ANGRA: “Best Reached Horizons”

Τέλος εποχής (ξανά) για τους Angra και από εκεί που στις αρχές της καριέρας τους μιλούσε για αυτούς όλη η οικουμένη, η αλλαγή frontman, οι αποχωρήσεις μελών και τα προβλήματα με τη δισκογραφική, έχουν φτάσει τη μπάντα σε ένα τέλμα.

Το “Best Reached Horizons” είναι ένα best of το οποίο καλύπτει ολόκληρη την πορεία του σχήματος, μέσα από δύο cd τα οποία περίτεχνα έχουν χωριστεί σε “Andre Matos Era” και σε “Edu Falaschi Era”. 

Το πρώτο δισκάκι λοιπόν περιλαμβάνει τραγούδια από την πιο πετυχημένη εμπορικά περίοδο της μπάντας, με τα “Carry On”, “Angels Cry”, “Wuthering Heights” (διασκευή από Kate Bush) και “Evil Warning” να αντιπροσωπεύουν το αξεπέραστο ντεμπούτο τους, “Angels Cry”, μόνο τα “Nothing to Say” και “Holy Land” από το δεύτερο πόνημά τους, το εξαιρετικό “Holy Land”, το “Carolina IV” συναντάται (λανθασμένα κατ’ εμέ) στη live εκτέλεσή του μέσα από το “Holy Live”, το “Freedom Call” από το ομώνυμο EP, ενώ τέλος το “Fireworks” (μια άκρως αδικημένη δουλειά) εκπροσωπείται από τα “Lisbon” και “Metal Icarus”.

Το δεύτερο δισκάκι ασχολείται από τη φυγή του Andre Matos και μετά, περίοδο όπου πίσω από το μικρόφωνο βρέθηκε ο χαρισματικός Edu Falaschi, σε έναν αέναο αγώνα στη σκιά του προκατόχου του. Εδώ λοιπόν  έχουμε τα “Nova Era” και “Rebirth” από το πανέμορφο “Rebirth” album του 2001, το “Hunters and Prey” από το ομώνυμο EP (το οποίο εμπεριέχει και μια πολύ καλή διασκευή στο “Mama” των Genesis, για όποιον ενδιαφέρεται), τα “Spread Your Fire” και “Waiting Silence” από το αρκετά καλό “Temple of Shadows”, τα “The Course of Nature” και “Salvation: Suicide” από το “Aurora Consurgens” του 2006, και τα “Arising Thunder” και “Lease of Life” από το απροσδόκητα καλό “Aqua”, το οποίο αποτέλεσε και την τελευταία δουλειά του group με τον Edu ως frontman. Τη συλλογή κλείνει μια (απλά συμπαθητική) διασκευή στο “Kashmir” των Led Zeppelin.

Ακούγοντας το “Best Reached Horizons” έκανα ένα ταξίδι στο χρόνο, μέσω μιας από τις σημαντικότερες μπάντες των mid ‘90s και παρότι σαν greatest hits είναι ελλιπές (καθότι η λογική του μέσου fan θα ήθελε τριπλό cd αντί διπλό), αποτελεί τον ιδανικότερο επίλογο μιας δύσκολης 20χρονης πορείας και (καλώς εχόντων των πραγμάτων) την απαρχή μιας νέας εποχής για τους Angra, με πλοηγό πάντα τον χαρισματικό κιθαρίστα Kiko Loureiro, στον οποίο οφείλεται και το tracklist της συγκεκριμένης κυκλοφορίας.

Μαθήματα ιστορίας για εκκολαπτόμενους metallers και συνάμα αναδρομή σε μια ομολογουμένως μη- αναμενόμενη πορεία, με πολλά σκαμπανεβάσματα. Επίσης, ότι πρέπει για όσους fan είχαν μονάχα επιδερμική σχέση με τη μπάντα από το 2000 και μετά. 

   Στέφανος Στεφανόπουλος