VANDEN PLAS: “Chronicles Of The immortals- Netherworld”

Οι στιβαροί Γερμανοί progressivάδες διέρχονται καλλιτεχνική άνθιση. Αυτήν τη φορά ρίχνουν το μεταλλόμορφο μουσικό ον που παρουσιάζουν από άλμπουμ σε άλμπουμ σε μια ιδιαίτερα καλοφτιαγμένη fantasy περιδίνηση.

Αυτή τη φορά, με το όγδοο έργο τους από το ‘94, φτάνουν μακρύτερα από κάθε άλλη φορά, χάρις στην υπόθεση του “Netherworld” που χαρίζει στο άλμπουμ μια μυθιστορηματική αύρα βγαλμένη από τo σινεμά του υπερφυσικού. Ο Wolfgang Hohlbein, η γραφίδα πίσω από την υπόθεση, δεν είναι μόνον ένα 60χρονο φρικιό με αλογοουρά και fan του γκρουπ, αλλά και ένας συγγραφέας με 200 βιβλία επιστημονικής και επικής φαντασίας (fantasy) με 43 εκατομμύρια πωλήσεις παγκοσμίως. Αυτός συνέστησε να επιχειρήσει το γκρουπ να συνθέσει μια ροκ – όπερα έτοιμη για να ανεβεί σε θεατρικό σανίδι, υποστηριζόμενη από μια πλούσια παραγωγή, βασισμένη σε μια σειρά διηγημάτων του με τον γενικό τίτλο “Το Χρονικό των Αθανάτων”. Έτσι προέκυψε το “Bloodnight”, μια παράσταση  της οποίας το libretto έγραψε ο ηγέτης των Vanden Plas και τραγουδιστής Andy Kuntz, από κοινού με τον Hohlbein.
Η συνθετική ομάδα του γκρουπ, Stephan Lill (κιθάρες), Günter Werno (πλήκτρα) μαζί με τον Kuntz έγραψαν 19 τραγούδια για την θεατρική παραγωγή. Ο 51χρονος Kuntz, ένας βετεράνος περφόρμερ με εκφραστικό παρουσιαστικό (οποιοδήποτε video του γκρουπ πείθει), απογερμανοποιημένη προφορά και παλμαρέ που περιλαμβάνει από συμμετοχή σε punk μπάντες μέχρι και ένα ανέβασμα του “Jesus Christ Superstar”, ανέλαβε τον πρωταγωνιστικό ρόλο. Με την μπάντα να παίζει ζωντανά κατά τη διάρκεια της παράστασης, το έργο πραγματοποίησε μια εντυπωσιακή πορεία 25 sold-out παραστάσεων στη γενέτειρα πόλη τους, Kaiserslautern, μεταξύ 2012 και 2013. Φυσική εξέλιξη, η πρόθεση όλων των εμπλεκομένων να επεκτείνουν την θεατρική επιτυχία μεταφράζοντάς την σε έναν δίσκο των Vanden Plas με τη μουσική της παράστασης.
Το “The Netherworld- Path 1” αποτελείται από τα 10 κομμάτια του άλμπουμ (με τίτλο “Visions”) που αποδίδουν την πρώτη πράξη της παράστασης, με το δεύτερο και τελευταίο μέρος της (“Path 2”) να αναμένεται να κυκλοφορήσει μέσα στο ‘15. Ο Kuntz στο άλμπουμ είναι ο αφηγητής, αλλά και ο ενσαρκωτής όλων των χαρακτήρων ενώ τα instrumental μέρη έχουν επεκταθεί, διασκευαστεί, ακόμη και ξαναγραφτεί, ώστε να αναπληρώνουν την απουσία των οπτικών ερεθισμάτων που είχαν καθηλώσει τους θεατές στις παραστάσεις.
Γυναικεία φωνητικά, κλασσικές χορωδίες, ερμηνείες από τον Kuntz που εννοούν κάθε μουσικό φθόγγο -στα ύψη και τα βάθη του- και ένας καμβάς από ευέλικτα πλήκτρα, κοφτερές κιθάρες, επιμελημένα σόλο και digital παραγωγή που καταλαμβάνει το κρανίο χωρίς δεύτερη κουβέντα. Κάθε κομμάτι μια μίνι-όπερα (βιολιά, πιάνα, μελωδίες μέσα σε μελωδίες) που θυμίζει σε σημεία παλιούς Queensryche με extra συμφωνική ενορχήστρωση και μια γήινη φωνή που συνδέεται άμεσα με τον ακροατή.
Και ποιά η υπόθεση; “Τα Xρονικά των Aθανάτων – O Κάτω Κόσμος” επιχειρεί να εξερευνήσει υπαρξιακές αναζητήσεις, αυτό που λέγεται στην ποπ ψυχολογία “ζητήματα ταυτότητας”. Τί σημαίνει αθανασία; Ο Andrej Delany (ο κεντρικός χαρακτήρας) γνωρίζει καλά την απάντηση. Όσοι τον συναντούν αντιλαμβάνονται ότι είναι διαφορετικός, εμπειρώτερος, με ισχυρώτερη κράση. Τον αποκαλούν μάγο και τον αποκηρύσσουν ως βαμπίρ ή δαίμονα. Κι όμως διαφέρει μόνο σε ένα στοιχείο: στο ότι έχει ζήσει πολύ περισσότερο χρόνο από τους άλλους. Ο Andrej επιθυμεί διακαώς να γίνει ένα “κανονικό” ανθρώπινο ον, αλλά αδυνατεί να μοραστεί τη ζωή του με τους θνητούς. Αναζητώντας τη λύτρωση περιπλανάται ανά τους αιώνες, αγνοώντας ότι έτσι εκτίθεται στο έλεος των δυνάμεων που έχουν την Αιωνιότητα με το μέρος τους και που εξυφαίνουν έναν μοιραίο ρόγχο γύρω από το λαιμό του. Μια σκοτεινή οπτασία βάζει τον Andrej σε πειρασμό να συμμαχήσει μαζί της και να εισβάλει στο Πάνθεο των παλαιών θεών και να τους πάρει το θρόνο. Χίμαιρες (“Visions”) από την απέναντι πλευρά τον προειδοποιούν για την ανίερη αυτή ένωση. Θα του μιλήσουν για τον χαμένο έρωτα και τις ψυχές των ξεχασμένων παιδιών, δείχνοντάς του έναν “απαγορευμένο δρόμo” προς τον Marius –τον γιο του που νόμιζε νεκρό – και την Maria – τον έρωτα της ζωής του. Και κάπως έτσι βρίσκεται παγιδευμένος στην πρώτη γραμμμή της αιώνιας μάχης του Ουρανού με το Ατέλειωτο Σκοτάδι. Ποιά από τα αρχαϊκά αυτά οράματα είναι η λύτρωση και ποιά η καταστροφή του; Πρέπει να επιλέξει τις επιταγές ποιών οραμάτων θα ακολουθήσει, ενώ η αλήθεια μπορεί να βρεθεί μόνο βαθιά μέσα του. Το άλμπουμ ολοκληρώνεται ενώ η ελπίδα του ήρωα για σωτηρία μοιάζει για πάντα χαμένη.
Αφελές; Μπερδεμένο; Κάπου το έχουμε ξανακούσει; Όπως και νά’χει, μουσικά εντυπωσιακό. Θα το λατρέψουν οι μέχρι φαυλότητος γοτθόφιλοι, οι μεταλλάδες που ακούνε με τα μάτια (και με το goοgle ανοικτό), τα nerds της Middle Earth, όλοι όσοι ορέγονται Opeth καθώς και οι μανιώδεις θιασώτες των πολύπλοκων concept albums. Και έρχεται σε λίγους μήνες και δεύτερο μέρος. 

Παναγιώτης Παπαϊωάννου