DangerAngel: “All The King's Horses”

Τρίτη δισκογραφική δουλειά για μία μπάντα που υπάρχει εδώ και μία δεκαετία και η οποία δουλεύει πολύ σοβαρά όλα αυτά τα χρόνια αφού παράγει ήχο αρκετά μπροστά για τα δεδομένα και τα στερεότυπα του hard ‘n heavy rock τόσο με το προηγούμενο όσο και με το νέο άλμπουμ τους.

Σίγουρα το “All The King's Horses” είναι η πιο ώριμη στούντιο κυκλοφορία τους και εκπλήσσει ευχάριστα με τις πρωτοποριακές συνθέσεις, δείχνοντας πόσο σπουδαίο ταλέντο διαθέτουν οι Danger Angel μιας και η η κυκλοφορία κάτω από την ετικέτα της MelodicRock Records τους δίνει την δνατότητα να τους μάθει ακόμη μεγαλύτερο κοινό αλλά και παράλληλα να δείξουν πόσο διαφορετικοί είναι από τα συνηθισμένα γκρουπ του χώρου.
Τα φωνητικά του Βραζιλιάνου B.J. ανεβάζουν κι άλλο την ποιότητα του σχήματος και φυσικά όλων των συνθέσεων όπως και τα υπόλοιπα μέλη δείχνουν ότι ξεφεύγουν από τα συνηθισμένα εκτελεστικά κλισέ. Σημαντικό ρόλο έχουν παίξει τόσο τα πλήκτρα του Ahas που συνδυάζονται μοναδικά με τις κιθαριστικές εμπνεύσεις του Ethan Snow αλλά η κρυφή δύναμη ακούει στα ονόματα Rudy Rallis στο μπάσο και Tony V στα τύμπανα.
Όταν μιλάμε για σύγχρονο προοδευτικό hard rock album τότε το “All The King’s Horses” είναι ότι καλύτερο έχουν κυκλοφορήσει μέχρι τώρα οι DangerAngel.
O δίσκος ξεκινά με το καταιγιστικό “To Kill A Saint”   κινείται σε κλασσικά μελωδικά hard rock μονοπάτια όπως και το υπέροχο “Dia De Los Muertos”  που θα ζήλευε να είχε γράψει κάθε νεόκοπο σκανδιναβικό σχήμα που προωθείται σκανδαλωδώς από τα media.
Το  “Dead In The Water” που ακολουθεί ξεκινά με τον B.J. σε ρόλο αφηγητή αλλά οι εναλλαγές που έρχονται δίνουν ένα μοναδικό χρώμα, όπου οι σκοτεινές μελωδίες, οι ερμηνευτικές ακροβασίες και οι ενορχηστρωτικές και κιθαριστικές εκρήξεις δημιουργούν μία ουράνια σύνθεση.
 Το “Who You Are”  είναι μία σύνθεση που απλά επιβεβαιώνει τον συνθετικό οίστρο της μπάντας ενώ το  “Call My Name”  περιέχει έξυπνα κοψίματα, μελετημένες κιμπορντίστικες πλάτες και μία πιασάρικη μελωδία που την σιγοτραγουδώ συνέχεια.
Μπορεί η εισαγωγή του “Best Of Me” να φέρνει κάτι από Dickinson όμως η συνέχεια μετατρέπεται σε μία επική σύνθεση όπου οι Queensrÿche συναντούν τους Metallica.
Το  “All The King’s Horses”  είναι μία υπέροχη μπαλάντα με τρομερά ξεσπάσματα και παθιασμένα φωνητικά με την κιθάρα του  Ethan Snow να σε καθηλώνει με το εντυπωσιακό παίξιμο του. Στο “Speak To Me”  τα πλήκτρα με τον ιδιαίτερο ήχο τους κερδίζουν τις εντυπώσεις και στη συνέχεια η ερμηνεία του B.J. δημιουργεί πολλά ρίγη.
Το “Will You Follow”  ακολουθεί  με γρήγορους και ταχείς ρυθμούς ενώ το  “How About Right Now”  αποδεικνύει πόσο μεγάλη μουσική προσωπικότητα είναι Ahas όπου βάζει την δική του σφραγίδα σε ένα κρεσέντο πλήκτρων!
Το “Devil’s Waltz”  έχει μία εισαγωγή που θυμίζει Depeche Mode με αρκετά προοδευτικό ήχο και με εκπληκτικό ρεφρέν  και το  “Hollow Men”  κλείνει  με μπόλικο hard rock δυναμισμό.
Ακούγοντας ξανά και ξανά τον δίσκο νομίζω ότι έχουμε να κάνουμε με μία εξαιρετική κυκλοφορία και φυσικά δεν έχει να κάνει με τα κλασσικά λόγια για να αναπτερώσουμε το ηθικό των συμπατριωτών μας αλλά αντιθέτως για να τονίσουμε ότι μας κάνει ιδιαίτερα χαρούμενους ένα τέτοιο θαυμάσιο άλμπουμ και θα μας συνοδεύει σε ότι ηχοσύστημα διαθέτουμε για πολλούς μήνες ακόμη. Επενδύστε χωρίς αναστολές σε μία από τις σπουδαιότερες κυκλοφορίες της χρονιάς.

Φώτης Μελέτης