Ακόμη αντηχούν στα αυτιά μου οι
θριαμβευτικές ιαχές των
αφοσιωμένων οπαδών της μπάντας στο KYTTARO Live
Club της Αθήνας στις 10 Μάη , όπως και οι πανέμορφες συνθέσεις της
μπάντας από τα έντεκα στούντιο άλμπουμ , τους τέσσερις δίσκους best of ,
τα τέσσερα Eps , και το ένα live άλμπουμ, που συντρόφευαν τα αυτιά
μου τον τελευταίο ενάμιση μήνα!! Και αυτή η υπερδοσολογία απ’ το, TEN υλικό οφείλεται και στην προσπάθεια να είμαι στο πνεύμα των πρόσφατων συναυλιών τους αφενός και αφετέρου για την κυκλοφορία του δίσκου τους-μόλις προχθές- του Isla de Muerta (Island Of The Dead), που ακολουθεί το επιτυχημένο (προ εξαμήνου Albion).
Μου φαίνεται σα χθες που πρωτάκουσα τον τελευταίο δίσκο τους, το "Albion". Επανέρχονται λοιπόν οι Ten με την δωδέκατη στουντιακή κυκλοφορία τους,το "Isla De Muerta" και για μία ακόμη φορά, ο ιθύνων νους της μπάντας Gary Hughes και οι συνεργάτες του παρουσιάζουν ένα δημιούργημα ατόφιου AOR μελωδικού hard που κάποιες φορές εκτρέπεται ευχάριστα σε μελωδικό metal.
Πιασάρικες συνθέσεις με σπουδαίες μελωδίες και πολύ καλές αρμονίες, που γίνονται εντυπωσιακότερες από το τρελό κιθαριστικό τρίο σε παίξιμο, τους Dann Rosingana , Steve Grocott και John Halliwell και οι οποίες εμπλουτίζονται άψογα με τις επιβλητικές ερμηνείες του Gary Hughes .
Υπάρχει εξάλλου η γενναία δοσολογία των πλήκτρων /συνθεσάιζερ από τον Darrel Treece-Birch που κάνει τις συνθέσεις ατμοσφαιρικότερες και επιβλητικότερες!! Όσο για την rhythm section με τον μετρονόμο στο μπάσο, Steve Mckenna και στα “πετσιά” με τον “τυμπανοβασανιστή” Max Yates , προσδίδει σταθερότητα και όγκο στις συνθέσεις αγγίζοντας τα όρια του power metal πελώριου ηχοχρώματος!!
Ο δίσκος ανοίγει με το επικό Dead Men Tell No Tales , με τον ήχο της μπάντας να απογειώνεται , καθώς οι κιθάρες μονομαχούν μεταξύ τους , εκτοξεύοντας μελωδίες και ριφ. Tο Tell Me What To Do που ακολουθεί βουτηγμένο στα πλήκτρα αποπνέει μία πομπώδη rock αίσθηση, με ασυνήθιστα φωνητικά αλλά με πιασάρικο και ευκολομνημόνευτο χορωδιακό ρεφραίν!!
Το "Acquiesce" σκοτεινό και έντονο αλλά πάντοτε στο γνωστό ύφος των Ten.
Η φοβερή μπαλάντα ακούει στον τίτλο This Love με τα φωνητικά του Gary Hughes χαρακτηριστικά και εδώ. Μία μπαλάντα ταυτόχρονα συναισθηματική και εμπορική ταυτόχρονα….
Το “αγιολογικό” The Dragon And Saint George με μία περιδίνηση πλήκτρων εκτοξεύεται, μαζί με τα αψεγάδιαστα φωνή , μία από τις καλύτερες συνθέσεις του δίσκου!!!
Το 7λεπτο "Intensify" είναι ακόμη ένα μελωδικό ροκάδικο κομμάτι με λαμπρά χορωδιακά φωνητικά και τον αγαπημένο μας κλασικό Ten ήχο και ακούγεται ολημερίς στα γραφεία του rocktime.gr!!
Λατρεμένο κομμάτι, περιμένουμε να το ακούσουμε ζωντανά στην επόμενη επίσκεψη στη χώρα μας!
Ακόμη πιο δυναμικό το 8λεπτο επικό "The Valley Of The Kings" που θυμίζει έντονα εποχές ωραίων συνθέσεων του "Name Of The Rose" με εκπληκτική δουλειά στις κιθάρες και ειδικότερα στα solos!
To "Revolution" με το πραγματικά επικό ύφος και τους ανάλογους στίχους έχει επίσης μερικά εντυπωσιακά μεταλλικά σολαρίσματα που καθηλώνουν τον ακροατή!!
Το σκοτεινό και heavy, "Angel Of Darkness" δίνει τα εύσημα στον τυμπανιστή Max Yates “που χτυπά αλύπητα αλλά και δεξιοτεχνικά τα δέρματα”!
Το "Last Pretender" ένα “μελωδικοροκάδικο ζαχαρωτό” πανέμορφα δομημένο με εξαιρετικά χορωδιακά φωνητικά!
Όμως δε θα ήταν δίσκος των Ten πραγματικά χωρίς μία ακόμη συναισθηματική μπαλάντα συνοδευμένη με την απλότητα του μεγαλείου ενός πιάνου για συνοδευτικό της μελωδίας και το σόλο της κιθάρας που “κελαηδά”.
Tο όνομα της εξαιρετικής σύνθεσης είναι "We Can Be As One".
Η Α-Π-Ο-Λ-Υ-Τ-Η μπαλάντα χωρίς φτιασίδια και φιοριτούρες, για κεριά, κόκκινο κρασί και φεγγαρόφωτα καλοκαιριού!
Γενικά, ο δίσκος έχει όλα τα χαρακτηριστικά που αναμένει ο ρέκτης του μελωδικού χώρου: εκπληκτικά φωνητικά, κιθάρες που δεν αρκούνται σε δεξιοτεχνικά solos αλλά προσθέτουν μελωδικές γραμμές και ιδιαίτερα στις δισολίες , στακάτες μπασογραμμές, τύμπανα ευφάνταστα χωρίς να παρεκκλίνουν από το ρυθμό, με απαραίτητο συμπλήρωμα της μελωδίας τα πλήκτρα…άψογα δένουν με τη μπάντα και οι νεοφερμένοι Dann Rosingana και Steve Grocott.
Την παραγωγή του άλμπουμ έχει αναλάβει ο Gary Hughes ενώ την μίξη και το mastering είναι υπεύθυνος ο Dennis Ward και ηχητικά κινείται στους γνώριμους ρυθμούς που έκαναν δημοφιλή τo group.
Σαφώς και επιβάλλεται η κατοχή του από τους αφοσιωμένους οπαδούς των Ten όπου στη χώρα μας είναι λίγοι αλλά ταγμένοι στo συγκρότημα, και σε όσους θέλουν την συνέχεια του Albion!!!
Νότης Γκιλλανίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.