CRYSTAL TEARS - "Generation X"

Το ότι η ελληνική metal σκηνή τα τελευταία χρόνια έχει κάνει μεγάλη πρόοδο είναι γνωστό. Το ότι κάποιες μπάντες χαίρουν μεγαλύτερης εκτίμησης από αυτή που λαμβάνουν, είναι επίσης γνωστό.
Με μια κίνηση ματ λοιπόν, οι θεσσαλονικείς Crystal Tears κάνουν τη μεγαλύτερη μουσική μεταγραφή για φέτος, εντάσσοντας στο δυναμικό τους τον Ian Parry (Elegy, Consortium Project, Infinity Overture etc), μπαίνοντας για τα καλά στον εγχώριο μουσικό χάρτη. Για τους ελάχιστους που δε γνωρίζουν τον εν λόγω κύριο, αποτέλεσε μια από τις πιο γνωστές (και κατ’ επέκταση σημαντικές) φωνές των mid 90s, και εξακολουθεί να δισκογραφεί τακτικά μέχρι και σήμερα. Βέβαια στην Ελλάδα τα τελευταία χρόνια η διανομή των cd του είναι ανύπαρκτη, αλλά να που μέσω των Crystal Tears κάνει δυναμικά την επανεμφάνισή του. Όσο για τη μπάντα, το ντεμπούτο της “Choirs of Immortal” δεν πέρασε απαρατήρητο και με τη νέα της κυκλοφορία βάζει γερά θεμέλια για την καριέρα της. Το είδος;
Pure heavy power, έτσι όπως το μάθαμε τη δεκαετία του 90, χωρίς όμως αυτό να σημαίνει πως μιλάμε για πισωγύρισμα. Κάθε άλλο. Οι συνθέσεις εναρμονίζονται τέλεια με το σήμερα, έχοντας όμως ως βάση και πνοή τη συγκεκριμένη περίοδο.
Προσωπικά ξεχώρισα τα “Inner Spirit” (που ανοίγει εξαιρετικά το δίσκο), “Heroes” (με το Priest-ικό riff), “Nightmare Serenade” (έχει γυριστεί και video clip για το συγκεκριμένο), “Rock Until We Fall” (ύμνος κατάλληλος για συναυλίες) και “Crystal Tears”. Ειδικά στο τελευταίο θα ήθελα να κάνω μια ιδιαίτερη μνεία, καθώς κατά τη γνώμη μου είναι η κορυφαία στιγμή του “Generation X” και μου θύμισε εποχές “Manifestation of Fear” και “State of Mind” των Elegy, γεγονός το οποίο οφείλεται μεν σε μεγάλο βαθμό στα φωνητικά του Ian, αλλά αφετέρου η συνθετική ικανότητα των Crystal Tears φέρει το προαναφερθέν αποτέλεσμα. Η παραγωγή καθαρότατη (D. Liapakis) και προσδίδει δυναμική στο καταιγιστικό τελικό αποτέλεσμα του δίσκου.
Επίσης, το artwork είναι προσεγμένο και επιμελημένο από τον Meran “Darkmouth” Karanitant, γνωστό από τις δουλειές του με τους Six Feet Under και Hatebreed.
Το “Generation X” με συντροφεύει ήδη στο mp3 player μου, στο αμάξι μου και φυσικά στο cd player του σπιτιού μου, κάτι που δεν το κατάφεραν αρκετά νέα albums. Δεν έχω κάτι άλλο να προσθέσω λοιπόν σε αυτό.
Στέφανος Στεφανόπουλος