LIGHT OF DAY - Soundtrack (1987)

ΛΙΓΑ ΛΟΓΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΑΙΝΙΑ...

Δύο αδέλφια, η ανύπαντρη μητέρα Patty Resnick (Joan Jett) και ο Joe Resnick (Michael J. Fox) ζουν στο Cleveland, ένα βιομηχανικό προάστιο της Αμερικής.

Και ενώ η Patty ενδιαφέρεται μόνο για τη ροκ μπάντα που έχουν φτιάξει (The Barbusters), ο Joe ενδιαφέρεται και για την οικογένεια και την ανατροφή του μικρού γιου της Patty, Benji. Έτσι κάποια στιγμή η Patty αποφασίζει να ζήσει σύμφωνα με το rock-n-roll lifestyle και να κυνηγήσει το όνειρό της ενώ ο Joe, το "καλό παιδί", μένει πίσω και αποτραβιέται από τη μουσική για να εξασφαλίσει μια σταθερότητα στη ζωή του μικρού του ανιψιού.

Θα χρειαστεί μια οικογενειακή κρίση για να φέρει την Patty πίσω στο σπίτι και να την αναγκάσει ν' αντιμετωπίσει το παρελθόν καθώς και την αφοσιωμένη χριστιανή μητέρα της (την "τεράστια" Gena Rowlands), η οποία διαφωνεί με τον τρόπο ζωής τους, ειδικά όταν τα αδέλφια παρατάνε τις δουλειές τους και φεύγουν περιοδεία παίρνοντας μαζί τους τον μικρό Benji.
Η ταινία παρότι στερείται εντυπωσιακού σεναρίου έχει συμπαγείς ερμηνείες απ' όλους τους ηθοποιούς και ιδιαίτερα από την Joan Jett, που δείχνει να έχει μπει στο πετσί του ρόλου της. Κάτι που ήταν αναμενόμενο μια που, ειδικά τότε, ο ρόλος της δεν απείχε πολύ από την πραγματική της ζωή. Το ομότιτλο τραγούδι της ταινίας έχει γράψει ο Bruce Springsteen. Σκηνοθέτης της ταινίας είναι ο Paul Schrader. Τι, δεν πειστήκατε ακόμη για το αν η ταινία αξίζει τον κόπο; Μιλάμε για μια ταινία όπου παίζει και ροκάρει η θεά του ροκ Joan Jett (όπως βλέπετε δεν είμαι καθόλου προκατειλημμένη!). Και απ' όσο ξέρω εγώ, αυτά θα έπρεπε να είναι υπεραρκετά στοιχεία για να πείσουν έναν σοβαρό ροκ οπαδό! Για τους "άπιστους Θωμάδες" όμως υπάρχουν και τα παρακάτω.
Trivia:
- Ο τραγουδιστής των NINE INCH NAILS, Trent Reznor, παίζει πλήκτρα για μια μπάντα, που εμφανίζεται στην ταινία, με το όνομα "The Problems". Η φωνή του ακούγεται κατά τη διάρκεια του τραγουδιού "True Love Ways".
- Ο αρχικός τίτλος της ταινίας ήταν "Born in the USA". Ο Paul Schrader ζήτησε από τον Bruce Springsteen να γράψει το ομότιτλο τραγούδι της ταινίας. Αφότου ο Springsteen το έγραψε του άρεσε τόσο πολύ που το χρησιμοποίησε για το προσωπικό ομότιτλο πολυπλατινένιο άλμπουμ του. Μιλάμε φυσικά για το "Born in the USA". Σαν αντάλλαγμα ο Springsteen αργότερα έγραψε το τραγούδι "Light of Day". Γι' αυτό και ο Springsteen ευχαριστεί τον σκηνοθέτη στις σημειώσεις του άλμπουμ.
- Ο ρόλος του Joe Resnick προσφέρθηκε αρχικά στον Bruce Springsteen, την εποχή που σκεφτόταν να ξεκινήσει καριέρα ηθοποιού, αλλά τελικά αρνήθηκε την προσφορά και εγκατέλειψε την ιδέα του ηθοποιού γενικότερα. Κάτι μου λέει ότι η επιλογή αυτή ήταν σοφή!
Tracklist επίσημου soundtrack:
1. Light Of Day - The Barbusters (Γραμμένο από τον Bruce Springsteen)
2. This Means War - The Barbusters (Joan Jett, Bob Halligan & Kenny Laguna)
3. Twist it off - The Fabulous Thunderbirds (Jimmie L. Vaughan, Kim Wilson & Fran Christina)
4. Cleveland Rocks - Ian Hunter (Ian Hunter)
5. Stay With Me Tonight - Dave Edmunds (Dave Edmunds)
6. It's All Coming Down Tonight - The Barbusters (Frankie Miller & Andy Fraser)
7. Rude Mood - Michael J. Fox, Michael McKean & Paul Harkins (Stevie Ray Vaughan)
8. Only Lonely - Bon Jovi (Jon Bon Jovi and David Bryan)
9. Rabbit's Got The Gun - Joan Jett & The Hunz (Joan Jett & Kenny Laguna)
10. You Got No Place To Go - Michael J. Fox (Alan Mark Poul & M. J. Fox)
11. Elegy (ορχηστρικό) - Rick Cox, Chas Smith, Jon C. Clarke & Michael Boddicker
Tracklist ακυκλοφόρητου soundtrack:
- I Spy (For The F.B.I.) - The Untouchables (Wylie and H. Kelly)
- Do Wa Diddy Diddy - Michael J. Fox, Michael McKean & Paul Harkins (Ellie Greenwich & Jeff Barry)
- Sweet Emotion - Joan Jett (Steven Tyler and Tom Hamilton)
- The Pride Is Back - Kenny Rogers & Sandy Farina (Mark Blatte, Alan Mond & Larry Gottlieb)
- Rescue Me - The Motion (Raynard Miner & Carl Smith)
- Looks That Kill - Motely Crue (Nikki Sixx)
- Rabbits Got The Gun - Joan Jett & The Hunz (Joan Jett & Kenny Laguna)
- True Love Ways - The Problems (Norman Petty & Buddy Holly)
- You're Good For Me - Solomon Burke (Don Covay & Horace Ott)
Σοφία Ρεντούμη

ROCK SUGAR - "Reimaginator"

Ήξερα ότι οι LOUD AND CLEAR είναι μια πολύ καλή melodic hard rock μπάντα, αλλά ποτέ δεν φανταζόμουν ότι θα είχε τόση φαντασία και κέφι ώστε να φτιάξει ένα project τόσο διασκεδαστικό! Ο λόγος για το Reimaginator, ένα project της προαναφερόμενης μπάντας που δείγμα του πρωτοακούστηκε στο Firefest του 2008 (όποιος το άκουσε τότε live μπορεί να θεωρεί τον εαυτό του πολύ τυχερό για ευνόητους λόγους) όταν η μπάντα έκλεισε την παρουσία της με το "Don't Stop the Sandman", δηλαδή το πρώτο κομμάτι του "Reimaginator" project. Το κομμάτι αυτό, για όσους δεν κατάλαβαν από τον παιχνιδιάρικο τίτλο του είναι μια μίξη του Don't Stop Believin' των JOURNEY και του Enter Sandman των METALLICA. Αν στο μυαλό σας η μίξη αυτή φαντάζει ατυχής κάντε μια χάρη στον εαυτό σας και επισκεφτείτε το official site της project μπάντας ROCK SUGAR (www.rocksugarband.com), όπου εκεί μπορείτε ν' ακούσετε δείγματα των τραγουδιών όλου του project αλλά και ένα φοβερό video του "Don't Stop the Sandman".
Όπως θα καταλάβετε από το tracklist (παρακάτω) όλα τα τραγούδια των ROCK SUGAR είναι μίξεις hard rock και pop, ή όχι τόσο hard, τραγουδιών της δεκαετίας του '80. Το πιο σημαντικό είναι ότι η μπάντα δεν σταματάει εκεί. Μας δίνει επίσης τη δυνατότητα, μέσα από το site τους, να κάνουμε τις δικές μας προτάσεις σχετικά με το ποια τραγούδια θα θέλαμε να διασκευάσουν και να μιξάρουν στο μέλλον.
Είπατε τίποτα? Δεν νομίζω... Απλά αγοράστε το και θα με θυμηθείτε! Εγώ προσωπικά έχω εθιστεί σε σημείο που αν το cd που κρατάω ήταν βινύλιο θα είχε ήδη λιώσει από την πρώτη μέρα! "Because Pop Rocks!" (sometimes), όπως λένε και οι ίδιοι. Enough said!
Lineup
JESS HARNELL - φωνητικά
CHUCK DURAN - κιθάρες και φωνητικά
ALEX TRACK - ντραμς και φωνητικά
JOHNNY FIVE - μπάσο και φωνητικά
Tracklist
1. Don't Stop The Sandman [μίξη Don't Stop Believin' (JOURNEY) και Enter Sandman (METALLICA)]
2. We Will Kickstart Your Rhapsody [Kickstart My Heart (MOTLEY CRUE) - Bohemian Rhapsody (QUEEN)]
3. Crazy Girl [Crazy Train (OZZY) - Jessie's Girl (RICK SPRINGFIELD)]
4. Voices in the Jungle [Voices Carry (TIL TUESDAY) - Welcome to the Jungle (GUNS 'N' ROSES)]
5. Here Comes the Fool You Wanted [Here Comes the Rain (EURYTHMICS) - Wanted Dead or Alive (BON JOVI)] (άπαιχτο!)
6. Shook Me Like A Prayer [Shook Me All Night Long (AC/DC) - Like A Prayer (MADONNA)]
7. Straight To Rock City [Straight Up (PAULA ABDUL) - Detroit Rock City (KISS)]
8. Prayin' For A Sweet Weekend [Living On A Prayer (BON JOVI) - Working For The Weekend (LOVERBOY)]
9. Heaven And Heaven [Heaven (WARRANT) - Heaven (BRYAN ADAMS)]
10. Breakin' The Love [Breakin' The Law (JUDAS PRIEST) - I'm not in love (10 CC)]
11. I Love Sugar On Me [Put Some Sugar On Me (DEF LEPPARD) - I Love Rock & Roll (THE ARROWS και μετέπειτα JOAN JETT & THE BLACKHEARTS)]
12. Round And Separated [Round and Round (RATT) - Separate Ways (JOURNEY)]
13. Dreaming of A Whole Lotta Breakfast [Dream On (AEROSMITH) - Breakfast in America (SUPERTRAMP) - Whole Lotta Love (LED ZEPPELIN)]

Σοφία Ρεντούμη

GLORY DAYS - 1980

Αποφασίσαμε να παρουσιάσουμε μέσα από τις σελίδες του http://www.rockway.gr/ τα πιο αγαπημένα άλμπουμ και τραγούδια των περασμένων δεκαετιών κατά την προσωπική μας άποψη πάντα.Φυσικά θα υπάρξουν διαφωνίες για την επιλογή αυτή αλλά μην ξεχνάτε ότι είναι καθαρά η δικές μας μουσικές "αδυναμίες" οπότε επιτρέψτε μας όποιες παραλείψεις δείτε ή επισημάνετε στο αφιέρωμά μας.
Θα ξεκινήσουμε λοιπόν από το 1980 και έπειτα θα ακολουθήσουν και οι επόμενες χρονίες .Ξεκινάμε λοιπόν...
MICHAEL SCHENKER GROUP (Chrysalis)
Ήταν μόλις 25 χρονών ο σπουδαίος Γερμανός κιθαρίστας όταν κυκλοφόρησε το πρώτο του προσωπικό άλμπουμ με τους Michael Schenker Group.
Πνιγμένος στο αλκοόλ και στα ναρκωτικά εκείνη την περίοδο(τα ίδια έκανε μέχρι πρότινος) και μετά την φυγή του από τους UFO,προσπάθησε να σχηματίσει μία μπάντα με τον Billy Sheehan(Talas,DL.Roth,Mr Big) και Denny Carmasi(Montrose,Gamma,Heart) όμως τελικά το σχήμα δεν ευδοκίμησε.
Είχε προηγηθεί η συμμετοχή του στο Lovedrive των Scorpions μιας και ο αδελφός του Rudolf προσπάθησε να τον σώσει από τις καταχρήσεις και να τον μαζέψει αλλά μάταια…
Παρόλα αυτά και μετά από νέες δοκιμές και αρκετό ψάξιμο ο ταλαντούχος Γερμανός με βάση την Αγγλία σχηματίζει τους MSG με τον Don Airrey στα κήμπορντς , τον Μο Foster στο μπάσσο, τον Simon Phillips στα ντράμς και τον Gary Barden στα φωνητικά.
Το ντεμπούτο άλμπουμ των MSG είναι γεμάτο ενέργεια, σκληρές μελωδίες ποτισμένα με τα τρομερά ριφφς και solo του «Μιχαλάκη»(ειδικά στο Lost Horizons δίνει ρέστα) αποδεικνύοντας ότι παρά τα προσωπικά του προβλήματα η κιθάρα είναι η πιο πιστή σύντροφός του.
Τραγούδια όπως τα Armed and Ready, Cry for the Nations, Victim of Illusion και τα insturmental “Into The Arena» και «Βijou Pleasurette” αποδεικνύουν το κιθαριστικό μέγεθος και τις πλούσιες ικανότητες ενός μεγάλου μουσικού.
Μπορεί τα φωνητικά του G.Barden με το πρώτο άκουσμα να μην ενθουσιάζουν όμως συμμετέχει ενεργά στις συνθέσεις όλων των τραγουδιών και καταφέρνει με την παθιασμένη ερμηνεία του να δώσει τα απαραίτητα vibes στον δίσκο.
Σούπερ δίσκος και σούπερ ντεμπούτο από τον πιο μελωδικό κιθαρίστα του hard rock
(Σχεδόν η ίδια μπάντα 28 χρόνια με τον Νeil Murrey όμως στο μπάσο κυκλοφόρησαν το καταπληκτικό In the midst and the beauty)
AC/DC: Back in Black (Epic)
Τι να πούμε για αυτό το άλμπουμ!!!
Όλα τα τραγούδια είναι το ένα καλύτερο από το άλλο με κορυφαία το ομώνυμο Back In Black, το ανεπανάληπτο Hells Bells που ανοίγει το δίσκο υπό τον ήχο καμπάνας, τα εκπληκτικά You Shook me All Night Long και Shoot to Thrill, την προσωπική μας αδυναμία το Let Me Put my Love Into You και φυσικά και τα υπόλοιπα τραγούδια του δίσκου.
Το έβδομο άλμπουμ των AC/DC κυκλοφόρησε το καλοκαίρι του 1980 σε μια πολύ δύσκολη περίοδο για το γκρουπ αφού την ίδια χρονιά ο τραγουδιστής Bon Scott(19 Φεβρουαρίου 1980) έφυγε άδοξα από την ζωή λόγω υπερβολικής χρήσης αλκοόλ.
Το συγκρότημα απομονώθηκε για δύο μήνες στις Μπαχάμες και παρά την κακή ψυχολογία δημιούργησε ένα από τα καλύτερα και πιο εμπορικά άλμπουμ της καριέρας τους.
Ο αντικαταστάτης του μεγάλου Bon Scott ονομαζόταν… Brian Johnson(Geordie) αποδείχτηκε λίρα εκατό και με τη βοήθεια του μάγου της κονσόλας Robert John Mutt Lang
(Def Leppard,Foreigner,Cars,Bryan Adams κ.α.) έφτιαξαν ένα τρομερό άλμπουμ.
Ο Angus Young με την βοήθεια του αδελφού του στο Back in Black κάνει απίστευτα όργια με την κιθάρα με συνέπεια και ο πιο δύσπιστος οπαδός των AC/DC να νιώσει τον αυθεντικό hard rock θυμό του συγκροτήματος για την ατυχία που τους κτύπησε.
Το άλμπουμ πούλησε πάνω από 23 εκατομμύρια αντίτυπα έγινε πλατινένιος σχεδόν παντού και η περιοδεία που ακολούθησε ήταν ένας πραγματικός θρίαμβος!
BLACK SABBATH: Heaven and Hell(Warner Bros)
Σε καλό βγήκαν τελικά τα προβλήματα που αντιμετώπισαν οι Black Sabbath με τον Ozzy Ozbourne εκείνη την περίοδο και την αλλαγή που έκαναν στη θέση του τραγουδιστή.
Ευτυχώς το ίδιο συνέβη και προσωπική καριέρα του “τρελλού” Ozzy.
Το Heaven and Hell κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 1980 και κατόρθωσε να πουλήσει αρκετά καλά για τη εποχή του, να ανεβάσει τραγούδια στα τσαρτς αλλά κυρίως να οδηγήσει το γκρουπ σε νέους μουσικού δρόμους.
H πρόσληψη του δαιμόνιου κοντού Ronnie James Dio( Rainbow,Elf)αναγέννησε το συγκρότημα και μαζί με τον σπουδαίο κιθαρίστα Tonny Iommi, τον μπασίστα,Geezer Butler και τον Billy Ward στα ντραμς(έφυγε αμέσως μετά και την θέση του ανέλαβε ο Vinnie Appice) ηχογράφησαν το καλύτερο άλμπουμ(κατά την ταπεινή μας άποψη) της ιστορία τους και ένα από τα πιο επιδραστικά στο χώρο του μεταλλικού ροκ.
Φοβερά ριφς, απίστευτοι heavy ρυθμοί, επικές ενορχηστρώσεις και τραγούδια ύμνοι όπως τα Neon Knights, Chidren of the Sea, Die Young και φυσικά το αξεπέραστο Heaven and Hell .
Στο άλμπουμ βοήθησε με τα ατμοσφαιρικά του κήμπορντς ο Geof f Nichols(δεν ήταν επίσημο μέλος της μπάντας) , η παραγωγή του Martin Birch τριάντα χρόνια σχεδόν μετά είναι για σεμινάριο ενώ το εξώφυλλο παραμένει γοητευτικό ακόμα και σήμερα.
JUDAS PRIEST: British Steel(CBS)
Κλασικό ,υπέροχο,μοναδικό είναι το συναίσθημα ακούγοντας ξανά το British Steel(σε βινύλιο παρακαλώ) με το χαρακτηριστικό εξώφυλλο σήμα κατατεθέν στη συνέχεια πολλών «αγριεμένων» teenagers εκείνης της εποχής .
Oι περισσότερες ηχογραφήσεις έγιναν στα studios του Ringo Starr των Βeatles και την παραγωγή ανέλαβε ο σπουδαίος Tom Allom.
Είχε προηγηθεί η κυκλοφορία του παρεξηγημένου live στην Ιαπωνία «Unleased the East» και συνεπώς οι JUDAS PRIEST επιθυμούσαν να σβήσουν τις φήμες με ένα δυνατό άλμπουμ και ευτυχώς το κατάφεραν και με το παραπάνω.
Τι να πούμε για το super classic Breaking the Law ή για το άλλο classic
Living After Midnight ,υποκλινόμαστε στα Metal Gods και Grinder ενώ το United είναι η φυσική συνέχεια του We will rock you.
Ο R.Halford βρίσκεται σε τρομερά κέφια ενώ οι κιθαρίστες Κ.Κ Downing και G.Tipton ξερνούν φλογισμένα ριφς και solos βάζοντας τις μεταλλικές βάσεις για τα συγκροτήματα της νεώτερης γενιάς.
Όποιος λοιπόν δεν έχει το British Steel στην δισκοθήκη του δεν προσβάλλει την μουσική που αγαπάει αλλά τον εαυτό του.
Καταλάβατε γιατί άλμπουμ μιλάμε φίλοι μου…
OZZY: Blizzard of Ozz (Jet)
Για πολυτάραχη ζωή του Ozzy μπορούν να γραφτούν εγκυκλοπαίδιες όμως όλα αυτά τα γεγονότα έβγαλαν μια θετική ενέργεια στα φοβερά άλμπουμς που κυκλοφόρησαν κυρίως την δεκαετία του ΄80.
Το Blizzard of Ozz βγήκε στην αγορά τον Σεπτέμβριο του 1980 σε Μ.Βρεττανία και Ευρώπη ενώ στην Αμερική βγήκε στα δισκοπωλεία τον Μάρτιο του επόμενου έτους. Το παρθενικό άλμπουμ του Ozzy Ozbourne ήρθε σε μια περίοδο που έπρεπε ο χαρισματικός καλλιτέχνης να αποδείξει στους οπαδούς των Black Sabbath ότι κακώς εκδίωχθηκε (ή αλλιώς αποχώρησε..) από το συγκρότημα.
Ήταν το πρώτο άλμπουμ του “crazy Οzzy” με δικιά του μπάντα με έμπειρους και καταξιωμένους μουσικούς όπως τον Bob Daisley(Rainbow) στο μπάσο, τον Lee Keerslake(Uriah Heep) στα ντραμς και τον άσημο αλλά καταπληκτικό κιθαρίστα και πρόωρα αδικοχαμένο Randy Rhoads(Quiet Riot).
Τα I don’t know, Crazy Train, Mr Crowley και Goodbye to Romance έχουν γράψει την δική τους ιστορία ενώ το Revelation(Mother Earth) είναι το μόνο ουσιαστικά τραγούδι που θυμίζει εποχές των Sabs.
Ο Randy Rhoads είναι μια πραγματική αποκάλυψη στην κιθάρα και με το παίξιμό του σαρώνει τα πάντα ,αναδεικνύει το πλούσιο ταλέντο του αλλά βοηθάει τρομερά και στο συνθετικό κομμάτι.
Για το Suicide Solution o Ozzy κατηγορήθηκε ότι οι στίχοι του τραγουδιού επηρέασαν την αυτοκτονία ενός νεαρού φαν κάτι που όμως δεν συνέβη ποτέ όπως δέχτηκε και το δικαστήριο.
Συνοπτικά ένα αριστούργημα που έδωσε τον αέρα της ανανέωσης όχι μόνο στον Ozzy αλλά και στο Hard ‘n Heavy rock για την δεκαετία που μόλις άρχιζε…

ΤΑ ΑΔΙΚΗΜΕΝΑ ALBUMS
1- KROKUS: Metal Rendez-vous
Οι Ελβετοί δημιουργούν ουσιαστικά τον πρώτο επιτυχημένο συνθετικά hard ‘n boogie rock δίσκο τους με κομματάρες όπως τα Tokyo Nights,Streamer,Fire και με την συνέχεια να είναι καταιγιστική…
2- QUEEN: The Game
Από τους τελευταίους εμπνευσμένους δίσκους τους που παίζουν μέχρι και κάντρυ!!! Μεγάλες επιτυχίες όπως Another One Bites Of Dust και Crazy Little Thing... αλλά και με τα εκπληκτικά Dragon Attack και Play the Game να μας παίρνουν τα μυαλά.
3- REO SPEEDWAGON: Hi Infidelity
Πλατινένιο, εξαίσιο, θαυμάσιο με αθάνατες μπαλάντες και μελωδικά hard rock διαμάντια αλλά με το Follow My Heart να παραμένει η προσωπική μας αδυναμία.
4- JOURNEY: Departure
Αν δεν είχαν κυκλοφορήσει τόσοι σπουδαίοι δίσκοι την συγκεκριμένη χρονιά θα ήταν και ο Steve Perry με τον Neil Schon στην κορυφή των άλμπουμ.
5- WHITESNAKE: Ready and Willing
Με τον δίσκο αυτό η παρέα του David Coverdale κάνει προπόνηση για τα μεγάλα που έπονται τις επόμενες χρονιές με τον ύμνο Fool for Your Loving να ανοίγει
6- RUSH: Permanent Waves
Οι Καναδοί αποδεικνύουν το μεγαλείο τους και φυσικά ο όρος progressive στο συγκεκριμένο άλμπουμ αποκτάει νόημα και αξία…
TOP-TEN ΤΡΑΓΟΥΔΙΑ
1-.Back in Black (ΑC/DC)
2-Chidren of the Sea (BLACK SABBATH)
3-Breaking the Law (JUDAS PRIEST)
4-Tokyo Nights (KROKUS)
5-Rock Brigade(DEF LEPPARD)
6-Any Way You Want it (JOURNEY)
7-Dragon Attack(QUEEN)
8-Fool for Your loving (WHITESNAKE)
9-Mr Crowley(OZZY)
10-Spirit of Radio(RUSH)
Γράφει ο Φώτης Μελέτης

Μεγάλο party του Rockway.gr

Κλείσαμε ήδη ένα χρόνο ζωής και η ομάδα του Rockway.gr αποφάσισε να το γιορτάσει μαζί σας.
Την Πέμπτη 11 Φεβρουαρίου στο Revenge of Rock (Λ.Αλεξάνδρας 34 - Πεδίον του Άρεως) διοργανώνουμε το μεγάλο μας party και σας περιμένουμε ώστε να ροκάρουμε μέχρι το πρωί. Ελάτε λοιπόν να διασκεδάσουμε παρέα και να απολαύσετε την καλύτερη hard rock μπάντα της πόλης τους εκπληκτικούς 4BITTEN!!!
Στη συνέχεια τα deck's αναλαμβάνουν οι Δημήτρης Σειρηνάκης (Rock Hard, MTV) και ο Φώτης Μελέτης(Rockway.gr).
Σας περιμένουν πολλές εκπλήξεις με δώρα cd's,guest dj's και happenings.
Μην ξεχάσετε ότι είναι και Απόκριες οπότε το party είναι κα μασκέ.
EIΣΟΔΟΣ:5ευρώ

Οι Uriah Heep ζωντανά στην Ελλάδα

ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ 5 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ (BLOCK 33, ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ)
ΣΑΒΒΑΤΟ 6 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ (GAGARIN205, ΑΘΗΝΑ)
Οι Uriah Heep έχουν επάξια κερδίσει μία θέση ανάμεσα στα σημαντικότερα γκρουπ της ροκ μουσικής ιστορίας. Με το χαρακτηριστικό και αυθεντικό ήχο τους έχουν διαμορφώσει μία ολόκληρη μουσική σκηνή, αυτή του progressive rock, και σίγουρα για πολλούς από εμάς έχουν καθορίσει τα μετέπειτα ακούσματά μας. Δεν είναι τυχαίο πως οι παγκόσμιες πωλήσεις των άλμπουμ τους ξεπερνούν τα 30 εκατομμύρια αντίτυπα (!).
Την τελευταία φορά που επισκέφτηκαν τη χώρα μας, εμφανίστηκαν για ένα unplugged σόου μπροστά σε επιλεγμένο και περιορισμένο κοινό. Η βραδιά ήταν εκρηκτική!... Σε λίγες μέρες καταφτάνουν για δύο full set shows σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, γιορτάζοντας μαζί με όλους τους fans τους πλέον, 40 χρόνια κλασσικού ροκ!
Όπως υποσχέθηκε ο Mick Box - το πιο πιστό μέλος του γκρουπ, αφού κλείνει 40 χρόνια «Uriah Heep»- σε πρόσφατη συνέντευξή του, και τα δύο σόου σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη «θα είναι ουσιαστικά μια παρουσίαση του «Celebration», δηλαδή των 40 χρόνων μας στη μουσική! Πολλά από το Wake the sleeper, 1, 2 νέα, και πλήθος κλασικών! Μια δυνατή ροκ συναυλία, με λίγα λόγια.
Τιμή εισιτηρίου: 35€
Σημεία Προπώλησης:
Ticket House Αθήνα & Θεσσαλονίκη.

PINKROOM : "Psychosolstice"

Σε μια εποχή που οι μουσικές εμπνεύσεις έχουν πάθει σοκ, κάποιοι πολυτάλαντοι νεαροί από το πρώην ανατολικό μπλοκ , έχουν τον τρόπο να σε κάνουν να βάλεις στην άκρη για λίγο τα βιβλία του IRV.YALOM & του NIETZSCHE.

Σε ένα απίστευτα μουσικό ταξίδι που ακουμπάει και τους -20 βαθμούς Κελσίου, μπορούν να σε μεταφέρουν στο άπειρο.

Οι PINKROOM κατά βάση είναι 2 νέοι μουσικοί που φροντίζουν με το ντεμπούτο άλμπουμ τους να σου θυμίζουν πως είναι Πολωνοί. Ο Mariusz Bonieck ( guitars-vocals-keys-samples) & o Marcin kledzik (drums- percussion) θα γίνουν η αιτία της ψυχικής σου αναπροσαρμογής. Χωρίς να σου δείχνουν ξεκάθαρα τις επιρροές τους, μετά από τις πρώτες ακροάσεις αντιλαμβάνεσαι ότι είναι χωμένοι σε πολλά είδη, με ένα άλμπουμ που μπορεί με μεγάλη άνεση σε όλα του να έρθει σε σύγκριση και αντιπαράθεση με πολλά του ύφους του!

Μετά από ενάμιση χρόνο περίπου και σύντομες ανακατατάξεις μελών αποφάσισαν να κυκλοφορήσουν το άλμπουμ.

Οι PINKROOM πήραν το όνομα τους από τον τίτλο ενός τραγουδιού από το soundtrack της ταινίας “ Twin Peaks” του D. Lynch, (και την οποία μουσική εκεί επιμελήθηκε ο ‘τεράστιος’ A. Badalamenti). Την ώρα που ακούγεται το κομμάτι, διαδραματίζεται μια σκηνή σε ένα άθλιο μπαρ, και αντικατοπτρίζει όλα τα επίπεδα της ανθρώπινης ψυχής. Όσο για τον τίτλο του άλμπουμ-‘Psychosolstice’- έχει και αυτό την εξήγηση του.

Ο όρος "Psychosolstice" είναι συμβολικός.(Solstice-ηλιοστάσιο, είναι ένα αστρολογικό αποκορύφωμα, το σημείο όπου η μέρα γίνεται μεγαλύτερη από την νύχτα.).

Το "psychosolstice" λοιπόν συμβολίζει τον ψυχικό μετασχηματισμό, το ηλιοστάσιο της ανθρώπινης ψυχής, εκείνης που ζει στα ‘άκρα’ στα όρια και που ο καθένας μπορεί να ‘πιάσει’ το νόημα με την δική του αντίληψη .

Το άλμπουμ αρχικά δεν ήταν να γίνει concept album αλλά στην πορεία με τους στίχους και το μουσικό περιεχόμενο δημιούργησε από μόνο του την ιστορία για την ψυχική αναποφασιστικότητα .Κάποιοι από τους στίχους είναι για συγκεκριμένα προσωπικά συναισθήματα για συγκεκριμένες καταστάσεις.

Ένα μουσικά σκοτεινό ταξίδι στις αντιθέσεις της ψυχής. Γενικά το άλμπουμ είναι ένα μεγάλο τραγούδι για την τραυματισμένη ανθρώπινη ψυχή, απ’ όλα και όλους γύρω της.

Αυτός είναι και ο λόγος που δεν θα αναφερθώ ξεχωριστά σε κάθε ένα τραγούδι. Στα 10 κομμάτια που έχει το άλμπουμ, μπορείς να αισθανθείς την ψυχή να μην μπορεί να προσαρμοστεί, να κλαίει για βοήθεια. Είναι ένα μωσαϊκό ψυχισμού και δράματος.

Στο σύνολο του έχει όλα τα συστατικά που χρειάζονται για να καλύψουν αυτήν την ψυχολογική θεματολογία, σκοτεινό και αργό, έντονα γρήγορο σε κάποια σημεία. Οι ήχοι από τις κιθάρες άλλοτε βγαίνουν με παράπονο από κλασική και άλλοτε από ηλεκτρική με θυμό και τρέλα.

Ψίθυροι, θόρυβοι, κάπου τα φωνητικά μπροστά με τα τύμπανα και κάπου αλλού μεγάλες μελαγχολικές διαδρομές με γλυκά πλήκτρα.

Η "σκούπα’" στα τύμπανα θα σε φέρει μουσικά πίσω στον χρόνο και οι slide κιθάρες θα σου κάνουν πιο έντονο το γκρι του χειμώνα. Οι εναλλαγές είναι έντονες και χαρακτηριστικές σε όλο το άλμπουμ. Από τον heavy ηλεκτρικό ήχο στην ‘αβάσταχτη ελαφρότητα’ των χορδών. Ομιλίες, fade out μελωδίες με σαουντρακικό χρωματισμό, με συμπληρώματα από πανέμορφους ήχους τσέλου, τρομπέτας και σαξόφωνου. Μπορείς πια στο τέλος να καταλάβεις το πολύ υπεύθυνα καλοδουλεμένο δίδυμο κιθάρα-πλήκτρα.

Οι PINKROOM δηλώνουν:

"Δεν θέλουμε όρια στην μουσική μας, μολονότι κάποιος μπορεί να ακούσει βαριά σημεία, λεπτές μελωδίες μέχρι και ψυχεδελικά περάσματα. Προσπαθούμε να βγάλουμε ήχους από την αγνή πηγαία ευχαρίστηση της δημιουργίας, και συνθέτοντας με μουσική ακεραιότητα- όχι απαραίτητα με όρια- ένα μουσικό στυλ."

Η Πολωνία λοιπόν για άλλη μια φορά θα μας σηκώσει από την πολυθρόνα του ψυχαναλυτή, θα μας οδηγήσει με ακρίβεια στο cd του στερεοφωνικού και θα μας ξαπλώσει στον δικό μας καναπέ για να απολαύσουμε άλλο ένα μουσικό διαμάντι.. γνήσιο.. πολλών καρατίων! Υπέροχο!
http://www.pinkroom.pl/

www.myspace.com/pinkroomband
“..voices are calling, it’s hard to turn’em back- the substance we’re swimming in defines how dumb we are..”
(Buried hopes)
Ελένη Λιβεράκου

Oι What’s The Buzz? στο Sin City

Συμπληρώνοντας φέτος δεκαοκτώ χρόνια από την γέννησή τους, οι What’s The Buzz? επανενώνονται για μια και μόνο ζωντανή εμφάνιση με την αυθεντική τους σύνθεση, όπως αυτή ξεκίνησε το 1992:

Σωτήρης Λαγωνίκας (drums, φωνητικά), Jane Σαμπανίκου (φωνητικά), Τάκης Καλατζής (κιθάρες) και Χρήστος Κισατζεκιάν (μπάσο, φωνητικά).

Η συναυλία αποτελεί ένα είδος «φόρου τιμής» στη πολύτιμη συμβολή του προαναφερθέντα κιθαρίστα ο οποίος αλλάζει σελίδα και αφήνει πίσω του την πρωτεύουσα μια για πάντα.

Ως εκ τούτου, το κουαρτέτο επιλέγει μια ξεχωριστή προσέγγιση της συγκεκριμένης βραδιάς: στις 29 Ιανουαρίου στο Sin City με καλεσμένους τους Mind The Gap οι φίλοι της μπάντας μα και οι οπαδοί του ευθυτενούς hard rock θα έχουν την ευκαιρία να γευτούν κάποιες ελεύθερες αποδώσεις με jam sessions των τραγουδιών που αποτελούν το ένα και μοναδικό album της μπάντας, κάποιο ανέκδοτο κομμάτι της πρώιμης περιόδου, όπως και επιλεγμένες διασκευές «ύμνων» από τα 70’ς.
Το show ξεκινά στις 21:00 με επίτιμους καλεσμένους του Αθηναίους Mind The Gap που θα παρουσιάσουν το επερχόμενο ντεμπούτο τους με γενικό τίτλο “Breakwater”.
Γενική είσοδος: 10 ευρώ - Sin City(Θεμιστοκλέους & Γαμβέτα, Πλ.Κάνιγγος)

Ηouse of Lords:Oι άρχοντες τους μελωδικού hard rock

Οι HOUSE OF LORDS είναι από εκείνα τα συγκροτήματα που μεγαλούργησαν στα τέλη της δεκαετίας του ΄80 και αρχές ΄90 και στη συνέχεια γνώρισαν την παρακμή ( αλλαγές μελών, τσακωμούς, εμπορικές αποτυχίες, διάλυση) αλλά στο τέλος άντεξαν και συνέχισαν να ηχογραφούν καλά τραγούδια. Βέβαια το ευρύ κοινό τους ξέχασε αλλά τουλάχιστον κέρδισαν την πίστη και αφοσίωση αρκετών πραγματικών οπαδών του melodic hard rock.
Έτσι λοιπόν οι House of Lords συμπλήρωσαν 22 χρόνια (με μικρά διαλείμματα) παρουσίας και παρόλα τα προβλήματα που συνάντησαν στην πορεία τους, συνεχίζουν να δηλώνουν "ζωντανοί". Άλλωστε το επιβεβαιώνει το τελευταίο υπέροχο άλμπουμ τους “Cartesian dreams”. Μπορεί οι χρυσοί δίσκοι, οι επιτυχημένες περιοδείες και τα 20 εκατομμύρια πωλήσεις να αποτελούν μακρινό παρελθόν όμως έστω με μοναδικό original μέλος τον εκπληκτικό τραγουδιστή και performer James Christian η μπάντα παραμένει συγκλονιστική. H διαδρομή του γκρουπ ξεκινά από τα μέσα προς τα τέλη της δεκαετίας του ’80, όταν o Gene Simmons από τους KISS είχε στην δισκογραφική του εταιρία (Simmons Records) τους GIUFFRIA και αποφάσισε να τους μεταλλάξει σε HOUSE OF LORDS δημιουργώντας ένα νέο για την εποχή supergroup.
Έτσι λοιπόν, κορυφαίοι μουσικοί ένωσαν τις δυνάμεις τους με πρωτεργάτη τον σπουδαίο πληκτρά Gregg Giuffria (προερχόμενο από την θρυλική μπάντα των ANGEL), τον κιθαρίστα Lanny Cordolla (πρώην GUIFFRIA), τον μπασίστα Chuck Wright από τους QUIET RIOT και τον τρομερό ντράμερ Ken Mary με προϋπηρεσία σε FIFTH ANGEL, CHASTAIN, ALICE COOPER, IMPELLITTERI και TKO. Το συγκρότημα συμπληρώθηκε από τον εκπληκτικό τραγουδιστή James Christian (πρώην LA ROCKS, EYES) o οποίος αντικατέστησε στο σχήμα τον αρχικό τραγουδιστή David Glen Eisley.
Το 1988 κυκλοφορούν το παρθενικό τους δίσκο, με τον Jeff Scott Soto να βοηθά στα δεύτερα φωνητικά και καταφέρνουν να κλέψουν τις εντυπώσεις στη διεθνή ροκ σκηνή με τα πομπώδη και δυναμικά τραγούδια τους, σε αυτό βοήθησε η περιοδεία που έκαναν τότε σε Αγγλία και Γερμανία με τους SCORPIONS.
Στη συνέχεια, το καλοκαίρι του 1990 κυκλοφορούν το θαυμάσιο “Sahara” που περιλαμβάνει εξαιρετικά μελωδικά hard rock τραγούδια ενώ υπάρχουν μοναδικές συνεργασίες με καλλιτέχνες όπως οι Rick Nielsen και Robin Zander από τους CHEAP TRICK, ο Doug Aldrich (πρώην HURRICANE και μετέπειτα WHITESNAKE),ο Mike Tramp (WHITE LION) και πολλούς διάσημους μουσικούς.
Στο άλμπουμ λάμπει η καταπληκτική διασκευή στο “Can’t find my way home” των θρυλικών BLIND FAITH (σύνθεση του Steve Winwood) ενώ στην κιθάρα την θέση του Lanny Cordolla αναλαμβάνει ο Michael Guy. To 1992 oι HOUSE OF LORDS κυκλοφορούν τον τρίτο του δίσκο με τίτλο “Demons down” με αρκετές αλλαγές στην σύνθεσή τους και εναπομείναντα αυθεντικά μέλη τους J.Christian και G. Giuffria.Η μπάντα παγώνει την δραστηριότητα της δηλαδή διαλύεται για αρκετά χρόνια. Όμως οι απαιτήσεις των οπαδών και η ανάγκη φυσικά για χρήματα και δόξα φουντώνει τα σενάρια την επανασύνδεσης
Το reunion γίνεται το 2002 με σχεδόν όλα τα αυθεντικά μέλη της μπάντας να συμμετέχουν εκτός από τον G. Giuffria και δύο χρόνια αργότερα κυκλοφορούν το “Power and the myth” στο οποίο εκτός από καταπληκτικά τραγούδια υπάρχουν και σπουδαίες συμμετοχές όπως των Derek Sherinian (πρώην DREAM THEATER), Ricky Phillips (BAD ENGLISH, STYX), της συζύγου του James Christian, Robin Beck και στις συνθέσεις σημαντική είναι η βοήθεια του Pat Torpey από τους ΜR BIG.
Το πέμπτο άλμπουμ των HOUSE OF LORDS κυκλοφορεί το 2006 και ονομάζεται “World upside down”, με νέα σύνθεση και έκπληξη του άλμπουμ αποτελεί η guest συμμετοχή του Greg Giuffria σε μερικά τραγούδια του δίσκου.
Το έκτο άλμπουμ ήρθε σχετικά νωρίς και το 2008, ηχογραφούν το υπέροχο “Come to my kingdom” με το οποίο η μπάντα αποδεικνύει πόσο ταλαντούχα και εμπνευσμένη παραμένει.
Το καλοκαίρι του 2009 οι HOUSE OF LORDS κυκλοφόρησαν το φανταστικό “Cartesian dream” και συνεχίσαν ακάθεκτοι να μας γοητεύουν και να μας προσφέρουν ένα θαυμάσιο δείγμα εμπνευσμένου melodic hard rock.
Τους χαρήκαμε άλλωστε και στην πατρίδα μας δύο φορές ζωντανά και απέδειξαν έστω και με διαφορετικούς αλλά σημαντικούς μουσικούς (Rob Marcello, B.J.Zamba, Chris Mc Carvill) ότι παραμένουν οι πραγματικοί άρχοντες του μελωδικού ήχου.
Φώτης Μελέτης

Οι Winger ξανά στο προσκήνιο...

Η περασμένη χρονιά ήταν μια πολύ καλή χρονιά για τον Kip Winger.
Κυκλοφόρησε, όχι ένα, αλλά δύο υπέροχα CD με τους Blackwood Creek και Winger’s Karma, τιμήθηκε από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ, και πρόσφατα άκουσε μία από τις συνθέσεις του σε εκτέλεση της Συμφωνικής Ορχήστρας του Tucson. Ο Kip μίλησε σχετικά με τα τρέχοντα/ τωρινά του σχέδια, καθώς και για λίγη από την ιστορία της μουσικής του καριέρας. Απολαύστε τον!

Πρόσφατα άκουσα το CD των Blackwood Creek, και σκέφτηκα ότι είχε έναν πολύ μοδάτο ρυθμό της δεκαετίας του ’70.... Τι μπορείς να μας πεις για το συγκρότημά σου, Blackwood Creek;
Αυτό ακριβώς συμβαίνει. Ήμασταν μαζί κατά τη δεκαετία του ’70. Όταν ξαναβρεθήκαμε, για να παίξουμε μουσική, ακουγόμασταν βασικά όπως στη δεκαετία του ’70. Ο μεγαλύτερος αδερφός μου, Paul, βρισκόταν εντός και εκτός του συγκροτήματος. Ο βασικός κιθαρίστας ήταν ο Peter Fletcher. Ήταν ο πρώτος μου συνεργάτης στη συγγραφή τραγουδιών/ στίχων. Μόλις ξαναβρεθήκαμε μαζί. Επρόκειτο απλώς να παίξουμε μουσική, αλλά κάποιο από το υλικό προέκυψε πολύ καλό, έτσι αποφάσισα να ολοκληρώσω το άλμπουμ. Έχει μια ανανεωμένη αίσθηση, αλλά ακούγεται πολύ, όπως συνήθως ακουγόμασταν όταν παίζαμε Grand Funk και άλλα τέτοια. Δουλέψαμε πάνω σ’αυτό για λίγο, στα ρεπό των Winger. Πίστεψα ότι ακουγόταν αρκετά μοναδικό, και ότι υπήρχε ακόμα η χημεία, για να γίνει ο δίσκος.

Πρόκειται να παίξεις ζωντανά με τους Blackwood Creek;
Kip Winger: Δεν ξέρω ποιο είναι το πρόγραμμα της περιοδείας μας. Θα πρέπει να το κάνουμε, λαμβάνοντας υπόψη μας και τους Winger. Προσπαθήσαμε να βρούμε την άκρη τώρα. Κάποια στιγμή πιθανόν να παίξουμε.
Άσε με, να σου κάνω κάποιες ερωτήσεις για το νέο σου CD, Karma. Αυτός ο δίσκος φαίνεται πιο heavy, σε σχέση με τους προηγούμενους των Winger. Ήταν πρόθεσή σου/ σας αυτό;
Στην πραγματικότητα, ο ήχος είναι ίδιος, όπως και στους προηγούμενους δίσκους μας. Απλά έδωσα μεγαλύτερη ένταση στις κιθάρες. Ειλικρινά, ο Reb κι εγώ έχουμε την ίδια προσέγγιση απέναντι σε ο,τιδήποτε κάνουμε. Γράφουμε μελωδίες βάσει μουσικών αυτοσχεδιασμών. Αν ακούσεις οποιαδήποτε μελωδία, θα ακούσεις έναν αυτοσχεδιασμό σε κιθάρα, θα γράψουμε τη μελωδία από πάνω. Ηχογράφησα της κιθάρες λίγο πιο διαφορετικά αυτήν τη φορά. Ήθελα πραγματικά να τις εισάγω στο σύνολο, αλλά και να τους δώσω πιο πολλή ένταση. Πιστεύω ότι αυτό είναι που λειτουργεί υπέρ μας, για έναν πιο heavy ήχο. Φαίνεται ως θέμα ερμηνείας, αλλά χρησιμοποίησα ένα διαφορετικό μικρόφωνο στη φωνή μου, σε σχέση με αυτό που χρησιμοποιώ συνήθως. Δίνει έναν πιο αψύ ήχο. Ήμουν πράγματι ευχαριστημένος με το τελικό αποτέλεσμα. Αυτό το άλμπουμ και το Pull είναι ο ήχος του συγκροτήματος. Αν έρθεις να μας δεις live, πραγματικά ακουγόμαστε αρκετά σαν τους Karma. Ήθελα πολύ να κάνω έναν ρυθμικό heavy δίσκο, τον οποίο θα παίζαμε ζωντανά. Πολλά τραγούδια μας είναι μεσαίου ρυθμού, και δεν ξεσηκώνουν τον κόσμο, όσο θα ήθελα. Τώρα μπορούμε να παίξουμε τέσσερα ή πέντε τραγούδια από τον νέο δίσκο. Είναι πολύ πιο ζωντανά, και πιο αντιπροσωπευτικά του πώς είμαστε στα live ως συγκρότημα.
Παρατήρησα ότι η PJ έγραψε κάποια τραγούδια στα άλμπουμ, τόσο των Karma, όσο και των Blackwood Creek. Πώς είναι η διαδικασία συγγραφής τραγουδιών για τους δίσκους;
Είναι πολύ απλό. Αν έχω κολλήσει στους στίχους, θα δώσω ό,τι έχω στη γυναίκα μου, και θα της ζητήσω να ολοκληρώσει τα τραγούδια, αντί για εμένα. Είναι υπέροχη στιχουργός. Ξέρει τα ακριβή στοιχεία, που χρειάζομαι, για να τελειώσω ένα τραγούδι. Η ίδια έγραψε το “Supernova”. Θα της αναθέσω τους στίχους, όταν έχω κολλήσει. Σε αυτόν τον δίσκο, έγραψαν στίχους αρκετά άτομα. Ο Donnie Purnell από τους Kix, και ο Bobby Huff, που είναι ένας στιχουργός εδώ στο Nashville, και είναι πραγματικά ταλαντούχος. Πιστεύω ότι το αποτέλεσμα είναι πραγματικά καλό. Θεωρώ ότι είναι συνδυασμός των καλύτερων στοιχείων του συγκροτήματος και ότι, κατά πολλούς τρόπους, είναι το καλύτερο μας album, όσον αφορά το ποιοι πραγματικά είμαστε. Έχουμε πολλά τραγούδια, για τα οποία είμαι περήφανος. Νομίζω ότι οι άνθρωποι ξεχνούν ότι έχουμε γράψει πολλά καλά τραγούδια.
Πώς ο Reb Beach διέθεσε χρόνο για αυτό το άλμπουμ, με όλον τον καιρό που πέρασε με τους/ στους Whitesnake την περίοδο 2008 – 2009;
Γράψαμε τα δέκα τραγούδια σε δέκα μέρες. Ο Reb επέστρεψε για να δώσει τον ρυθμό, και μετά για να παίξει τα solos.Ο Reb ξόδεψε σχεδόν ένα μήνα για αυτό το άλμπουμ. Εμένα μου πήρε περίπου οκτώ μήνες, για να το τελειώσω.
Ποια είναι τα σχέδια περιοδείας σας για την προώθηση αυτού του άλμπουμ;
Μόλις επιστρέψαμε από Ευρώπη, θα ξαναπάμε τον Μάρτιο. Ελπίζουμε σύντομα να κανονίσουμε κάτι καλό για το καλοκαίρι στις ΗΠΑ.
Παρατήρησα στο πρόγραμμα της περιοδείας σας, ότι το τραγούδι”Ghosts” πρόκειται να εκτελεστεί από το San Francisco Ballet τον Φεβρουάριο. Τι μπορείς να μου πεις γι’ αυτό;
Δουλεύω πάνω σε κλασσική μουσική όλη μου τη ζωή και τελικά έγραψα ένα μεγάλο κομμάτι. Εκτελέστηκε από τη Συμφωνική Ορχήστρα του Tucson, τον προηγούμενο μήνα και τώρα. Η πρεμιέρα θα είναι τον Φεβρουάριο και θα δοθούν επτά παραστάσεις. Μπορείτε να το δείτε στην ιστοσελίδα SanFrancisco Ballet.org.
Πρέπει να είσαι πολύ ενθουσιασμένος.
Είναι το σπουδαιότερο πράγμα στη ζωή μου. Το δούλευα για χρόνια και είμαι πραγματικά πολύ ενθουσιασμένος..
Είδα το trailer για την ταινία Four Months, και αμέσως αναγνώρισα τη φωνή σου και το τραγούδι που παίζεται στο trailer.
Μπα, στην πραγματικότητα δεν έχω κάποια σχέση με την ταινία. Χρησιμοποιούν το τραγούδι “Nothing” (από το solo album του Kip, From The Moon To the Sun) στο trailer. Αγόρασαν τα δικαιώματα χρήσης του τραγουδιού στην ταινία. Έχει πλάκα.
Το 2009 που πέρασε, τιμήθηκες από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ με μια πλακέτα και μια σημαία, για το τραγούδι σου “Blue Suede Shoes”. Πώς αισθάνεσαι γι’ αυτό; Θα πρέπει να ήταν απίστευτη εμπειρία.
Ήταν τελείως υπέροχο. Αρχικά έγραφα το τραγούδι, από την πλευρά των στρατιωτών. Το «Blue Suede Shoes» είναι ένα τραγούδι, σχετικά με το γιατί θα έπρεπε κάποιος να καταταγεί. Όχι η βλακώδης εκδοχή, αλλά η αληθινή, συγκινητική εκδοχή. Διάφορα άτομα, με τα οποία είχα μιλήσει, και βρίσκονταν σε μια στρατιωτική βάση, μου είπαν για την εμπειρία τους. Έκανα ένα TV show, με τίτλο Θρύλοι & Στίχοι (Legends & Lyrics), και μου έδωσαν το βραβείο στο show αυτό. Ήταν μια μεγάλη τιμή.
Αισθάνεσαι ότι αυτό ήταν μια μικρή δικαίωση, απέναντι σε αυτούς, που κριτίκαραν τους Winger κατά τη δεκαετία του ’90; Φαίνεται ότι οι Winger βρίσκονταν στο επίκεντρο κακόγουστων αστείων, από το from the Beavis & Butthead show etc. Αυτό φαίνεται να σας έχει επηρεάσει αρκετά.
Η μουσική ήταν πάντα κάτι, στο οποίο συγκεντρωνόμουν, για να κάνω την καλύτερη δουλειά. Το Beavis & Butthead show & οι Metallica, αυτοί επιτέθηκαν πρώτα. Ας είναι. Δεν έχω συναντήσει κανέναν τους. Όλος ο κόσμος μου είναι αφιερωμένος στο να γράφω καλύτερη μουσική. Το ότι ένα έργο μου παρουσιάστηκε από το San Francisco ballet, ή ότι πήρα ένα βραβείο από την Κυβέρνηση των ΗΠΑ, φαντάζομαι ότι ναι, αποτελεί δικαίωση. Όλα αυτά είναι υποπροϊόντα της προσπάθειάς μου να κάνω αυτό που μπορώ καλύτερα, δηλαδή να γράφω μουσική. Δεν γράφω μουσική, για να πουλήσω t-shirt, γράφω μουσική, για να γράψω την καλύτερη μουσική που μπορώ. Αυτό που κάνω για τον εαυτό μου, είναι να προσπαθώ να παράγω όσο το δυνατόν καλύτερη τέχνη. Δεν μου αρέσει να κακολογώ και να μειώνω άλλα συγκροτήματα. Αυτό συνέβη σε εμάς, άσχετο για ποιο λόγο. Απλά το αντιμετωπίζεις. Μου κάνουν αυτήν την ερώτηση εδώ και 20 χρόνια. Κάποιος θα έπρεπε να τηλεφωνήσει στον Mike Judge και να τον ρωτήσει γιατί (γέλια).
Οφείλω να ρωτήσω για τον χρόνο που πέρασες με τον Alice Cooper. Πώς ήταν η εμπειρία του να πηγαίνεις σε περιοδεία με τον Alice, και να παίζεις στους δίσκους του, τόσο νωρίς στην καριέρα σου;
Αυτό ήταν ένα παιδικό όνειρο που βγήκε αληθινό. Ήμουν μεγάλος, τεράστιος fan του Alice Cooper. Ήμουν πολύ τυχερός που είχα αυτήν την εμπειρία, ήταν κάτι το εξαιρετικό. Έμαθα πολλά από αυτόν. Είναι μια υπέροχη διασημότητα, κάτι παραπάνω από ένας rockstar. Έχει όλο τον κόσμο στα πόδια του. Εγώ ήμουν 24, και ήμουν σερβιτόρος πριν από αυτό.. Ήμουν πολύ τυχερός, στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή. Πρέπει να αναγνωρίζεις κάτι, όταν είναι απαραίτητο. Η επιρροή του Kane Roberts, στο να έχω αυτήν την εμπειρία ήταν σημαντική. Ακόμα μιλάω συχνά με τον Kane. Έχω αρκετό καιρό να μιλήσω με τον Alice.
Τι κάνει ο Kane Roberts; Είναι εκτός music business, εδώ και κάποιο καιρό.
Κάνει πολλά διαφορετικά πράγματα. Είναι ένας καλλιτέχνης του computer. Έχει γράψει κάποια σενάρια. Είναι ένας απίστευτα ταλαντούχος τύπος. Είναι ένας από τους πιο έξυπνους ανθρώπους που έχω συναντήσει.
Πριν από μερικά χρόνια έκανες την παραγωγή του album για τους The Mob, στο οποίο έπαιξε ο Reb Beach.
Ναι, αυτό ήταν διασκεδαστικό. Με έφεραν να βοηθήσω στο να ολοκληρωθεί το album. Υπάρχει κάποια πολύ καλή μουσική σ’ αυτό. Ο Dug Pinnick είναι πολύ καλός τραγουδιστής, τον λατρεύω.
Είναι οι The Mob κάτι, στο οποίο εσύ και ο Reb θα θέλατε να επανέλθετε κάποια στιγμή;
Η δισκογραφική μας παρακαλάει, αλλά δεν νομίζω ότι θα συμβεί σύντομα.
Σε ευχαριστώ για τον χρόνο που αφιέρωσες για αυτή τη συνέντευξη.
Κι εγώ ευχαριστώ.

Αναδημοσίευση από το www. hardrockhideout.com
Μετάφραση – Επιμέλεια: Δήμητρα Μανδάλου

WHITESNAKE - "Slide It In"(special edition)

Ένα από τα πιο αγαπημένα μας άλμπουμ είναι και το φανταστικό Slide it In των θρυλικών WHITESNAKE.
H επανέκδοση που κυκλοφόρησε με την ευκαιρία συμπλήρωσης 25 χρόνια από την πρώτη επίσημη κυκλοφορία του είναι αρκετά πλούσια.
Η special edition έκδοση του Slide It In περιλαμβάνει την USA remix ,την κανονική έκδοση του άλμπουμ με επιπλέον το τραγούδι – διασκευή Need Your Love so Bad(περιλαμβανόταν τότε μόνο στην κασέτα και στην γιαπωνέζικη έκδοση).Επίσης υπάρχει και ένα dvd με promo videos και live από τα τραγούδια του Slide It In.
To συγκεκριμένο άλμπουμ κυκλοφόρησε για πρώτη φορά τoν Ιανουάριο του 1984 και περιλαμβάνει φοβερά τραγούδια όπως τα Slow Αn’ Easy, Guilty of Love, Love ain’t no Stranger, All or Nothing,Standing in the Shadow, Give More Time και φυσικά το ομώνυμο τραγούδι του δίσκου.
Ο David Coverdale ερμηνεύει με μοναδικό πάθος σπουδαία τραγούδια που με την αμέριστη συνθετική συμπαράσταση του κιθαρίστα Mel Galley(RIP) και του άλλου σπουδαίου κιθαρίστα και συνθέτη Μicky Moody κατορθώνουν να ενθουσιάσουν και τον πιο απαιτητικό οπαδό τους.
To χεράκι του για την υπέροχη ροκ ατμόσφαιρα του “Slide it in” έβαλε και ο Jon Lord που έδωσε αρκετό άρωμα Deep Purlpe στο δίσκο.
Βέβαια η επιτυχία του άλμπουμ(έγινε πλατινένιο και στις δύο πλερές του ατλαντικού) έκανε τον D.Coverdale σκληρό και αντιπαθητικό στους υπόλοιπους με αποτέλεσμα να έχουμε αποχωρήσεις και στην αμερικάνικη έκδοση του δίσκου κιθάρα να παίζει ο τρομερός John Sykes.
Από τις κορυφαίες στιγμές του συγκροτήματος και το στακάτο παίξιμο του αδικοχαμένο Cozy Powell στα τύμπανα να δίνει τρομερό νεύρο στο άλμπουμ.
Συνοπτικά ένα απίστευτο και γνήσιο hard rock album που έγραψε ιστορία.
Απαραίτητη η απόκτηση του…
Φώτης Μελέτης

DANGER ANGEL -- Danger Angel

Oι DANGER ANGEL συνεχίζουν με επιτυχία τις καλές κυκλοφορίες της ελληνικής hard rock σκηνής. Το παρθενικό τους άλμπουμ περιέχει όλα εκείνα τα στοιχεία που μπορεί να κερδίσει και τον πιο απαιτητικό οπαδό του είδους. Εμπνευσμένες μελωδίες, δυνατά ρεφρέν ,αστείρευτη ενέργεια, κιθαριστική πανδαισία,σκληρές ερμηνείες, πάθος, ένταση και rock ‘n roll ατμόσφαιρα .
H μπάντα αποδεικνύει ότι με οδηγό την σκληρή δουλειά σε συνδυασμό με το ταλέντο που διαθέτει δημιούργησε ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα. Ο ήχος των Danger Angel θυμίζει έντονα White Lion, Skidrow, Motley Crue, Bon Jovi, Van Halen,Kiss, Danger Danger ενώ η μεγάλη έκπληξη του άλμπουμ ακούει στο όνομα JEFF SCOTT SOTO.O μεγάλος τραγουδιστής αναλαμβάνει πρώτο ρόλο στο υπέροχο τραγούδι Never Let You Go και συγκλονίζει με την ερμηνεία του.
Όμως και τα υπόλοιπα τραγούδια του άλμπουμ συναρπάζουν και ειδικά τα Runway Angel, Com’ On Rock Me, Rebel Son, Burnings Hearts, Together Forever.
Το γοητευτικό πάντρεμα hard rock, aοr, sleaze και southern ήχων κάνει τις συνθέσεις ακόμα πιο ελκυστικές και αναδεικνύει με απλό τρόπο και χωρίς φτηνά επιτηδεύματα τον συνθετικό οίστρο των Danger Angel.
Αρκετά καλή λοιπόν η συγκεκριμένη κυκλοφορία, η οποία προωθείται από την αμερικάνικη Perris Records(σημαντικό κατόρθωμα του γκρουπ) και με την ξαφνική αλλαγή του τραγουδιστή ευχόμαστε οι όποιες αδυναμίες υπήρχαν στο ερμηνευτικό κομμάτι να βελτιωθούν άμεσα.
Επενδύστε στους Danger Angel άφοβα γιατί το αξίζουν πραγματικά και όσοι μάλιστα τους δείτε και live θα καταλάβετε ότι το διασκεδάζουν και οι ίδιοι αφάνταστα.
Φώτης Μελέτης

NEED: "Siamese God"

Τρία χρόνια μετά την πρώτη δουλειά των Need (The Wisdom Machine) και το συγκρότημα παρουσιάζει τη νέα του δουλειά, η οποία φέρει τον τίτλο Siamese God.
Με το που έπεσε η νέα δουλειά των Need στα χέρια μου, αυτό που μου έκανε εντύπωση ήταν η αφίσα που περιλαμβάνει το CD, μέρος του σχεδίου της οποίας αποτελεί το εξώφυλλο του δίσκου.

Η πρώτη μου σκέψη ήταν ότι η δουλειά αυτή ΠΡΕΠΕΙ να κυκλοφορήσει σε δίσκο.

Το (ψυχεδελικό;) αυτό σχέδιο θα λειτουργούσε τέλεια εάν αποτελούσε μέρος ενός gatefold βινυλίου. Πραγματικά νομίζω ότι αυτό είναι κάτι που αξίζει να κυνηγήσει η μπάντα.

Οι Need είναι κατά τη γνώμη μου μια μπάντα, η οποία δε μπαίνει εύκολα κάτω από μουσικές ταμπέλες, προκειμένου να περιγραφεί η μουσική τους.

Για όσους δεν έχουν έρθει σε επαφή μαζί τους, θα έλεγα ότι οι Need κινούνται στον ευρύτερο χώρο του metal ήχου με αρκετά σύγχρονα στοιχεία. Το διάρκειας 55 λεπτών CD κρατά σε εγρήγορση τον ακροατή, καθώς αυτός έρχεται αντιμέτωπος με σημεία, στα οποία οι Need τα χώνουν άγρια, αλλά και με πιο ήρεμες στιγμές.

Στην ευρεία γκάμα των ήχων που προσφέρει το Siamese God συνεισφέρει και η ποικιλία που υπάρχει στα φωνητικά, καθώς πέρα από τα καθαρά (τα οποία κρατούν τα ηνία) υπάρχουν brutal αλλά και “πνιχτά” φωνητικά. Μοναδικό αρνητικό σημείο, είναι κάποια “ερωτήματα” που υπάρχουν (υπό μορφή απαγγελίας) στο ομώνυμο κομμάτι, τα οποία πιστεύω ότι δεν ταιριάζουν με το ευφυές της δουλειάς των Need.
Καρβούνης Δημήτρης

THE FALLEN WITHIN: "Intoxicated"

Οι The Fallen Within είναι ένα σχετικό νέο σχήμα (δημιουργήθηκαν το 2003) με έδρα την Αθήνα και το Intoxicated είναι η πρώτη τους ολοκληρωμένη κυκλοφορία.
Το ίδιο το συγκρότημα χαρακτηρίζει το είδος της μουσικής που παίζει ως modern melodeath, το οποίο, επί της ουσίας, σημαίνει ότι τα τραγούδια τους είναι ένα μείγμα από metalcore και μελωδικό εκ Σκανδιναβίας προερχόμενο death metal, ενώ δε λείπουν και κάποια progressive και πειραματικά στοιχεία.
Θετική εντύπωση κάνει η χρήση των πλήκτρων, η οποία κάνει, τα ούτως ή άλλως πιασάρικα κομμάτια, ακόμα πιο ενδιαφέροντα, ενώ σε αυτό συμβάλλουν και οι κάπως πιο άγριες στιγμές που υπάρχουν.
Το συγκρότημα κινείται σε ένα χώρο, ο οποίος είναι ιδιαίτερα απαιτητικός, τόσο από πλευράς μουσικών ικανοτήτων όσο και από την πλευρά του να παρουσιάσεις κάτι νέο και ενδιαφέρον.
Οι The Fallen Within, αν και νεοφερμένοι, κυκλοφόρησαν ένα δίσκο, ο οποίος δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τις υπόλοιπες κυκλοφορίες του χώρου.Να μην ξεχάσω να αναφέρω ότι η παραγωγή του Intoxicated έγινε από τον Bob Katsionis (Firewind, Outloud) ενώ η μίξη και το mastering στα studio Tico Tico στη Φινλανδία. Για τους γνωρίζοντες και τα δυο αυτά στοιχεία λένε πολλά για το τελικό αποτέλεσμα.
Καρβούνης Δημήτρης

BILLY IDOL - “In Super Overdrive"

Oι λάτρεις των 80’s θα ενθουσιαστούν από το νέο dvd του Billy Idol που λέγεται “In Super Overdrive" που πραγματοποιήθηκε ένα βράδυ του περασμένου Ιουλίου στο Σικάγο.
Σε αρκετή καλή κατάσταση ο άλλοτε punk-rocker με την συνδρομή του υπέροχου κιθαρίστα Steve Stevens και με άριστους μουσικούς να συμπληρώνουν το παζλ όπως ο κημπορνήστας Derek Sherinian(Dream Theater, Alice Cooper), ο ντράμερ Brian Tichy(Pride & Glory, Gilby Clarke) και ο μπασίστας Stephen McGrath δημιούργησαν ένα εξαιρετικό αποτέλεσμα όπου με άνεση και αρκετό “επαγγελματισμό” η μπάντα κρατήθηκε εκείνο το βράδυ σε υψηλά επίπεδα. Πολλά κλασσικά τραγούδια υπάρχουν στο συγκεκριμένο dvd όπως τα φοβερά Rebel Yell, Eyes Without a Face, White Wedding, Flesh for Fantasy και Scream. Όμως παράλληλα το αρνητικό του “In Super Overdrive” είναι πως λείπουν σημαντικά κομμάτια του Billy Idol όπως τα Mony Mony, Cradle of Love, To Be a Lover, Sweet Sixteen και Hot in the City καθώς και κάποιες bonus ή έξτρα εκπλήξεις.
Ο “αγριεμένος” Billy Idol κρατιέται όπως είπαμε σε καλή κατάσταση παίζοντας ένα εκρηκτικό μίγμα punk, pop και hard rock με το οποίο σημάδεψε την εφηβεία μας ενώ το κοινό φαίνεται να απολαμβάνει το σόου. H διαχρονική οργισμένη ερμήνεια του στα Rebel Yell και Flesh For Fantasy αποτελεί την καλύτερη ανάμνηση από ένα ικανό καλλιτέχνη που κυριάρχησε στα eighties και το ενλόγω dvd αποδεικνύει την αξία του.
Φώτης Μελέτης

WHILE HEAVEN WEPT - “Vast Oceans Lachrymose”

Underground super group? Κάπως έτσι θα μπορούσε κάποιος να χαρακτηρίσει τους WHILE HEAVEN WEPT. Όταν στις τάξεις τους εμφανίζονται πρώην και νυν μέλη από συγκροτήματα, όπως οι BRAVE, TWISTED TOWER DIRE, REVELATION, OCTOBER 31, των Εγγλέζων SOLSTICE και των ALTURA, τότε ναι, εδώ έχουμε να κάνουμε με super group.
Το “Vast Oceans Lachrymose” είναι μόλις το τρίτο άλμπουμ (μέσα σε είκοσι χρόνια!) τις μπάντας απ την Virginia των Ηνωμένων Πολιτειών της Αμερικής και διαδέχεται εκείνο το φοβερό και τρομερό “Of Empires Forlorn” του 2003. Ο Tom Phillips (κιθάρα πλήκτρα φωνητικά), Jim Hunter (μπάσο), Trevor Schrotz (τύμπανα), Scott Loose (κιθάρα), Michelle Schrotz (πλήκτρα) και με την προσθήκη του Rain Irving, πρώην τραγουδιστή των θεών ALTURA, μέσα από πολλά προσωπικά προβλήματα, ειδικά του Tom Phillips, λίγο πριν τελειώσει το 2009 μας κάνουν δώρο ένα απ τα καλύτερα άλμπουμ όλων των εποχών! Τώρα θα μου πεις και με το δίκιο σου, «Θανάση τα παραλές…»
Τώρα, πως και με ποιον τρόπο να σου δώσω να καταλάβεις τι παίζεται εδώ μ αυτό το αριστούργημα? Πώς να σου μεταφέρω την ατμόσφαιρα το feeling και το μεγαλείο με το φτωχό μου λεξιλόγιο, θα προσπαθήσω όμως…
Όταν πραγματικά το κατέχεις το θέμα, όταν δεν σε νοιάζει τι συμβαίνει γύρω σου, απαλλαγμένος από μόδες και στερεότυπα και ελεύθερος να γράψεις την μουσική που γουστάρεις πρώτα εσύ και νιώθεις υπέροχα που την δημιουργείς μέσα από νότες και ηχοτόποια, κατάθεση ψυχής, κάπως έτσι πρέπει να ηχείς.
Σαν τους WHILE HEAVEN WEPT! Θα σου αρέσει το “Vast Oceans Lαchrymose” , γιατί είναι κυρίως heavy metal, κλασσικό, με ανοικτούς ορίζοντες κάτι που το κάνει να είναι ευπρόσδεκτο σε κοινό απ όλες τις δεκαετίες της σκληρής μουσικής και όχι μόνο.
Τα leads, οι μελωδίες, τα πλήκτρα και η απερίγραπτη ατμόσφαιρα του που στάζει πόνο, η δύναμη του σε πολλά σημεία θα σε ταρακουνήσει εκ των έσω, θα σου φέρει ανατριχίλα, και δεν θα φταίει η πρωινή δροσούλα του χειμώνα, και τον Irving να χρωματίζει τα κομμάτια με τις καλύτερες ερμηνείες που έχει κάνει ποτέ γιατί και αυτός συμπάσχει.
Αφού ξεκολλήσεις να χαζεύεις το εξώφυλλο του και κάνεις το “λάθος” να πατήσεις το play, τότε παίρνεις φόρα και βουτάς στον αχανή ωκεανό των δακρύων και θα συναντήσεις όλους εμάς που ήδη βρισκόμαστε εκεί. Με τίποτα δεν θα θες να βγεις από εκεί μέσα γιατί θα σου αρέσει να κολυμπάς συνέχεια και να πίνεις απ το αθάνατο νερό του.
Η ποιότητα του θα αγγίξει κάθε μικρόμόριο του οργανισμού σου. Και προσοχή!
Η μουσική του δεν είναι ψευτομελό. Κάθε άλλο μάλιστα! Απ το πρώτο δευτερόλεπτο του “Τhe Furthest Shore” μέχρι και το τελευταίο “epilogue” χάνεσαι στην μαγεία του και όταν η πρώτη ακρόαση τελειώσει θα θες και δεύτερη και μετά και μια τρίτη και στο τέλος θα γίνει ένα απ τα κορυφαία σου άλμπουμ, ένα απ τα διαμάντια της δισκοθήκης σου και τότε θα με θυμηθείς που στο έλεγα.
Γι αυτό των λόγο πρέπει να το αποκτήσεις, να το έχεις και να λες στους γύρω σου ποιος είναι ο λόγος που είσαι περήφανος για αυτήν την μουσική!
Ποτέ άλλοτε ο πόνος δεν ήταν τόσο κοντά στην τελειότητα μέσα από την metal μουσική, δεν ήταν τόσο ευπρόσδεκτος.
Και μέσα απ τον εσωτερικό πόνο εξαγνίζεσαι μια για πάντα! Ειλικρινά λυπάμαι που δεν του έδωσα την πρώτη θέση στην λίστα μου για την χρονιά που πέρασε. Είναι πρώτο στην καρδιά μου όμως και σίγουρα ένα απ τα καλύτερα άλμπουμ των τελευταίων χρόνων. Τραγούδια σαν το “Τhe Furthest Shore”, “Vessel”, “Wander The Void”, “Living Sepulchre”, “Vast oceans Lachrymose” και “Epilogue” δεν γράφονται κάθε μέρα… δυστυχώς. Η κορυφαία στιγμή του άλμπουμ αυτού είναι κατά την ταπεινή μου άποψη η μέρα κυκλοφορίας του! Τώρα είναι πια κοντά μας και θα μας συντροφεύει μια για πάντα. Είμαι βέβαιος ότι τους μόνους ακροατές που δεν θα αγγίξει είναι αυτοί που νομίζουν ότι η ζωή είναι ένα μεγάλο πάρτι, όλοι οι υπόλοιποι θα μείνουν με το στόμα ανοικτό για πάρα πολύ καιρό! Ένα μεγάλο μπράβο στους WHILE HEAVEN WEPT για το αριστούργημα που μας χάρισαν! Ελπίζω και εύχομαι να μας χαρίσουν κι άλλες τέτοιες στιγμές στο κοντινό μέλλον.
Θανάσης Τζελάς

ΒLACK CROWES - .Before the Frost.Until the Freeze

Μια μπάντα που μετρά πλέον περίπου δύο δεκαετίες ζωής και ακούγεται πιο old-school και από τον ίδιο της τον εαυτό. Η μουσική των Black Crowes δεν είναι συνταρακτικά νέα και φρέσκια, είναι blues,είναι rock n' roll, είναι γενικότερα southern rock άρα είναι και διαχρονική. Το γεγονός λοιπόν πως υπάρχει ακόμα ένα συγκρότημα που κρατά ακόμη ζωντανά αυτά τα είδη για το ευρύ κοινό είναι από μόνο του νομίζω -αν όχι συνταρακτικό- θαυμαστό.
Όταν θα ακούτε το .Before the Frost.Until The Freeze να έχετε κατά νου σας πως δεν πρόκειται για κάποιο cover band που ερμηνεύει ξεχασμένα «διαμάντια» των 70s.
Τα κομμάτια (και τα 19 τους παρακαλώ!!!) είναι όλα νέες συνθέσεις. Οι ιδιαιτερότητες του album αυτού όμως δεν σταματάνε στον γενναιόδωρο αριθμό κομματιών. Είναι όλο ηχογραφημένο live(!) μπροστά σ' έναν περιορισμένο αριθμό τυχερών θαυμαστών της μπάντας, με σκοπό φυσικά να μπορέσουν να δώσουν στο περιεχόμενο του δίσκου την μοναδική τους live ενέργεια (όσοι έχουν δει το Warpaint live DVD καταλαβαίνουν για τί μιλάω). Στην πραγματικότητα πρόκειται για μια διπλή κυκλοφορία καθώς τα κομμάτια έχουν χωριστεί σε δύο επιμέρους sets: ένα ηλεκτρικό(.Before The Frost) και ένα ακουστικό (.Until The Freeze). Το πρώτο το βρίσκει κανείς αγοράζοντας φυσιολογικά το album ενώ το δεύτερο διατίθεται δωρεάν από την μπάντα μέσω του διαδικτύου με την χρήση του ειδικού κλειδιού που αναγράφεται στην αυθεντική κόπια. Αυτά με τα «διαδικαστικά», στην ουσία τώρα.
Το νέο δημιούργημα λοιπόν των Black Crowes κινείται στον δρόμο που χάραξε και το προηγούμενο από αυτό (Warpaint ,2008). Συναισθηματικό, έντονα επηρεασμένο από country blues και με τα δύο αδέρφια Robinson (Chris και Rich) να δίνουν για μία ακόμα φορά τον καλύτερό τους εαυτό. Ευχάριστη έκπληξη είναι και το πρώτο single της δουλειάς αυτής, "I Ain't Hiding" το οποίο δείχνει μια άλλη πλευρά της μπάντας που κινείται στα μονοπάτια της disco/pop των late 70s. Highlights είναι επίσης τα: Apaloosa, Houston Don't Dream About Me και το εκπληκτικό εναρκτήριο κομμάτι "Good Morning Captain". Δεινοί live εκτελεστές, ψυχαγωγικοί πάντα στο μέγιστο και το κυριότερο, πάντα δίπλα στον κοινό τους, οι Black Crowes παρά τις αντιξοότητες του παρελθόντος τους κατάφεραν να αναστηθούν και να επανέλθουν στην κορυφή με τον καλύτερο δυνατό τρόπο: μια live ηχογράφηση που σε κάνει να νιώθεις ο ίδιος πως είναι πάνω στη σκηνή τους.
Αν έπρεπε οπωσδήποτε να αναφέρω κάτι το αρνητικό θα 'ταν ίσως η διάρκεια του υλικού. Μπορεί σαν κίνηση, τα 19 κομμάτια να είναι ένδειξη σεβασμού στους fans, είναι όμως αυστηρά για τους πολύ φανατικούς. Το λέω αυτό διότι το ακουστικό set είναι στην πραγματικότητα μια επέκταση του δίσκου, όχι απλά bonus material. Έτσι, ούτε το ύφος, ούτε το περιεχόμενο αλλάζουν σε ουσιαστικό βαθμό κάνοντας το σύνολο ολίγον κουραστικό μετά από ένα σημείο. Παρόλα αυτά αν δεν είστε ακόμα τόσο φανατικοί μαζί τους μπορείτε απλούστατα να μην κατεβάσετε το extra υλικό και να μείνετε μόνο με το .Before The Frost. Θα σας αφήσει τουλάχιστον ικανοποιημένους.
Μανώλης Γιαννίκιος

VOTUM -" Metafiction" “

Όταν έφευγε το 2009 είχα στο μυαλό μου τις πρώτες παρουσιάσεις του 2010. Ήθελα η χρονιά που θα έρθει να μου κάνει την έκπληξη, και έτσι και έγινε. Με 3 Πολωνικά άλμπουμ στην σειρά, είναι ότι καλύτερο μπορεί να μου συμβεί.

Οι Πολωνοί VOTUM μετά το πάρα πολύ καλό “Time Must Have A Stop” το 2008, είναι πάλι εδώ για την “meta-εποχή” τους. Οι VOTUM συνεχίζουν να με εκπλήσσουν και αυτό πιστεύω είναι και το χάρισμα της Πολωνικής prog σκηνής. Δεν σε αφήνει να ησυχάσεις, τίποτα δεν είναι ίδιο με κάτι προηγούμενο, και ποτέ!

Ένα απίστευτα καλό άλμπουμ χτισμένο σε γερές βάσεις και βέβαια μαζί και με τις ακόλουθες αναφορές μου έρχεται να συμπληρώσει το promoting του άλμπουμ! Εύγε Mick! To “Metafiction” είναι ένα καθαρά prog rock, metal άλμπουμ. Falling Dream ένα πανέμορφο μελωδικό ξεκίνημα, ιδανικό και για ακουστικό. Διπλά φωνητικά και πολύ καλλιτεχνικά τοποθετώντας σε άλλη βάση την εσωστρεφή ατμόσφαιρα. Glassy Essence εδώ αλλάζει λίγο το κλίμα, μπαίνει κατ’ ευθείαν με πολύ βαριά riffs,και εκεί που περιμένεις πως κάπως έτσι θα εξελιχτεί, κάνει βουτιά στην μελωδία, στο πιάνο, και στην μαγική φωνή του Kosinski.

Home αργό σαν μπαλάντα, απαγγελτικό και εξομολογητικό με το επίκεντρο στην θεματολογία και τα μακροσκελή μουσικά μέρη. Faces μυστηριακοί απόηχοι με κιθαριστικές συνοδείες. Stranger Than Fiction ίσως και η πιο κορυφαία στιγμή του άλμπουμ. Η απόλυτη απόγνωση, ναι…μπορεί και να ουρλιάξει. Φοβερά σκληρά φωνητικά, και γρήγορο και βαρύ, απλά τέλειο. Indifferent έτσι, μέσα στην μελωδία, για να σε διχάσει και να σε αποτελειώσει. December 20^th κομματάρα, με το μεγαλύτερο βάρος να πέφτει στα πλήκτρα εδώ, heavy ήχους και άψογη παραγωγή.

Φτάνω να πω λοιπόν για άλλη μια φορά πως για το ιδεατό αποτέλεσμα οφείλει όλο το σύστημα της μουσικής παραγωγής να δουλέψει σοβαρά και υπεύθυνα. Οι VOTUM δεν μένουν μόνο στον ήχο, δίνουν πολύ μεγάλη βάση και στους στίχους. Το μεγαλύτερο ενδιαφέρον τους δεν εστιάζεται τόσο σε κάποιο συγκεκριμένο ύφος και είδος μουσικής, όσο στην ατμόσφαιρα που πηγάζει από αυτήν. Η μουσική, οι στίχοι, το visual artwork και όλη αυτή η συναισθηματική έκθεση που προκύπτει, είναι το κλειδί για την άψογη δημιουργία του “Metafiction”. Οι ίδιοι αναφέρουν: “η συνταγή του άλμπουμ είναι λίγο πολύπλοκη, αλλά αυτό είναι ακριβώς που θέλουμε. Χάρις σε μια ιδέα αυτή η επαφή μας με τους ακροατές είναι βαθύτερη. Όταν γράφαμε τους στίχους δεν θέλαμε να πούμε την τελευταία λέξη, ούτε να τα πούμε όλα ‘δυνατά’. Δεν θέλουμε να κλείσουμε τις πόρτες, αντιθέτως θέλουμε να τις ανοίξουμε διάπλατα. Προσκαλούμε τον ακροατή να εισχωρήσει και να καταλάβει το καθετί από μόνος του, και εκείνη θα είναι η δική του “metafiction” στιγμή, η πραγματικότητα του.” Το “Metafiction” μοιάζει σαν πολύμορφο τέρας, έχει πολλές πτυχές…τα πάντα είναι μπερδεμένα. Είναι η ιστορία του αφηγητή και του ακροατή. Υπάρχει μια υποσημείωση στο άλμπουμ που σε καλεί να λάβεις μέρος, να ακολουθήσεις να μπεις στο παιχνίδι και να φέρεις ‘εσύ’ το τέλος της ιστορίας.

www.votumband.pl

www.myspace.com/votumband

Με άλλα λόγια?

Το “Metafiction” είναι ένα προοδευτικό μουσικό πάζλ. Το πάζλ μιας ψυχωτικής αναζήτησης. Ένα παιχνίδι του μυαλού. Ψάξε.. μάζεψε τα κομμάτια.. ταίριαξε τα και γράψε το τέλος.

Τα δυνατά σημεία?

Έξυπνες συνθέσεις, φοβερές μουσικές εναλλαγές, απίθανη παραγωγή, όμορφο artwork… τίποτα στατικό.!

Άσσος στο μανίκι?

Η μοναδική φωνή του Kosinski, φυσικά οι ταλαντούχοι συν-δημιουργοί VOTUM, και η συγγραφική θεματολογία. ( Το απόλυτο χάος στο μυαλό του συγγραφέα, που τελικά χάνει την επαφή του με την πραγματικότητα, αλλά η ερώτηση είναι ‘ποια’ πραγματικότητα?... και εσύ εδώ πρέπει να βρεις την απάντηση. Ο χαρακτήρας της ιστορίας είναι πολύ κοντά να τελειώσει το καλύτερο έργο του, αλλά ανακαλύπτει πολύ σύντομα ότι όλα αυτά που έγραψε τείνουν να γίνουν η πραγματικότητα του. Όταν τα πάντα αρχίζουν να παίρνουν άσχημη τροπή είναι πολύ αργά να το αλλάξει αυτό. Και η ερώτηση είναι: είναι σύμπτωση ή πεπρωμένο?)

“…just as I wrote it. These words – they have bodies and faces, they live…”

“Stranger Than Fiction”

Ελένη Λιβεράκου.

Κυκλοφορεί το ντεμπούτο των Danger Angel

Κυκλοφόρησε σε παγκόσμια κυκλοφορία από την Perris Records, το νέο album των Danger Angel. Περιλαμβάνοντας δεκατρία κομμάτια, το νέο album των ελλήνων Hard Rockers, είναι ένα μείγμα δυναμικής, κλασσικής, μελωδικής hard rock μουσικής, συνδυασμένο με τις πολλές και διαφορετικές μουσικές επιρροές των μελών του συγκροτήματος.
Μεγαλύτερο, ακόμα, ενδιαφέρον προσδίδει και η συμμετοχή στο album, μίας από τις σημαντικότερες φωνές της σύγχρονης hard rock, αυτή του μοναδικού Jeff Scott Soto (Y. Malmsteen, Axel Rudi Pell, Talisman, Journey), σε ένα κομμάτι γραμμένο ειδικά για αυτόν και βασισμένο στις μοναδικές φωνητικές και εκτελεστικές του ικανότητες.
Οι Danger Angel αποτελούνται από:
Ethan Chionos – κιθάρες
Spyros Foussekis – κιθάρες
Antonis Venieris – drums
George AHAS Lignos – keyboards
Rudy Rallis – μπάσο
Jimmy Cage – φωνητικά

Ethan Chionos : «Το νέο album συγκεντρώνει όλα εκείνα τα στοιχεία που μας εξιτάρουν στη μουσική που αγαπάμε, τη μουσική μέσα από την οποία γαλουχηθήκαμε ως μουσικοί. Συνδυάζει όλες τις επιρροές που σχημάτισαν μουσικά το κάθε μέλος των Danger Angel αλλά και όλα τα συναισθήματα που έφερε ο κάθε μουσικός ξεχωριστά κατά τη διαδικασία της δημιουργίας της μουσικής που περιέχεται σε αυτό το album. Είμαστε πολύ περήφανοι για αυτό το album αλλά και πολύ ανυπόμονοι για τη συνέχεια. Δώσαμε όλοι τον καλύτερο εαυτό μας σε αυτήν την προσπάθεια και επενδύσαμε όλη μας την αγάπη και όλη μας την ενέργεια για να παρουσιάσουμε τη μουσική μας με τον καλύτερο δυνατό τρόπο.»

Antonis Venieris: «Είμαστε ενθουσιασμένοι με την κυκλοφορία αυτού του album. Νοιώθουμε, όμως και ιδιαίτερη ευγνωμοσύνη σε όλους όσοι προσπάθησαν και στήριξαν αυτήν την προσπάθεια. Ιδιαίτερα δε, απέναντι τόσο στον Jeff Scott Soto για την εμπιστοσύνη που μας έδειξε, χαρίζοντάς μας μια απίστευτη ερμηνεία στο «Never Let You Go», όσο και στην Perris Records και τον Tom Mathers και την αμέριστη συμπαράστασή του σε καιρούς δύσκολους για τη μουσική βιομηχανία αλλά και το είδος της μουσικής που υπηρετούμε. Είναι πολύ σημαντικό για εμάς το ότι ο Tom μας έδωσε την ευκαιρία να παρουσιάσουμε τη μουσική μας σε φίλους της μουσικής σε ολόκληρο τον κόσμο. Η Perris Records πίστεψε στους Danger Angel και αυτό από μόνο του είναι πολύ σημαντικό.».
Tracklist:
Com’ On Rock Me
Runaway Angel
Poison Dreams
I’ll Be There For You
Rebel Son
Never Let You Go (feat. Jeff Scot Soto)
Hangover
Together Forever
The Rain
Till the End Of Time
Until The Morning Light
9202
Burning Hearts
Το νέο album των Danger Angel είναι ήδη διαθέσιμο προς πώληση μέσω του ηλεκτρονικού καταστήματος της Perris Records (http://www.perrisrecords.com/) αλλά και μέσω του Amazon, του μεγαλύτερου διαδικτυακού καταστήματος (http://www.amazon.co.uk/ και http://www.amazon.com/). Σύντομα δε, θα είναι διαθέσιμο και από περισσότερα διαδικτυακά καταστήματα αλλά και από το iTunes.
Είναι, επίσης, διαθέσιμο μέσω της επίσημης ιστοσελίδας των Danger Angel στο MySpace:
www.myspace.com/dangerangelrock, από όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος μπορεί, πολύ εύκολα, να το αποκτήσει, στέλνοντας ένα απλό μήνυμα με τα στοιχεία του.
Πολύ σύντομα, το νέο album των Danger Angel θα είναι διαθέσιμο και από τα κατά τόπους δισκοπωλεία.

BON JOVI - Live from Madison Square Garden

Μπορεί οι Bon Jovi να μην ενθουσίασαν τους παλαιότερους οπαδούς τους με το τελευταίο τους άλμπουμ όμως η μπάντα προσπαθεί να μείνει στην επικαιρότητα και νομίζουμε ότι το καταφέρνει ως ένα σημείο με το συγκεκριμένο dvd.
To Live from Madison Square Garden που συνέβη τον Ιούλιο του 2008 βρήκε τους Bon Jovi να γιορτάζουν 25 χρόνια συνεπούς παρουσίας με τα θετικά και αρνητικά που έχει μια τέτοια πορεία. Τώρα για να έρθουμε στο dvd το συγκρότημα ξεκινά λίγο μουδιασμένα με το ήρεμο Lost Highway και με μια άνευρη εκτέλεση του πολυαγαπημένου Born To Be my Babe.
Το πάρτυ ουσιαστικά αρχίζει με το Blazy of Glory και απογειώνεται με το ξεχασμένο Raise Your Hands. Η συνέχεια περιέχει αρκετές από τις επιτυχίες του γκρουπ όπως τα Always, In These Arms, Have A Nice Day, Blood On Blood καθώς και μία εκπληκτική απόδοση της μπαλάντας I ‘ll Be There for You με το Richie Sambora να ερμηνεύει με μοναδικό πάθος το συγκεκριμένο κομμάτι και το σόλο να μας θυμίζει έντονα τον αξέχαστο S.R.Vaughn(αλλά και η εμφάνιση του Sambora). Σπουδαία επίσης η διασκευή στο συγκινητικό Hallelujah του Leonard Cohen ενώ το dvd κλείνει με τα εκπληκτικά Wanted Dead or Alive και Livin’ On A Prayer.
Ο Bon Jovi αρκετά ενεργητικός με τον κόσμο να τον αποθεώνει συνεχώς και αυτός με την σειρά του να ανεβαίνει στις εξέδρες και να χαιρετά προσωπικά τον κόσμο ενώ και οι άλλοι δύο εξαιρετικοί μουσικοί ο κημπορντήστας David Bryan και ο ντράμερ Tico Torres δίνουν τον καλύτερο εαυτό τους.
Σαν έχτρα υλικό στο Live from Madison Square Garden παρουσιάζονται τρία κλασικά τραγούδια των Bon Jovi .Τα Υοu Give Love a Bad Name, Runway και Bed of Roses τα οποία εκτελούνται άψογα και κάνουν το αμερικάνικο κοινό να παραληρεί.
Γενικά οι Bon Jovi δείχνουν ότι παρά τα χρονάκια τους κατορθώνουν να συγκινούν τις μάζες και μπορεί να μην παίζουν με το πάθος και τη δύναμη του παρελθόντος όμως με Live from Madison Square Garden αποδεικνύουν ότι δίκαια θεωρούνται από τα μεγαλύτερα ονόματα της ροκ μουσικής.
Η συνέχεια στις οθόνες σας…
Φώτης Μελέτης

H κολασμένη ιστορία των PANTERA

Το άκουσμά της μουσικής αυτής της μπάντας μεταδίδει ενέργεια και ξεσηκώνει και τα πιο ήρεμα πλήθη! Καινοτόμοι στον ήχο, επαναστατικοί στο στίχο και τεχνήτες στο παίξιμο, οι Pantera αποτελούν ένα από τα πιο σημαντικά κεφάλαια στο χώρο του metal! Δημιουργήθηκαν το 1981 από τους μαθητές, τότε, Vinnie Paul Abbott στα ντραμς, τον νεότερο αδερφό του "Dimebag" Darrell Abbott στην κιθάρα, τον Terry Glaze επίσης στην κιθάρα, τον Tommy Bradford στο μπάσο και τον Donnie Hart στα φωνητικά. Κινούμενοι στα glam metal μονοπάτια που χαρακτήριζαν τη μουσική τάση που επικρατούσε εκείνη την εποχή, έπαιζαν σε διάφορα κλαμπ διασκευές από Kiss και Van Halen αλλά και δικά τους κομμάτια!
Μάλιστα εκτός από το μουσικό ύφος και η εμφάνισή τους ήταν ανάλογη.
Το 1982 αποχωρεί από την μπάντα ο Donnie Hart και τη θέση του αναλαμβάνει Terry Glaze αφήνοντας μόνο του τον Dimebag στα κιθαριστικά καθήκοντα! Αργότερα την ίδια χρονιά ο Bradford εγκαταλείπει τη μπάντα και αντικαθίσταται από τον Rex Robert Brown(τότε γνωστό ως Rexx Rocker)! Το συγκρότημα κυκλοφόρησε τον πρώτο του δίσκο το 1983 υπό τον τίτλο Metal Magic με δισκογραφική εταιρεία με το ίδιο όνομα η οποία δημιουργήθηκε από τον πατέρα των Abbotts, Jerry(που είχε το ψευδώνυμο The Eldn)! Ταυτόχρονα οι Pantera έπαιζαν ως support σε συγκροτήματα όπως οι Stryper, Dokken και Quiet Riot με αντάλλαγμα την προώθηση του δίσκου τους! Αν και ο δίσκος περιείχε πολύ καλά κομμάτια δεν γνώρισε την εμπορική επιτυχία(πάντως αξίζει να αναζητηθεί από τους οπαδούς του είδους γιατί περιέχει διαμαντάκια)!
Το 1984 οι Pantera κυκλοφορούν το δεύτερο δίσκο τους με τον τίτλο Projects in the Jungle που αποσπά λίγο καλύτερες κριτικές από τον προηγούμενο. Αν και το άλμπουμ ακολουθεί το ίδιο μουσικό ύφος, ο ήχος γίνεται σκληρότερος και μειώνεται η μελωδικότητα λειτουργώντας με αυτό τον τρόπο ως προπομπός για το τι θα επακολουθούσε στα επόμενα χρόνια. Μάλιστα χρησιμοποιούνται για πρώτη φορά thrash riffs! Από το άλμπουμ το πρώτο κομμάτι All Over Tonight γίνεται και βίντεοκλιπ ενώ αξιοσημείωτο είναι το γεγονός ότι ο Terry Glaze άλλαξε το όνομά του σε Terrence Lee. Παρόλες, εντούτοις, τις αλλαγές ο δίσκος έχει εμπορικά την τύχη του προηγούμενου!
Την επόμενη χρονιά το συγκρότημα κυκλοφορεί τον τρίτο δίσκο του με το όνομα I Am the Night ο οποίος αν και ακολουθεί ακόμα πιο γρήγορες και heavy φόρμες, όπως φαίνεται και από το κομμάτι Down Below, πουλά μόνο 25.000 αντίτυπα λόγω της πτωχής διανομής του. Το τραγούδι Hot and Heavy γίνεται το δεύτερο μουσικό βίντεοκλιπ του γκρουπ.
Το 1986 δίσκοι όπως τα Master of Puppets των Metallica, Among the Living των Anthrax, Reign in Blood των Slayer, και Peace Sells... but Who's Buying των Megadeth αποτελούν καταλύτες στην μουσική στροφή των Pantera, πράγμα που αποδεικνύεται και με την αποχώρηση του Terry Glaze ο οποίος δεν ταίριαζε με το νέο ύφος του συγκροτήματος! Μετά από τους προσωρινούς τραγουδιστές Matt L'Amour και David Peacock το συγκρότημα καταλήγει στον Phil Anselmo το 1987 ο οποίος είχε πιο μπάσα και σκληρή φωνή σε σύγκριση με τον Terry Glaze. Έτσι φτάνοντας στο 1988, η μπάντα κυκλοφορεί το δίσκο Power Metal που αποτελούσε ένα μείγμα hard rock και thrash metal αλλά με περισσότερη συμμετοχή του thrash. Στο κομμάτι P·S·T·88 τα φωνητικά ανήκουν στον Dimebag ενώ το Proud to Be Loud γράφτηκε από τον κιθαρίστα των Keel, Marc Ferrari. Αξίζει να σημειωθεί ότι συμπεριλαμβάνεται και το τραγούδι Down Below που υπήρχε στον προηγούμενο δίσκο.
Παρ' όλ' αυτά ο δίσκος εισπράττει την ίδια αποδοχή όπως και η προηγούμενοι!
Κατά τη διάρκεια κυκλοφορίας του Power Metal ο Dimebag πέρασε με επιτυχία από την οντισιόν για την κάλυψη της θέσης του κιθαρίστα στους Megadeth! Όμως ο Dimebag ήθελε και τον αδερφό του Vinnie Paul στους Megadeth, αίτημα το οποίο δεν ικανοποίησε ο Dave Mustaine γιατί είχε ήδη ντράμερ τον Nick Menza. Έτσι οι αδερφοί Abbott στρέφονται ξανά προς τους Pantera και τη θέση στους Megadeth καλύπτει ο Marty Friedman.
Μετά από 28 απορρίψεις των Pantera από δισκογραφικές εταιρείες, ο αντιπρόσωπος της Atco Records, Mark Ross, τους υπογράφει συμβόλαιο, έχοντας εντυπωσιαστεί μαζί τους μετά από μία ζωντανή εμφάνιση την οποία είχε παρακολουθήσει μετά από παρότρυνση του αφεντικού του Derek Shulman!
Με νέα δισκογραφική εταιρεία η μπάντα κυκλοφορεί στις 24 Ιουλίου του 1990 το δίσκο Cowboys from Hell ο οποίος σηματοδοτεί τη γέννηση ενός υποείδους του metal καλούμενο groove metal(η μπάντα το αποκάλεσε power groove). Ο νέος ήχος αποτελεί ένα μείγμα Thrash metal, Hardcore punk, heavy metal και θα φτάσει στη θέση 27 του Billboard Music Charts Top Heatseekers. Κομματάρες όπως τα Cemetery Gates ,Cowboys from Hell, Psycho Holiday, Domination και The Art of Shredding θα συμβάλλουν στο 1.000.000 πωλήσεων του δίσκου καθιστώντας τον πλατινένιο.
Το 1991 θα αποτελέσει για το συγκρότημα χρονιά ζωντανών εμφανίσεων με κορυφαία τη Monsters in Moscow μαζί με AC/DC και Metallica μπροστά σε κοινό των 500.000 ατόμων. Το επόμενο έτος και συγκεκριμένα στις 25 Φεβρουαρίου η μπάντα θα κυκλοφορήσει τη δισκάρα Vulgar Display of Power. Τραγούδια όπως τα Fucking Hostile, Mouth for War, A New Level, No Good (Attack the Radical), Hollow, This Love και Walk θα κατατάξουν το άλμπουμ στα κλασσικά της metal μουσικής σκηνής και στη θέση 44 του US Billboard 200.
Στις 15 Μαρτίου του 1994 το συγκρότημα θα κυκλοφορήσει το εκπληκτικό Far Beyond Driven που θα εκτοξευθεί στο νούμερο 1 του Billboard 200! Ο δίσκος περιέχει τα αριστουργήματα Becoming, 5 Minutes Alone, I'm Broken καθώς και τις διασκευές Planet Caravan των Black Sabbath και The Badge των Poison Idea(αυτή η διασκευή περιέχεται στην ιαπωνική έκδοση). Το I'm Broken έδωσε στους Pantera το 1995 την πρώτη τους υποψηφιότητα για Grammy στην κατηγορία Best Metal Performance. Επιπλέον το 1994 οι Pantera κυκλοφορούν ένα box set που αποτελείτο από μία οχτασέλιδη βιογραφία και 3 δίσκους: το Far Beyond Driven, το Alive and Hostile E.P.(περιέχει 5 τραγούδια από Monsters in Moscow) και το Walk(μία ιαπωνική κυκλοφορία με 4 ρεμίξ από το Vulgar Display of Power και 2 κομμάτια από το Cowboys from Hell ζωντανά ηχογραφημένα).
Μέχρι τότε τα πράγματα έβαιναν καλώς για το συγκρότημα όταν στις 4 Ιουνίου του 1994, στο πλαίσιο της περιοδείας Monsters of Rock στη Νότια Αμερική, τα αδέρφια Abbott έρχονται σε συμπλοκή με δημοσιογράφους αγγλικού μουσικού περιοδικού επειδή οι τελευταίοι είχαν απεικονίσει τον ντράμερ μ' ένα όχι και τόσο γοητευτικό καρτούν. Στα τέλη του ίδιου μήνα ο Anselmo συλλαμβάνεται με την κατηγορία της επίθεσης σ' ένα σωματοφύλακα ο οποίος παρεμπόδιζε του οπαδούς του μουσικού σχήματος ν' ανέβουν στη σκηνή κατά τη διάρκεια μίας ζωντανής εμφάνισης! Ο Anselmo θα αφεθεί ελεύθερος την επόμενη ημέρα καταβάλλοντας εγγύηση 5.000 δολαρίων και μετά από τρεις αναβολές της δίκης του θα καταδικαστεί σε 100 ώρες κοινωνικής συνεργασίας. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο frontman του συγκροτήματος άρχισε την κατάχρηση αλκοόλ και ναρκωτικών ουσιών στην προσπάθεια του ν' απαλλαγεί από πόνο στην πλάτη που είχε προκληθεί από την θυελλώδη σκηνική του παρουσία! Επιπρόσθετα στις 19 Σεπτεμβρίου του 1995, ο Anselmo κυκλοφορεί μαζί με το προσωπικό του σχήμα Down(τα άλλα μέλη ήταν οι: κιθαρίστας Kirk Windstein, μπασίστας Todd Strange και ντράμερ Jimmy Bower από τους Crowbar και ο κιθαρίστας Pepper Keenan από τους Corrosion of Conformity) το άλμπουμ NOLA το οποίο θα πουλήσει 1.000.000 αντίτυπα και θα φτάσει στο νούμερο 57 του Billboard 200!
Τα γεγονότα αυτά θα οδηγήσουν σε μία προοδευτική αποστασιοποίηση του Anselmo από τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας, πράγμα που θα αποδειχθεί με την ηχογράφηση φωνητικών και μουσικής, για το δίσκο The Great Southern Trendkill, σε ξεχωριστά στούντιο! Το άλμπουμ κυκλοφορεί στις 22 Μαΐου 1996 και θα καταξιωθεί εμπορικά φτάνοντας στο νούμερο 4 του Billboard 200! Θα ξεχωρίσουν τα κομμάτια Floods(θεωρείται ότι περιέχει το καλύτερο σόλο του Dimebag), Suicide Note Pt I και Living Through Me(περιέχουν και Keyboards) καθώς και τα The Great Southern Trendkill, War Nerve, 13 Steps to Nowhere και Suicide Note Pt II(που περιέχει φωνητικά από τον Seth Putnam των Anal Cunt).
Στις 13 Ιουλίου 1996 συμβαίνει ένα τραγικό γεγονός! Ο Anselmo θα υποστεί καρδιακή ανακοπή από υπερβολική δόση ηρωίνης! Όμως οι διασώστες θα του προσφέρoυν τις πρώτες βοήθειες και θα σωθεί! Ο Anselmo θα ζητήσει συγγνώμη από τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας και θα υποσχεθεί να μην ξανακάνει χρήση ηρωίνης. Στις 29 Ιουλίου 1997 η μπάντα κυκλοφορεί ένα ζωντανό άλμπουμ με τον τίτλο Official Live: 101 Proof που θα φτάσει στο νούμερο 15 του Billboard 200! Ο δίσκος θα περιέχει και δύο νέα κομμάτια, τα Where You Come From και I Can't Hide. Την ίδια χρονιά, το Suicide Note (Pt. I) έδωσε στους Pantera τη δεύτερη τους υποψηφιότητα για Grammy στην κατηγορία Best Metal Performance ενώ το σχήμα συμμετείχε στο Ozzfest.
Το 1998 οι Pantera ξανασυμμετέχουν στο Ozzfest ενώ το Cemetery Gates έδωσε στους Pantera την τρίτη τους υποψηφιότητα για Grammy στην κατηγορία Best Metal Performance. Την περίοδο 1999-2000 ο Anselmo συμμετέχει σε προσωπικά του σχήματα, όπως οι Necrophagia, Eibonκαι Viking Crown. Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας μαζί με τον τραγουδιστή και κιθαρίστα David Allan Coe το southern metal συγκρότημα Rebel Meets Rebel!
Στις 14 Μαρτίου του 2000 η μπάντα κυκλοφορεί το άλμπουμ Reinventing the Steel που θα φτάσει στο νούμερο 4 του Billboard 200! Κομμάτια όπως το Goddamn Electric(συμμετείχε ο Kerry Ray King των Slayer), Revolution Is My Name, I'll Cast a Shadow, You've Got to Belong to It και Hellbound θα ξεδιπλώσουν και θα αποδείξουν για μία ακόμη φορά το ταλέντο των Pantera! Την ίδια χρονιά η μπάντα συμμετέχει στο Ozzfest ενώ το 2001 το Revolution Is My Name έδωσε στους Pantera την τέταρτή τους υποψηφιότητα για Grammy στην κατηγορία Best Metal Performance!
Το 2002 ο Anselmo κυκλοφορεί με τους Down το Down II: A Bustle in Your Hedgerow με τον Rex Brown στο μπάσο. Ο δίσκος θα φτάσει στο νούμερο 44 του Billboard 200 και θα χαρακτηριστεί από πολλούς ο δίσκος της χρονιάς! Παράλληλα ο Anselmo με το άλλο του προσωπικό σχήμα τους Superjoint Ritual κυκλοφορεί το δίσκο Use Once and Destroy που θα φτάσει στο νούμερο 87 του Billboard 200!
Η ενασχόληση του Anselmo με τα δικά του μουσικά σχήματα ενέτεινε την απόστασιοποίηση του από τα υπόλοιπα μέλη, με αποτέλεσμα οι αδερφοί Abbott να εικάσουν ότι ο τραγουδιστής δεν πρόκειται να επιστρέψει. Η εικασία τους επιβεβαιώθηκε όταν οι Anselmo και Brown δεν εμφανίστηκαν σε καθιερωμένο ραντεβού μαζί τους αλλά και σε επανειλημμένες κλήσεις των δύο αδερφών .Έτσι τα δύο αδέρφια διέλυσαν το συγκρότημα το 2003. Ο Anselmo ισχυρίστηκε ότι πότε δεν τον κάλεσαν και έτσι ξέσπασε ένας πόλεμος αρνητικών δηλώσεων μεταξύ των μελών του γκρουπ! Παράλληλα με τη διάλυση του συγκροτήματος και συγκεκριμένα στις 23 Σεπτεμβρίου κυκλοφορεί το The Best of Pantera: Far Beyond the Great Southern Cowboys' Vulgar Hits που θα φτάσει στο νούμερο 38 του Billboard 200!
Μετά τη διάλυση των Pantera οι αδερφοί Abbott, μαζί με τους Pat Lachman(Diesel Machine, Halford) στα φωνητικά και Bob Zilla στο μπάσο, δημιούργησαν τους Damageplan οι οποίοι κυκλοφορούν το 2004 το πρώτο τους άλμπουμ με τον τίτλο New Found Power ο οποίος θα πουλήσει 100.000 αντίτυπα σε ένα χρόνο και θα φτάσει στο νούμερο 38 του Billboard 200!
Εντούτοις μία τραγωδία έμελλε να συμβεί, όταν στις 8 Δεκεμβρίου 2004 ο πρώην πεζοναύτης Nathan Gale πήδηξε στη σκηνή του κλαμπ Alrosa Villa όπου εμφανίζονταν ζωντανά οι Damageplan και σκότωσε τον Dimebag. Επίσης ο Nathan Gale πριν σκοτωθεί από τον αστυνομικό James Niggemeyer, σκότωσε τον οπαδό Nathan Bray, τον υπάλληλο του κλαμπ Erin Halk, το σωματοφύλακα Jeff "Mayhem" Thompson ενώ τραυμάτισε τον τεχνικό John "Kat" Brooks και τον tour manager Chris Paluska. Χιλιάδες οπαδοί και φίλοι του Dimebag συγκεντρώθηκαν στο Arlington Convention Center στο Τέξας των Η.Π.Α. στις 14 Δεκεμβρίου 2004 για να αποδώσουν φόρο τιμής στον αδικοχαμένο κιθαρίστα (μεταξύ των οποίων και οι κιθαρίστες Zakk Wylde, Eddie Van Halen και Jerry Cantrell) ενώ ο Vinnie Paul, κρατώντας μία αφίσα του αδερφού του, παρότρυνε τους παριστάμενους να κραυγάσουν το όνομα του νεκρού. Νωρίτερα είχε γίνει σε στενό κύκλο η κηδεία του Dimebag σε φέρετρο των KISS καθώς ήταν μεγάλος οπαδός τους! Αξίζει να σημειωθεί ότι η οικογένεια του Dimebag απαγόρεψε στον Anselmo να παραβρεθεί στην κηδεία επειδή είχε μιλήσει με υβριστικά λόγια κατά του Dimebag, σε συνέντευξη που είχε παραχωρήσει σε αγγλικό μουσικό περιοδικό πριν το θάνατο του κιθαρίστα.
O Vinnie Paul το 2006 δημιούργησε, μαζί με τους Bob Zilla στο μπάσο, Chad Gray(ex Mudvayne)στα φωνητικά, τον Greg Tribbett(ex Mudvayne) στην κιθάρα και τον Tom Maxwell(ex Nothingface) στην κιθάρα, τους Hellyeah με τους οποίους συνεχίζει μέχρι και σήμερα, ενώ απέκλεισε κάθε ενδεχόμενο συνεργασίας με τον Anselmo. Οι Anselmo και Brown συνεχίζουν στους Down.
Νίκος Καπίρης