FREEDOM CALL: “Beyond”

Μου είχε λείψει μια καλή δόση από Happy Metal και τι καλύτερο από ένα album σαν το “Beyond” που αποτελεί την όγδοη κυκλοφορία των Γερμανών Freedom Call.

Ακόμα θυμάμαι το πατατράκ που είχα πάθει όταν είχαν βγάλει το “Eternity” τo 2002. Έκτοτε όλα τα album του group αν και αρκετά έως πολύ καλά είχαν, τουλάχιστον στα δικά μου αυτιά, περισσότερα Hard Rock στοιχεία σε σχέση με το κλασσικό Euro-Power Metal των πρώτων 3 album με αποκόρυφωμα όπως είπα και πριν, το “Eternity”. Metal ήταν και τα επόμενα album αλλά με κάποιες πινελιές που στα αυτιά μου ακούγονταν κάπως αταίριαστες.
Να σου όμως που εν έτη 2014 οι Γερμανοί αποφάσισαν να βγάλουν ένα album που θα αποτελέσει τη ναυαρχίδα του είδους για το 2014 και όχι μόνο. Με νέο drummer στη σύνθεση, τον Rami Ali (ex- Iron Mask, Frontline etc) και με την επιστροφή του Llker Ersin στο μπάσο μετά από το “The Circle of Life” του 2005 η μπάντα μοιράζει απλόχερα χαρούμενες και ποιοτικές στιγμές Heavy Metal.
Πιο Heavy από τις προήγουμενες δουλειές το “Beyond” προσφέρει σε όλους τους fans αυτό που η ψιχούλα τους επιζητά. Έξυπνες και ευχάριστες κιθαριστικές μελωδίες που αβαντάρονται μαεστρικά από τα πλήκτρα που ζωγραφίζουν πανέμορφες μελωδίες. Το Rhythm Section κρατάει οπισθοφυλακή ενώ ο Chris Bay ερμηνεύει για ακόμα μια φορά εκπληκτικά δείχνοντας γιατί ανήκει στη πρώτη κατηγορία. Κάτι από Kiske, κάτι από Kotipelto, κάτι από Hansi... ή μήπως απλά Chris Bay. Ακούστε το 9λεπτο ομώνυμο κομμάτι με τις Savatage πινελιές και θα του βγάλετε το καπέλο και εσείς.
Η κυκλοφορία είναι κάτι παραπάνω απο προσεγμένη. 14 κομμάτια, όλα με λόγο ύπαρξης και προσφοράς και χωρίς ούτε μία κοιλιά στα 70 λεπτά διάρκειας. Αψεγάδιαστη παραγωγή που αναδεικνύει και τη παραμικρή λεπτομέρεια χωρίς να ακούγεται στυλιζαρισμένη. Το εξώφυλλο σε Fantasy πλαίσια συνεχίζει τη παράδοση της μπάντας αλλά και του είδους.
Μοναδική αδυναμία του “Beyond” θα χαρακτήριζα τη δουλειά στο στιχουργικό κομμάτι. Παιδικοί σε έντονο βαθμό χωρίς κάποιο βάθος αλλά απο την άλλη δεν θα μπορούσα να φανταστω τους στιχους του Metropolis ή Operation Mind-crime με τη μουσική επένδυση των Freedom Call. Προσπεράστε πάντως αυτή την “αδυναμία” γιατί μην μου πείτε ότι όσοι ακούτε τη μπάντα την ακούτε για τον έντονο προβληματισμό που αναδεικνύουν μέσα απο τη ψυχικα φορτισμένη και εσωστρεφή στιχουργική διαδικασία. Μελωδικές και Happy θέλουν και τους αντίστοιχους στίχους.
Καλύτερα κομμάτια το εναρκτήριο “Union of the strong” με τα έντονα Gamma Ray στοιχεία, το “Edge of the ocean” και το personal favorite “Among the shadows”. Για το ομώνυμο τα είπαμε. 9λεπτη επική σύνθεση που θα αγαπηθεί από τους fans, όπως θα συμβεί και με όλο το album.
Powerάδες φίλοι μου λίγη υπομονή ακόμα και στις 24 Φλεβάρη θα έχετε στα χέρια σας τούτη εδώ τη κυκλοφορία και μην κάνετε το λάθος και τη προσπεράσετε γιατί εσείς θα χάσετε.

Λάμπης Κιπενής