφική δουλειά “Neon Nights” πριν από περίπου δύο χρόνια, οι Soto Silvestro(φωνήτικα), Strutter(μπάσο), Constantine Mati(τύμπανα),Angel (πλήκτρα),Jima(κιθάρα) διατηρούν μια σταθερή πορεία στη hard rock σκηνή. Έχουν ανοίξει συναυλίες των Dokken, Bonfire, White Lion, Whitesnake κα. και παραμένουν για πολλά χρόνια ένα από τα πιο επαγγελματικά live acts. (http://www.myspace.com/wantedhome)

Cyanide4: Επηρεασμένοι από τους ήχους του glam, του punk και του New Wave Of British Heavy Metal, οι Cyanide4 παίζουν με ύφος “in your face”. Τα μέλη τους: G.A. Sinn (φωνητικά, κιθάρα), Nasty George(μπάσο), Joxnny Slut(κιθάρα) και Mike T(τύμπανα) πρόκειται να είναι support act στις εμφανίσεις των Crashdiet στη χώρα μας καθώς επίσης έχουν παίξει με τους Scorpions στην Ξάνθη, στα πλαίσια της περσινής περιοδείας των Γερμανών. (http://www.myspace.com/cyani4de)

Sex Rated: Άλλη μια μπάντα που θα παίξει με τους Crashdiet σύντομα. Το glam κουαρτέτο με τις δύο κυρίες: JB Sleazy-φωνητικά, Jane Red Ace-μπάσο και τους κυρίους: Ratsnake Jo- κιθάρα, Alex Rated- τύμπανα, φτιάχτηκε το 2007 με σκοπό να προσφέρει κάτι φρέσκο στην ελληνική glam rock σκηνή.(http://www.myspace.com/sexrated69)

Thunderdolls: Το γυναικείο στοιχείο ήταν πάντοτε ένα στοιχείο που έκανε μπάντες στη δεκαετία των 80s να ξεχωρίζουν. Στις Thunderdolls δεν είναι απλώς ένα στοιχείο όμως, είναι ολόκληρη η μπάντα. Οι: Nota(φωνητικά), Roxy Tiger (κιθάρα), Melina(κιθάρα), Kat(μπάσο) και Jenny (τύμπανα), διαψεύδουν τον μύθο πως οι γυναίκες δεν είναι rock n roll material και εντυπωσιάζουν τόσο με το look όσο και με το παίξιμό τους. “Girls got balls, they’re just a little higher” απ’ ότι φαίνεται. (http://www.myspace.com/thunderdolls)

Lucky 13: Ξεκίνησαν το 2004 ως cover band και εξελίχτηκαν σε μία hard rock μπάντα με μοντέρνες επιρροές. Έχουν κυκλοφορήσει ένα EP με πέντε κομμάτια , υπό τον τίτλο “Far From Home” καθώς επίσης και μια ενδιαφέρουσα διασκευή στο “Poker Face” της Lady Gaga. (http://www.myspace.com/lthirteen)

Red Rum: Πριν δύο χρόνια κυκλοφόρησαν έναν δίσκο που μπορεί να κοιτάξει κατάματα οποιοδήποτε μεγάλο συγκρότημα στον χώρο του μελωδικού hard rock/AOR. Τους πήρε πολύ καιρό και αντιμετώπισαν πολλές δυσκολίες όμως το “No Turning Back” άξιζε την αναμονή καθώς αποτελεί ένα από τα διαμάντια που έχει να εκθέσει η χώρα μας σ’ αυτή τη μουσική. Για όσους δεν το ξέρουν ήδη, στο album τραγουδάει ο Michael Bormann(Bonfire,Jaded Heart). Οι RedRum έχουν παίξει και αυτοί με μεγάλες μπάντες από όλο το φάσμα του AOR και αυτή τη στιγμή προετοιμάζουν την νέα τους δισκογραφική δουλειά. Αποτελούνται από τους : Michael Bormann – φωνητικά, Athan 'Lyssa' Kazakis – κιθάρες, Panos Baxevanis – κιθάρες, Billy Topalides – μπάσο, Thanos Sarketzis – Drums. (http://www.myspace.com/redrumgr)

Dead Man’s Rose: Μια απίστευτα δεμένη μπάντα, με κλασσική hard rock κατεύθυνση…groove-άρουν στ’ αλήθεια ατελείωτα. Οι Mr Hyde- φωνή, Kostas Kofinas- κιθάρες, Kris Gkailas- μπάσο, Kostas Ketoglidis- Drums έχουν ήδη κυκλοφορήσει ένα άλμπουμ με 11 συνθέσεις και δίνουν τακτικά συναυλίες σε Θεσσαλονίκη και άλλού. (http://www.myspace.com/deadmansroseband)

Chatterbox: Χριστίνα, Κική, Νατάσα, Χρύσα και Μαριλένα, ένα γυναικείο κουιντέτο από έμπειρες στα όργανα τους μουσικούς με πολλές Classic Rock επιροές που εντυπωσιάζει. Δεν έχουν κυκλοφορήσει κάποια δουλειά ακόμα αλλά μπορείτε να τους ρίξετε ένα αυτί στο (http://www.myspace.com/gbchatterbox.

Soundtruck: Σκληροτράχυλο southern rock για τους fans του BBQ και του σπιρουνιού. (http://www.myspace.com/soundtruckgr)
Μανώλης Γιαννίκιος

Μοναδικό live από τους Outloud

Η βραδιά αναμενόταν καυτή και ευτυχώς δικαιωθήκαμε
Η αρχή έγινε με τους CYANIDE 4 οι οποίοι έδειξαν ότι γουστάρουν αρκετά αυτό που κάνουν και με ένα ανελέητο sleaze rock σφυροκόπημα έβαλαν τις σωστές βάσεις για την συνέχεια. Μετά ακολούθησαν οι πολύ καλοί WILD MACHINE στο ίδιο περίπου μοτίβο (αντικαθιστούσαν τους "ασθενείς" Danger Angel)και νομίζω ότι πραγματοποίησαν την πιο ώριμη εμφάνιση τους.Το μέλλον ανήκει και στις δύο μπάντες αρκεί να μην καβάλησουν το καλάμι...
Έφτασε η ώρα λοιπόν για τους OUTLOUD και με εισαγωγή το "Fanfare for the Common Man" από τους Emerson Lake and Palmer η καταιγίδα της παρέας του Bob Katsionis ήταν γεγονός. Τα "What I Need" και "Tonight" που άνοιξαν τη συναυλία έδωσαν το σύνθημα για να ζήσουμε μία συναρπαστική hard rock βραδιά
Τι να περιγράψουμε για τη συνέχεια...
- Την τρομερή ενέργεια και τη φανταστική απόδοση της μπάντας ειδικά στα κομμάτια "Wild Life΄" ,"Οut in the Night" και στο ομώνυμο κομμάτι που κυριολεκτικά τα έσπασαν.
- Τα εκπληκτικά σόλα του πολύπειρου Mark Cross στα τύμπανα και του "φρέσκου" Sverd
στο μπάσο (αντικατέστησε τον J.Mercury) που πέτυχαν να δώσουν ένα πιο πανηγυρικό τόνο στο live.
- Οι υπέροχες μπαλάντες "Τhis Broken Heart" και "Lovesign" που ανέδειξαν το μελωδικό κομμάτι του γκρουπ και σε αυτό βοήθησαν τα γυναικεία φωνητικά που συνόδευσαν το συγκρότημα.
- Οι διασκευές στο "Broken Heart" των White Lion και "Jailbreak" από Thinlizzy που με άψογη απόδοση οι Outloud σεβάστηκαν με μοναδικό τρόπο δύο διαφορετικούς αλλά μοναδικούς εκφραστές του hard rock.
- Η καταπληκτική ερμηνεία του Chandler Mogel που ενθουσίασε και τον πιο απαιτητικό οπαδό ενώ έδειξε τον δρόμο για τους ντόπιους τραγουδιστές τι σημαίνει ερμηνεία και συναίσθημα.
Επίσης ήταν εξαιρετικός perfomer αλλά την παράσταση έκλεψε όταν είπε σε άπταιστα ελληνικά (ύστερα από προτροπή του Katsionis) την λέξη "ωτορινολαρυγγολος"!
- Ο νέος rock ύμνος, το καταπληκτικό "We Run" που παίχτηκε δύο φορές και έφερε την αποθέωση του γκρουπ από το κοινό που τραγουδούσε ασταμάτητα αν και εμείς χτυπηθήκαμε με την εκπληκτική εκτέλεση του αγαπημένου μας κομματιού "Broken Sleep".
- Για το τέλος αφήσαμε τους δημιουργούς των συνθέσεων των Outloud τον νεαρό κιθαρίστα Tony Kash που απέδειξε επί σκηνής δηλαδή εκεί που κρίνονται όλα, πόσο ταλαντούχος είναι και ότι μπορεί στο μέλλον να πάει ακόμα πιο ψηλά.
Για τον Bob Katsionis έχουν ειπωθεί πολλά έπαινοι κατά καιρούς αλλά νομίζουμε θα είναι κρίμα ένα τόσο σπουδαίο σχήμα που τα κατάφερε τέλεια και στο live (αν και δήλωνε κουρασμένος από τις μαζεμένες εμφανίσεις) να μην συνεχίσει να δημιουργεί κορυφαίες hard rock μελωδίες όπως έκαναν στο τρομερό ντεμπούτο τους και μας έκαναν περήφανους για τη μουσική που ακούμε.
Υ.Γ:Μοναδικό αδύνατο σημείο ήταν ο ήχος στις κιθάρες που ήταν σχετικά χαμηλός.
ΥΓ: Ευχαριστούμε τα παιδιά των Outloud για την υπέροχη βραδιά που ζήσαμε και όντως χαρήκαμε που ..."διασυρθήκαμε"(xa,xa Βοb) και τους κάναμε εξώφυλλο στο Rockway Magazine.
Φώτης Μελέτης

Ο Αrjen Lucassen μιλά αποκλειστικά στο Rockway.gr!!!

Μία κουβεντούλα-συνέντευξη με τον ARJEN LUCASSEN…αποκλειστικά για το ROCKWAY.GR.Η Ελένη Λιβεράκου αφού πρώτα συμμετείχε(!) στο άλμπουμ των GUILT MACHINE (ναι ανακαλύψτε τη φωνή της στο FAN Messages στη deluxe έκδοση) κατάφερε να συνομιλήσει με τον πιο ταλαντούχο δημιουργό των τελευταίων ετών. Ειδικά οι φωτογραφίες του Arjen να φορά το μπλουζάκι και να κρατά το περιοδικό του rockway.gr μας έκανε ιδιαίτερα υπερήφανους.

Γεια σου φίλε μου ARJEN ,τι κάνεις, πως είσαι;
A.L: Μια χαρά είμαι Ελένη , σε ευχαριστώ πολύ.
Τελικά ..ναι.. έφτασε «η τέλεια μέρα», να τα πούμε λιγάκι. Είσαι πιο χαλαρός τώρα λιγάκι ή είναι απλά ιδέα μου;
A.L: Είμαι σίγουρα πιο χαλαρός και ξεκούραστος τώρα. το μεγαλύτερο μέρος της προώθησης του άλμπουμ των GUILT MACHINE έχει ολοκληρωθεί τώρα και ήδη δουλεύω πάνω σε ένα νέο project.
Καταρχήν να σου πω συγχαρητήρια για την επιτυχία που έχει το νέο σου project – band GUILT MACHINE με το "ON THIS PERFECT DAY"...το περίμενες αυτό;
A.L: Σε ευχαριστώ πολύ.Η αλήθεια είναι πως όχι, δεν το περίμενα αυτό όταν ξεκίνησα με αυτό το project. Περίμενα πως θα υπήρχαν δυσκολίες, κυρίως γιατί δεν υπήρχαν 'γνωστοί' καλεσμένοι. Δεν πρόκειται για τυπικό metal ή prog. Δεν υπάρχει κάποια συγκεκριμένη θεματολογία όπως στους AYREON, και τα τραγούδια είναι πιο μακροσκελή, πολύπλοκα αλλά και λιγότερο εμπορικά. αφού το ολοκληρώσαμε είμαστε ιδιαίτερα περήφανοι γι 'αυτό. Ξέραμε όμως εξ' αρχής ότι θα άρεσε στους ακροατές.
Για μένα προσωπικά είναι μέσα στα 10 καλύτερα της χρονιάς που φεύγει, αν σε ρωτήσω σαν μουσικόφιλο θα μπορούσες να μου πεις 3 άλμπουμ που άκουσες μέσα στο 2009 που σου έκαναν εντύπωση και σου άρεσαν;
A.L: Wow! Είναι υπέροχα τα νέα! Χαίρομαι που σου αρέσει τόσο πολύ. Λοιπόν, πάντα απολαμβάνω τον D.TOWNSEND, κατά την άποψη μου είναι από τους βασικούς 'καινοτόμους' αυτήν την στιγμή. επίσης ανακάλυψα μια μπάντα που λέγονται DREDG (και αυτό γιατί κάποιος σύγκρινε τον τραγουδιστή των GUILT MACHINE, τον Jasper με τον δικό τους) των οποίων το τελευταίο άλμπουμ "Pariah" μου αρέσει πολύ. Bέβαια τους PORCUPINE TREE που πάντα προσφέρουν ποιοτικά άλμπουμ. Mου αρέσει επίσης το τελευταίο άλμπουμ των KATATONIA...ooops.. είναι 4 εε!
Τι πιστεύεις πως πρέπει να συμβεί πια στις μουσικές μπάντες του χώρου για να "ακουστεί" ένα άλμπουμ και να "μείνει’"στον νου του ακροατή, και βέβαια να τον κάνει να το αγοράσει από το να το κάνει downloading;
A.L: Tο να είσαι αυθεντικός σήμερα είναι πολύ δύσκολο σήμερα και προσωπικά δεν νομίζω πως είναι και απολύτως απαραίτητο. Για μένα αρκεί να υπάρχουν καλά τραγούδια και καλοί ερμηνευτές. Να δίνεις στους ακροατές κάτι περισσότερο από μουσική, να ζήσουν την περιπέτεια.
Τελικά ποιό πιστεύεις ότι είναι το "μαγικό φίλτρο" για έναν συνθέτη ή μια μπάντα , για να φτάσει στην κορυφή και να μείνει χωρίς να ξεθωριάσει;
A.L: Χα,χα,χα...αν την ήξερα αυτή την φόρμουλα θα την πουλούσα και θα είχα βγάλει εκατομμύρια.. Αλλά σοβαρά τώρα, νομίζω πως θα έπρεπε να δημιουργούν μουσική που να τους αρέσει και όχι να προσπαθούν να αντιγράψουν άλλες μπάντες ή να είναι 'μοδάτοι'. Μπορεί να ακούγεται προφανές αλλά και μένα η επιτυχία μου έγινε μόνο όταν το έκανα αυτό με τους AYREON. Μόνο μετά από 15 χρόνια μουσικής καριέρας και προσπάθειας με το να φτιάχνω μουσική που κατά την γνώμη μου θα άρεσε στον κόσμο να ακούσει.
Ας πάρουμε το "ON THIS PERFECT DAY" , Ένα άλμπουμ που έχει τις καλύτερες κριτικές , έχει αυτό το ‘κάτι’ που το χαρακτηρίζει, το κάνει ξεχωριστό, και μάλιστα δεν σου πήρε καθόλου πολύ χρόνο να για την δημιουργία του. Τι πιστεύεις πως έπαιξε ρόλο σε όλα αυτά μαζί; Ήταν μια "καλή στιγμή" απλά;
A.L: Δημιούργησα το άλμπουμ χωρίς καμία προσδοκία από τους ακροατές ή και από εμένα. απλά ήθελα να δημιουργήσω οτιδήποτε θα μου "έβγαινε" ανά πάσα στιγμή. χωρίς την πίεση από ανθρώπους που είχαν συγκεκριμένες προσδοκίες. Είναι κάτι καινούργιου όλη διαδικασία ως την ηχογράφηση, ήταν πολύ άνετη. Ωστόσο εργάστηκα πάνω σε αυτό για ένα χρόνο. Όντας τελειομανής!
Το project αυτό για μένα είναι απίστευτα μαγικό, και μοναδικό. Πρώτη φορά που κάνεις μια κανονική μπάντα με 4 άτομα στο σύνολο και αυτό είναι! Ήταν συνειδητή η επιλογή αυτή ή το άφησες και κάπως στην "τύχη";
A.L: Σε ευχαριστώ πολύ για τα καλά σου λόγια.. το μονό που ήξερα ήταν ότι δεν ήθελα να κάνω κάτι με πολλούς ανθρώπους πια. Ο αριθμός των καλεσμένων μουσικών και ιδιαίτερα τραγουδιστών στο 01011001 ήταν υπερβολικός. Ήθελα να έχω την ικανότητα να εξερευνήσω το ταλέντο λίγων μουσικών.
Την Lori την ξέρεις καλά, και να υποθέσω το ίδιο και για τον Chris, με τον Jasper έχω ακόμα την απορία πως από μια τόσο τυχαία γνωριμία έπεσες σε μια φωνή τόσο μοναδική…
A.L: Συμφωνώ απόλυτα! ο Jasper είναι μεγάλο "αστέρι" στο Βέλγιο. Στην γείτονα χωρά καθένα από τα άλμπουμ του έχουν γίνει χρυσά και πλατινένια.
Είχες ξανακούσεις κάπου πριν από την συνεργασία σας , την φωνή του JASPER;
A.L: Πριν από καιρό είχα ακούσει την μπάντα του τους ARID και θυμάμαι μου άρεσαν πολύ τα φωνητικά του, αλλά ήταν alternative και εκείνη την εποχή εγώ άκουγα πιθανότατα metal ή prog. Ένα γράμμα όμως ενός μουσικόφιλου Bέλγου, φρεσκάρισε την μνήμη μου.
Τελικά με την εναπόθεση του ταλέντου σου και το άνοιγμα της ψυχής σου (σε συνεργασία πάντα με την υπόλοιπη μπάντα) σε αυτό το άλμπουμ, κατάφερες να ξορκίσεις τους προσωπικούς σου δαίμονες; Ήταν ο σταθμός της ψυχικής σου εξιλέωσης;
A.L: Ήδη αισθάνθηκα πολύ καλύτερα Όταν άρχισα να το δουλεύω αυτό το άλμπουμ για αυτό και ήμουν τόσο εμπνευσμένος. Νομίζω πως ξόρκισα ήδη τους περισσότερους δαίμονες μου στο τελευταίο άλμπουμ των AYREON / 01011001, και είμαι σίγουρος πως και η Lori ξόρκισε τους δικούς της δαίμονες μέσα από το γράψιμο των στίχων.
Και τώρα τι; Γιατί είμαι σίγουρη πως δεν υπάρχει περίπτωση να σταθείς ήσυχος!
A.L: Ααα...πόσο με ξέρεις!
Τι ετοιμάζεις πάλι ARJEN;;;!!!
A.L: Ξεκίνησα να δουλεύω πάνω σε κάτι, που πιθανώς να γίνει σαν δεύτερο άλμπουμ των STAR OΝΕ. Μετά το ατμοσφαιρικό των GUILT MACHINE νοιώθω την ανάγκη πως πρέπει να κάνω ξανά πολύ φασαρία!
Ξέρω και από δηλώσεις σου πως δεν κάνεις συναυλίες. .Τώρα όμως που έχεις φτιάξει μπάντα κανονική (GUILT MACHINE) δεν έχεις σκεφτεί να κάνεις κάποια extra live έστω και λίγα για να έχει ο κόσμος την χαρά να σε δει;
A.L: Nαι! σίγουρα το έχω σκεφτεί αυτό. Όμως τόσο ο Jasper όσο και ο Chris δεν είναι διαθέσιμοι.
Δεν σου έχουν λείψει έστω και λίγο οι συναυλιακοί χώροι;
A.L: Το μόνο πράγμα που μου λείπει είναι να βρεθώ.. να συναντηθώ με τους fans μου. Σίγουρα δεν μου λείπουν οι περιοδείες, "η ζωή στον δρόμο" δεν είναι το στοιχείο μου πλέον.
Πάντως εδώ στην Ελλάδα θα ελπίζουμε και θα περιμένουμε να σε δούμε.. κάπως.. κάποτε !
A.L: Να σου πω...ποτέ μην λες ποτέ!...οπότε, ποιος ξέρει;!
Σε ευχαριστώ πάρα πολύ για τον χρόνο σου, είσαι απίστευτος μουσικός και πολύ καλός φίλος, να είσαι πάντα καλά, και καλή τύχη στην συνέχεια!
A.L: Και εγώ παρακαλώ Ελένη. Σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου, και φυσικά σου εύχομαι για την καινούργια χρονιά και τους αγαπημένους σου τα καλύτερα!
geia Arjen

Ελένη Λιβεράκου
(Ευχαριστώ πολύ τον πολύ καλό μου φιλο Λεωνίδα Χατζημιχάλη για την επιμέλεια της μετάφρασης)

SKUNK ANANSIE : "Smashes and Trashes"

Oι SKUNK ANANSIE έδρασαν στα μέσα της δεκαετίας του’90 και αφού διαλύθηκαν το 2001 αποφάσισαν το 2009 να επανέλθουν και να κυκλοφορήσουν το “Smashes and Trashes” όπου ουσιαστικά είναι ένα best of του συγκροτήματος συν τρία καινούργια τραγούδια.
Η φωνή της εκρηκτικής Skin(Debora Anne Dyer) συνεχίζει να αποτελεί μία ερμηνευτική πανδαισία ενώ εδώ θα βρείτε τα κομμάτια που έκαναν γνωστούς τους SKUNK ANANSIE στην παγκόσμια ροκ κοινότητα όπως τα “Weak”, “Brazen”, I Can Dream” “Hedonism(Just Because You Feel Good), “Secretly”, “Charity”, “All I Want”, “Charlie Big Potato” και “Twisted”.
Η μπάντα καταφέρνει να συνδυάζει πετυχημένα τους alternative hard rock ρυθμούς και τις mainstream pop μελωδίες ενώ πoλύ ενδιαφέρον έχει και ο στίχος τους που έχει καυστικές κοινωνικοπολιτικές αναφορές.
Οι SKUNK ANANSIE επανέρχονται λοιπόν και μας θυμίζουν πόσο καλή μπάντα είναι και τα τρία νέα τραγούδια που περιέχονται στο “Smashes and Trashes” το αποδεικνύουν περίτρανα.
Φώτης Μελέτης

AUTUMN HOUR: "Dethroned"

Όλοι πιστεύω γνωρίζουμε τον τραγουδιστή Alan Tecchio και την λαμπρή του καρριέρα στους Watchtower, Hades, Non-Fiction, Seven Witches. Αν όχι τότε θα πρέπει επειγόντως να ακούσετε όλα αυτά τα συγκροτήματα.
Εδώ λοιπόν, μαζί με τους Justin Jurman (Non-Fiction) κιθάρα και φωνητικά, Clint Arent (Seven Witches) μπάσο και Dave Lascinsky (Hades) τύμπανα και φωνητικά ένωσαν τις δυνάμεις τους την άνοιξη του 2008. Ο Alan άρχισε να δουλεύει τα κομμάτια του «Dethroned» απ το 2003 τα οποία έμειναν στο ράφι περίπου πέντε ολόκληρα χρόνια σε ακουστικές φόρμες.
Τελικά όμως οι συνθέσεις αυτές πήραν σάρκα και οστά με την προσθήκη των Arent και Lascinsky στο project. Τα τραγούδια στην πλειοψηφία τους έχουν βαθιές ρίζες στην metal μουσική. Το concept του άλμπουμ είναι επηρεασμένο απ το βιβλίο του Ray Kurwell “The Singularity Is Near” που αναφέρεται σε έννοιες όπως η ισχυρή τεχνητή νοημοσύνη , η αλματώδης τεχνολογική ανάπτυξη και η νάνοτεχνολογία.
Έτσι οι Autumn Hour έφτιαξαν την δική τους εκδοχή και με τα τραγούδια τους αναφέρονται σε μια ιστορία πιθανής μελλοντικής καταστροφής που θα είναι φυσικό επακόλουθο της τεχνολογίας η οποία προσπαθεί να σώσει την ανθρωπότητα απ την ολοκληρωτική εξαφάνιση της. (και ίσως είμαστε πολύ κοντά δεν νομίζετε?)
Το «Dethroned» χωρίζεται σε τρία μέρη. “Singularity In The Making” – “Endgame” – “The Machine Kind” και περιέχει συνολικά έντεκα τραγούδια. Η παραγωγή σκοτεινή έχει δέσει τέλεια με το concept του δίσκου.
Το «Dethroned» ξεκινά με μια σύντομη εισαγωγή το «Oblivion» και μετά ξεχύνεται καυτό ατσάλι απ τα ηχεία! Στιβαρό και ανόθευτο metal βαριά riffs ασήκωτο rhythm section σκέτη μηχανή κοπής μετάλλων.
Η φωνή του Tecchio μεστή και ζεστή όπως σε κάθε project του άλλωστε, είναι σήμα κατατεθέν με τις ανατριχιαστικές του ερμηνείες πάει το άλμπουμ ένα επίπεδο πιο ψηλά. Η μουσική άλλοτε με μελωδικά περάσματα και άλλοτε νιώθεις το σφυρί του θεού Ήφαιστου να κοπανά με λύσσα το αμόνι του. Κάποια νέα στοιχεία με έξυπνα leads και solos. Μας λείπουν τέτοια άλμπουμ στην εποχή μας!
Ακόμα και η διασκευή στο Here Comes The Rain Again των EURYTHMICS(???) προσωπικά δεν με χάλασε καθόλου.
Οι Α.Η. του έδωσαν την δική τους σφραγίδα, όντως πολύ καλή διασκευή.
Το 2010 δείχνει να ξεκινά υπέροχα. Απλά άκουσε αυτό το άλμπουμ πριν η ‘φθινοπωρινή ώρα’ μετατραπεί σε χειμωνιάτικη! Θα περάσεις πολύ καλά μαζί του… έτσι θέλουμε το metal μας!

Θανάσης Τζελάς

WIG WAM : "Non Stop Rock 'Ν' Roll"

Oι Νορβηγοί WIG WAM επιστρέφουν ίσως με τον καλύτερο δίσκο της καριέρας τους αφού το “Non Stop Rock 'Ν' Roll” περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που τους λατρέψαμε
Μπόλικο hard rock, aor μελωδίες, metal δυναμισμό, glam αισθητική, πιασάρικα ρεφραίν, δυνατές ερμηνείες με τη διαφορά ότι η πάρτυ διάθεση των Νορβηγών είναι ακόμη πιο ανεβασμένη. Μπορεί τα προηγούμενα άλμπουμ των WIG WAM να θύμιζαν έντονα κλασικά τραγούδια του αμερικάνικου melocic hard της δεκαετίας του ’80 όμως με αυτό το άλμπουμ η μπάντα δείχνει να έχει αποβάλλει το σύνδρομο των “κλεμμένων ριφ” και πιο ώριμη από το παρελθόν κατορθώνει και δημιουργεί ένα υπέροχο άλμπουμ για το ξεκίνημα της νέας χρονιάς.
Τρομερά τα τραγούδια “All You Wanted”, “Chasing Rainbows”, “Do Ya Wanna Taste It”, “Walls Comes Down”,"Non Stop Rock n' Roll ", η υπέροχη μπαλάντα “From Here” και το “Gotta Get It On” που είναι bonus track.
Καταπληκτικοί κατά την άποψη μας οι WIG WAM που γνωρίζουν πολύ καλά ότι πάνω από όλα είναι μία fun μπάντα και σε κάθε τους άλμπουμ προσπαθούν να το αποδεικνύουν
Φώτης Μελέτης

FOO FIGHTERS: "Greatest Hits"

Συμπληρώθηκαν κιόλας 15 χρόνια από τότε που ο πολυτάλαντος Dave Grohl έφτιαξε τους καταπληκτικούς FOO FIGHTERS.

O πρώην ντράμερ των NIRVANA μπορεί να περηφανεύεται ότι δεν σταμάτησε στην επιτυχία του γκρουπ που έγραψε ιστορία στα ‘90s αλλά ακολούθησε ένα δικό του ξεχωριστό δρόμο. Με δυνατά όπλα την καλή φωνή του, τις συνθετικές του ικανότητες και το αξιόλογο κιθαριστικό του παίξιμο κατάφερε στα 15 πορείας των FOO FIGHTERS να γράψει μία σειρά από υπέροχα τραγούδια.
Στο "Greatest Hits" λοιπόν που κυκλοφόρησε όσοι αγαπάτε τον alternative αμερικάνικο ροκ ήχο συνδυασμένο με τον λυρισμό και τη μελωδικότητα του Tom Petty θα το απολαύσετε πραγματικά. Εδώ θα βρείτε σχεδόν όλα τα σημαντικά κομμάτια της μπάντας συμπληρωμένα με δύο ακυκλοφόρητα νέα τραγούδια και ένα εξαιρετικό dvd που περιλαμβάνει τα video clip και μερικές live εμφανίσεις του συγκροτήματος
Συνοπτικά ένα κατάλληλο best of μιας σύγχρονης ροκ μπάντας που σέβεται αυτό που κάνει και ένα καλό ξεκίνημα γνωριμίας για όσους δεν τους έχουν ανακαλύψει ακόμη.
Φώτης Μελέτης

Επανακυκλοφορία από τους More Than Anything

Οι More Than Anything είναι ένα αθηναϊκό stoner rock τρίο με έντονες επιρροές από το blues rock των 70s (πχ Cream) και το psychedelic στοιχείο που βρίσκουμε σε μουσικούς όπως ο Frank Zappa.

Γεννήθηκαν το 2000 μπαίνοντας με όρεξη στη διαδικασία της σύνθεσης των δικών τους κομματιών ενώ λίγο αργότερα άρχισαν να δίνουν τακτικά live σε χώρους όπως το Rodeo.

Οι Λευτέρης Ιωαννίδης (φωνή - κιθάρα), Κώστας Τσιμπός (μπάσσο) και Φίλιππος Ιωαννίδης (τύμπανα) ηχογράφησαν το 2002 το πρώτο τους demo και τρία χρόνια μετά ξεκίνησαν τη συνεργασία τους με τη δισκογραφική εταιρεία Live Records.

Από τη συνεργασία αυτή το αποτέλεσμα κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 2006 με τον τίτλο “Drink It” το οποίο περιέχει 10 δικές τους συνθέσεις.

Το album αυτό πρόκειται να επανακυκλοφορήσει μέσα στον Δεκέμβριο, με νέο label την Decibel Storm (Rockaholics records’ division) η οποία θα το διανείμει και εκτός Ελλάδας.

Την ίδια στιγμή, οι More Than Anything δεν φαίνονται να χάνουν καθόλου χρόνο καθώς έχουν ήδη έτοιμο το μεγαλύτερο μέρος του επόμενου δίσκου τους.

Τουρνέ από σημαντικά ελληνικά συγκροτήματα

Μini τουρνέ πραγματοποιούν μαζί τα συγκροτήματα
Arkenstone / Agnosia / The Silent Rage / Until Rain / Soundgeist.
Συγκεκριμένα θα παίξουν την Παρασκευή 22 Ιανουαρίου στο SIN CITY(Αθήνα) με ώρα έναρξης στις 19:00 και τιμή εισιτηρίου 8 ευρώ.Επίσης Special Guests θα είναι οιFiat Lvx.
Το Σάββατο 23 Ιανουαρίου θα παίξουν στο Harley Bar, Λαδάδικα, Θεσσαλονίκη
με Είσοδο: 10€ με ποτό - Ώρα Έναρξης: 19.30μμ.
Και την Κυριακή 24 Ιανουαρίου στο Rock Soc, Φρούριο, Λάρισα με Είσοδος: 10€ με ποτό - Ώρα Έναρξης: 19.30μμ.
Παρακάτω διαβάστε λίγα λόγια για τα συγκροτήματα που συμμετέχουν
Οι Αgnosia ( www.myspace.com/agnosiaband) σχηματίστηκαν το 2003. Έχουν στο ενεργητικό τους δύο κυκλοφορίες. Τον Απρίλιο του 2004 κυκλοφόρησαν το demo ep ‘ the inner conflict’ το οποίο είχε αποσπάσει άριστες κριτικές από τον εγχώριο και διεθνή τύπο. Τον Απρίλιο του 2009 κυκλοφόρησε από την Steel Gallery Records o πρώτος ολοκληρωμένος τους concept δίσκος με τίτλο ‘ Trace Decay’. Οι Agnosia κινούνται στο ευρύ φάσμα της προοδευτικής metal μουσικής με επιρροές όπως οι Queensryche, Dream Theater, Savatage, Pain of Salvation, Evergrey, Fates Warning και Shadow Gallery!

Οι Κρητικής καταγωγής Arkenstone (www.myspace.com/arkenstonebob) έχουν υπάρξει ως κινητήριος δύναμη στην τοπική σκηνή με τη διαρκή παρουσία και ενέργεια τους από τα τέλη της δεκαετίας του ’90. Μέχρι σήμερα έχουν μοιραστεί την ίδια σκηνή με ROTTING CHRIST, SEPTIC FLESH, JAG PANZER, BROCAS HELM, και πολλούς άλλους. Αρχικά το μουσικό στυλ που χαρακτήριζε την μπάντα μέσα από τα δύο πρώτα demo της, “ Whispers of fire” (2001) και “ The sentinel of the dwarven gate” (2003), ήταν το epic/power metal. To 2005 η μπάντα κυκλοφορεί το demo “ Embraced by guilt”, κυκλοφορία που καθιερώνει τους Arkenstone σαν μια Modern Thrash Metal μπάντα, με φανερές επιρροές από ονόματα όπως οι Annihilator, Pantera, Sepultura, Slayer κ.α. Στα τέλη του 2006 και με την βοήθεια του Δημήτρη Λιαπάκη ( MYSTIC PROPHECY), η μπάντα ταξιδεύει στην Γερμανία και ηχογραφεί το πρώτο ολοκληρωμένο album της με τίτλο “ Dead Human Resource”. Το album κυκλοφορεί και προωθεί στα τέλη του 2008 η Αγγλικής καταγωγής εταιρεία Casket Music.
Οι The Silent Rage (www.myspace.com/silentragegreece) σχηματίσθηκαν στις αρχές του 2006 από τον Νίκο Σιγλίδη. Μετά από αρκετές αλλαγές στη σύνθεσή της, το τωρινό line-up της μπάντας αποτελείται από τους: Κώστα Τόκα (φωνητικά - κιθάρα) , Νικο Σιγλίδη (φωνητικά - κιθάρα), Χρήστο Σεβαστόπουλο (Μπάσο), Κίμωνα Λιμενίδη (πλήκτρα), Πάνο Καραδήμα (τύμπανα). Οι επιρροές των μελών της μπάντας από διαφορετικά είδη μουσικής είναι εμφανείς καθώς στον ήχο τους διακρίνουμε στοιχεία από heavy , power και progressive metal. μπάντα στις αρχές καλοκαιριού ηχογράφησε ένα ΕP 5 κομματιών το οποίο κυκλοφόρησε τον Οκτώβρη του 2009 ενώ μέσα στο 2010 επρόκειτο να ηχογραφήσουν τον πρώτο τους δίσκο με τίτλο “Inner Scars”.
Οι Until Rain (www.myspace.com/untilrain) είναι μια progressive metal μπάντα με έδρα την Θεσσαλονίκη. Η ιδέα της μπάντας γεννήθηκε το 2004.Η πρώτη δισκογραφική δουλειά της μπάντας με τίτλο ''The Reign of Dreams'' κυκλοφόρησε από την Steel Gallery Records τον Σεπτέμβρη του 2009.
Οι Soundgeist (www.myspace.com/soundgeist) δημιουργήθηκαν στα μέσα του 2004, από τους Μ. Ζωγραφάκη και Α. Αναστόπουλο και συμπληρώθηκε με τους Π. Μαυράκη, Σ. Κανιτσάκη και Δ. Σκούρτη. Στα τέλη του 2006 ξεκίνησαν την ηχογράφηση του “The Fine Line Between”, η οποία διήρκεσε αρκετούς μήνες (έως Σεπτ. ‘07). Στα μέσα του καλοκαιριού του 2008, η μπάντα υπόγραψε συμβόλαιο με την MP records (δισκογραφική από την Ιταλία) για την κυκλοφορία του πρώτου της album, το οποίο περιείχε τα κομμάτια του demo.Το album κυκλοφόρησε στις αρχές του 2009. Το καλοκαίρι κ Φθινόπωρο του 2009, η μπάντα έπαιξε αρκετά live και παράλληλα ετοιμάζει υλικό για το δεύτερο album που θα ηχογραφηθεί στο 2010. Η λέξη Soundgeist προέρχεται απο δύο λέξεις : την αγγλική Sound (σάουντ = ήχος ) και την γερμανική geist (γκάηστ = πνέυμα, φάντασμα). H λέξη μεταφράζεται ως «το πνεύμα του ήχου».

MARILLION - Recital of the Script (live)

Ηχογραφημένο live στο Hammersmith Odeon του Λονδίνου στις 18 Απριλίου του 1983. Αυτή είναι η πρώτη φορά που ολόκληρη η συναυλία των MARILLION κυκλοφορεί σε CD και συμπεριλαμβάνει το μέχρι πρότινος ακυκλοφόρητο κομμάτι "Three Boats Down From The Candy". Η live εκδοχή του "Charting The Single" είχε περιληφθεί νωρίτερα στην b πλευρά του "Garden Party" (12″) αλλά δεν υπήρχε στο original DVD.
To Recital of the Script παρουσιάζει τη μπάντα να παίζει υλικό από το πρώτο τους άλμπουμ "Script For a Jester's Tear".

Ένα must have για κάθε οπαδό των MARILLION και όχι μόνο.
Tracklist
CD1:
01 – Script for a Jester’s Tear, 02 – Garden Party, 03 – Three Boats Down from the Candy, 04 – The Web, 05 – Charting the Single, 06 – Chelsea Monday
CD2:
01 – He Knows You Know, 02 – Forgotten Sons, 03 – Market Square Heroes, 04 – Grendel
Line-up: Fish: φωνητικά - Mark Kelly: πλήκτρα - Mik Pointer: ντραμς, κρουστά - Steve Rothery: ακουστικές, ηλεκτρικές κιθάρες - Pete Trewavas: μπάσο
Σοφία Ρεντούμη

BLACKWOOD CREEK – Blackwood Creek

Οι BLACKWOOD CREEK είναι ένα σχήμα που έφτιαξε ο Kip Winger μαζί με τον μεγάλο του αδελφό Nate και τον σχολικό του φίλο Peter Fletcher. Τη δεκαετία του '70 έπαιξαν σε πολλά σχολεία και τελικά σε διάφορα night clubs της εποχής, εκτελώντας τραγούδια από τις αγαπημένες τους μπάντες όπως οι GRAND FUNK, BLACK SABBATH, LYNYRD SKYNYRD, LED ZEPPELIN αλλά και δικά τους τραγούδια, τα οποία, παρότι εκτελεσμένα με πολύ πάθος, ήταν και ο κύριος λόγος της απόλυσής τους από πολλές δουλειές επειδή απλά δεν ήταν της μόδας.
Το 1980 χώρισαν τους δρόμους τους. Ο Nate και ο Fletcher πήγαν στο Los Angeles και ο Kip πήγε στη Νέα Υόρκη, όπου εκεί έκλεισε δουλειά με τον Alice Cooper και αργότερα σχημάτισε τους WINGER.
Ο Nate συνεργάστηκε με πολλές μπάντες στο LA συμπεριλαμβανομένων των RATT, KIX και EUROPE. O Fletcher σχημάτισε τους PIGMY LOVE CIRCUS με ντράμερ τον Danny Carey των TOOL.
Οι BLACKWOOD CREEK επανενώθηκαν το 2007 και ηχογράφησαν 11 νέα τραγούδια με έναν μελωδικό, κλασικό ροκ ήχο. Η παραγωγή είναι άψογη, και πώς θα μπορούσε άλλωστε να είναι διαφορετικά αφού μιλάμε για τον τελειομανή Kip Winger, ο οποίος είναι ονομαστός για τις φοβερές και τρομερές παραγωγές του στις οποίες δίνει σημασία στην παραμικρή λεπτομέρεια.
Αυτά τα 11 τραγούδια ενσωματώνουν 40 χρόνια εμπειρίας τριών παλαίμαχων μουσικών. Όπως καταλαβαίνετε, αγοράζοντας αυτόν τον δίσκο δεν μπορείτε να κάνετε λάθος, ακόμα κι αν το επιδιώξετε.
Tracklist: 01 – Out In Outer Space, 02 – Nothing But The Sun, 03 – Your Revolution, 04 – Dead Stung, 05 – After You Heart, 06 – Albatross, 07 – Jimmy And Georgia, 08 – Rack Of Greed, 09 – Love Inspector, 10 – Joy Ride, 11 – Wooden Shoe
Line-Up: Kip Winger: φωνητικά, μπάσο, ακουστικές κιθάρες, παραγωγή - Peter Fletcher: κιθάρες - Nate Winger: ντραμς και κρουστά.
Σοφία Ρεντούμη

Το live μεγαλείο των Blue Oyster Cult

Τα μεγάλα συγκροτήματα ακόμα και αν περάσουν δεκαετίες έχουν το μαγικό ραβδάκι και καταφέρνουν να γοητεύουν τους πιστούς οπαδούς τους αλλά και τους φίλους της αληθινής μουσικής.
Το μεγαλείο των BLUE OYSTER CULT ξεδιπλώθηκε για άλλη μια φορά στη χώρα μας το βράδυ της 12 Δεκεμβρίου στο Gagarin Club και το γκρουπ μας έδωσε αρκετές στιγμές χαράς με τραγούδια που έχουν γράψει με χρυσά γράμματα την ιστορία της ροκ μουσικής.
Τα μεθυστικά σόλα του κιθαρίστα,συνθέτη και τραγουδιστή Buck Dharma τα οποία κυριάρχησαν στη συναυλία ειδικά όταν άρχισε ουσιαστικά το πάρτυ με το αγαπημένο μας “Burnin’ for You” και συνεχίστηκε με την βροντερή και ηγετική φωνή του Eric Bloom με το κορυφαίο άσμα των Β.Ο.C το τρομερό “Cities on Flames with Rock and Roll”.
Tα μελωδικά αλλά και απολαυστικά σόλα είχαν και στη συνέχεια την τιμητική τους αφού στο “Buck’s Boogie” o σπουδαίος κιθαρίστας έδωσε πραγματικό ρεσιτάλ.
Στα “Shooting Star” και “The Vigil” η μπάντα μας υπενθύμισε ότι μπορεί να παίξει από aor,blues,southern μέχρι και garage-rock κάτι που έγινε έντονο από την αρχή του live με τα “The Red and the Black” και “Before the Kiss”
Τις δύο παλιές καραβάνες του γκρουπ βοήθησε σημαντικά ο ταλαντούχος κιθαρίστας Richie Castellano, ο οποίος έχει προσθέσει αρκετή ενεργητικότητα στους BOC ενώ έκανε και μερικά φανταστικά σόλα που τον ανέβασαν στην εκτίμηση του κοινού. Η παρουσία του Αμερικανού μπασίστα Danny Miranda(Queen+P.Rodgers) έδωσε ένα ακόμη πιο ροκ τόνο στη συναυλία με αποκορύφωμα το μικρό Queen medley που έπαιξε η μπάντα ενώ ο ντράμερ Jules Radino απέδωσε σωστά και με δυναμικό ύφος όλο το σετ μόνο που το δικό του σόλο το βρήκαμε αρκετά μέτριο και προβλέψιμο.
Φυσικά ο χαμός έγινε στα “Godzilla” και “Don’t Fear the Reaper” με τον κόσμο να τραγουδά και να αποθεώνει την μπάντα ενώ οι γερόλυκοι (δηλαδή ο E.Bloom και ο Β.Dharma) έδειχναν ότι το απολαμβάνουν
Η μπάντα αν και μας αποχαιρέτησε σχετικά νωρίς βγήκε για το πρώτο και μοναδικό της encore αφήνοντας όμως τους οπαδούς του απογοητευμένο που δεν έπαιξαν το “Astronomy” και εμάς που δεν ακούσαμε το “Joan Crawford”.
Άντε και του χρόνου…
Φώτης Μελέτης

METALLICA - "Francais Pour Une Nuit"

Στους Metallica μπορείς κανείς να προσάψει αρκετά: αλλαγές στη μουσική κατεύθυνση, αλλαγές στο image τους, την ιστορία με το napster κλπ. Για όλα αυτά, και για πολλά ακόμα, οι Metallica έχουν κατά καιρούς κατηγορηθεί από οπαδούς αλλά και από μουσικούς. Σχεδόν όλοι θεωρούν ότι είχαν (και έχουν) το δικαίωμα να πουν κάτι.
Αυτό όμως που ακόμα και ο μεγαλύτερος πολέμιος τους οφείλει να αναγνωρίσει είναι ότι οι Metallica δεν έχουν κατακλύσει την αγορά με live δίσκος, best of και greatest hits συλλογές και ένα σωρό άλλα.
16 χρόνια μετά την πρώτη τους live κυκλοφορία, το τεράστιο (μεταφορικά και κυριολεκτικά) Live Shit: Binge And Purge, και ενώ έχει μεσολαβήσει το S&M του 1999, οι Metallica κυκλοφορούν τη νέα τους ζωντανά ηχογραφημένη δουλειά.
Μαγνητοσκοπημένη στην πόλη της Nimes στη Γαλλία το περασμένο καλοκαίρι, η εμφάνιση αυτή αποτελεί ένα ντοκουμέντο του που βρίσκονται οι Metallica μετά την κυκλοφορία του Death Magnetic.
Όπως έχουμε γράψει και στη στήλη των νέων, η νέα δουλειά των Metallica κυκλοφορεί και σε μια περιορισμένη έκδοση, η οποία περιλαμβάνει 1 DVD ένα t-shirt, ένα πάσο, πέντε φωτογραφίες και το CD του Death Magnetic, και όλα αυτά μέσα σε μια πολύ όμορφη, και ταιριαστή με το μέρος που πραγματοποιήθηκε, συσκευασία.
Αφού ασχοληθήκαμε με το “περιτύλιγμα” ας περάσουμε και στο “περιεχόμενο”.
Το DVD ξεκινά με μια πανοραμική εικόνα του σταδίου ενώ στο βάθος φαίνεται το ηλιοβασίλεμα και η πόλη της Nimes. Πραγματικά μια μαγευτική εικόνα. Όπως μαγευτική είναι και η κάθε εικόνα που δείχνει το υπέροχα φωτισμένο στάδιο με τους οπαδούς των Metallica να τα δίνουν όλα.
Το να αναφερθώ στην απόδοση του συγκροτήματος, στο κέφι, στην ενέργεια που επικρατεί (πάνω και κάτω από τη σκηνή), νομίζω ότι είναι περιττό, και αυτό διότι και το ελληνικό τους έχει απολαύσει ζωντανά αλλά και κάποιος μπορεί να βρει στο internet άπειρα αποσπάσματα από live εμφανίσεις τους.
Δε νομίζω ότι είναι πολλοί αυτοί, οι οποίοι, κρίνοντας αντικειμενικά, θα διαφωνήσουν με τα παραπάνω. Άλλωστε όλα αυτά είναι κάποια από τα στοιχεία που βοήθησαν τους Metallica να φθάσουν εδώ που είναι τώρα.
Εκτιμώ ότι οι Metallica έχουν καιρό να αισθανθούν τόσο σίγουροι για δίσκο που έχουν κυκλοφορήσει. Η “σιγουριά” αυτή φαίνεται, κατά τη γνώμη μου πάντα, από το ότι απουσιάζουν ορισμένα από τα κλασικά κομμάτια του σχήματος, τα οποία μέχρι τώρα το συγκρότημα ίσως αισθανόταν “υποχρεωμένο” να παίξει σε κάθε συναυλία του για να υποστηρίξει το set-list.
Το γεγονός αυτό έχει ως συνέπεια να μην ακούγονται κομμάτια όπως το Whiplash ή το For Whom The Bell Tolls, από την άλλη όμως τους δίνει τη δυνατότητα να παίξουν κομμάτια που μέχρι τώρα δεν έβρισκαν εύκολα το δρόμο για το set-list όπως το Dyer’s Eve, το Stone Cold Crazy ή το Motorbreath.
Πέρα από τη συναυλία το DVD περιλαμβάνει συνεντεύξεις με όλα τα μέλη της μπάντας, τα οποία απαντάνε σε μερικές αρκετά ενδιαφέρουσες ερωτήσεις.
Ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζουν τα πέντε videos, τα οποία έχουν γυριστεί από οπαδούς, στους οποίους, ως νικητές σε σχετικό διαγωνισμό, δόθηκε το δικαίωμα να μαγνητοσκοπήσουν τη συναυλία. Μπορεί τα videos αυτά να μην έχουν την καλύτερη εικόνα, την καλύτερη γωνία λήψης ή να μην υπακούουν σε κάποιες σκηνοθετικές νόρμες, το γεγονός όμως ότι είναι τραβηγμένα από οπαδούς τα κάνει πιο “αληθινά”.
Κλείνοντας θα ήθελα να αναφερθώ και σε κάποια αρνητικά σημεία της συγκεκριμένης κυκλοφορίας.
Πρώτον και κυριότερο, κατά τη γνώμη μου, είναι ότι δεν υπάρχει η συγκεκριμένη εμφάνιση και σε CD. Δε λέω καλό το DVD, αλλά πολύ πιο εύκολα θα ακούσω το CD παρά θα δω το DVD.
Μειονέκτημα επίσης αποτελεί το γεγονός της ύπαρξης ελάχιστου φωτογραφικού υλικού.

Ο αριθμός των φωτογραφιών (και σε αυτές μετρώ τις πέντε προαναφερόμενες φωτογραφίες-κάρτες και ότι φωτογραφία υπάρχει στο booklet του DVD) δεν ξεπερνά τις δεκαπέντε.
Δε μπορώ να καταλάβω για ποιο λόγο υπάρχει το CD του Death Magnetic. Θεωρώ ότι τέτοιου είδους κυκλοφορίες απευθύνονται σε φανατικούς οπαδούς ενός συγκροτήματος, οι οποίοι, αν μη τι άλλο, θα έχουν τουλάχιστον τους επίσημους δίσκους.
Καρβούνης Δημήτρης

ANEKDOTEN - Chapters

Εάν θελήσεις να κάνεις κάποια στιγμή ένα ταξίδι με την χρονομηχανή μην ξεχάσεις να περάσεις από την Σουηδία! Στην Στοκχόλμη, κάπου στις αρχές του 1991 και από κει θα ξεκινήσουμε.
Η όλη μας η ιστορία έχει να κάνει με τους ANEKDOTEN.
Μια παλιοπαρέα που από τότε που ιδρύθηκαν σαν σχήμα -1991- παραμένει άθικτο έως τις μέρες μας.. ναι όντως πολύ σπάνιο!
Οι NICKLAS BARKER (voice, guitar, mellotron, keyboards) – ANNA SOFI DAHLBERG (mellotron, organ, moog, cello, voice) – JAN ERIK LILJESTROM (voice, bass) – PETER NORDINS (drums, cymbals, vibraphone) είναι η φοβερή ομάδα ..μια μουσική ομάδα που ξεκίνησε σαν cover,tribute band για τους KING CRIMSON και την στιγμή αυτή οι ANEKDOTEN θεωρούνται μια από τις ηγετικές μπάντες της σύγχρονης progressive rock σκηνής, και με χαρακτηρισμό : experimental, progressive, psychedelic, και πάρα πολλούς fan σε όλον τον κόσμο.

Δίνουν στην μουσική τους αυτό που ακριβώς θέλουν!
Γίνονται άλλοτε δυναμικοί.. σκοτεινοί.. με χροιές μετάλλου.. και άλλοτε βγάζουν goth και post rock ήχους.

Το "Chapters" το οποίο κυκλοφόρησε τον Απρίλη του ‘09 μας δίνει το έναυσμα να κάνουμε μια αναφορά στην δισκογραφία της μπάντας.
Έχουμε και λέμε:
VEMOD- 1993 – προκαλεί σημαντική αναταραχή στην prog κοινότητα.
NECLEUS - 1995 – κρίνετε σαν βαρύ και διαβολικό και θεωρείται cult άλμπουμ από τους fan τους.
FROM WITHIN- 1999 - φεύγει λίγο πιο μακριά από τους progressive ήχους του ’70 σε πιο σύγχρονους.
GRAVITY - 2003 – ίσως και το πιο προσιτό σε ύφος και ήχο.
A TIME OF DAY - 2007 - βρίσκονται πια στο πιο υψηλό σημείο δημιουργικότητας τους.
Το "Chapters" είναι ένα άλμπουμ που αποτελείται από 2 cd, εκ των οποίων στο πρώτο cd βρίσκονται αγαπημένα τραγούδια από τα τρία πιο πρόσφατα άλμπουμ και στο δεύτερο, υλικό από τα πρώιμα χρόνια τους, σε μορφή demo.
Μέσα στο "Chapters" μπορείς με μεγάλη ευχαρίστηση να ακούσεις τα πάντα από την μπάντα.
Αρμονίες μεταξύ φωνητικών και mellotron, cello, ακουστικές κιθάρες, και ογκώδης psych prog ήχους, βάζοντας τους επάξια στην prog metal κατηγορία. Οι επιρροές τους, CARAVAN, KING CRIMSON, CAPTAIN BEYOND, COMUS, PINK FLOYD, NICK DRAKE, RUSH, AMON DUUL.Είναι ένα άλμπουμ αριστούργημα που το συστήνω ανεπιφύλακτα αλλά αν πέσουν και στα χέρια σου και οι προηγούμενες δουλειές τους ακόμα καλύτερα!
Ένα άλμπουμ με τα σκοτάδια του και τις λάμψεις του!
«The war is over»….λοιπόν.
Eλένη Λιβεράκου

Οι Gamma Ray live στην Ελλάδα

Ο κος Kai Hansen κι η παρέα του, νομίζω, δεν χρειάζονται συστάσεις. Οι Gamma Ray με 20 χρόνια στη σκηνή του power metal αποτέλεσαν ένα από τα μεγαλύτερα συγκροτήματα που υπήρξαν στο είδος. Ο πρώην frontman των μεγάλων Helloween, όπως πάντα στην φωνή και την κιθάρα ενώνει τις δυνάμεις του με τους: Henjo Richter ( κιθάρα, πλήκτρα), Dirk Schlachter (μπάσο),Dan Zimmerman(drums) και κυκλοφορούν νέο άλμπουμ το οποίο θα φέρει τον –πολλά υποσχόμενο- τίτλο “To the Metal”. Πρόκειται για τη 10η κυκλοφορία της μπάντας και η ανακοίνωση της κυκλοφορίας της συνοδεύεται με τη δημοσίευση της επερχόμενης Ευρωπαϊκής τους περιοδείας. Οι φίλοι του power metal σίγουρα θα αδημονούν να πάρουν στα χέρια τους το νέο δημιούργημα των Γερμανών, οι Έλληνες όμως fans τους θα χουν να περιμένουν και για κάτι ακόμα. Ανάμεσα στο εκτενές πρόγραμμα των Gamma Ray βρίσκονται και δύο εμφανίσεις τους στη χώρα μας. Έχουμε και λέμε λοιπόν:
Gamma Ray LIVE:
Παρασκευή 19 Φεβρουαρίου 2010 – FUZZ CLUB, Αθήνα
Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 – BLOCK33, Θεσσαλονίκη

KANSAS - "There's Know Place Like Home"

Oι θρυλικοί Αμερικανοί prog-rockers KANSAS γιορτάζουν 35 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας και μας χαρίζουν ένα υπέροχο dvd, το "Τhere's Know Place Like Home" στο οποίο εμφανίζονται παρέα με την Washburn Symphony Orchestra και δίνουν ένα μοναδικό ρεσιτάλ που δεν πρέπει να χάσετε.
Στο βιολί που είναι το σήμα κατατεθέν της μπάντας αυτή τη φορά έχουμε το David Ragsdale(κιθάρα και φωνητικά επίσης) στη θέση του τρομερού Robby Steinhardt.
Επιπλέον στα θετικά του dvd είναι και οι guest συμμετοχές του κιθαρίστα Steve Morse ο οποίος είχε παίξει με το συγκρότημα στη δεκαετία του '80 καθώς επίσης εμφανίζεται και ο βασικός συνθέτης των KANSAS για τις δύο πρώτες δεκαετίες του συγκροτήματος o εξαιρετικός Kerry Livgren.
H μπάντα αποδίδει θαυμάσια τα κλασικά τραγούδια της και με μοναδικό τρόπο και μας χαρίζει για άλλη μια φορά ένα εξαιρετικό σόου.
Από τις καλύτερες στιγμές του "There's Know Place Like Home" είναι και το "Down the Road" ένα φανταστικό afternoon jam όπου όλοι μαζί παλιοί και νέοι του γκρουπ παίζουν εκπληκτικά και δίνουν μία άλλη ενδιαφέρουσα διάσταση στις επιδόσεις των KANSAS.
Η φωνή του Steve Walsh διατηρείται σε καλά επίπεδα παρά τα μικρά σπασίματα που εκδηλώνονται σε μερικά τραγούδια ενώ αποδίδει καταπληκτικά και τα καθήκοντα του στα κήμπορντς, η κιθάρα του R.A.Williams είναι σταθερή αξία, ο μπασίστας Billy Greer παραμένει ένας πραγματικός ογκόλιθος με επιπλέον τα κρυφά φωνητικά χαρίσματα που διαθέτει ενώ ο ντράμερ Phil Ehart είναι η κρυφή δύναμη των KANSAS.
Το συγκρότημα με την σημαντική βοήθεια της Ορχήστρας χαρίζει στους οπαδούς του μία καταπληκτική κυκλοφορία που συμπληρώνεται με ένα διπλό cd.
Oι φίλοι του progressive rock οφείλουν λοιπόν να τιμήσουν την συγκεκριμένη κυκλοφορία και εμείς θα συνεχίζουμε να απολαμβάνουμε το "Carry on Wayward Son..."
Φώτης Μελέτης

FIRE - "Thrill Me"

Είναι καμιά φορά που το εξώφυλλο ενός άλμπουμ σε τραβάει ασυνείδητα για να ακούσεις πιο προσεκτικά ένα γκρουπ και στο τέλος καταλήγεις χωρίς ιδιαίτερο λόγο να κολλήσεις μαζί του. Κάπως έτσι κόλλησα με τους Mαλτέζους(!!!) FIRE αφού το δεύτερο άλμπουμ τους “Thrill Me” μου άρεσε και από μέσα και...απ’ έξω.
Εμφανώς επηρεασμένοι από KROKUS με τους οποίους είχαν περιοδεύσει στην Αγγλία αλλά κυρίως από TΗUNDER και UFO, οι «νησιώτες» φίλοι μας τα πάνε μια χαρά και αφού πρόσθεσαν και λίγη δόση παραδοσιακού αμερικάνικου hard rock κατόρθωσαν να τους αγαπήσουμε.
Σε αρκετά σημεία το συγκρότημα σε ταξιδεύει με τον ήχο του στο μακρινό παρελθόν της δεκαετίας του ‘70 και ’80 με σαφείς hard rock κατευθύνσεις χωρίς όμως να έχει νοσταλγική διάθεση κάτι που κάνει το άλμπουμ ακόμη πιο ενδιαφέρον αφού από την μία σου θυμίζει Y&T και Sammy Hagar και από την άλλη κατορθώνει να φλερτάρει με τον ήχο των D.A.D.
Στα θετικά του άλμπουμ και η φρέσκια παραγωγή του κιθαρίστα των FIRE Robert Longo.
Νομίζουμε ότι μια ακρόαση θα σας πείσει για το ταλέντο των FIRE.
Φώτης Μελέτης

MR.BIG - "Back to Budokan"

Με αυτό το dvd αποδεικνύεται περίτρανα το μεγαλείο μιας από τις κορυφαίες αμερικάνικες μπάντες του πλανήτη.
Οι τρομεροί λοιπόν MR. BIG μας χαρίζουν το “Back To Budokan” το οποίο ηχογραφήθηκε και βιντεοσκοπήθηκε στις συναυλίες που έδωσαν μετά την φετινή επανασύνδεσή τους, που άλλού, στην Ιαπωνία.
Με απίστευτη ενέργεια και σε μεγάλα κέφια οι MR. BIG καθηλώνουν το ιαπωνικό κοινό ,το οποίο μπορεί να μην φημίζεται για την φανατισμό κάποιων Αμερικανών ή Ευρωπαίων οπαδών όμως ξέρει να εκτιμά και να σέβεται τις μεγάλες μπάντες που αδικούνται από το ελληνικό κοινό.
Όλα τα μεγάλα τραγούδια του συγκροτήματος υπάρχουν εδώ όπως τα “Daddy,Brother,Lover Little Boy”, “Take Cover”, “Alive and Kicking”, “Colorado Bulldog”, “Addicted to that Rush”, “Shy Boy” oι μπαλάντες “Wild World” , “Just Take me Heart” και “To Be With You” καθώς και οι διασκευές “Baba ‘O Reily”(The Who) και το κλασικό “Smoke on the Water” όπου γίνεται ένα απολαυστικό παιχνίδι ανάμεσα στα μέλη του γκρουπ αφού όλοι κατά την διάρκεια του κομματιού αλλάζουν όργανα και ρόλους!!!
Έκπληξη μπορεί να θεωρηθεί άλλη μια διασκευή που υπάρχει στο dvd και είναι το “Hold Your Head Up” από τους ARGENT και ένα νέο τραγούδι που ονομάζεται “Next Time Around” ενώ περιττό είναι αναφέρουμε πως τα σόλα που κάνουν οι B.Sheehan, P.Torpey και P.Gilbert αποτελούν σεμινάριο για τους υποψήφιους μουσικούς.
Η φωνή του Eric Martin απλά παραμένει υπέροχη και γενικά η αποθέωση του ροκ σε όλες του τις μορφές υπάρχει στο “Back To Budokan”.
Απαραίτητη κατά την ταπεινή μας άποψη η αγορά του και αν έχετε λεφτά προτιμήστε την έκδοση που περιλαμβάνει επιπλέον και το διπλό cd.
Φώτης Μελέτης

Sleaze ομολογίες...από τους Lipstixx 'Ν Βulletz

Η Σουηδία μας έχει χαρίσει τα τελευταία χρόνια σημαντικές μπάντες στο μεταλλικό ροκ στερέωμα ενώ μία σειρά από νέα συγκροτήματα συνεχίζουν επάξια να υπηρετούν το hard rock.Έτσι λοιπόν όταν ακούσαμε τους LIPSTIXX ‘N’ BULLETZ νιώσαμε ότι κάτι καλό γεννιέται στο sleaze-poser rock και η μεγάλη μας έκπληξη ήταν όταν ανακαλύψαμε ότι πίσω από την μπάντα βρίσκεται η ελληνική δισκογραφική εταιρία SLEASZY RIDER RECORDS.
Για όλα αυτά μιλήσαμε με τον κιθαρίστα Rikki Bullet ο οποίος μας εξομολογήθηκε τα εξής:

- Τι θεωρείς ότι έχεις αλλάξει πάνω σας, από την ημέρα που δημιουργήσατε το συγκρότημα, μέχρι σήμερα;
Rikki: Λοιπόν, νομίζω ότι είμαστε πολύ καλύτεροι μουσικοί, συνθέτες και διασκεδαστές, τώρα, ειδικά σε σχέση με το πώς ήμασταν στην αρχή. Τα τραγούδια που γράφουμε τώρα θα «σκίσουν»! Πιστεύω ότι όσο περισσότερο εξασκείσαι, τόσο καλύτερος γίνεσαι, λογικά.
- Μίλησέ μας για τις εμπνεύσεις σου, τι σε ωθεί να συνθέτεις τα τραγούδια;
Rikki: Ο,τιδήποτε συμβαίνει γύρω μου, οι άνθρωποι που συναντώ, τα συγκροτήματα που ακούω, και άλλα τέτοια.
- Πώς είναι η αίσθηση που σας δίνεται από το κοινό και τους κριτικούς;
Rikki: Πολύ καλή και από τους δύο, προς το παρόν, αλλά πάντα θα υπάρχουν κάποιοι που θα έχουν πρόβλημα με το πώς φαινόμαστε και το πώς ακουγόμαστε. Απλά λέμε "γ…… τους", χαμογελάμε και παίζουμε πιο δυνατά και πιο σκληρά από ποτέ.
- Αντιμετωπίσατε καθόλου δυσκολίες, κατά την ολοκλήρωση του άλμπουμ;
Rikki: Είχαμε κάποια τεχνικά προβλήματα, όπως υπολογιστές που φαίνονταν να διαθέτουν τη δική τους θέληση.
- Πώς και επιλέξατε αυτό το είδος ήχου και αυτό το ύφος;
Rikki: Αυτό είναι το είδος της μουσικής που αγαπάμε, που πάντα αγαπούσαμε και πάντα θα αγαπάμε, οπότε δεν είχαμε ποτέ αμφιβολίες. Δεν μας απασχολεί αν είναι της μόδας ή όχι.
- Κάποιοι ισχυρίζονται ότι τα hair/sleaze συγκροτήματα μέταλ καλύπτουν την έλλειψη ταλέντου με την εμφάνιση και το μακιγιάζ. Πιστεύεις ότι, κατά κάποιο τρόπο, αυτό αληθεύει;
Rikki: Πιθανόν να υπάρχουν συγκροτήματα που να κάνουν κάτι τέτοιο, αλλά δεν με ενδιαφέρει, αρκεί να μην είναι βαρετά. Δεν απολαμβάνω να βλέπω συγκροτήματα που στέκονται στη σκηνή με τα απλά τους ρούχα, παίζοντας τέλεια, χωρίς να κινούνται καθόλου,το απεχθάνομαι. Θα πρέπει να ροκάρεις σαν τρελός, να δίνεις παράσταση να κάνεις σόου!!!!
- Μίλησέ μας για τις επιρροές σου και τα αγαπημένα σου συγκροτήματα από το παρελθόν.
Rikki: Πάντα υπήρχαν οι "Kiss" για μένα, πιστεύω ότι διαθέτουν τα πάντα – τα τραγούδια, την εμφάνιση και το σόου. Αλλά, όσον αφορά στο συγκρότημά μας, θεωρώ ότι έχουμε επηρεαστεί από συγκροτήματα όπως οι Wasp, Ratt, Hanoi Rocks, Tigertailz και άλλα τέτοια συγκροτήματα.
- Ως χώρα, η Σουηδία διαθέτει και υποστηρίζει μια αξιοσέβαστη sleaze/glam ροκ σκηνή, πώς και αποφασίσατε να κυκλοφορήσετε το άλμπουμ σας, σε συνεργασία με ελληνική δισκογραφική;
Rikki: Η Sleaszy Rider Records ήταν η πρώτη δισκογραφική που επικοινώνησε μαζί μας, μας πρόσφερε μια πολύ καλή συμφωνία, και απλά δεχτήκαμε.
- Περιέγραψέ μας την γιορταστική ατμόσφαιρα των ζωντανών παραστάσεών σας.
Rikki: Θέλουμε οι πάντες να γελούν, να ουρλιάζουν και να ροκάρουν μαζί μας, και συνήθως αυτό συμβαίνει. Απλά επιθυμούμε να διασκεδάζουν όλοι όσο το δυνατό περισσότερο.

- Αυτόν τον καιρό, προγραμματίζετε συναυλίες για την υπόλοιπη Ευρώπη;
Rikki: Δεν έχουμε κάτι επιβεβαιωμένο ακόμα, αλλά το ελπίζουμε.
- Με την αλλαγή του ντράμερ σας, τι συνέβη;
Rikki: Απολύθηκε, απλά δεν ήταν σωστή η χημεία μεταξύ μας, και έκανε κάποια πράγματα που πραγματικά έβλαψαν το συγκρότημα, έτσι η μόνη λύση ήταν να φύγει.
- Πόσο δύσκολο είναι, πραγματικά, για ένα νέο συγκρότημα να γίνει ευρέως αποδεκτό από το κοινό;
Rikki: Χρειάζεται πολλή δουλειά, τίποτε δεν γίνεται από μόνο του, αλλά αν κάνεις κάτι με ειλικρίνεια και πραγματικά το εννοείς, τότε οι άλλοι το βλέπουν και το αποδέχονται.
- Κάνε μια ευχή για τους Έλληνες θαυμαστές σας!
Rikki: Σας ευχαριστούμε για την υποστήριξη, και πρέπει να τα πούμε σύντομα! Συνεργαζόμαστε με ελληνική δισκογραφική, έτσι θα ήταν εγκληματικό, να μη έρθουμε να παίξουμε για σας τους Έλληνες.

Συνέντευξη στον Φώτη Μελέτη

Επιμέλεια Δήμητρα Μανδάλου