Δεκατρείς συνθέσεις (50 λεπτά) που βρίθουν από ενέργεια, μόνο που αυτήν τη φορά, το σχήμα πάει και ένα βήμα παραπέρα σε ότι αφορά το στιχουργικό τομέα… Ο Josh Todd μιλάει για την παιδική του ηλικία, ενώ παράλληλα μπαίνουν στο παιχνίδι και τα επτά θανάσιμα αμαρτήματα. Εν ολίγοις, το “Confessions” είναι ο πιο “προσωπικός” δίσκος της μπάντας, δείχνοντας (όχι για πρώτη φορά μεν, αλλά με περισσότερη ζέση) το ότι τα τραγούδια τους δεν είναι απαραίτητα μόνο για “Crazy Bitches”…
Αυτό φυσικά δε σημαίνει πως έχει μετριαστεί η προαναφερθείσα καλοπέραση (βλέπε “Gluttony”, “Wrath”, “Seven Ways to Die”, “Air”, “Lust”, μεταξύ άλλων). Απλά το group αποφάσισε να εξελίξει αυτό που ήδη είχε στα χέρια του, δίνοντας ένα album φυσική απόρροια των προηγούμενων, με την ίδια δυναμική, το ίδιο “αλήτικο” ύφος και την ίδια σπιρτάδα, αλλά παράλληλα ένα κλικ ωριμότερο.
Με κομμάτια όπως “Gluttony”, “Wrath”, “Greed”, “Nothing Left But Tears”, “Air”, “Pride” και “Lust” να πρωτοστατούν, οι Buckcherry μας δίνουν έναν ακόμη εξαιρετικό hard rock δίσκο με όλα τα χαρακτηριστικά που περιμένουν οι απανταχού fan από το σχήμα. Εν ολίγοις, σίγουρη επένδυση!
ΥΓ Ακόμη και οι “αλήτες” μεγαλώνουν λοιπόν…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.