RICHIE SAMBORA: “Aftermath of The Lowdown”

Αν δεν υπήρχε στους Bon Jovi ο κιθαρίστας RICHIE SAMBORA ίσως  το μεγάλο αυτό συγκρότημα να μην είχε την τεράστια επιτυχία που γνώρισε αλλά και γνωρίζει ακόμη και σήμερα.

Μεγάλη κουβέντα θα μου πείτε αλλά αν ρωτήσετε τους  φανατικούς οπαδούς των Bon Jovi θα σας εξομολογηθούν ότι λατρεύουν εξίσου τον σπουδαίο frontman με τον RICHIE SAMBORA μιας και με  το εμπνευσμένο  κιθαριστικό  παίξιμο του, τις εξαιρετικές συνθετικές του δυνατότητες αλλά ακόμη και η φωνή του έχουν ταυτιστεί με την μεγάλη πορεία και ιστορία του δημοφιλούς συγκροτήματος.

Το τρίτο σόλο album του RICHIE SAMBORA που  τιτλοφορείται "Aftermath Of The Lowdown" είναι γεγονός ύστερα από αρκετά χρόνια και ήρθε σε μία περίοδο που ο ίδιος δείχνει να έχει ξεπεράσει κάποια σοβαρά προβλήματα υγείας που είχε κυρίως την περασμένη χρονιά. Αυτό που χαρακτηρίζει το δίσκο είναι ότι προσπαθεί να ακουστεί σύγχρονο, ευαίσθητο και φρέσκο και να μην ακολουθεί το παλιό κλασσικό melodic και blues rock που έπαιζε στα προηγούμενα σόλα album που είχε κυκλοφορήσει. Μάλιστα ξαφνιάζει σε μερικά τραγούδια μιας και υπάρχουν συνθετικές αναφορές στους Foo Fighters  ειδικά στο τραγούδι “Now days” αλλά και στους Coldplay με το υπέροχο “Every Road Leads Home to You”. Εννοείται ότι δεν λείπουν οι κλασσικές southern rock αναφορές όπως στα “Takin A Chance on The Wind”, “Backseat Driver” και το δυναμικό “Burn the Candle Down” που αντιγράφει πετυχημένα τον J.Hendrix.

Όμως το στοιχείο που κυριαρχεί στο "Aftermath Of The Lowdown" είναι οι λυρικές, οι εσωστρεφείς και άκρως συναισθηματικές μπαλάντες,  οι οποίες κάποιες θυμίζουν έντονα τους Βon Jovi  ειδικά στα τραγούδια “Weathering The Storm”, “Seven Years Gone” και “World” αν και το “Forgiveness Street” κερδίζει με διαφορά της καλύτερης στιγμής του album. Εκεί που ο RICHIE SAMBORA δείχνει να ξεσπάει και να το απολαμβάνει είναι με τo εκπληκτικό “Learning How to Fly (Broken Wing)” αφού  δεν πρόκειται ποτέ να ξεχάσει ότι το μελωδικό ροκ είναι στο dna του.

Το "Aftermath Of The Lowdown" συνοπτικά αναδεικνύει για άλλη μια φορά το μοναδικό και χαρισματικό ταλέντο ενός μουσικού που ευτύχησε να ζήσει μεγάλες εμπορικές επιτυχίες και παράλληλα να αλλοιωθεί ελάχιστα από την δόξα που γνώρισε. Φαίνεται ότι δίσκοι σαν και αυτόν καταφέρνουν να τον ισορροπούν και να τον προσγειώνουν από το καλάμι του rock star αλλά και να προσφέρει σε εμάς 13 πανέμορφα τραγούδια στα οποία βοήθησε σημαντικά και η άριστη παραγωγή του Luke Ebbin.

Φώτης Μελέτης