Τρίτη 21 Ιουνίου 2011

BLACK COUNTRY COMMUNION:“2”

Tα ‘70s ζουν και βασιλεύουν με τούτη εδώ την εξαιρετική κυκλοφορία। Σίγουρα πολλοί θα έχετε διαβάσει για τις ομοιότητες και τις επιρροές που έχουν οι
Black Country Communion με τους θρυλικούς Led Zeppelin αλλά πιστέψτε με, είναι το τελευταίο που θα σας νοιάξει όταν ακούσετε αυτόν τον γνήσιο ροκ δυναμίτη.
Για όσους δεν τους γνωρίζετε να σας ενημερώσουμε ότι αυτό το σούπερ σχήμα αποτελείται από τους Joe Bonamassa (κιθάρα, φωνητικά), Glenn Hughes (μπάσο, φωνητικά), τύμπανα από τον Jason Bonham και πλήκτρα από τον Derek Sherinian, δηλαδή για μία μικρή rock dream team.
Οι Black Country Communion με την εμπειρία που διαθέτουν τα μέλη τους και την αυθεντικότητα που τους διακρίνει καταφέρνουν με το δεύτερο άλμπουμ, να αναγεννήσουν τις αραχνιασμένες μελωδίες των Bad Company, να προσθέσουν αρκετό ζεπελινικό feeling και σε συνδυασμό με την ισχυρή κιθαριστική δύναμη που ονομάζεται Joe Bonamassa να δημιουργήσουν ένα εκπληκτικό αποτέλεσμα.
Οι παθιασμένες ερμηνείες του Glen Huges αλλά και εκείνες του Joe Bonamassa (μεγαλουργεί και στα φωνητικά) δημιουργούν ποικίλα συναισθήματα και απογειώνουν τον ακροατή. Οι μπασογραμμές του στου συνδυασμό με τα “φονικά” τύμπανα του J.Bonham κάνουν το άλμπουμ άκρως συναρπαστικό και ξυπνάνε μνήμες από εκείνες τις μέρες που κυριαρχούσε η πραγματική μουσική και όχι το marketing των δισκογραφικών εταιριών.
Όπως είπαμε και στην αρχή έχει γίνει πολύ κουβέντα για τις ομοιότητες με τους Led Zeppellin και οι οποίες είναι διακριτές στα “I Can see Your Spirit”, “The Outsider”, “Smokestack Woman” (το reffrain φέρνει κάτι από Deep Purple ) και στο λυρικό “Faithless”. Βέβαια και οι μελωδίες των Bad Company στο “2” έχουν την τιμητική τους και συγκεκριμένα στα πανέμορφα “The Battle for Hadrian’s Wall” και “An Ordinary Son”.
To μίγμα ολόκληρου του άλμπουμ είναι εκρηκτικό και περιλαμβάνει ατόφιο hard rock με σαφείς classic αναφορές και blues rock συναίσθημα, με κορυφαία κομμάτια κατά την γνώμη μας, τα “Man in the Middle” και “Save me”.
Οι ανατριχίλες όμως γίνονται ακόμα πιο έντονες στα συγκλονιστικά “Cold” και “Little Secret” όπου πραγματικά οι Black Country Communion κάνουν κατάθεση ψυχής. Το ταξίδι εδώ γίνεται ακόμα πιο μαγευτικό, πιο γοητευτικό κυρίως πιο αυτοβιογραφικό αφού αυτές οι δύο συνθέσεις είναι πλημμυρισμένες από δυνατές blues rock μελωδίες με την κιθάρα του Joe Bonamassa και την περήφανη φωνή του Glen Huges να δημιουργούν ρίγη αξεπέραστης συγκίνησης. Οι Black Country Communion με το δεύτερο δίσκο τους νιώθω πως πέτυχαν το στόχο τους και εύχομαι το “κακό” να τριτώσει λίαν συντόμως.

Φώτης Μελέτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...