GAMMA RAY - "To The Metal"

Το “To The Metal” είναι ο 10ος δίσκος της καριέρας των Gamma Ray, μια καριέρα που φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια.
Όλα αυτά τα χρόνια ο Kai Hansen και η εκάστοτε παρέα του έχουν κυκλοφορήσει από φοβερές δουλειές (πχ το “Land Of The Free”) μέχρι και κάποιες, για να το πω ευγενικά, όχι και τόσο καλές (πχ οι τρεις προηγούμενες δουλειές τους).
Εύλογα θα αναρωτηθεί κάποιος: το “To The Metal” σε ποια κατηγορία ανήκει; Κατά τη γνώμη μου κάπου στη μέση. Σίγουρα δεν αντέχει τη σύγκριση με το Land Of The Free, άλλωστε κάτι τέτοιο θα ήταν άσκοπο, μιας και από τότε έχουν περάσει 15 χρόνια και πολλά έχουν αλλάξει στη μουσική. Από την άλλη το To The Metal βρίσκεται ένα-δυο σκαλοπάτια από τις τελευταίες δουλειές των Gamma Ray, αλλά μέχρι εκεί.
Ο δίσκος περιέχει κάποια πολύ καλά riffs και solos, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν αναπληρώνουν τη γενικότερη έλλειψη έμπνευσης. Μια έλλειψη που φαίνεται από τον τίτλο του δίσκου, τα θέματα με τα οποία ασχολούνται οι στίχοι, μέχρι το γεγονός ότι όποιος ακούσει το ομώνυμο κομμάτι και δεν του έρθει στο μυαλό το Metal Gods των Priest ή δεν έχει ακούσει ποτέ του Priest ή πρέπει να επισκεφθεί επειγόντως κάποιον ωριλά. Άλλη εξήγηση δεν υπάρχει.
Το Land Of The Free ήταν επίσης πρώτος δίσκος, στον οποίο ο Hansen ανέλαβε και το ρόλο του τραγουδιστή. Τα 15 χρόνια που έχουν περάσει από τότε είναι ένα αρκετά σημαντικό χρονικό διάστημα, το οποίο δε θα μπορούσε να μην επηρεάσει την απόδοση του ως τραγουδιστής. Αν και αυτό δε νομίζω ότι θα ενοχλήσει ιδιαίτερα κάποιον, καθότι ο Hansen είναι πρώτα και κύρια κιθαρίστας, ο οποίος αναγκάστηκε να αναλάβει και τα φωνητικά, μετά την παραίτηση του Scheepers.
Στα θετικά σημεία πρέπει να προσμετρήσει η συμμετοχή του Michael Kiske στα φωνητικά του “All You Need To Know”, ο οποίος καταφέρνει για ακόμη μια φορά να δώσει μια νότα αισιοδοξίας με τη φωνή καμπάνα που έχει.
Συνοψίζοντας θα ήθελα να πω ότι το “To The Metal” χωρίς να είναι ο δίσκος που θα σε κάνει να θες να τον ακούς ξανά και ξανά, σίγουρα αποτελεί ένα βήμα προς τη σωστή κατεύθυνση, η οποία οδηγεί μακριά από το τέλμα (ας μου επιτραπεί η λέξη) που βρίσκονταν οι Gamma Ray τα τελευταία χρόνια.
Καρβούνης Δημήτρης