Οι VAN HALEN ζουν και βασιλεύουν!!! Από την αρχή της καριέρας τους τα αδέλφια Van Halen είχαν εντυπωσιάσει όχι μόνο με τις τεχνικές και συνθετικές ικανότητες τους αλλά και για τα εκρηκτικά live που έδιναν. Πολύ σημαντική ήταν και συνδρομή σε όλη αυτή τη σπουδαία διαδρομή του πρώην πλέον μπασίστα τους Michael Anthony και είναι κρίμα και στενάχωρο για αρκετούς οπαδούς τους (και για μένα) που δεν είναι μέλος της μπάντας μιας και έχει αντικατασταθεί με τον γιο του Eddie, τον Wolfgang Van Halen. Οι καλές στιγμές της μπάντας πάντα υπερτερούσαν από τις κακές (όπως το άλμπουμ με τον Gary Cherone στα φωνητικά) όμως το κομβικό τους σημείο και η μεγάλη τους μαγκιά ήρθε στα μέσα της δεκαετίας του ‘80 δηλαδή στο απόγειο της εμπορικής τους επιτυχίας όπου αποχώρησε ή εκδιώχτηκε (διαλέγετε εσείς) από το συγκρότημα ο “θεότρελος” David Lee Roth. Τότε και ενώ τους είχαν όλοι ξοφλημένους εκείνοι απέδειξαν ότι μπορούν να τα καταφέρουν και το πέτυχαν με απίθανο τρόπο με τον Sammy Hagar στη θέση του τραγουδιστή και συνδημιουργού. Αφού τέλειωσε και εκείνη η πετυχημένη περίοδος, ακολούθησε ο κατήφορος και η διάλυση όπου σημαντικό ρόλο έπαιξε και η σοβαρή ασθένεια του κιθαρίστα Eddie Van Halen. Τέλος πάντων αυτά τα έχει καταγράψει η ιστορία και η καλύτερη αμερικάνικη hard rock μπάντα των τελευταίων δεκαετιών επιστρέφει για να συνεχίσει την ιστορία εκεί που είχε σταματήσει περίπου το 1985. Έτσι λοιπόν μετά από 28 χρόνια πολλών περιπετειών ο David Lee Roth επιστρέφει στο μικρόφωνο και παράλληλα τα επικοινωνιακά παιχνίδια αυτής της επανασύνδεσης δίνουν και παίρνουν πριν και μετά την κυκλοφορία του καινούργιου άλμπουμ ώστε η επιστροφή να πάρει τεράστιες διαστάσεις και ο κόσμος να ασχοληθεί ζεστά ξανά με την μπάντα Όμως όλοι γνωρίζουν ότι αν ένα συγκρότημα δεν αξίζει, τότε όσα εμπορικά κόλπα και αν σκαρφιστεί ο manager του δεν υπάρχει περίπτωση να έχει διάρκεια διότι αυτό που μένει είναι απλά η μουσική και αυτήν λατρεύει ο κόσμος. Ευτυχώς οι VAN HALEN εκτός από το καλό marketing φρόντισαν να βγάλουν και ένα πολύ καλό δίσκο. Η παραφιλολογία που αναπτύχθηκε ότι οι νέες συνθέσεις του “A Different Kind Of Truth” αποτελούν ξεχασμένα ριφάκια από παλιά demo και από τις πρώτες τους ηχογραφήσεις τους, λίγο μας απασχολούν διότι και έτσι να είναι, δεν παύει να ακούμε VAN HALEN και όχι καμία φτηνή απομίμηση τους. Το νέο τους άλμπουμ λοιπόν δικαιώνει όσους λατρεύουν τη μπάντα με τον D.L. Roth στα φωνητικά και τις πρώτες δουλειές του συγκροτήματος. Χωρίς να φλυαρούμε άλλο με το παρελθόν τους, εκείνο που χαρακτηρίζει το “A Different Kind Of Truth” και αποτυπώθηκε στο μυαλό μας είναι απλά και βασικά πράματα που τους έκαναν τεράστιους, όπως: Καυτές ,επιθετικές, heavy κιθάρες από τον μεγάλο δάσκαλο του είδους συνδυασμένες με κοφτερά riff και solo αλλά και με τρομερές εμπνευσμένες μελωδικές εξάρσεις. Φωνακλάδικες, βραχνιασμένες σέξι ερμηνείες από τον David Lee Roth υποστηριγμένα με έξυπνα διπλά χορωδιακά backing vocals που αναγεννά μνήμες του δοξασμένου παρελθόν και παρότι κοντεύει τα 60 ακούγεται εξαιρετικά (τουλάχιστον στουντιακά). Τα τύμπανα του Alex Van Halen καλπάζουν ξανά με απίστευτη δύναμη και μεγάλη ένταση ενώ ο μικρός Wolfgang Van Halen δένει άψογα τις μπασογραμμές του, με το θρυλικό γκρουπ του πατέρα του. Το πνεύμα των αρχικών VAN HALEN των ‘80s είναι εδώ και ικανοποιεί απόλυτα παλιούς και νέους οπαδούς του συγκροτήματος. Τραγούδια δεν μπορούμε να ξεχωρίσουμε διότι η εκρηκτικότητα του “Blood and Fire” και “Outta Space”, δένει τέλεια με την κιθαριστική τεχνική των “Tatoo” και “Βeat’s Working” και απογειώνεται με το επηρεασμένο από Hendrix, “The Trouble with Never”. Η ιλιγγιώδες ταχύτητα στα “As Is” και “China Town” προσπερνά το εξαίσιο “Bullethead” (θυμίζει λίγο Thinlizzy) ενώ το πωρωτικό “She’s The Woman” κλέβει την παράσταση από το μελωδικό “You and Your Blue” και προετοιμάζει το έδαφος για το καταπληκτικό “Honeybabysweetiedoll” που παραπέμπει σε ανατολίτικο κιθαριστικό hard rock! Συνοπτικά όπως καταλάβατε το “A Different Kind Of Truth” δεν έχει μόνο δύο- τρία καλά τραγουδάκια αλλά αποτελεί μία πανδαισία δυναμικού κιθαριστικού αμερικάνικου hard rock εμπλουτισμένη με τα θεοπάλαβα φωνητικά ενός μοναδικού performer. Σίγουρα από τα καλύτερα άλμπουμ της χρονιάς και από τις καλύτερες επιστροφές. Φώτης Μελέτης |
Κυριακή 4 Μαρτίου 2012
VAN HALEN: “A Different Kind Of Truth”
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.