STEVE HACKETT: “Genesis Revisited II”

Η περίπτωση του Steve Hackett αποτελεί παράδειγμα προς μίμηση, για το πως ένας καλλιτέχνης καταφέρνει να τιμάει το παρελθόν του αλλά και συνάμα να μην μένει στάσιμος με τις αναμνήσεις αλλά να δημιουργεί συνεχώς καινούργιες συνθέσεις και νέα τραγούδια.

Ο σπουδαίος μουσικός έγινε γνωστός για τη συμμετοχή του ως βασικό μέλος στην πιο δημιουργική εποχή των GENESIS στη δεκαετία του ’70 και συνέχισε έπειτα σαν σόλο καλλιτέχνης όπου κατάφερε να έχουν πάντα οι κυκλοφορίες του ένα υψηλό ποιοτικό επίπεδο.
Ας έρθουμε λοιπόν στο παρόν μιας και ο Steve Hackett κυκλοφορεί ένα διπλό cd/album που τιτλοφορείται “Genesis Revisited II” και περιλαμβάνει μεγάλες αλλά και “αδικημένες” στιγμές των GENESIS και ταυτόχρονα περιέχει και μερικά τραγούδια από τους σόλο δίσκους του.
Στα θετικά του “Genesis Revisited II” είναι οι πολλές και αξιόλογες συμμετοχές από εξαίσιους μουσικούς όπως ο Chris Squire (Yes), Simon Phillips (Toto, MSG, Derek Sherinian), Neal Morse (πρώην Spock’s Beard, Transatlantic), Steven Wilson (Porcupine Tree), Mikael Akerfeldt (Opeth), Conrad Keely, Francis Dunnery (It Bites ), John Wetton (Asia, Family, King Crimson, Roxy Music/Bryan Ferry, Uriah Heep, UK), Nad Sylvan, Nik Kershaw, ο μπασίστας των Kajagoogoo, Nick Beggs, ο Jakko Jakszyk (Tom Robinson, Level 42, Sam Brown) και οι κιθαρίστες Steve Rothery (Marillion) και Roine Stolt (Flower Kings, Transatlantic) αλλά και ο Simon Collins (γιός του Phil Collins).
Όλοι οι παραπάνω προσπάθησαν και σίγουρα έδωσαν τον καλύτερο εαυτό τους οπότε μόνο ένας φανατικός οπαδός αυτής της μεγάλης μπάντας μπορεί να κρίνει ποια επανεκτέλεση τον συγκίνησε περισσότερο ή όχι. Κατά τη ταπεινή μου άποψη ξεχωρίζω το “Ripples” με την εξαιρετική Amanda Lehmann, το “In That Quiet Earth”, το “The Return Of The Giant Hogweed”, το “Supper’s Ready” και το εκπληκτικό “Please Don't Touch” από το ομότιτλο σόλο άλμπουμ που κυκλοφόρησε το 1978.
Το “Genesis Revisited II” βασίζεται σε αυτή την υπέροχη progressive ατμόσφαιρα που κυριάρχησε πριν από σαράντα χρόνια περίπου, με την κιθάρα του Steve Hackett άλλοτε να δίνει θαυμάσια ηχοχρώματα και να σε ταξιδεύει σε ονειρικά τοπία και άλλοτε να ξεσπά θυμίζοντας ορμητική καταιγίδα. Καίρια η συμβολή στα πλήκτρα του σημαντικού συνεργάτη του Roger King που πετυχαίνουν να προσθέτουν όμορφες πινελιές art- rock μαγείας.

 Φώτης Μελέτης