Η έκφραση τους και η διάθεση τους στο νέο τους έργο εκδηλώνεται πανέμορφα με το “Moon Heart Sun Head”, ένα κομμάτι με νύξεις στο old-school progressive rock των ‘80s και των early ‘90s, χωρίς φυσικά να ξεφεύγει από το πεδίο του πειραματισμού του group. Δείχνει το παιχνίδι της μπάντας με τις αναμνήσεις του ακροατή, με τον έλεγχο των συναισθημάτων του, με τις πιθανές εκπλήξεις μέσα από μουσικά και φωνητικά ξεσπάσματα που κρύβουν την προέλευση τους σε μια διάσταση πέρα από την δική μας. Δείχνουν το καθηλωτικά απρόσιτο πρόσωπο ενός προσιτού ονόματος, την εναλλακτική μορφή της artistic και φουτουριστικής μουσικής τελετής.
Το “Kindly Bent to Free Us” θα προκύπτει όλο και περισσότερο cool μετά από κάθε ακρόαση. Σε αυτό θα βοηθά το ότι θα γίνεται πιο κατανοητό με την επανάληψη, πιο βατό και, αργότερα, όλο και πιο θελκτικό. Άλλωστε, ποιον κοροϊδεύουμε, είναι μεγαλείο το να μπορείς να συνδέσεις, με κάποιον τρόπο που μόνο εσύ κατανοείς, την απόκοσμη progressive χορωδία σου με την μουσική του “Moon Safari” των Γάλλων Air. Κι αυτό δεν διαρκεί για περισσότερο από μια ή δύο σύντομες στιγμές. Μετά επιστρέφεις στον κόσμο σου.
Με έναν αριστουργηματικό θρίαμβο σαν και το “Infinite Shapes”, κι αυτό στο μέσο του tracklist του “Kindly Bent to Free Us”, οι Cynic ηχογραφούν ένα μεγαλείο.
Στο σύνολο του τελικά το album, με τις οκτώ συνθέσεις που φιλοξενεί, γίνεται επικίνδυνα εθιστικό. Τώρα, ισχύει το ότι ελπίζουμε να κυκλοφορήσουν την επόμενη δουλειά τους συντομότερα απ’ ότι τούτη εδώ μετά από το “Traced in Air”; Όχι. Αυτοί ξέρουν καλύτερα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.