Τα μελωδικά μονοπάτια των RIO

Στις αρχές της δεκαετίας του ’80 στη Γηραιά Αλβιόνα ξεκίναγε ένα μικρό κίνημα με melodic/aor μπάντες οι οποίες στα επόμενα χρόνια κατάφεραν να βγάλουν αξιόλογα άλμπουμ και να συμβάλλουν στην ανάδειξη του είδους.
Λίγες όμως κατάφεραν να επιβιώσουν και να έχουν διάρκεια εν αντιθέσει με τις αμερικάνικες μπάντες που κυριάρχησαν λόγω περισσότερης προβολής από τα δικά τους μέσα ενημέρωσης (ραδιόφωνο, περιοδικά, ΜΤV). Ένα λοιπόν ένα από τα πιο ενδιαφέροντα ευρωπαϊκά γκρουπ είναι και οι RIO όπου η πορεία τους ξεκινά το 1982 με αρχικό όνομα ΒΟΜΒΑΥ που αποτελούνται από τον τραγουδιστή John Neill (πρώην Black Tiger), τον μπασίστα/ κημπορντίστα Steve Rolford (πρώην Duchess) και τον ντράμερ Dave Kilminster. Όλη αυτή η παρέα ηχογραφεί ένα πολύ καλό demo με παραγωγό τον John Verity όπου τους απέφερε και το πολυπόθητο συμβόλαιο με την ιστορική εταιρία Music For Nation.
Aξίζει εδώ να επισημάνουμε πως ο J.Verity ήταν ο κιθαρίστας των θρυλικών Argent στους οποίους έπαιζε ο πατέρας του Steve Rolford.
Οι RIO με αυτή τη σημαντική βοήθεια πίσω τους ηχογραφούν το 1984 το σίνγκλ “Breaking the Rules” που έκανε αίσθηση ιδιαίτερα στην χώρα τους την Αγγλία. Όμως πριν προλάβουν να ηχογραφήσουν ολόκληρο το άλμπουμ άρχισαν τα προβλήματα με την αποχώρηση του ντράμερ Dave Kilminster ενώ το όνομα ΒΟΜΒΑΥ έπρεπε να το αλλάξουν διότι ανακάλυψαν ότι το είχε κατοχυρώσει ένα αμερικάνικο γκρουπ.
Η αντίδραση της μπάντας ήταν άμεση και αλλάζουν το όνομα τους σε RIO και οι John Neill (αναλαμβάνει και ρόλο κιθαρίστα) και Steve Rolford συνθέτουν και ηχογραφούν στα Livingston και Liverpool Road Studios το ντεμπούτο τους άλμπουμ που κυκλοφορεί το φθινόπωρο του 1985 και το βαπτίζουν “Borderland”. Τα εννιά τραγούδια που ακούμε στο άλμπουμ είναι πραγματικά διαμάντια για τους οπαδούς του aor/melodic rock.
Eξαίσιες μελωδίες, εμπνευσμένες ερμηνείες, δυνατές κιθαριστικές δομές και το σφιχτοδεμένο ρυθμικό background δίνουν μία όμορφη λάμψη σε όλο το δίσκο. Ξεχωρίζουν τα εκπληκτικά “Don’t Wanna be the Fool”, το λατρεμένο “Straight to the Heart”, το “Tommy Cant’t Help It” (απίστευτη μελωδία και ερμηνεία στο ρεφρέν), o μικρός ύμνος “Shy Girl” και το ομώνυμο κομμάτι. Την παραγωγή έκανε ο έμπειρος και βραβευμένος Stephan Galfas (Cher, Saxon, Meat Loaf, Stryper, ΕLO) δίνοντας ακόμη πιο εμπορική χροιά στις συνθέσεις. Ο συνδυασμός των RIO ήταν απλός και έξυπνος αφού πάντρεψαν τον αμερικάνικο ραδιοφωνικό μελωδικό ροκ ήχο με τον ήχο των συμπατριωτών τους FM, SHY,Virginia Wolf και Αirrace χωρίς φυσικά να γίνονται υπερφίαλοι ή βαρετοί.
Το “Borderland” διαδέχτηκε στη συνέχεια το συμπαθητικό “Sex Crimes” (1986)που κινείται στους ίδιους melodic και hard rock ρυθμούς με στόχο οι RIO να επιμένουν να επιβληθούν στο συγκεκριμένο κοινό. Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι τα “Highschool Rock”, “Danger Zone”, “Guilty”, “Bad Blood” και φυσικά το ομώνυμο κομμάτι ενώ σ΄αυτό το άλμπουμ η μπάντα φλερτάρει έντονα με ήχους που ξεκινάνε από τους Journey και φτάνουν ως τους Dokken.
Η εμπορική αποτυχία του δίσκου ήταν καθοριστική για την μετέπειτα πορεία του γκρουπ και οδήγησε σε ανακατατάξεις οι οποίες όμως δεν έφεραν την επιθυμητή ηρεμία στους RIO με αποτέλεσμα να διαλυθούν.
Η ιστορία δεν πρόκειται να γράψει με χρυσά γράμματα τους RIO αλλά δεν πρόκειται και να τους αγνοήσει. Νομίζουμε ότι αν και έβγαλαν μόνο δύο άλμπουμ αξίζει να τους τσεκάρετε και ειδικά όσοι είστε λάτρεις μελωδικού ήχου οφείλετε να τους αγαπήσετε.
Φώτης Μελέτης