"Αγαπούσα τον Hank Marvin στο The
Shadows ως παιδί, αλλά ο Eric Clapton ήταν ο πρώτος κιθαρίστας που
λάτρευα πραγματικά, γιατί ήμουν αρκετά μεγάλος για να σχετιστώ μαζί του.
Είδα τους Fleetwood Mac αρκετές φορές με τον Peter Green. Το 1968
ταξίδεψα στο Βόρειο Λονδίνο για να τους δω σε μια παμπ στο Seven Sisters
Road, αμέσως μετά την κυκλοφορία του πρώτου άλμπουμ. Έφτασα εκεί νωρίς
και βοήθησα τους roaders με τον εξοπλισμό και μετά έφυγα. Κάποιος πρέπει
να είπε στον Peter Green ότι είχα βοηθήσει, οπότε αργότερα ήρθε και μου
είπε: «Μοιάζεις σαν να μπορείς να πιούμε μία μπύρα μαζί». Μετά κάθισε
και κουβέντιασε μαζί μου. Ήταν μια τόσο μεγάλη στιγμή για μένα".
Τάδε έφη ο σπουδαίος κιθαρίστας, συνθέτης αλλά και ερμηνευτής Bernie Marsden. Γεννήθηκε στις 7 Μαΐου του 1953 κοντά... στο παλάτι του Buckingham.
Σε ηλικία 17ετών, φτιάχνει την πρώτη του, σοβαρή, μπάντα με την ονομασία Skinny Cat και το1973 κάνει το πρώτο του συναυλιακό ντεμπούτο με τους θρυλικούς UFO αλλά διάφορα τραγελαφικά προβλήματα που προέκυψαν δεν του επέτρεψαν να συνεχίσει μαζί τους ενώ το 1974 παίζει με τους Wild Turkey όπου ηγείται ο Glenn Cornick πρώην μπασίστας των Jethro Tull.
Παράλληλα μαζί με τον θρυλικό ντράμερ Cozy Powell συμμετέχει στο συγκρότημα Hammer και το line up περιλάμβανε τον Don Airey των Deep Purple. Οι Hammer δεν
άντεξαν πολύ, ηχογράφησαν μία και μοναδική επιτυχία για το RAK Label
του Mickie Most και έκαναν μια περιβόητη περιοδεία στο Ηνωμένο Βασίλειο
με τη Suzi Quattro.
Στα μέσα της δεκαετίας του '70 προσλαμβάνεται στους σπουδαίους Babe Ruth με πρωταγωνιστή την μαγική φωνή της Janita "Jennie" Haan με τους οποίους κυκλοφορεί δύο αξιόλογα άλμπουμ τα, "Stealin' Home" (1975) και Kid's Stuff" (1976).
Το 1977 ύστερα από εισήγηση του κουμπάρου του πλέον, Cozy Powell (Rainbow), προσλαμβάνεται στους Paice Ashton Lord, παίζοντας στο κλασσικό τους άλμπουμ "Malice in Wonderland" αναφέροντας ο ίδιος ότι ήταν "ένα από τα καλύτερα πράγματα που είχε κάνει ποτέ στην ζωή του". To συγκεκριμένο σχήμα φτιάχτηκε από τις στάχτες των Deep Purple,
είχε σύντομο τέλος και κατά την διάρκεια των ηχογραφήσεων του δεύτερου
άλμπουμ (που δεν κυκλοφόρησε ποτέ) στο Μόναχο γνωρίστηκε με τον
μετέπειτα ηγέτη και τραγουδιστή των Whitesnake.
Whitesnake
"Υπήρχε μια άμεση σχέση μεταξύ μας. Ήταν σαν παρένθετος αδερφός (David Coverdale)
για μένα. Κανένας από εμάς δεν είχε αδέρφια ή αδερφές, γεννηθήκαμε την
ίδια χρονιά, και παρόλο που μεγαλώσαμε διακόσια μίλια μακριά,
ανακαλύψαμε ότι είχαμε τις ίδιες επιρροές. Μόλις άρχισα να μιλάω για τον
Howlin' Wolf ήταν όλο αυτιά. Αλλά δεν ήξερε πώς ακριβώς έπαιζα μέχρι
που έφτιαχνε τους Whitesnake και πήγα στην οντισιόν. Το
μόνο που ήξερε ήταν ότι ήμουν ο τύπος της session και είχε κάνει όλους
αυτούς τους δίσκους με διαφορετικούς μουσικούς. Το άλμπουμ των Paice
Ashton Lord είναι πολύ ελεγχόμενο και γλαφυρό.. Έτσι, όταν άρχισα να
παίζω ελεύθερα στην πρόβα, ο David εντυπωσιασμένος μου λέει: "Εμ, μπορώ
να πω μια λέξη; Δεν είχα ιδέα ότι έπαιζες τόσο εκπληκτικά."
Το 1978 παρέα με τον David Coverdale, τον κιθαρίστα Micky Moody, τον μπασίστα Neil Murray δηλαδή το πιο δημιουργικό line up όλων των εποχών για τους Whitesnake κυκλοφορούν μία σειρά από εξαιρετικά hard rock albums μπολιασμένα από καθηλωτικά blues rock παιξίματα.
Δίσκοι όπως τα "Trouble", "Lovehunter", "Ready an' Willing", "Come an' Get It" και "Saints & Sinners" έχουν λατρευτεί από όσους αγαπούν πραγματικά αυτόν τον σκληρό ήχο ενώ το ανεπανάληπτο "Live...in the Heart of the City" θεωρείται δικαίως από τα καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών.
Επόμενοι σταθμοί
Δίσκοι όπως τα "Trouble", "Lovehunter", "Ready an' Willing", "Come an' Get It" και "Saints & Sinners" έχουν λατρευτεί από όσους αγαπούν πραγματικά αυτόν τον σκληρό ήχο ενώ το ανεπανάληπτο "Live...in the Heart of the City" θεωρείται δικαίως από τα καλύτερα ζωντανά άλμπουμ όλων των εποχών.
Τραγούδια όπως τα: Trouble, "Walking in the Shadow of the Blues", "Love Hunter", "Fool for Your Loving", "Sweet Talker", "Child of Babylon" και φυσικά το ανεπανάληπτο "Here I Go Again" φέρουν και την δική του υπογραφή.
Υπέροχες συνθέσεις γεμάτες πάθος, συναίσθημα και δυναμισμό όπου οι ερμηνείες του David Coverdale και τα κιθαριστικά παιξίματα του Bernie Marsden τις απογείωσαν κανονικά.
Υπέροχες συνθέσεις γεμάτες πάθος, συναίσθημα και δυναμισμό όπου οι ερμηνείες του David Coverdale και τα κιθαριστικά παιξίματα του Bernie Marsden τις απογείωσαν κανονικά.
Βέβαια εκτός από τα κλασσικά "Fool for Your Loving" και "Here I Go Again" υπάρχει και ένα ακόμη τραγούδι που αποθεώθηκε από τους οπαδούς των Whitesnake και στις συναυλίες που έδινε η μπάντα μέχρι και πριν λίγα χρόνια ήταν το αγαπημένο τους.
Ο λόγος για το "Ain’t No Love In The Heart Of The City" όπου ο Marsden σε μία παλιότερη συνέντευξη του αποκαλύπτει πως:
"Σε μία πρόβα πρότεινα στον David την διασκευή του "Ain’t No Love In The Heart Of The City" του Bobby Bland
και αποδείχτηκε μια βασική στιγμή στην πορεία του Whitesnake. Αυτό το
τραγούδι είναι για μένα από τα πιο σημαντικά πράματα που έχουν κάνει οι
Whitesnake. Ήμουν πάντα μεγάλος θαυμαστής του Bobby Bland και όταν βγήκε
αυτό το άλμπουμ "Dreamer" (1974) για περίπου ένα χρόνο ήδη έπαιζα όλα
τα κιθαριστικά μέρη του. Όταν ήρθε η ώρα να κάνω πρόβα, είπα στον David :
«Υπάρχει αυτό το υπέροχο μπλουζ τραγούδι του Bobby Bland
και θέλω να το διασκευάσουμε και να το κυκλοφορήσουμε. Καταλήξαμε όμως
να πάρουμε λάθος τους στίχους, κάτι που ήταν δικό μου λάθος γιατί δεν τα
αντέγραψα σωστά. Αλλά η εκδοχή μας είναι τόσο δημοφιλής που πολλοί
άνθρωποι εξακολουθούν να πιστεύουν ότι είναι ένα τραγούδι των
Whitesnake".
Επόμενοι σταθμοί
Επόμενος σταθμός οι Alaska (είχαν προηγηθεί οι βραχύβιοι Bernie Marsden's SOS) με σαφή πιο μελωδικό AOR/Rock ύφος με τον Robert Hawthorne στα φωνητικά και τον Richard Bailey στα πλήκτρα να είναι άξιοι συνεργάτες. Μαζί τους κυκλοφόρησε δύο πολύ καλούς δίσκους τα: "Heart of the Storm" (1984) και "The Pack" (1985).
Το 1989, ο Marsden επανενώθηκε με τον κιθαρίστα των Μ. Moody για να σχηματίσουν το συγκρότημα The Moody Marsden,
ηχογραφώντας ένα ακουστικό ζωντανό άλμπουμ στη Νορβηγία με το όνομα
"Live In Hell" και ένα ηλεκτρικό ζωντανό άλμπουμ που ηχογραφήθηκε στην
Αγγλία, "Never Turn Our Back on the Blues" που περιλάμβανε τον Zak Starkey στα ντραμς.
Οι Marsden & Moody περιόδευαν σε όλη την Ευρώπη και ηχογράφησαν ένα στούντιο άλμπουμ που ονομαζόταν "Real Faith" το 1994. Αργότερα δημιούργησαν ένα νέο συγκρότημα με το όνομα The Snakes με τον Νορβηγό τραγουδιστή Jørn Lande όπου έπαιζαν τραγούδια από την εποχή που ήταν στους Whitesnake, κυκλοφορώντας ένα στούντιο abum το "Once Bitten" και ένα ζωντανό δίσκο το "Live in Europe", και τα δύο το 1998.
Το συγκεκριμένο σχήμα μετά από αρκετές αλλαγές στο line up μετονομάζεται σε The Company Of Snakes, με τον Don Airey στα πλήκτρα, τον παλιό τους φίλο, μπασίστα Neil Murray, τον ντράμερ John Lingwood και τον πρώην τραγουδιστής της Bad Company, Robert Hart όπου και αυτός αντικαταστάθηκε από τον τραγουδιστή Stefan Berggren. Eπιπρόσθετα
έιχαν άλλες δύο στούντιο κυκλοφορίες τα "Here They Go Again" ( 2001)
και "Burst the Bubble" (2002). Τελικά το συγκρότημα άλλαξε το όνομά του
για άλλη μια φορά σε M3 και με συνεχείς αλλαγές στα μέλη του κατάφερε να επιβιώσει παίζοντας συνθέσεις των Whitesnake κυκλοφορώντας μόνο live dvd ενώ στα φωνητικά πέρασαν από την μπάντα ο Doogie White (Rainbow) και ο Tony Martin (Black Sabbath).
Solo
Αξιοσημείωτες είναι επίσης και οι σόλο κυκλοφορίες του Bernie Marsden
με πιο χαρακτηριστικά δείγματα τα δύο πρώτα σόλο άλμπουμ του στα οποία
εκτός από το άψογη κιθαριστική του απόδοση, τραγουδά θαυμάσια όλες
σχεδόν τις συνθέσεις αναδεικνύοντας και το ερμηνευτικό του ταλέντο την
ίδια εποχή που έπαιζε και με τους Whitesnake.
Συγκεκριμένα το 1979 κυκλοφορεί το "And About Time Too" και το 1981 το "Look at Me Now"
δείχνοντας ότι παραμένει ένας ανεξάντλητος κιθαριστικός στρατιώτης της
ροκ μουσικής. Και στις δύο, εν λόγω στούντιο κυκλοφορίες ακούμε ένα
πάντρεμα από κλασικό ροκ, blues, hard rock μέχρι και ΑΟR μελωδίες ενώ
βρίσκουμε ότι τον πλαισιώνουν στις ηχογραφήσεις, οι παλιοί του φίλοι
όπως οι: Neil Murray, Ian Paice, Jon Lord, Don Airey, Simon Phillips και Jack Bruce.
Τα
επόμενα χρόνια και ταυτόχρονα με τις μπάντες που έπαιζε είχε
κυκλοφορήσει, ως σόλο καλλιτέχνης μερικά άλμπουμ αφιερωμένα στους
σπουδαίους κιθαρίστες όπως ο Peter Green, John Mayal, Rory Gallagher καθώς και δίσκους αφιερωμένους σε συνθέσεις της blues μουσικής που ήταν και η μεγάλη του αγάπη.
To 2014 κυκλοφόρησε το "Shine" στο οποίο συνεργάζεται μετά από πολλές δεκαετίες με τον David Coverdale και επανεκτελούν του υπέροχο "Trouble" ενώ λίγα χρόνια πριν στο Sweden Rock Festival το 2011, ο Bernie Marsden έπαιξε με τους Whitesnake για πρώτη φορά από το 1981, οπότε έγινε το μοναδικό αρχικό μέλος των Whitesnake που έπαιξε με μεταγενέστερο line up.
Το 2017 ο Bernie δημοσίευσε την αυτοβιογραφία του, "Where's My Guitar: On the Tourbus with the Snakeman" και το βιβλίο καλύπτει το μουσικό ταξίδι του Bernie, με χιούμορ και ειλικρίνεια και περιλαμβάνει πολλές προσωπικές και άγνωστες στιγμές από την πολυετή καριέρα του.
Εκτός από τη δημιουργία σόλο δίσκων, ο Bernie έχει παίξει με μερικούς από τους μεγαλύτερους μουσικούς ροκ εν ρολ όλων των εποχών. Παίζοντας δίπλα στους Robert Plant, Paul Weller, Jon Lord, Gary Moore, συμμετέχοντας στο Ringo Starr Band, Cozy Powell, Rory Gallagher, Jack Bruce, Warren Haynes, Joe Bonamassa και Ginger Baker .
Τα επόμενα χρόνια ο Marsden έπαιξε κιθάρα με τον Elkie Brooks, έναν τραγουδιστή που θαύμαζε από καιρό. με τους Diesel Band με τον John Coghlan. Εργάστηκε στο Εθνικό Θέατρο σε δύο παραγωγές του Σαίξπηρ με τον Sir Nicholas Hytner και έγραψε για τον Joe Bonamassa. και έπαιξε με τον Warren Haynes των Allman Brothers Band.
Ένα προσωπικό αποκορύφωμα της μακρόχρονης καριέρας του ήταν να παίζει κιθάρα στο Ringo Starr Band με παραστάσεις στο Μονακό και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Ένα προσωπικό αποκορύφωμα της μακρόχρονης καριέρας του ήταν να παίζει κιθάρα στο Ringo Starr Band με παραστάσεις στο Μονακό και στο Ηνωμένο Βασίλειο.
Το 2021, ο Bernie Marsden συνεργάστηκε με την Conquest Music για να κυκλοφορήσει το σόλο άλμπουμ του, "Kings", ένα αφιέρωμα στους Albert King, Freddie King και B.B. King. Το "Kings" έφτασε στο νούμερο 18 στο UK Albums Chart και ακολούθησε γρήγορα η κυκλοφορία του Chess, εμπνευσμένο από την εταιρεία Chess με έδρα το Σικάγο. Ο δισκογραφικός επίλογος γράφτηκε το 2022 με το άλμπουμ "Trios".
Το βράδυ της 24ης Αυγούστου 2023 σε ηλικία 72 ετών, ο Bernie Marsden εγκατέλειψε τα εγκόσμια αφού πέθανε από βακτηριακή μηνιγγίτιδα έχοντας στο πλευρό του τη σύζυγό του και τις δύο κόρες του.
Η
διαδρομή αυτού του σπουδαίου κιθαρίστα είναι μεγάλη και σίγουρα
συναρπαστική όμως αυτό που θα μείνει χαραγμένο σε όσους τον γνώρισαν
είναι η ευγένεια και το χαμόγελό του.
Της είπα: "Για αυτό θέλω να το κάνω!"
Y.Γ.1: Το 1977 ο Bernie Marsden είχε πρόταση να πάει στους Paul McCartney's Wings αλλά (ευτυχώς) προτίμησε τους Whitesnake ενώ το 1979 συμμετέχει στο σόλο άλμπουμ του Cozy Powell
με τίτλο "Over the Top" και την σύνθεση "El Sid" όπως και το 1981
συμμετέχει σε ένα ακόμη σόλο άλμπουμ του Cozy Powell με τίτλο "Tilt" στο
blues κομμάτι "Living a Lie".
Y.Γ.2: To 1982 συμμετέχει και παίζει κιθάρα σε δύο συνθέσεις στο σόλο άλμπουμ του κημπορντίστα των Deep Purple, Jon Lord με τίτλο "Before I Forget". Μάλιστα στο "Chance on a Feeling" τραγουδά ο ίδιος ο Bernie Marsden ενώ στο "Bach Onto This".
To 1988 με τον Ian Gillan κυκλοφορεί
το σινγκλ "South Africa" αφιερωμένο στα 70 γενέθλια του Nelson Mandela
και στην συναυλία που δόθηκε εκείνη την χρονιά προς τιμήν του στο
Wembley.
Υ.Γ.3: Ο Marsden ηχογράφησε δύο CD soundtrack. Η μουσική του έχει εμφανιστεί σε πολλές τηλεοπτικές εκπομπές των ΗΠΑ.
Φώτης Μελέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.