Οι Σουηδοί Meshuggah είναι γνωστοί και μη εξαιρετέοι στο metal κοινό. Προερχόμενοι, μάλιστα, από την πόλη Umeå, γενέτειρα των εκπληκτικών hardcore πειραματιστών Refused. Ο ήχος τους, πάντοτε ακραίος, δύσκολος για επαναπαυόμενα ώτα και πρωτοποριακός, ο οποίος στα αυτιά μου μόνο με τον ήχο των Dillinger Escape Plan και των Voivod μπορεί να κάνει παρέα. Όντας στη μουσική 25 χρόνια πλέον, από τότε που εμείς χειροκροτούσαμε την επιτυχία του ιπτάμενου Νίκου Γκάλη και της παρέας του, φτάνουν τώρα στην κυκλοφορία της έβδομης τους δουλειάς, “Koloss”. Μπορεί να ακούγεται στους Έλληνες λίγο κάπως ο τίτλος, αλλά δεν έχει καμία σχέση με αυτό που νομίζετε. Η παραγωγή είναι για ακόμη μία φορά υποδειγματική και ο ήχος, πάλι, στα πλαίσια της jazz επιρροής, που αναγκάζει την εταιρία τους, Nuclear Blast, να τους προωθεί ως “math metal”. Σαν τα μαθηματικά, οι Meshuggah απευθύνεται σε γυμνασμένους εγκεφάλους ή εγκεφάλους που θα ήθελαν να γυμναστούν. Από ότι φαίνεται, ο τίτλος του album, διόλου έχει να κάνει με τα ομώνυμα τέρατα της νουβέλας Mistborn, αλλά σημαίνει κολοσσός στην σουηδική, όπως μας δείχνει και το πρώτο κομμάτι του δίσκου, “I am Colossus” και κατά την ταπεινή μου γνώμη, είναι λέξη που άξια συνοδεύει τούτο το ηχογράφημα. Πραγματικά, δυσκολεύομαι να αναφερθώ στο ποιο κομμάτι μου έκανε περισσότερη εντύπωση αφού αν και υπάρχουν αναφορές σε κλασσικά μονοπάτια του παρελθόντος, ο κατά τόπους σκοταδισμός, σε τραγούδια, όπως το “Break Those Bones Whose Sinews Gave It Motion”, ξεκλειδώνουν κρυφές εγκεφαλικές λειτουργίες. Η Thrash αισθητική του “The Demon's Name Is Surveillance”, το οποίο στηλιτεύει την ύπαρξη του Μεγάλου αδερφού που παρακολουθεί κάθε μας κίνηση, το αργόσυρτο “Behind the Sun”, το αγαπημένο μου μάλλον “Marrow”, που φέρνει στο νου μου τους θεούς Nevermore, το “Demiurge” (ή μήπως δημιουργέ;) με το μπάσο σε αρκετές στιγμές να θυμίζει hardcore ρυθμούς, δημιουργούν ένα σύνολο μοναδικό. Το γεγονός ότι μεσολαβούν 3-4 χρονάκια μεταξύ των κυκλοφοριών τους (γεγονός που ισχύει επίσης με τους φοβερούς Tool), μόνο τυχαίο δεν είναι, μιας και οι Σουηδοί δουλεύουν πολύ τις μουσικές τους και την αποτύπωση τους σε ψηφιακό φορμά. Meshuggah, στα εβραϊκά σημαίνει τρελός, και στο άκουσμα της μουσική τους, ο γεμάτος αυτοσεβασμό ακροατής θα χοροπηδάει ωσάν τρελός σίγουρα. Εμείς οι λάτρεις του σκληρού ήχου ζούμε και αναπνέουμε για τέτοιες κυκλοφορίες! Απολαύστε υπεύθυνα και επενδύστε άφοβα! Δημήτρης Μαρσέλος |
Κυριακή 1 Απριλίου 2012
MESHUGGAH: “Koloss”
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.