Ερχόμενοι πάλι στην παρέα του Phil Mogg και στο “The Salentino Cuts” θα θυμίσουμε ότι η μπάντα είχε διασκευάσει και στο παρελθόν σημαντικούς καλλιτέχνες όπως τους Love, Willie Dixon, Small Faces, Eddie Cochran οπότε είναι μία καλή ευκαιρία (και εμπορική βέβαια) να ακούσουμε κλασικούρες made in UFO.
Ακούγοντας λοιπόν το “The Salentino Cuts” δεν είχα απαιτήσεις για κάτι φοβερό αλλά ευτυχώς το γκρουπ σεβάστηκε απόλυτα τις πρώτες εκτελέσεις και στις πιο πολλές από αυτές τις διασκεύασε με πιο δυναμικό ύφος και αυτό οφείλεται αφενός διότι ο Vinnie Moore παίζει εκπληκτικά κιθαριστικά σόλα χωρίς περιττές επιδεικτικές προσθέτοντας το ανάλογο συναίσθημα και αφετέρου οι ερμηνείες του Phil Mogg διατηρούν εκείνο το χρώμα και το feeling που τον ανέδειξαν ως μία από τις χαρακτηριστικές φωνές του βρετανικού ροκ και ειδικά στα κομμάτια που είναι έντονο του blues στοιχείο.
Το άλμπουμ ξεκινά περίφημα με το ανατριχιαστικό “Heartful Of Soul” των Yardbirds και το εκρηκτικό “Break On Through (To The Other Side)” των Doors και ήδη έχουμε γυρίσει μισό αιώνα πίσω γεμάτο γλυκιές αναμνήσεις.
Η μεγάλη και απρόσμενη έκπληξη είναι το κομμάτι “River Of Deceit” των Mad Season στο οποίο συμμετέχουν μέλη των Alice in Chains, Pearl Jam και Screaming Trees και μας ξάφνιασε ευχάριστα διότι είναι ένα υπέροχο τραγούδι και οι UFO “επιασαν” το Seattle κλίμα της σύνθεσης.
Ακολουθούν το “The Pusher” από τους Steppenwolf σε άψογο psychedelic blues ύφος, το "Paper In Fire" του John Mellencamp σε μία δυναμική “σκληρή” εκτέλεση και το “Rock Candy” των Montrose όπου η μπάντα εδώ δίνει τα ρέστα της ενώ το ίδιο πάθος με μπόλικο ροκ τσαμπουκά ακούγεται στο κλασσικό “Mississippi Queen” των Mountain.
Η συνεχεία αφιερώνεται στον Bill Withers και στο υπέροχο “Ain’t No Sunshine” με τους UFO να αποδίδουν μία εξαιρετική διασκευή σε ένα αρκετά δύσκολο και απαιτητικό κομμάτι ενώ τα υπέροχα “Honey-Bee” του Tom Petty και “Too Rolling Stoned” του Robin Trower διασκευάζονται με ιδιαίτερο και απολαυστικό τρόπο. Ο επίλογος γίνεται με τους ZZ Top στο “Just Got Paid” και “It’s My Life” των The Animals που είναι και η πιο αδύνατη και μέτρια στιγμή του άλμπουμ.
Συνοπτικά οι UFO μας έδωσαν μία όμορφη κυκλοφορία ώστε να ξαναθυμηθούμε παλιές και αγαπημένες μελωδίες με τις οποίες έχουμε βιώσει οι περισσότεροι από εμάς αξέχαστες στιγμές. Όσο για τους νεότερους πάντα μία ακρόαση των UFO σε στέλνει στους πιο hard rock γαλαξίες…
Φώτης Μελέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.