Εντυπώσεις από τους Bad Religion

Μια μικρή αδιαθεσία με ανάγκασε να καλύψω αυτό το live απ’ τις κερκίδες.

Η… “θέα από ψηλά” όμως, μου εξασφάλισε καλύτερη εικόνα έτσι ώστε να μπορέσω ν σας περιγράψω τo show αυτό λεπτομερώς. Βέβαια δε μπορώ να πω το ίδιο και για τον ήχο, καθώς ήταν μέτριος, όχι όμως τόσο κακός ώστε να επισκιάσει τo τρομερό αίσθημα των Bad Religion! Άλλωστε ο κακός ήχος ήταν κάτι που όλοι ξέραμε ότι θα συμβεί όταν ενημερωθήκαμε για την αλλαγή του χώρου απ’ το “Ξιφασκίας” στο “Tae Kwon Do”.
Οι Bad Religion φέτος, σβήνουν 30 κεράκια και το γιορτάζουν με γερές δώσεις τρέλας. Όταν ανέβηκαν στη σκηνή το πλήθος έχασε τον έλεγχο! Δεκατέσσερα χρόνια ήταν αυτά και fans κάθε ηλικίας είχαν έρθει να παρακολουθήσουν την αγαπημένη τους μπάντα! Οι πρώτες νότες του “What Do You Want?” ήχησαν απ’ τις κιθάρες, όλα έγιναν κόκκινα και ένα τεράστιο crossbaster υψώθηκε πίσω απ’ τη μπάντα! Ήταν η αρχή μιας εκρηκτικής εμφάνισης! Πραγματικά, η ενέργεια την οποία σύσσωμο το συγκρότημα μετέδωσε σ’ όλο το στάδιο, ήταν κάτι το αξιοθαύμαστο!

Ο Graffin απλά έδωσε ότι είχε και απ’ τα πρώτα κιόλας λεπτά της συναυλίας έδωσε υποσχέσεις για την επόμενη χρονιά, ανάμεσα στα μικρά αστειάκια που αντάλλασε με τις πρώτες σειρές!
Να σημειώσω ότι όλοι όσοι βρίσκονταν στην αρένα επιδόθηκαν ουκ’ ολίγες φορές σε crowd surfing και γενικότερα βλέποντας το ενθουσιώδες κοινό να κουνά τα κεφάλια του ρυθμικά, ζήλεψα τόσο που δε βρισκόμουν ανάμεσά τους. Η συνταγή της επιτυχίας ήταν το “Recipe For Hate”! Η κιθάρα του Mr. Brett θα μπορούσε να πετά σπίθες απ’ το εκστατικό παίξιμο του και σίγουρα εύσημα ανήκουν και στον Brooks Wackerman που (ας μου επιτραπεί η λαϊκή έκφραση) τα ‘σπασε, ειδικά στα “Flat Earth Society” και “A Walk” (αλλά και όχι μόνο)! Τα κομμάτια που έπαιξαν οι Bad Religion ήταν 29!

Φυσικά η μικρή τους διάρκεια με έκανε να πιστέψω πως ήταν λιγότερα και οι fans δε φάνηκαν στιγμή να κουράζονται ή να βαριούνται. Ανάμεσα λοιπόν στα κλασσικά τους anthems αυτά που ξεχώρισαν ήταν το “Requiem for Dissent” , στο οποίο ο Graffin ζήτησε τη συμμετοχή του κοινού και την είχε φυσικά, το “Suffer” και τα κατά τη προσωπική μου άποψη highlights της εμφάνισής τους “Germs of Perfection” και “21st Century (Digital Boy)”!

Χωρίς encore το συγκρότημα έριξε τίτλους τέλους με το “Sorrow” που ήταν μια απ’ τις πιο ήρεμες σχετικά και ατμοσφαιρικές στιγμές του live.
Εν κατακλείδι η εμφάνιση των “Bad Religion” ήταν εκπληκτική, καθώς το να βλέπεις μια μπάντα ,που μετρά 30 χρόνια καριέρας, ακόρεστη, ανόθευτη και δεμένη να δίνει το 100% της πάνω στη σκηνή όπως και να χει σε συγκινεί! Τελικά, το μεγαλείο μιας μπάντας έγκειται στο να σε κάνει να κινείσαι και να τραγουδάς στους ρυθμούς της, ακόμη κι αν ήχος είναι άσχημος, δεν ακούς punk και έχεις και κολικό νεφρού!
Όταν η μπάντα αποχώρησε μεταξύ χειροκροτημάτων και αλαλαγμών, οι μάζες άρχισαν να ανακυκλώνονται. Τώρα μπροστά στα κάγκελα, άλλα άτομα είχαν λάβει θέση… Είχε έρθει η ώρα για τους Faith No More…

Setlist
Do What You Want
Sinister Rouge
Overture
We’ re Only Gonna Die
Recipe For Hate
Flat Earth Society
Before You Die
A Walk
How Much is Enough?
No Control
Requiem For Dissent
Atomic Garden
Sanity
Part II
Suffer
No Direction
Los Angeles is Burning
Germs of Perfection
Man With a Mission
New Dark Ages
I Want to Conquer The World
Materialist
Fuck Armageddon… This is Hell
Along The Way
Infected
American Jesus
Generator
21st Century (Digital Boy)
Sorrow
Φιλίππα Δημητριάδη