EVIL-LYN: “The Night of Delusions” EP

Οι Evil-Lyn μας έρχονται από το Tampere της Φινλανδίας και στα 5 κομμάτια που απαρτίζουν το “The Night Of Delusions” τα αυτιά μας απολαμβάνουν μουσική ποτισμένη στο παραδοσιακό 80s heavy metal με γυναικεία φωνητικά. Η ονομασία της μπάντας είναι εμπνευσμένη από τη γνωστή (στους παλιότερους τουλάχιστον) σειρά κινουμένων σχεδίων Masters Of The Universe. Συστάθηκαν ως μπάντα το 2007 ως πενταμελές σχήμα με αντρικά φωνητικά, για να προβούν μόλις το 2010 σε αλλαγές με την σημερινή τους κατάληξη.

Εκτός από κάποια demo που έβγαλαν στο παρελθόν,το εν λόγο EP αποτελεί το ντεμπούτο τους και μάλιστα μέσω της Ελληνικής Iron on Iron records. Αν και με κάποιους μήνες ήδη στην αγορά, δεν παύει να είναι κυκλοφορία του 2012 που δεν είχαμε παρουσιάσει και επιλέξαμε να το πράξουμε σε συνδυασμό με την συνέντευξη που αποσπάσαμε από τον κιθαρίστα της μπάντας Annsi Salonen.

Παλιομοδίτικο heavy metal λοιπόν και με την φωνή της Johanna Rutto να αποτελεί το σήμα κατατεθέν και ειδοποιό τους διαφορά. Η περίπτωση των Evil-Lyn δεν είναι από αυτές που περιμένεις να φέρουν κάτι καινούργιο στη σκηνή, αλλά ανήκουν στις μπάντες που με περίσσιο μεράκι και δυναμική παίζουν αυτό που αγάπησαν να ακούν και οι ίδιοι που δεν είναι άλλο φυσικά από ανόθευτο μουσικό ατσάλι. Η Rutto ακούγεται κάπου ανάμεσα στις Doro (Warlock/Doro) και Leather Leone (Chastain/Malibu Barbi κ.α.) χωρίς να φτάνει στο δικό τους επίπεδο. Έχει όμως το γρέζι της Leone και την μελωδικότητα της Doro. Πιθανόν να αποτελέσει αμφιλεγόμενο σημείο στα αυτιά σας, καθώς παρότι αρχικά εντυπωσιάζει μετά από κάποιες ακροάσεις γίνετε κάπως κουραστική, κυρίως επειδή τραγουδάει επίπεδα, χωρίς εκπλήξεις, οι οποίες όμως έρχονται μέσα από την μουσική τους και τις διαφοροποιήσεις των κομματιών με maidenικές κιθάρες, ατμοσφαιρικές εισαγωγές ενίοτε,  γκαζωμένα solo και στακάτα riff, σημεία με χορωδιακά περάσματα και άλλα πολλά. Χαρακτηριστικό παράδειγμα το “Crossroads” που αποτελεί και το κομμάτι που ξεχώρισα από το EP.

Τα υπόλοιπα μέλη της μπάντας είναι οι Jani Niemela (drums), Lasse Heikilla (guitar) και Marko Niemi (bass). Θα ήταν παράλειψη να μην αναφερθώ στο όμορφο και μέσα στο κλίμα cd/cover artwork σε στυλ comic, επιμελημένο από την “δική μας”, Eleni Papadea και τον Anu Bring αντίστοιχα. Στην παραγωγή οι Φινλανδοί έκαναν έξυπνες επιλογές και την κράτησαν τόσο καθαρή ώστε να μην ακούγεται φτωχή, όσο όμως και τραχιά για να μην ξεφεύγει από το κλίμα στο οποίο θέλουν να ακούγονται. Αξίζει τουλάχιστον της ακρόασης σας…

Γιάννης Φράγκος