Οι αποκαλύψεις των Tracer

Ύστερα από μια έντονη νύχτα που περιελάμβανε άφθονο και ποικίλης ύλης αλκοόλ, κατάφερα να ξυπνήσω λίγη ώρα προτού την προκαθορισμένη συνέντευξη με τον frontman των αυστραλών Tracer, Michael Brown (φωνητικά, κιθάρα). Το ότι δε μπορούσα να πάρω τα πόδια μου το όφειλα στο ότι “ήπια λιγάκι παραπάνω”, και από τη στιγμή που δεν το άντεξα, μάλλον αρχίζει ο καιρός να συνειδητοποιήσω πως άρχισα να μεγαλώνω… Παρόλα αυτά περίμενα καρτερικά το τηλέφωνο να χτυπήσει. Είχε περάσει τουλάχιστον ένα τέταρτο από το ραντεβού, όταν έμαθα πως το σχήμα αντιμετώπιζε κάποιες δυσκολίες και δεν είχαν πάρει ούτε τους άλλους συναδέλφους από άλλα zine. Πάνω λοιπόν που ετοιμαζόμουν να κλείσω τα κιτάπια μου, ο ήχος της τηλεφωνικής συσκευής (που φάνταζε πιο υψηλός από άλλες φορές) με έβγαλε από τις σκέψεις μου, και μηχανικά σήκωσα το ακουστικό… Καλησπέρα Στέφανε! Είμαι ο Michael από τους Tracer! Καλώς τον! Σε περίμενα λίγο νωρίτερα… Ναι (γέλια)! Είχαμε ένα θεματάκι με το τηλέφωνό μας, αλλά τώρα είναι οκ! Που βρίσκεσαι τώρα; Είμαι με τη μπάντα στο Αμβούργο, στη Γερμανία! Ξεκινήσατε συναυλίες από τώρα; Ναι, θα πραγματοποιήσουμε μερικά live προτού την τουρνέ που θα κάνουμε τους Royal Republic! Μάλιστα… Για πες μου τώρα λίγα πράγματα για τους Tracer! Πως ξεκινήσατε; Παίζαμε αρκετά χρόνια μουσική με τον αδερφό μου (σ.σ. Leigh Brown- bass, keyboards) και στο γυμνάσιο γνωρίσαμε και τον Andre (σ.σ. Wise- drums) και σχηματίσαμε τους Tracer! Από τότε πέρασαν δέκα χρόνια και εξακολουθούμε να παίζουμε οι τρεις μας. Πρόσφατα κυκλοφορήσαμε και το ντεμπούτο μας, “Spaces In Between”! Ο δίσκος σας θυμίζει αρκετά Kyuss, Queens of the Stone Age και Audioslave. Να φανταστώ πως αυτό ήταν και το ζητούμενο; Κοίτα, εννοείται πως έχουμε επηρεαστεί από τις μπάντες που είπες και στην ουσία, αυτή είναι και η μουσική που μας αρέσει να ακούμε. Οπότε, δεν είναι ότι συνθέσαμε επίτηδες έτσι τα κομμάτια. Μας βγήκε εντελώς φυσικά! Όπως και να έχει, σε πολλά κομμάτια εσύ θυμίζεις αρκετά Chris Cornell! Ναι, μου το έχουν ξαναπεί και είναι μεγάλη μου τιμή! Βασικά παλαιότερα, όταν παίζαμε ακόμη διασκευές, ήξερα όλα του τραγούδια! Είμαι μεγάλος fan του! Ο άνθρωπος έχει τεράστιο εύρος στη φωνή του! Εννοείται πως είμαι αρκετά “λίγος” μπροστά του και για αυτό προσπαθώ να μην ακούγομαι σαν μια κακή αντιγραφή του! Καλά, δεν είναι ότι τον κοπιάρεις κιόλας… Σαφώς όχι, αλλά το ότι έχω επηρεαστεί μπορεί κάποιοι να το δουν πιο πονηρά και να νομίζουν πως γίνεται επίτηδες. Τι κριτικές έχετε λάβει μέχρι στιγμής για το “Spaces In Between”; Έχουμε ακούσει πολύ καλά λόγια μέχρι στιγμής! Το album μάλιστα πάει και αρκετά καλά σε ότι αφορά τις πωλήσεις, σε χώρες όπως Αγγλία, Ολλανδία και Γερμανία, οπότε είμαστε ευχαριστημένοι με το ξεκίνημα αυτό! Δεν περιμέναμε να σου πω την αλήθεια τόσο καλό feedback! Τι ταμπέλα θα έβαζες στη μουσική των Tracer; Δύσκολο να πω! Και stoner παίζουμε, και desert rock, αλλά και classic, οπότε να σου πω την αλήθεια προτιμώ να λέω classic stoner desert rock! Είναι ένας όρος που τα περικλείει όλα (γέλια)! Τα τελευταία χρόνια πάντως είναι λίγο της μόδας τα πισωγυρίσματα, έτσι δεν είναι; Μουσικές άλλων δεκαετιών έρχονται ξανά στο προσκήνιο! Ναι, όντως! Δεν ξέρω αν είναι “μόδα” όπως λες όμως. Ας πούμε στην Αυστραλία, έχουμε κυρίως indie μουσική όπως και pop, και για να είμαι ειλικρινής έχω σιχαθεί τα ίδια και τα ίδια! Στα 70s τα συγκροτήματα έγραφαν αληθινά κομμάτια και όχι κάτι για να μπουν στα charts και για αυτό η καλή μουσική βρίσκει πάντα το δρόμο της και επιστρέφει! Σκέψου, για παράδειγμα πως μετά ήρθε η disco και εκείνοι που ήθελαν να αντιταχθούν σε αυτήν, ξεκίνησαν το punk. Κάπως έτσι έγινε και με το grunge και τέλος πάντων, η καλή rock μουσική πάντα έχει τον τρόπο να ανακυκλώνεται και να επιστρέφει δριμύτερη! Από τη στιγμή λοιπόν που και στη σήμερον ημέρα υπάρχει γενικά τόσο κακή μουσική, είναι λογικό να ξεπετάγονται group που μνημονεύουν παλιότερες μπάντες! Αλήθεια, στην Αυστραλία έχετε metal σκηνή; Αμέ! Δεν είναι βέβαια τόσο μεγάλη όπως στην Ευρώπη, αλλά έχουμε… Μάλιστα στην Αυστραλία, δε χρειάζεται να είσαι “όνομα” για να σου δώσει σημασία κάποιος και να έρθει στη συναυλία σου, σε αντίθεση με άλλες χώρες. Τη μουσική ποιος τη γράφει στους Tracer; Εσύ; Συνήθως τζαμάρουμε δύο φορές την εβδομάδα και τα περισσότερα τραγούδια βγαίνουν έτσι. Υπάρχουν και περιπτώσεις όμως που κάποιος φέρνει μια συγκεκριμένη ιδέα και την εξελίσσουμε στο studio. Είναι συλλογική δουλειά τέλος πάντων. Το ίδιο ισχύει και για τους στίχους! Οκ, φυσικά μπορεί κάποιος να φέρει μια έτοιμη σύνθεση από το σπίτι του και να την επεξεργαστούμε μετά, αλλά γενικά προσπαθούμε να συμμετέχουμε και οι τρεις, ώστε το αποτέλεσμα να μας αντιπροσωπεύει πλήρως! Βγάλατε και ένα video, για το “Too Much”. Θα υπάρξει και κάποιο άλλο; Αμέ! Θα γυρίσουμε video για το “Devil Ride”, απλώς περιμένουμε να γυρίσουμε στην Αυστραλία γιατί θα χρειαστούμε κάποια πλάνα στην έρημο! Τώρα λοιπόν είστε Ευρώπη και στην πορεία θα περιοδεύσετε με τους Royal Republic. Έχετε κανονίσει κάτι για μετά; Θα κοιτάξουμε Χριστούγεννα να είμαστε πίσω στην Αυστραλία, όπου θα κάνουμε και εκεί κάποιο tour. Στη συνέχεια, λέμε να ξανάρθουμε Ευρώπη το Μάιο για κάποιες εμφανίσεις και έπειτα Αμερική! Full πρόγραμμα, ε; Δε γίνεται και αλλιώς! Αφήσαμε πρόσφατα και οι τρεις τις δουλειές μας για τους Tracer, οπότε πρέπει να ζήσουμε μέσω της μπάντας (γέλια)! Που εργαζόσασταν πριν; Εγώ ήμουν graphic designer για λογαριασμό μιας εταιρείας. Δε μου άρεσε καθόλου! Ο αδερφός μου δούλευε σε ένα Πανεπιστήμιο και ο Andre ήταν μέλος ενός σωματείου υπέρ των δικαιωμάτων των εργαζομένων (σ.σ. συνδικαλιστής). Βαρετές δουλειές φίλε μου! Καμία σχέση με το να είσαι μουσικός (γέλια)! Εσύ όμως δεν έκανες το artwork του album; Περίπου. Το άγαλμα στο εξώφυλλο είναι δημιουργία του Carl Jara. Πήραμε την άδεια να το χρησιμοποιήσουμε και τα υπόλοιπα τα έκανα εγώ… Άρα έμμεσα συνεχίζεις την παλιά σου δουλειά! (γέλια) Άσε! Και με τη διαφορά πως δε θα πληρώνομαι για αυτό στους Tracer (γέλια)! Θέλεις να προσθέσεις κάτι; Νομίζω πως τα καλύψαμε όλα… Αλήθεια, παίζουμε πουθενά στα μέρη σου; Δυστυχώς όχι… Δεν έχεις ιδέα σε ποια χώρα μιλάς έτσι; Όχι (τρελά γέλια)! Με τα θέματα που είχαμε, δεν είδα καν τον αριθμό του τηλεφώνου που πήρα! Ελλάδα, Michael, Ελλάδα… Α, πολύ ωραία! Μακάρι να μπορέσουμε να παίξουμε και εκεί! Το εύχομαι… Καλή συνέχεια λοιπόν! Ευχαριστούμε! Συνέντευξη: Στέφανος Στεφανόπουλος