GIANT X: “I”

Το ντεμπούτο album των Giant X είναι πλέον γεγονός και θα κυκλοφορήσει στις 18 Ιανουαρίου 2013.

Ο ιδρυτής των Running Wild εδώ και 30 χρόνια, Rolf Kasparek και ο κιθαρίστας του συγκροτήματος από το 2005, Peter J.Jordan, ένωσαν τις δυνάμεις τους δημιουργώντας το πρώτο ομώνυμο album του συγκροτήματος.
Ο δίσκος θα κυκλοφορήσει από την Steambammer-SPV, μια παραγωγή κοντά στο παραδοσιακό ροκ με 12 κομμάτια και μια σύντομη εισαγωγή. Ο ήχος τους μας παραπέμπει στο παραδοσιακό ροκ των δεκαετιών του ‘70, ‘80 και ‘90 και σε κλασσικά συγκροτήματα όπως οι Kiss, Queen, Billy Talent, Thin Lizzy και Van Halen.
Ένα καλογραμμένο album με ένα δίδυμο φωτιά από κιθάρες που παρουσιάζει μια τελείως διαφορετική πλευρά των δυο αυτών δημιουργών από ότι μας έχουν συνηθίσει. Μέσα από τον αυθορμητισμό των δυο αυτών δημιουργών βγήκε το Giant X μια δουλεία που μας κάνει να συνεχίζουμε ελπίζουμε σε νέες καλοδουλεμένες rock παραγωγές. Αυτό που κάνει εντύπωση στο album είναι οι κιθάρες που είναι σε τέλεια αρμονία μεταξύ τους και τα εντυπωσιακά τύμπανα.
Αρχικά το “I” ανοίγει με μια παρουσίαση για την άφιξη των Giant X από έναν ρεπόρτερ. Συνεχίζει δυναμικά με το “On a blind fight” ένα κομμάτι με μια αρκετά καλή ενορχήστρωση και μια αντιπαράθεση μεταξύ κιθάρας και τυμπάνων με ένα αποτέλεσμα που σίγουρα θα ικανοποιήσει τους ακροατές του. Με το “Don’t quit till tomorrow” οι Giant X μας παρουσιάζουν τις βρετανικές τους επιρροές σε ένα κομμάτι αρκετά τονωτικό με ωραία φωνητικά. Συνεχίζουν τα “Badland Blues” και “Now or never” ενώ τα πνεύματα ηρεμούν με το “Nameless Heroes” την μοναδική μπαλάντα του album που για τους Rolf Kasparek και Peter J.Jordan, είναι κάτι που με την μέχρι τώρα πορεία τους δεν έχουν συνηθίσει να δείχνουν στο κοινό τους. To “Go 4 it” είναι το έβδομο κομμάτι στο album και ίσως και το πιο δυναμικό, παντρεύοντας τη rock με την metal με ένα αποτέλεσμα αρκετά εντυπωσιακό. Όπως προανέφερα οι επιρροές του ντουέτου από άλλα συγκροτήματα είναι γεγονός και αυτό αποκαλύπτεται απροκάλυπτα με τα κομμάτια “The Count” και “Rough Fire” όπου για τους οπαδούς των Thin Lizzy θα είναι αρκετά γνώριμα σαν άκουσμα. Έπειτα είναι το “Friendly Fire” και το “Let’s dance” ένα κομμάτι που ο ρυθμός του σίγουρα σε παροτρύνει να χορέψεις… Κλείνοντας συναντάμε τα “Soul Survivors”και το “R.O.C.K.” με το όποιο το ντουέτο συνεχίζει να ροκάρει…
Σε γενικές γραμμές το album ακούγεται ευχάριστα και μας κάνει να συνεχίζουμε να ελπίζουμε σε καλές ροκ παραγωγές.

Ειρήνη Σωπιάδου