Παρασκευή 21 Οκτωβρίου 2011

CHICKENFOOT: "Chickenfoot lll"

ChickenfootIII albumΣτην αρχή θεώρησα ότι η άτυπη κόντρα του supergroup της Αμερικής (Chickenfoot) με αυτό της Μεγ .Βρετανίας, (Black Country Communion), βγήκε κυρίως με κριτήριο την πρώτη κυκλοφορία της κάθε μπάντας, με νικητές τους BCC… και πίστεψα ότι αναμφισβήτητα νικητής  σε αυτήν την άτυπη battle of the bands, ήταν οι βρετανοτραφείς μουσικοί (εντάξει!!! είπαμε κυρίως…).
Όμως, η μπάντα με την “αστεία” ονομασία, αποδεικνύεται για πολλοστή φορά ότι διαθέτει –όλα τα μέλη ανεξαίρετα- εκπληκτική αίσθηση χιούμορ και κυκλοφορόντας το δεύτερο  άλμπουμ της το ονομάζει “ΙΙΙ”! Ετούτη η κυκλοφορία δεν είναι πλέον μία εξαιρετική συνέχεια της δεύτερης περιόδου των Van Halen- Sammy Hagar era (1985–1996 , 2003–2005)σε hard rock  συνθέσεις. Επειδή λοιπόν πρόκειται για 4 εξαιρετικούς μουσικούς  το “ΙΙΙ” σε καμία περίπτωση δεν αποτελεί κόπια της πρώτης κυκλοφορίας. Σύμφωνα με τις πρόσφατες δηλώσεις του Sammy Hagar, η μπάντα πειραματίζεται –γιατί μπορεί εκπληκτικά άνετα να το κάμει-  με έναν διάχυτο “αέρα Led Zeppelin”  έμπνευσης  και θα ακούσετε σε ικανές, ταιριαστές και εξαιρετικά εκτελεσμένες συνθέσεις, που συνδυάζουν το  ροκ της καρδιάς με εύστοχες “πινελιές” από R’ n’ B άνεσης και λικνίσματος. Φυσικά δε μπορώ να παραβλέψω την κατευθείαν απ’ τους Deep Purple εισαγωγή στο “Lighten Up” (για να θυμηθώ πόσο προτιμούσα, όπως και πολλοί άλλοι τον Joe Satriani για κιθαρίστα –αντικαταστάτη του τρισμέγιστου Ritchie Blackmore στα 1993/94) ή την “μπλουζιά”  στο “Dubai Blues”. Ακούω το banjo σε συνδυασμό funkίζον με την ακουστική κιθάρα στο “Something Gone Wrong” και ανατριχιάζω. Το δε “No Change”, είναι όχι απλά το bonus κομμάτι αλλά με την εκπληκτική μπασογραμμή του, το ελεύθερο παίξιμο στα ντραμς του Chad Smith και ένα μοναδικό κιθαριστικό ριφ από τον  Joe Satriani που επιβεβαιώνει την αίσθηση  ότι πέρα από τις πρώτες σόλο κυκλοφορίες του, η ένταξη του και η έμπνευσή του σε μία μπάντα, θα αναδείκνυε το αστείρευτο ταλέντο του ακόμη περισσότερο. Συμπέρασμα: σίγουρα δεν είναι  η προσπάθεια ενός super group σε στιγμές έξαρσης που “γεννάει” ή “ξεπετάει” μουσικές συνθέσεις που ακούγονται ευχάριστα για ένα Σαβ/κο , αλλά συνθέσεις που θα αντέξουν στον χρόνο. Άρα το αποτέλεσμα: Μεγάλη Βρετανία VS Η.Π.Α  σημειώσατε Χ και πηγαίνετε άφοβα ταμείο… για την αγορά εννοείται…
Νότης Γκιλλανίδης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...