ANGELINE: "Confessions"

Η ιστορία των Σουηδών Angeline είναι αρκετά ενδιαφέρουσα και πάει αρκετά πίσω στο χρόνο. Το συγκρότημα δημιουργήθηκε το 1987 και στα πρώτα χρόνια της καριέρας τους είχαν μια σχετική επιτυχία, καθώς είχαν παίξει σε αρκετά φεστιβάλ, με ονόματα όπως οι Candlemass και οι Pretty Maids. Μετά το θάνατο του αρχικού τους τραγουδιστή το 1995 οι Angeline κατέληξαν να είναι μια cover μπάντα, μορφή με την οποία συνέχισαν μέχρι το 2001, οπότε και διαλύθηκαν. Το 2007 το συγκρότημα αποφάσισε να επανασυνδεθεί, και φέτος κυκλοφορεί το “Confessions”, ουσιαστικά τον πρώτο του κανονικό δίσκο.
Από την πρώτη κιόλας ακρόαση του δίσκου οι διαθέσεις των Angeline γίνονται φανερές. Melodic Rock με επιρροές από FM, Harem Scarem ή ακόμα και Foreigner. Οι επιρροές αυτές είναι περισσότερο εμφανείς στο πρώτο μισό του δίσκου, μιας και στο δεύτερο μισό οι Angeline κινούνται σε περισσότερο hard rock ύφος.
Το “Confessions” αποτελείται από 12 τραγούδια, στα οποία κυριαρχούν τα πολύ καλά riffs και solos, οι ωραίες μελωδίες, funky ρυθμούς (άκου το “Fuel To Your Fire”), τα φωνητικά του Jocke Nilsson (που εμένα μου θυμίζουν αρκετά τον Joe Elliott των Def Leppard), και όλα αυτά να αναδεικνύονται από μια ζεστή και ταιριαστή στο είδος παραγωγή.
Ορισμένες μελωδίες θα σας φανούν γνωστές, χωρίς ωστόσο να μπορέσετε εύκολα να τις συνδέσετε ευθέως με κάποιο άλλο συγκρότημα. Το γεγονός αυτό λειτουργεί θετικά, καθώς είναι πιο εύκολο για κάποιον οπαδό του συγκεκριμένου είδους να συνδεθεί μαζί του, χωρίς όμως να μπορεί να κατηγορήσει τους Angeline ως αντιγραφείς.
Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το εναρκτήριο “Pray”, “Fuel To Your Fire”, “Blackout” και το “Good Is Getting Better”, χωρίς τα υπόλοιπα υπολείπονται σε κάτι (με εξαίρεση ίσως το “Love & Affection”).
Την ωραία εικόνα που δημιουργεί η μουσική του “Confessions” αμαυρώνει το υπερβολικά λιτό layout του δίσκου. Συμφωνώ και εγώ ότι το σημαντικότερο σε ένα δίσκο είναι η μουσική, αλλά ένα καλό layout σίγουρα βοηθά στο να αναδειχθεί μια κυκλοφορία.
Σε μια εποχή όπου οι κυκλοφορίες στο συγκεκριμένο χώρο είναι αρκετές (και η ποιότητα πολλών εξ αυτών αμφισβητείται), οι Angeline κατάφεραν να κυκλοφορήσουν ένα δίσκο που ο κάθε οπαδός του Melodick Rock που σέβεται τον εαυτό του θα πρέπει να ακούσει.
Και κάτι τελευταίο. Το όγδοο κομμάτια το δίσκου (με τίτλο “Rock Of Ages”) ΔΕΝ είναι διασκευή σε Def Leppard.

Καρβούνης Δημήτρης