“Hyperactive…Times”…με τους RIVERSIDE στην Αθήνα!

Δύο μέρες μετά από την εκπληκτική παρουσία των Πολωνών RIVERSIDE στην Αθήνα, και εγώ ψάχνω ακόμα λόγια για να περιγράψω αυτήν την νύχτα της 7 Μαΐου.

Τι απολογισμό να κάνεις πόσο μάλλον όταν δεν μπορείς να φανείς και αντικειμενικός.

Οι RIVERSIDE είναι η μπάντα που κατάφερε το μικρόβιο της Πολωνικής prog σκηνής να το κάνει…επιδημία ! Η προσδοκία έκανε την αναμονή ακόμα μεγαλύτερα μια και οι RIVERSIDE εμφανιστήκαν λίγο πριν της 23.00. Ο χώρος του Rodeo live club γέμισε ασφυκτικά (πράγμα που το φοβόμουν από την αρχή) και ο κόσμος πλημμύρισε στην κυριολεξία το club έως την έξοδο, μέχρι τα σκαλιά! Ακόμα επιμένω πως θα έπρεπε να γίνει σε μεγαλύτερο χώρο.

Παρόλα αυτά, οι RIVERSIDE βγήκαν, αν και λίγο συγκρατημένοι στην αρχή, και το “Hyperactive” μας έκανε όλους να ουρλιάξουμε.

Η συνέχεια του play list έχει ως εξής: “Driven To Destruction”, “Cybernetic Pillow”, “Egoist Hedonist”, “Conceiving you”, “Parasomnia”, “Left Out”, “Dance With The Shadow”, “Hybrid Times”, “Rainbow Box”, “Rabid Eye Movement”, “02 Panic Room”, “ Lucid Dream IV”. Αρκετά αλλά όχι τόσο για το θερμό κοινό που υπήρχε από κάτω και διψούσε να τους ακούσει, αν λάβεις υπ’ όψιν πως 2 (τουλάχιστον) από τα πιο δυνατά κομμάτια απουσίασαν όπως το “ Second Life Syndrome” & “Volte-Face”. Εκεί θα γινόταν σκοτωμός! Τα κομμάτια του “A.D.H.D” έδωσαν την βασική εικόνα του live αν σκεφτείς ότι τα έπαιξαν όλα από το άλμπουμ. 6 από το “Rapid Eye Movement”, 2 από το “Second Life Syndrome” και από το εκπληκτικό “Out Of My Self” τίποτα.

Ο M. Duda εκπληκτικός τόσο στην σκηνική του παρουσία όσο και στην απόδοση του και όσο περνούσε η ώρα τόσο απελευθερωνόταν. Ο κιθαρίστας P.Grudzinski πιο χαλαρός και κεφάτος έδωσε το δικό του σόου αυτοσχεδιάζοντας άφοβα. Τα χαμόγελα και τα πειράγματα έδιναν και έπαιρναν μεταξύ τους. M. Lapaj το τεράστιο “παιδί” που έδωσε τον καλύτερο του εαυτό κάνοντας τα keyboars να αναστενάξουν και όλοι μαζί σε συνδυασμό με το βαρύ πυροβολικό - ντραμερ της μπάντας, P. Kozieradski άψογα δεμένοι απογείωσαν την βραδιά. Ο ήχος μέσα στον χώρο ήταν εκπληκτικός τουλάχιστον μπροστά που βρισκόμουν εγώ ήταν πραγματικά “live” !

Το stage ότι αφορά την μπάντα δεν θα το έλεγες και άνετο αφού δεν ήταν και λίγες οι φορές που ο Duda χτυπούσε το ταβάνι δίνοντας ρυθμό!, και η ζέστη μετά από κάποιο σημείο ήταν εμφανής. Σε κουβέντα που είχα αργότερα με τον P. Grudzinski αυτό που τον απασχολούσε δεν ήταν ο χώρος καθ’ ότι μου εξομολογήθηκε πως έχουν παίξει σε κάτι χώρους απίθανους, αλλά κατά πόσο θα είχαν κόσμο και αν το ελληνικό κοινό τους γνώριζε αρκετά. Μετά από το live, η κούραση και η υπερένταση έδωσαν χώρο στα χαμόγελα τους , και οι αμφιβολίες και οι φοβίες εξαφανίστηκαν δίνοντας μου την υπόσχεση επερχόμενου live σε καλοκαιρινό φεστιβάλ και σύντομα! Το νερό μπήκε στο αυλάκι πια για τους RIVERSIDE στην Ελλάδα, το όνειρο έγινε πραγματικότητα, και το ερώτημα τώρα είναι κατά πόσο εμείς οι Έλληνες progsters μπορούμε να στηρίξουμε μια τέτοια μπάντα ακόμα underground, που στα επόμενα χρόνια θα είναι ευρέος γνωστή, δίνοντας τους ευκαιρίες με τις παρουσίες μας στους χώρους που παίζουν, και κάνοντας το σωστό promotion.

Στην συναυλία είδα απίστευτα τυπάκια και κοπελιές και μεγαλύτερους ανθρώπους που πραγματικά μαγεύτηκαν από το live. Συνάντησα Άγγλους, Πολωνούς ακόμα και έναν Σέρβο! Δεν βρήκα όμως κανέναν από όλους τους δηλωμένους δικούς μας progsters που έχουν άποψη επί παντός επιστητού. Οφείλω όμως να ομολογήσω πως καταχάρηκα την παρουσία και την παρέα του Χρήστου Κ. μουσικο-φωτορεπόρτερ, που έκλεισε την φωτογραφική του μηχανή και χειροκροτούσε συγκλονισμένος! Θέλω να τονίσω με αυτό πως πρέπει να τιμούμε τις μπάντες που έρχονται γιατί στο τέλος θα αναγκαστούμε να πηγαίνουμε στο εξωτερικό να τους δούμε. Καλύτερες διοργανώσεις, σωστό promoting, μεγαλύτεροι χώροι, και φτηνότερα εισιτήρια. Ευχαριστώ ξανά για άλλη μια φορά τους RIVERSIDE για την απίστευτη βραδιά που μας χάρισαν εκ μέρους όλων των παρευρισκόντων, για όλες αυτές τις εικόνες, το άρωμα και το χρώμα που μας έβαλε η Πολωνική παλέτα στην ψυχή μας, ας κρατήσουμε καλά όλα αυτά και ας είμαστε έτοιμοι γιατί ποτέ δεν ξέρουμε πότε θα φανεί η επόμενη έκπληξη…ή μήπως ήδη ξέρουμε???
Ελένη Λιβεράκου (φωτογραφία-παρουσίαση)