Οι Amorphis δημιουργήθηκαν το 1990 από τους Jan Rechberger (τύμπανα), Tomi Koivusaari (κιθάρα και φωνητικά), και Esa Holopainen (κιθάρα). Μετά την προσθήκη του Olli-Pekka Laine (μπάσο) ηχογράφησαν το πρώτο τους demo “Disment Of Soul” το 1991 με παραγωγό τον Timo Tolkki των Stratovarius. Το demo αυτό κινούνταν σε death metal ήχους. Το 1993 είδε τους Amorphis να κυκλοφορούν τις δυο επόμενες δουλειές τους, τον παρθενικό τους δίσκο “The Karelliann Isthmus” και το EP “Privilege Of Evil”. Και οι δυο αυτές κυκλοφορίες δεν ξεφεύγουν από τα όρια του death metal. Οι εκπλήξεις θα ξεκινούσαν από την επόμενη χρονιά. Το 1994 η μπάντα κυκλοφόρησε τη δεύτερη ολοκληρωμένη της δουλειά, με τίτλο “Tales From The Thousand Lakes”. Εδώ φαίνεται για πρώτη φορά η διάθεση της μπάντας για πειραματισμούς, διάθεση η οποία μέχρι και σήμερα δεν τους έχει εγκαταλείψει. Στιχουργικά ο δίσκος είναι concept και βασίζεται στο φινλανδικό εθνικό ποίημα “Kalevala”. Μουσικά η μπάντα κάνει ένα βήμα προς τα εμπρός, καθώς πέρα από τα αναμενόμενα death metal στοιχεία υπάρχουν καθαρά φωνητικά, ενώ έχουν προστεθεί και επιρροές από άλλα είδη μουσικής, όπως folk, progressive ακόμα και στοιχεία από ηλεκτρονική μουσική (ακούστε για παράδειγμα το “Magic And Mayhem”). Τα πλήκτρα σε αυτόν τον δίσκο είχε αναλάβει ο Kasper Mårtenson. Όλες αυτές οι αλλαγές έφεραν στους Amorphis πολλούς νέους οπαδούς, που ζητούσαν κάτι διαφορετικό και το οποίο το βρήκαν στη μουσική του συγκροτήματος. Η επιτυχία που γνώρισε ο δίσκος, ανάγκασε το συγκρότημα να περιοδεύσει εκτεταμένα για την προώθηση του. Την επόμενη χρονιά (1995) η μπάντα κυκλοφορεί ένα EP με τίτλο “Black Winter Day”, το οποίο περιλαμβάνει κομμάτια που δε μπήκαν στο δίσκο. Το “Tales From The Thousand Lakes” έχει κυκλοφορήσει και σε μια έκδοση, η οποία εκτός από το EP “Black Winter Day”, περιέχει και τη διασκευή στο “Light My Fire” των Doors που είχε ηχογραφηθεί για ένα tribute album. Μη θέλοντας να μείνει στάσιμο, το συγκρότημα αποφάσισε στον επόμενο δίσκο του να δώσει ακόμα μεγαλύτερο ρόλο στα καθαρά φωνητικά. Για το λόγο αυτό προσελήφθη ο Pasi Koskinen ως δεύτερος τραγουδιστής. Η προσθήκη του Pasi Koskinen δεν ήταν η μόνη αλλαγή στη σύνθεση της μπάντας, καθώς τη θέση του Jan Rechberger πίσω από τα τύμπανα πήρε ο Pekka Kasari. Με αρκετά ανανεωμένη σύνθεση λοιπόν το συγκρότημα κυκλοφορεί το 1996 την τρίτη του δισκογραφική δουλειά, με τίτλο “Elegy”. Ο τίτλος που επέλεξαν για το δίσκο μόνο τυχαίος δεν είναι. Το συγκρότημα απομακρύνεται ολοένα και περισσότερο από τον ήχο των προηγούμενων δουλειών του, προσθέτοντας ακόμα πιο πολλά μελωδικά στοιχεία στη μουσική τους. Και αυτή τη φορά οι στίχοι του δίσκου είναι επηρεασμένοι από τη φινλανδική μυθολογία, και πιο συγκεκριμένα από μια συλλογή ποιημάτων με τίτλο “Kanteletar”. Το ΕP “My Kantele”, μόνο ως συνέχεια του “Elegy” μπορεί να χαρακτηριστεί καθώς κυκλοφορεί ένα χρόνο μετά 1997 και περιέχει το κομμάτι “My Kantele” η αρχική μορφή του οποίου βρίσκεται στο “Elegy”, σε ακουστική έκδοση. Οι εκπλήξεις όμως δε σταματούν εδώ. Ως ένδειξη της ανοιχτομυαλιάς που διακρίνει τα μέλη του συγκροτήματος, στο EP περιέχονται και δυο διασκευές σε Hawkwind και Κingston Wall (φινλανδικό ψυχεδελικό συγκρότημα). Το 1999 οι Amorphis κυκλοφορούν την επόμενη τους δουλειά με τίτλο “Tuonela”. Πρόκειται για τον μέχρι τότε πιο ώριμο δίσκο τους, στον οποίο γίνεται χρήση και νέων οργάνων, όπως σιτάρ, φλογέρα και σαξόφωνο. Η χρήση αυτών των οργάνων και το γεγονός ότι τα death φωνητικά έχουν σχεδόν εξολοκλήρου εξαφανιστεί προσδίδουν μια αίσθηση μελαγχολίας, η οποία κορυφώνεται στο τελευταίο κομμάτι του δίσκου “Summer’s End”. Επίσης για πρώτη φορά οι στίχοι των Amorphis δε βασίστηκαν σε κάποιο ποίημα όπως μας είχαν συνηθίσει μέχρι τότε. Επειδή αλλαγές στη σύνθεση δε θα μπορούσαν να μη γίνουν, στο συγκρότημα προστέθηκε και ο πληκτράς Santeri Kallio ως μόνιμο μέλος. Το 2000, για να γιορτάσουν την πρώτη τους δεκαετία, κυκλοφόρησε μια συλλογή με τον τίτλο “Story” η οποία δεν παρουσιάζει ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους οπαδούς του συγκροτήματος καθώς περιέχει κομμάτια από τους προηγούμενους δίσκους τους, χωρίς να έχει κάτι που θα την κάνει ελκυστική (πχ κάποιο ακυκλοφόρητο κομμάτι). Τη χρονιά αυτή αποχώρησε από το συγκρότημα ο μπασίστας Oppu Laine, ο οποίος ήταν από τα ιδρυτικά μέλη των Amorphis. Ο αντικαταστάτης του ήταν ο Niclas Etelävuori, ο οποίος έπαιζε στο ίδιο συγκρότημα με τον Santeri Kallio, τους Kyyria. “Am Universum” αποφάσισαν να ονομάσουν οι Amorphis τη δουλειά που κυκλοφόρησαν το 2001. Ο δίσκος αυτός δεν παρουσιάζει κάτι εντελώς νέο στη μουσική τους (όπως συνέβαινε με τις προηγούμενες δουλειές τους), αλλά πηγαίνει ένα βήμα παραπέρα τους πειραματισμούς που επιχειρήθηκαν στο “Tuonela”. Έτσι δόθηκε περισσότερος χώρος στη χρήση του σαξοφώνου και των πλήκτρων, κρατώντας παράλληλα τα μελαγχολικά στοιχεία του προηγούμενου δίσκου. Το 2002 η μπάντα διασκεύασε το κομμάτι “Kuusamo” (πρόκειται για ένα φινλανδικό pop κομμάτι της δεκαετίας του ’70) για τις ανάγκες του soundtrack της ταινίας “Menolippu Mombasaan”. Το 2003 κυκλοφορεί ακόμα μια συλλογή για τους Amorphis. Η συλλογή λέγεται “Chapters”. Τα θετικά στοιχεία της συλλογής είναι ότι περιέχει δυο κομμάτια που βρίσκονταν ως b-sides σε singles και ένα DVD με όλα τα μέχρι τότε videos της μπάντας, δηλαδή ότι έλειπε από την προηγούμενη συλλογή. Η επόμενη δουλειά (που κυκλοφόρησε και αυτή το 2003) τους φέρει τον τίτλο “Far From The Sun” και είναι, ίσως, η πιο αδύναμη κυκλοφορία τους μέχρι σήμερα. Ενώ περιέχει πολύ καλά κομμάτια, δίνει, σε σημεία, την αίσθηση ότι κάτι λείπει. Σε αυτό συνέβαλε και το γεγονός ότι το συγκρότημα αποφάσισε να αναλάβει το ίδιο και την παραγωγή του δίσκου, με όχι ιδιαίτερα ικανοποιητικά αποτελέσματα. Ο δίσκος αυτός ήταν και ο τελευταίος για τον τραγουδιστή Pasi Koskinen, καθώς αποφάσισε να αφοσιωθεί στα άλλα project που συμμετείχε (Ajattara, Shape Of Despair, Mannhai κλπ). Ο αντικαταστάτης βρέθηκε στο πρόσωπο του Tomi Joutsen, ο οποίος έπαιζε (και συνεχίζει να παίζει) σε ένα συγκρότημα με το όνομα Sinisthra. Οι οπαδοί των Amorphis ας ακούσουν το δίσκο που κυκλοφόρησαν το 2005 ονόματι “Last Of The Stories Of Long Past Glories”. Όμως αυτή δεν ήταν η μόνη αλλαγή στη σύνθεση. Ο drummer Pekka Kasari αποχωρεί και στη θέση του έρχεται ο αρχικός drummer των Amorphis, και ιδρυτικό μέλος, Jan Rechberger. Το 2007 το συγκρότημα μπήκε στο studio με το νέο του τραγουδιστή και το αποτέλεσμα ήταν το “Eclipse”. Ένας δίσκος στον οποίο οι αναφορές στο παρελθόν της μπάντας δεν περιορίζονται μόνο στη χρήση του “Kalevala” για τους στίχους τους αλλά και στο μουσικό ύφος στο οποίο επέλεξαν να κινηθούν. Ο δίσκος είναι εμφανώς πιο heavy και πιο κιθαριστικός από τον προκάτοχο του ενώ για πρώτη φορά ύστερα από 8 χρόνια (δηλαδή από τότε που κυκλοφόρησε του “Tuonela”) γίνεται χρήση και brutal φωνητικών. Το γεγονός αυτό οφείλεται στη δυνατότητα του Joutsen να τραγουδάει εξίσου καλά όταν χρησιμοποιεί μελωδικά αλλά και πιο σκληρά φωνητικά. Η όγδοη προσπάθεια των Amorphis τιτλοφορείται “Silent Waters” και κυκλοφόρησε το 2007. Οι στίχοι είναι ακόμη μια φορά επηρεασμένοι από τη φινλανδική μυθολογία. Μουσικά ο δίσκος δεν απέχει αρκετά από το “Eclipse”, αλλά παρόλα αυτά καταφέρνει να έχει μια ξεχωριστή ατμόσφαιρα. Το 2008 επανακυκλοφόρησε το “Far From The Sun” με την προσθήκη 5 κομματιών, κάποια από τα οποία αποτελούσαν τα b-sides των singles που είχαν βγει για αυτόν το δίσκο. Ο ένατος, δίσκος των Amorphis, με τίτλο “Skyforger”, κυκλοφόρησε το 2009 και είναι πλέον δεδομένο πως μέσω του Tomi Joutsen το group ανανεώθηκε πλήρως. Το album έτυχε μεγάλης αναγνώρισης και μέχρι στιγμής θεωρείται ως το πιο πετυχημένο με τη νέα σύνθεση. Ένα μόλις χρόνο μετά, βγήκε στην αγορά το πρώτο DVD του συγκροτήματος, ονόματι “Forging the Land of Thousand Lakes” και μαγνητοσκοπήθηκε στις 20 Νοεμβρίου στο Club Teatria στο Oulu. Έτσι οι Amorphis γιόρτασαν 20 χρόνια πετυχημένης πορείας. Λίγους μήνες μετά, βγήκε στην αγορά το “Magic & Mayhem”, μια συλλογή από κομμάτια παρμένα από τους τρεις πρώτους δίσκους της μπάντας σε νέες εκτελέσεις με τον Tomi πίσω από το μικρόφωνο. Σίγουρα ενδιαφέρουσα κίνηση για τους οπαδούς, αλλά ο ουσιαστικός ρόλος της κυκλοφορίας ήταν το να παραμείνει στο προσκήνιο το σχήμα. Το 2011 οι Amorphis έδειξαν για πολλοστή φορά πως μπορεί η ποιότητα να έχει διάρκεια. Το “The Beginning of Time” είναι πιο μουντό σε σχέση με το “Skyforger” και συνάμα μια από τις πιο ώριμες δουλειές του group. Είναι αρκετές οι φορές που το εν λόγω σχήμα, έχει επισκεφτεί τη χώρα μας και κάθε φορά είναι μαγική. Στις 12 και 13 Νοεμβρίου οι Amorphis θα εμφανιστούν ζωντανά σε Θεσσαλονίκη και Αθήνα, αντίστοιχα, για να μας ταξιδέψουν ξανά στους μύθους από το έπος της “Kalevala”. Χάνονται αυτά; Η τωρινή σύνθεση των Amorphis είναι: Tomi Joutsen – φωνητικά Esa Holopainen – κιθάρα Tomi Koivusaari – κιθάρα Niclas Etelävuori – μπάσο Santeri Kallio – πλήκτρα Jan Rechberger – τύμπανα Δισκογραφία The Karelian Isthmus (1992) Tales from the Thousand Lakes (1994) Elegy (1996) Tuonela (1999) Am Universum (2001) Far from the Sun (2003) Eclipse (2006) Silent Waters (2007) Skyforger (2009) The Beginning of Time (2011) Δημήτρης Καρβούνης Revised by Στέφανος Στεφανόπουλος |
Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011
Amorphis...“The Beginning of Time”
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.