ΕΛΛΑΣ: Σωτήριον έτος 2015… και παρά τα αντιθέτως θρυλούμενα εξακολουθεί να παραμένει πεισματικά Αλεμανική αποικία, που θα έλεγε και ο Ζουράρις. Ακόμα και οι μεγαλύτεροι φιλέλληνες Γερμανοί, οι αειθαλείς Scorpions επιμένουν να μας βομβαρδίζουν με τις κοφτερές κιθάρες τους και τα ανυπέρβλητα ημι-οπερετικά φωνητικά του Klaus Meine.
Νέο άλμπουμ για τους Γερμανούς, το οποίο έχει την τύχη να είναι το επόμενο από το τελευταίο τους!!!
Παράδοξο; Και όμως αληθινό. Παρόλο που είχαν προαναγγείλει πως το "Sting in the Tail" του 2010 θα ήταν ο τελευταίος σταθμός της ημιαιωνόβιας πορείας τους, ωστόσο κάποιες δημιουργικές εσωτερικές ανάγκες τους οδήγησαν για ακόμα μια φορά στο studio για το "Return to forever"… 50 χρόνια πέρασαν από την ίδρυση τους και ειλικρινά θεωρώ πως πολύ εύκολα μπορούν να βγάλουν κι άλλα άλμπουμ.
Όταν έχεις έναν τραγουδιστή, που η φωνή του ακούγεται στο ίδιο επίπεδο που ακουγόταν πριν 30 χρόνια και όταν καταφέρνεις μετά από μισό αιώνα πορείας να βγάζεις άλμπουμ με τουλάχιστον 5 και 6 εξαιρετικά τραγούδια, γιατί να σταματήσεις…;
Εκτός αν προτιμάς να μεγαλώνεις εγγόνια, από το να είσαι στο σανίδι και να σε αποθεώνουν χιλιάδες οπαδοί. Και μην μου πείτε για λεφτά. Διότι απ’ αυτά τα «πολύχρωμα χαρτιά» οι Σκορπιοί έχουν περίσσευμα…
Στο δια ταύτα το "Return to forever", είναι ένα άλμπουμ, που κατά το ήμισυ αποτελείται από κομμάτια που γράφτηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Πολλά απ’ αυτά ήταν να περιληφθούν σε άλμπουμ όπως τα "Blackout", "Love at First Sting", "Savage Amusement" και "Crazy World", αλλά «απέτυχαν» λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας των θρυλικών βινυλίων. Κι επειδή δεν είμαι ιδιαίτερος fan της late 80’s περιόδου τους, σίγουρα δεν έγιναν οι πιο σωστές επιλογές τότε… Για τα early 80’s, ούτε συζήτηση. Εκείνη την εποχή δεν έβγαλαν απλά καλό τραγούδι, οπότε…
Υπάρχει μια ανεπαίσθητη 80’s αισθητική στην συγγραφή των τραγουδιών, ωστόσο το "Return to forever" είναι ένα σύγχρονο ηχητικά άλμπουμ, το οποίο στέκεται περήφανα, στην πλούσια δισκογραφία της εκπληκτικής αυτής μπάντας…
Το άλμπουμ ξεκινάει με το "Going Out With A Bang". Ένα uptempo τραγούδι, μ’ ένα "Bang Bang Bang" και αρκούντως κολλητικό ρεφραίν. Πολύ όμορφα ξεκινήσαμε… Πάμε στο δεύτερο… Και "We Built This House", το λεγόμενο hit του δίσκου. Για την ακρίβεια hitαρα! Σίγουρα το έχετε ακούσει κάπου. Αντάξιο του ρόλου του.
Είμαι σίγουρος ότι θα περιλαμβάνεται σχεδόν σε όλες τις συναυλίες των Σκορπιών, μέχρι ν’ αποφασίσουν να το κλείσουν οριστικά. Θα τολμούσα να εκστομίσω την βαριά κουβέντα, πως πρόκειται για το Rock you like a hurricane των 10’s.
Πάμε στο επόμενο "Rock Rock Rock My Car" όπου όλα τα 80’s κλισέ είναι εδώ και με ήχο πολύ πιο σύγχρονο. Οι γερόλυκοι κυριολεκτικά τα σπάνε. Πολύ καλό ξεκίνημα για το cd με πολύ δυνατό, uptempo, heavy και 80’s… Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια…
Τέταρτο τραγούδι και "House Of Cards" και αισίως φτάσαμε στην πρώτη μπαλάντα. Για να γίνω κι εγώ λίγο 80’s, θα αρχίσω τις επιτηδευμένες υπερβολές. Η πιο μέτρια μπαλάντα των Scorpions είναι ύμνος για τους άλλους… Οπωσδήποτε πανέμορφο τραγούδι όπου δεν θα κάνει την διαφορά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι μέτριο. Ίσα ίσα είναι υπέροχο. Απλά δεν είναι Still loving you… Και τι έγινε; Μια φορά αγαπάς…(;;;)
Πάμε στο επόμενο και "All For One"… Ο τυπικές κοφτές ρυθμικές κιθάρες των Scorpions είναι εδώ. Όπως και η 80’s hard rock αισθητική, μόνο που δεν είναι κάτι μεγάλο, ούτε και filler. Στα σημεία μου θυμίζει λίγο Def Leppard!
Και πάμε στο Rock 'N' Roll Band! Δυναμίτης… Ή και νέο Dynamite… Βάλτε και μια δόση από παλιούς Whitesnake, πριν γίνουν ξανθοί και έχετε έτοιμη μια τραγουδάρα, που κάνει και για live και για αυτοκίνητο και για rock club και για walkman.
Kαι τα καλούδια συνεχίζονται με το "Catch Your Luck And Play" που είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι με εξαιρετικές κιθάρες, πανέμορφο και πιασάρικο ρεφραίν.
Πάμε στο επόμενο…" Rollin' Home"… Ένα midtempo τραγούδι. Λίγο Bon Jovi, λίγο Def Leppard και το κορίτσι μου… Δεν είναι άσχημο, αλλά δεν θα μου μείνει.
"Hard Rockin' The Place" και ανεβαίνουν ξανά οι ταχύτητες. Τυπικό early 80’s Scorpions τραγούδι. Τότε που έβγαζαν ΜΟΝΟ αριστουργήματα. Τι να προσθέσω… Χώραγε, δεν χώραγε…(;;;)
Ακολουθεί η δεύτερη μπαλάντα με τίτλο "Eye Of The Storm" και ευθύς αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το υπέροχο ομότιτλο τραγούδι των αδικημένων Pretty Maids… Πανέμορφο εκείνο… Πανέμορφο κι αυτό… Φαίνεται πως ο τίτλος εμπνέει.
Ακολουθεί το "The Scratch", ένα κόμα ένα τυπικό Scorpions τραγούδι, με πολύ καλές κιθάρες κι εδώ θα πρέπει να σημειώσω, πως η καθαριστική δουλειά των Rudolf Schenker και Matthias Jabs είναι καλύτερη απ’ ότι θα περίμενε κανείς.
Αν τελείωνε εδώ το cd, δεν θα είχα κανένα παράπονο. Ακόμα ένας εξαιρετικό cd από τους Scorpions, οι οποίοι από το Unbreakable και μετά βγάζουν ΜΟΝΟ πολύ καλά cd.
Έλα μου ντε, που το καλύτερο το επεφύλαξαν για το τέλος, το "Gypsy Life" και σίγουρα το αγαπημένο μου του cd. Μπαλάντα ΑΑΑ εθνικής, η οποία στέκεται επάξια δίπλα στους ύμνους αυτής της υπέροχης μπάντας, που μας έχει συντροφέψει στις καλύτερες και στις χειρότερες στιγμές της ζωής μας… Και θα κλείσω με μια ακόμα μεγάλη κουβέντα…
Ναι οι Scorpions είναι υποτιμημένοι και θα έπρεπε να στέκονταν δίπλα σε μπάντες όπως οι Zeppelin, οι Purple και οι Sabbath. Άντεξαν στον χρόνο περισσότερο κι απ’ αυτά τα ιερά τέρατα… Ως παρόντες, όχι με την φήμη τους…
Παράδοξο; Και όμως αληθινό. Παρόλο που είχαν προαναγγείλει πως το "Sting in the Tail" του 2010 θα ήταν ο τελευταίος σταθμός της ημιαιωνόβιας πορείας τους, ωστόσο κάποιες δημιουργικές εσωτερικές ανάγκες τους οδήγησαν για ακόμα μια φορά στο studio για το "Return to forever"… 50 χρόνια πέρασαν από την ίδρυση τους και ειλικρινά θεωρώ πως πολύ εύκολα μπορούν να βγάλουν κι άλλα άλμπουμ.
Όταν έχεις έναν τραγουδιστή, που η φωνή του ακούγεται στο ίδιο επίπεδο που ακουγόταν πριν 30 χρόνια και όταν καταφέρνεις μετά από μισό αιώνα πορείας να βγάζεις άλμπουμ με τουλάχιστον 5 και 6 εξαιρετικά τραγούδια, γιατί να σταματήσεις…;
Εκτός αν προτιμάς να μεγαλώνεις εγγόνια, από το να είσαι στο σανίδι και να σε αποθεώνουν χιλιάδες οπαδοί. Και μην μου πείτε για λεφτά. Διότι απ’ αυτά τα «πολύχρωμα χαρτιά» οι Σκορπιοί έχουν περίσσευμα…
Στο δια ταύτα το "Return to forever", είναι ένα άλμπουμ, που κατά το ήμισυ αποτελείται από κομμάτια που γράφτηκαν στα τέλη της δεκαετίας του ’70 και στις αρχές της δεκαετίας του ’80.
Πολλά απ’ αυτά ήταν να περιληφθούν σε άλμπουμ όπως τα "Blackout", "Love at First Sting", "Savage Amusement" και "Crazy World", αλλά «απέτυχαν» λόγω της περιορισμένης χωρητικότητας των θρυλικών βινυλίων. Κι επειδή δεν είμαι ιδιαίτερος fan της late 80’s περιόδου τους, σίγουρα δεν έγιναν οι πιο σωστές επιλογές τότε… Για τα early 80’s, ούτε συζήτηση. Εκείνη την εποχή δεν έβγαλαν απλά καλό τραγούδι, οπότε…
Υπάρχει μια ανεπαίσθητη 80’s αισθητική στην συγγραφή των τραγουδιών, ωστόσο το "Return to forever" είναι ένα σύγχρονο ηχητικά άλμπουμ, το οποίο στέκεται περήφανα, στην πλούσια δισκογραφία της εκπληκτικής αυτής μπάντας…
Το άλμπουμ ξεκινάει με το "Going Out With A Bang". Ένα uptempo τραγούδι, μ’ ένα "Bang Bang Bang" και αρκούντως κολλητικό ρεφραίν. Πολύ όμορφα ξεκινήσαμε… Πάμε στο δεύτερο… Και "We Built This House", το λεγόμενο hit του δίσκου. Για την ακρίβεια hitαρα! Σίγουρα το έχετε ακούσει κάπου. Αντάξιο του ρόλου του.
Είμαι σίγουρος ότι θα περιλαμβάνεται σχεδόν σε όλες τις συναυλίες των Σκορπιών, μέχρι ν’ αποφασίσουν να το κλείσουν οριστικά. Θα τολμούσα να εκστομίσω την βαριά κουβέντα, πως πρόκειται για το Rock you like a hurricane των 10’s.
Πάμε στο επόμενο "Rock Rock Rock My Car" όπου όλα τα 80’s κλισέ είναι εδώ και με ήχο πολύ πιο σύγχρονο. Οι γερόλυκοι κυριολεκτικά τα σπάνε. Πολύ καλό ξεκίνημα για το cd με πολύ δυνατό, uptempo, heavy και 80’s… Για να δούμε τι μας επιφυλάσσει η συνέχεια…
Τέταρτο τραγούδι και "House Of Cards" και αισίως φτάσαμε στην πρώτη μπαλάντα. Για να γίνω κι εγώ λίγο 80’s, θα αρχίσω τις επιτηδευμένες υπερβολές. Η πιο μέτρια μπαλάντα των Scorpions είναι ύμνος για τους άλλους… Οπωσδήποτε πανέμορφο τραγούδι όπου δεν θα κάνει την διαφορά αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι είναι μέτριο. Ίσα ίσα είναι υπέροχο. Απλά δεν είναι Still loving you… Και τι έγινε; Μια φορά αγαπάς…(;;;)
Πάμε στο επόμενο και "All For One"… Ο τυπικές κοφτές ρυθμικές κιθάρες των Scorpions είναι εδώ. Όπως και η 80’s hard rock αισθητική, μόνο που δεν είναι κάτι μεγάλο, ούτε και filler. Στα σημεία μου θυμίζει λίγο Def Leppard!
Και πάμε στο Rock 'N' Roll Band! Δυναμίτης… Ή και νέο Dynamite… Βάλτε και μια δόση από παλιούς Whitesnake, πριν γίνουν ξανθοί και έχετε έτοιμη μια τραγουδάρα, που κάνει και για live και για αυτοκίνητο και για rock club και για walkman.
Kαι τα καλούδια συνεχίζονται με το "Catch Your Luck And Play" που είναι ένα πολύ ωραίο τραγούδι με εξαιρετικές κιθάρες, πανέμορφο και πιασάρικο ρεφραίν.
Πάμε στο επόμενο…" Rollin' Home"… Ένα midtempo τραγούδι. Λίγο Bon Jovi, λίγο Def Leppard και το κορίτσι μου… Δεν είναι άσχημο, αλλά δεν θα μου μείνει.
"Hard Rockin' The Place" και ανεβαίνουν ξανά οι ταχύτητες. Τυπικό early 80’s Scorpions τραγούδι. Τότε που έβγαζαν ΜΟΝΟ αριστουργήματα. Τι να προσθέσω… Χώραγε, δεν χώραγε…(;;;)
Ακολουθεί η δεύτερη μπαλάντα με τίτλο "Eye Of The Storm" και ευθύς αμέσως μου ήρθε στο μυαλό το υπέροχο ομότιτλο τραγούδι των αδικημένων Pretty Maids… Πανέμορφο εκείνο… Πανέμορφο κι αυτό… Φαίνεται πως ο τίτλος εμπνέει.
Ακολουθεί το "The Scratch", ένα κόμα ένα τυπικό Scorpions τραγούδι, με πολύ καλές κιθάρες κι εδώ θα πρέπει να σημειώσω, πως η καθαριστική δουλειά των Rudolf Schenker και Matthias Jabs είναι καλύτερη απ’ ότι θα περίμενε κανείς.
Αν τελείωνε εδώ το cd, δεν θα είχα κανένα παράπονο. Ακόμα ένας εξαιρετικό cd από τους Scorpions, οι οποίοι από το Unbreakable και μετά βγάζουν ΜΟΝΟ πολύ καλά cd.
Έλα μου ντε, που το καλύτερο το επεφύλαξαν για το τέλος, το "Gypsy Life" και σίγουρα το αγαπημένο μου του cd. Μπαλάντα ΑΑΑ εθνικής, η οποία στέκεται επάξια δίπλα στους ύμνους αυτής της υπέροχης μπάντας, που μας έχει συντροφέψει στις καλύτερες και στις χειρότερες στιγμές της ζωής μας… Και θα κλείσω με μια ακόμα μεγάλη κουβέντα…
Ναι οι Scorpions είναι υποτιμημένοι και θα έπρεπε να στέκονταν δίπλα σε μπάντες όπως οι Zeppelin, οι Purple και οι Sabbath. Άντεξαν στον χρόνο περισσότερο κι απ’ αυτά τα ιερά τέρατα… Ως παρόντες, όχι με την φήμη τους…
Αριστοτέλης Βασιλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.