Κansas: '80s years με Εlefante, Walsh και Morse

 

Σίγουρα η πιο αμφιλεγόμενη περίοδο των Kansas είναι η δεκαετία του '80 όπου για πρώτη φορά η θρυλική μπάντα παρουσιάζει σημαντικές αλλαγές.

Αρχικά αλλάζουν για πρώτη φορά τραγουδιστή (John Elefante), αλλάζουν ύφος (aor), αποχωρεί ο βιολινίστας Steinhardt και μαζί του το όργανο σήμα κατατεθέν του γκρουπ ενώ επίσης έχουμε και μία νέα κιθαριστική παρουσία (Steve Morse) για εκείνη την ταραχώδη περίοδο.

Αρκετοί οπαδοί της μπάντας βρίσκουν τις τέσσερις studio κυκλοφορίες των Kansas για  την δεκαετία του '80 ενδιαφέρουσες, σίγουρα πιο μελωδικές και διασκεδαστικές ενώ άλλοι τις θεωρούν μέτριες εώς αδιάφορες και απογοητευτικές.

Το Rocktime.gr γυρίζει τον χρόνο πίσω και ακούει ξανά άλμπουμ και τραγούδια από εκείνη την όμορφη περίοδο διότι Kansas δεν είναι μόνο "Dust In The Wind" και "Carry On Wayward Son" αλλά υπάρχουν αρκετές αδικημένες συνθέσεις τις οποίες αξίζει να τις αγαπήσετε...

Το κλίμα που επικρατούσε εκείνη την περίοδο (τέλη '70s) στους Kansas ήταν ενετελώς αρνητικό.
Η αυξανόμενη ρήξη μεταξύ του Steve Walsh και του Kerry Livgren ήταν πλέον γνωστή στους περισσότερους οπαδούς και παράλληλα και οι δύο είχαν κυκλοφορήσει σόλο άλμπουμ τον ίδιο χρόνο, ενώ τα δημοσιεύματα για την αποχώρηση του Walsh κυκλοφορούσαν από την περιοδεία του "Point of Know Return".
Oι φήμες για υπερβολική χρήση ναρκωτικών και αλκοόλ από την πλευρά του Walsh είχαν βάση αλήθειας, οι οποίες δημιουργούσαν τεράστια προβλήματα στις σχέσεις των μελών του συγκροτήματος. Ωστόσο, οι περισσότεροι οπαδοί πίστευαν ότι η ένταση στους Kansas είχε να κάνει με τις φιλοσοφικές διαφορές μεταξύ Livgren και Walsh, ιδιαίτερα για τη μεγάλη πνευματική έμφαση που είχε το γράψιμο του Livgren επηρεασμένος από το βιβλίο The Urantia Book.
Με λίγα λόγια, ο Steve ήθελε να κάνει πάρτι και ο Kerry ήθελε να προσευχηθεί!!!

Η ρήξη ανάμεσα στους δύο βασικούς συνθέτες της μπάντας είχε φτάσει σχεδόν στα άκρα σε σημείο ο Walsh να έχει πραγματοποιήσει ακρόαση για τους Bad Company.
Επιπρόσθετα η μπάντα είχε να αντιμετωπίσει κι άλλο ένα μέτωπο από τα δισκογραφικά στελέχη που τους πίεζαν για κάτι πιο εμπορικό μιας και οι πωλήσεις του "Monolith" ήταν απογοητευτικές μετά από τρία συνεχόμενα πλατινένια άλμπουμ.

 

 

                                 "Audio-Visions"

Η  νέα δεκαετία και συγκεκριμένα τον Σεπτέμβριο του 1980, βρίσκει τους Kansas με όσα εσωτερικά προβλήματα κουβαλούσαν  να κυκλοφορούν το έβδομο στούντιο άλμπουμ τους, με τίτλο "Audio-Visions" η οποία θα ήταν και η τελευταία κυκλοφορία με την αυθεντική σύνθεση μέχρι το εκπληκτικό "Somewhere to Elsewhere" του 2000 που ξαναβρέθηκαν όλοι μαζί.

Οι σόλο καριέρες των Walsh και Livgren εκείνη την περίοδο στερούν από έμπνευση το γκρουπ μιας και ο Steve Walsh είχε κυκλοφορήσει τον Ιανουάριο του 1980 το "Schemer-Dreamer" και ο Kerry Livgren το εξαιρετικό "Seeds of Change".

Με το "Audio-Visions" ουσιαστικά ξεκινά η aor/rock πορεία της μπάντας για τη δεκαετία του '80. Οι περισσότερες συνθέσεις διαρκούν γύρω στο τετράλεπτο που σημαίνει ότι περιορίζονται σημαντικά οι διαδαλώδεις τεχνικές ενορχηστρώσεις και μειώνεται ακόμη περισσότερο ο prog ήχος.

Το άλμπουμ ξεκινά με το "Relentless", σύνθεση του Kerry Livgren με τις ροκ φόρμες, την υπέροχη μελωδικότητα και το aor ρεφρέν να κυριαρχούν δομημένο για τους πιο παρατηρητικούς στο "Carry On Wayward Son". Το επόμενο είναι το "Anything for You" που ξεκινά με ένα απίθανο πιανάκι θυμίζοντας κάτι μεταξύ Billy Joel και Supertramp.

H θαυμάσια μπαλάντα "Hold On" (#40 billboard) γράφτηκε από τον Kerry Livgren στην προσπάθεια του, να πείσει την γυναίκα του να ασπαστεί τον χριστιανισμό/ευαγγελισμό και φυσικά όταν γράφεις μία τέτοια θεόπνευστη μελωδία είναι λίγάκι δύσκολο να αρνηθείς οπιαδήποτε πρόταση.

Ακολουθούν, το ορμητικό "The Loner" που το κουπλέ του, θυμίζει Toto ενώ το "Curtain Of Iron" επαναφέρει την μπάντα στις ενορχηστρώσεις και τους prog λυρισμούς των κλασικών τους άλμπουμ από τα ΄70s και σε αυτό βοηθά αρκετά και το φωνητικό ντουέτο των Walsh και Steinhardt.

Το "Got to Rock On" είναι απλά μία χαρούμενη αδιάφορη ροκ στιγμή και το "Don't Open Your Eyes" προσπαθεί να δώσει ένα επιπλέον δυναμισμό που πετυχαίνεται από το πανέξυπνο παίξιμο του Steinhardt στο βιολί και του Walsh στα πλήκτρα αλλά κυρίως βοηθά ότι η συγκεκριμένη σύνθεση την υπογράφουν όλα τα μέλη της μπάντας κάτι που είχε να συμβεί από το επικό "Magnum Opus".

Επόμενη σύνθεση το "No One Together" που συνεχίζει στο ίδιο γνώριμο τέμπο των Kansas με εντυπωσιακή εισαγωγή με τα φωνητικά υπό την συνοδεία των πλήκτρων να σε καθηλώνουν. Το συγκεκριμένο κομμάτι ήταν να συμπεριληφθεί στο προηγούμενο δίσκο των Kansas αλλά διαφώνησαν τότε μεταξύ τους οι Walsh και Livgren οπότε ευτυχώς κυκλοφόρησε στο "Audio - Visions".

Ο δίσκος κλείνει με το συμπαθητικό "No Room for a Stranger", σύνθεση του κιθαρίστα R.Williams και την όμορφη μπαλάντα "Back Door" με τις γκάιντες να κάνουν την έκπληξη.

Oι κριτικές του άλμπουμ ήταν καταστροφικές με κορυφαία την αρνητική κριτική του δημοφιλούς περιοδικού "Rolling Stone", χαρακτηρίζοντας το "Audio - Visions" ανόητο και ψεύτικο. Βέβαια οι οπαδοί των Kansas ειδικά στις ΗΠΑ, τίμησαν δεόντως τον δίσκο αφού έγινε χρυσός με πάνω από 500 χιλιάδες πωλήσεις ενώ δεν πήγε άσχημα και στα τσαρτ  (# 26, Billboard).

Aξίζει να σημειώσουμε πως δεύτερα φωνητικά σε όλο το άλμπουμ κάνουν οι σύζυγοι των Livgren, Ehart, William υπό την ονομασία "Four Bassmen", με τη προσθήκη του Joey Jelf, ενός session στούντιο τραγουδιστή και της Lisa White.

                          
                                "Vinyl Confessions"

Τον Ιούνιο του 1982 κυκλοφορούν τον δίσκο"Vinyl Confessions" και έχουμε μία σημαντική και καθοριστική αλλαγή στον ήχο της μπάντας αφού αποχωρεί ο τραγουδιστής/κιμπορντίστας, βασικός συνθέτη και ιδρυτικό μέλος των Kansas, ο Steve Walsh, που διαφώνησε ανοικτά με την καθολική στιχουργική στροφή της μπάντας στον χριστιανικό/ευαγγελισμό. Ο ίδιος ήταν καθολικός και υιοθετημένος από μικρό παιδί από την εκκλησία του St. Joseph, Missouri. Παρακολούθησε το St James Catholic School και είχε αποφοιτήσει από το γυμνάσιο Christian Brothers και δεν είχε φυσικά πρόβλημα με τον χριστιανισμό και τον ευαγγελικό λόγο αλλά πίστευε ότι η  στιχουργική αλλαγή ήταν εκτός της δικιάς του ροκ φιλοσοφίας.

Αντικαταστάτης ήταν ο πολυτάλαντος 22χρονος μουσικός και ερμηνευτής John Elefante, που κατάφερε να ανανεώσει τον ήχο της μπάντας αλλά το τίμημα ήταν βαρύ όχι μόνο για το γκρουπ αλλά κα για τους χιλιάδες οπαδούς των Kansas αφού ο progressive ήχος είχε μπει οριστικά σε δεύτερη μοίρα και η μουσική τους κατεύθυνση είχε καθαρά πιο aor/arena rock χαρακτήρα. Στην παραγωγή του άλμπουμ οι Kansas συνεργάζονται με ένα κορυφαίο και έμπειρο παραγωγό τον Ken Scott (Elton John, Pink Floyd, Procol Harum, David Bowie, Supertramp) ώστε να δοθεί η ανάλογη δυναμική και το πετυχαίνουν σε μεγάλο βαθμό

Το άλμπουμ ξεκινά με έναν μικρό aor/hard rock ύμνο το "Play the Game Tonight" κάνοντας το τρίτο πιο πετυχημένο σινγλ της μπάντας φτάνοντας στο #17 (USA, chart) και στο ίδιο ύφος το θαυμάσιο "Right Away" με συνθέτες τον J. Elefante και τον αδελφό του Dino.

To "Fair Exchange" κινειται σε blues rock φόρμες με την φυσάρονικα του Warren Ham να συβάλει σε αυτή την κατεύθυνση με στιχουργικές αναφορές στον κόσμο του Αντίχρηστου.

Η πανέμορφη μπαλάντα"Chasing Shadows" αναδεικνύει το φωνητικό ταλέντο του Elafante τονίζοντας την ανάγκαιότητα της Βιβλικής αλήθειας. Το χαλαρό αλλά μέτριο "Diamonds and Pearls" είναι σύνθεση του Livgren και δίνει βάρος στα  φωνητικά σε ύφος C.S.N.Y και στα jazz πλήκτρα και τονίζει πόσο χρήσιμος είναι για τον άνθρωπο ο πνευματικός πλούτος έναντι του υλικού. Επόμενη σύνθεση το "Face It" που δεν εντυπωσιάζει αλλά το σαξόφωνο του Bill Bergman βάζει την δικιά του πινελιά.

Με το "Windows" η μπάντα προσθέτει ένα πιο prog χρώμα και το μπάσο του Dave Hope δίνει ένα ιδιαίτερο όγκο ενώ το "Bordeline" έχει ένα υπέροχο ρεφρέν.
 

Στο "Play On" πιάνο και φωνητικά δημιουργούν μία πανδιασία ήχων χάριν στου ταλέντου του J.Elefante και ο δίσκος κλείνει με το εξαιρετικό "Crossfire" το οποίο ερμηνεύει απίθανα ο Robby Steinhardt μαζί με τον Elefante σε ορμητικούς μελωδικούς prog/hard rock ρυθμούς, και στιχουργικά το κομμάτι έχει συμβολικές αναφορές στον Ιησού Χριστό.

Το "Vinyl Confessions" δεν πέρασε απαρατήρητο από τη νεοσύστατη βιομηχανία της σύγχρονης χριστιανικής μουσικής (CCM), η οποία μόλις είχε συσταθεί και πολλά χριστιανικά περιοδικά επιβράβευσαν τη νέα μουσική κατεύθυνση των Kansas και το CCM Magazine επέλεξε το "Vinyl Confessions" ως το Νο 1 άλμπουμ CCM του 1982.  Όλη αυτή η αλλαγή αρχικά δημιούργησε ένα  νέο κοινό ακροατών για το Kansas, αλλά έφερε και περαιτέρω εντάσεις στο συγκρότημα. οι οποίες ήταν διαρκείς στην ηχογράφηση του επόμενου άλμπουμ τους, "Drastic Measures".

Το αρνητικό κλίμα που είχε δημιουργηθεί οφείλετο και στηνπεριορισμένη συμμετοχή του βιολινίστα Robby Steinhardt, ο οποίος έδειξε την δυσαρέσκεια του λίγους μήνες αργότερα αποχωρώντας από την μπάντα.

Η μεγάλη έκπληξη στο δίσκο είναι δεύτερα φωνητικά στα "Right Away", "Diamonds and Pearls" και "Play the Game Tonight" κάνει ο ντράμερ των Queen, Roger Taylor!

Επίσης την θέση του Walsh διεκδίκησαν οι Warren Ham και Michael Gleason αλλά τελικά ο Elefante ήταν ο τυχερός ενώ οι άλλοι δύο κατέληξαν μέλη των AD.

 

                                "Drastic Mesures"

To ένατο στούντιο άλμπουμ των Kansas κυκλοφορεί τον Ιούλιο του 1983 με ένα ιδιαίτερο εξώφυλλο που δημιουργεί πολλούς συνειρμούς και είναι μία φυσική συνέχεια του "Vinyl Confessions" με τα αδέλφια Elefante να έχουν τον πρώτο λόγο σε συνθετικό επίπεδο και τον Livgren να κρατά τα καλά κομμάτια για το επόμενο σόλο του άλμπουμ με τους AD.

Mπορεί οι κριτικές να ειναι αρνητικές αλλά οι Kansas με τον Elefante είναι άλλη μπάντα και πιστεύω ότι αδικούν το συγκεκριμένο δίσκο διότι ναι μεν δεν είναι αριστούργημα αλλά δεν είναι και του πεταματού. Την παραγωγή αναλαμβάνει ο χρυσοχέρης Neil Kernon και ήδη η αποχώρηση του βιολινίστα Robby Steinhardt είναι εμφανής μιας και είναι το πρώτο τους άλμπουμ χωρίς το όργανο που είναι το σήμα κατατεθεν της μπάντας από την ίδρυσή τους.

Το "Drastic Mesures" ξεκινά με μία αξιολάτρευτη σύνθεση το "Fight Fire with Fire" που ακόμη ακόμη και σήμερα την παίζουν οι Αμερικανοί prog-rockers στις συναυλίες που δίνουν.

Υπάρχουν βέβαια αρκετά μέτρια εως καλά κομμάτια σε aor/ hard rock στυλ όπως τα "Everybody's My Friend", το δυναμικό "Μainstream", το "Get Rich"  και η μελό μπαλάντα "Andi".

Όμως υπάρχουν και μικρά διαμάντια στο άλμπουμ, όπως το φανταστικό "Going Through The Motions" με τα μοναδικά πλήκτρα να μας χαρίζουν μία γοητευτική prog/aor πλευρά της μπάντας καθώς επίσης και τo εκρηκτικό "Don't Take Your Love Away" που σε εκπλήσει με την απίστευτη ερμηνεια του Elefante και τον φοβερό κιθαριστικό επίλογο. Επιπρόσθετα το "End of the Age" είναι ακόμη μία εξαιρετική σύνθεση με ασιάτικο τόνο στα κίμπορντς, δυνατό κιθαριστικό σόλο και με θαυμάσιορεφρέν. Ο δίσκος κλείνει με το "Incident On A Bridge" με τον Εlefante να χρωματίζει άψογα με την ερμηνεία του μία άκρως μελωδική και συνάμα εξαιρετική σύνθεση του γκρουπ.

H εμπορική αποτυχία του άλμπουμ αλλά και τα σχέδια του K. Livgren για σόλο καριέρα οδήγησε

στη διάλυση των Kansas, η οποία επίσημα συνέβη στην συναυλία που έδωσαν παραμονή της Πρωτοχρονιάς στο τέλος της περιοδείας του 1983. Ο Livgren και ο μπασίστας Dave Hope έφυγαν από το συγκρότημα για να σχηματίσουν τους AD, ενώ ο Elefante έγινε επιτυχημένος παραγωγός σύγχρονων χριστιανικών μουσικών συγκροτημάτων όπως οι Petra, ενώ ήταν ήδη πολύ δημοφιλής καλλιτέχνης του CCM (Contemporary Christian Music).

Για την ιστορία δεύτερα φωνητικά κάνουν ο David Pack (Ambrosia), Terry Brock (Seventh Key, Strangeways) και Kyle Henderson (The Producers).

 

                                       "Power"

 

Ο χρόνος διάλυσης της μπάντας δεν είχε μεγάλη χρονική διάρκεια αφού η ψυχή των Kansas, o ντράμερ Phil Ehart ανασυντάσει δυνάμεις αρχικά με την προσκληση που κάνει στον ταλαντούχο κιθαρίστα Steve Morse (Dixie Dregs και μετέπειτα Deep Purple) αλλά κυρίως κάνει μία κίνησα ματ με την επιστροφή του Steve Walsh στα πάτρια εδάφη φέρνοντας μαζί του και τον μπασίστα Billy Greer που έπαιζαν μαζί στους Streets. Oι πρώτες πρόβες ξεκίνησαν τον Ιούλιο του 1985 και αφού ο Walsh ξεχρέωσε μία επαγγελματική υποχρέωση που είχε με τους Cheap Trick.

H δέκατη στούντιο κυκλοφορία της μπάντας τον Νοέμβριο του 1986 βρίσκει τον Walsh να θέλει να περάσει τον ήχο των Streets στους "νέους Kansas" σε φουλ aor ύφος με το άλμπουμ να θυμίζει έντονα Survivor.

Το άλμπουμ ξεκινά με το "Silhouettes in Disguise" και το ρεφρέν σου κολλάει στο μυαλό ενώ μαζί με το ομότιτλο κομμάτι νομίζεις ότι είναι κάποιες ξεχασμένες συνθέσεις από soundtrack του Rocky!

Το "Αll Wanted" θυμίζει έντονα σύνθεση των Foreigner και όχι δικιά τους γνωρίζοντας μικρή επιτυχία φτάνοντας σχτικά ψηλά στα τσαρτ των ΗΠΑ (#19).

Το "Secret Service" σώζεται από το επικό ρεφρέν και το "We're Not Alone Anymore" ακούγεται χάριν του φοβερού κιθαριστικού σόλο του Steve Morse.

To ορχηστρικό "Musicatto" νομίζω ότι απλά γραφτηκε για να ικανοποιήσει τους παλιούς οπαδούς αλλά τελικά κατέληξε να θυμίζει ELP!!!

Το μπαλαντοειδές "Taking In the View" στέκεται αξιοπρεπές σε ένα αλμπουμ που δεν θυμίζει καθόλου Kansas ενώ κάτι ανάλογο συμβαίνει με τα "Three Pretenders" και "Tomb 19" που κυριαρχεί ο ηχος των Survivor. Η απογοήτευση για το συγκεκριμένο άλμπουμ γίνεται ακόμη πιο ισχυρή αφού επιλέγουν να διασκευάσουν μία new wave μπάντα, τους The Producers στην μπαλάντα "Can't Cry Anymore". Το παρήγορο είναι ότι Steve Walsh να δίνει ρεσιτάλ ερμηνείας και στο αντίστοιχοστο βίντεο κλιπ παίζει ο σπουδαίος κωμικός Richard Belzer.

Οφείλουμε να επισημάνουμε την θαυμάσια παραγωγή του Εγγλέζου Andrew Powell (Cockney Rebel, Leo Sayer, Ambrosia  David Gilmour, Chris Rea) μαέστρου  σε κορυφαίες συμφωνικές ορχήστρες του Λονδίνου και μέλους των Alan Parsons Project που δίνει ένα αλλιώτικο πιο πομπώδες ύφος στο άλμπουμ.

 

 

                     "In the Spirit of Things"

 

Tον Οκτώβριο του 1988, η μπάντα βλέποντας ότι έχει ελπίδες να επιβιώσει στο νέο περιβάλλον που έχει δημιουργηθεί στην ροκ βιομηχανία επιστρέφει με το ενδέκατο στούντιο άλμπουμ της με τίτλο "In the Spirit of Things" το οποίο στιχουργικά περιγράφει μία concept ιστορίας μιας πλημμύρας που έπληξε την πόλη του Κάνσας καταστρέφοντας τους καταρράκτες Neosho το 1951. Εμπνευστής αυτής της δημιουργίας είναι ο κιθαρίστας Rich Williams όπου επηρεάστηκε διαβάζοντας το βιβλίο Ghost Towns of Kansas, Volume II (1979) και συγκεκριμένα το κεφάλαιο για τους Neosho Falls.

Η απορία όμως που δημιουργείται είναι πως συμμετέχουν, άλλοι συνθέτες εκτός γκρουπ σε δίσκο με concept ιστορία; Η απάντηση του Walsh σε αυτή την εύλογη απορία είναι ότι τα όσα κομμάτια δεν έχουν την στιχουργική υπογραφή των Kansas ήταν λιγάκι θολή αφού σε μία παλιά συνεντεύξη του ισχυρίστηκε ότι οι στίχοι στις εν λόγω συνθέσεις εμπλέκονται στην ιστορία. Φυσικά κάτι τέτοιο δεν ισχύει εκατό τις εκατό μιας και πιο πιθανό είναι ότι οι τέσσερις παραγωγοί που συμμετέχουν και οι διαφορετικοί συνθέτες καταδεικνύουν ότι η δισκογραφική εταιρία άλλαξε ουσιαστικά τα σχέδια της μπάντας για εμπορικούς λόγους φοβούμενη ότι είναι εκτός εποχής.
 

Η κιθαριστική παρουσία του Steve Morse είναι εξαιρετική και δίνει ένα ιδιαίτερο τεχνικό χρώμα στος συνθέσεις του δίσκου ειδικά σε εκείνες που έχουν την υπογραφή του Walsh.

Ο δίσκος ξεκινά με την μπαλάντα "Ghosts" και το πιο ηλεκτρονικό "One Big Sky" με τον γκόσπελ τραγουδιστή Rev. James Cleveland και την χορωδία του Southern California Community Choir να απογειώνουν το ρεφρέν. Το "Inside Of Me" έχει ένα κινηματογραφικό ύφος ενώ το "One Man, One Heart", μία από τις καλύτερες και πιο μελωδικές συνθέσεις του άλμπουμ, που την υπογράφουν δύο σπουδαίες μουσικές προσωπικότητες ο Mark Spiro και ο τρομερός Dann Huff με τον Terry Brock να κάνει τα δεύτερα φωνητικά.

Το "House on Fire" είναι ακόμη μία δυνατή aor/hard rock στιγμή της μπάντας εν αντιθέσει με το μπαλαντοειδές "Once in a Lifetime" που φέρει την υπογραφή τριών πετυχημένων συνθετών (Antonina Armato, Dennis Morgan και Albert Hammond) αλλά "ξένων"με την ιστορία του γκρουπ.

Κάτι ανάλογο συμβαίνει και με την άχρωμη μπαλάντα "Stand Beside Me" όπου δύο session μουσικοί και μισθοφόροι συνθέτες (Marc Jordan και Bruce Gaitsch) επίσης άγνωστοι για το κοινό των Kansas. Ακολουθούν το "I Counted on Love" που έχει υπέροχο ρεφρέν ενώ με το "The Preacher" οι ρυθμοί ανεβαίνουν τόσο με το χορωδιακο ρεφρέν που απογειώνει το τραγούδι όσο και με το φοβερό κιθαριστικό σόλο .

Το "Rainmaker" είναι μία από τις κορυφαίες συνθέσεις όχι μόνο του άλμπουμ αλλά και της δισκογραφικής διαδρομης των Kansas με την χορωδία του Rev. James Cleveland  (Southern California Community Choir) να σε στέλνει στα ουράνια.  Επικό, λυρικό, καθηλωτικό!!!

Το ολιγόλεπτο ορχηστρικό/κιθαριστικό "T.O. Witcher" είναι ουσιαστικά η εισαγωγή του "Bells of Saint James" που κλείνει το άλμπουμ.

Την παραγωγή έχουν αναλάβει από κοινού ο θρυλικός Bob Ezrin με τον πετυχημένο παραγωγό Greg Ladanyi και τον ντράμερ του γκρουπ Phil Ehart.
Μετά και από αυτό το άλμπουμ οι Kansas επανήλθαν δισκογραφικά το 1995 με το "Freaks of Nature" που σήμανε και την επιστροφή του βιολιού στον ήχο της μπάντας αυτή την φορά με τον David Ragsdale εώς ότου γίνει η μεγάλη επανασύνδεση του 2000 με τα ιδρυτικά μέλη με το φοβερό άλμπουμ "Somewhere to Elsewhere".
Οι Kansas ευτυχώς συνεχίζουν ακόμη και στις μέρες μας να κυκλοφορούν αξιόλογα στούντιο άλμπουμ με τελευταίο το αξιόλογο  "The Absence of Presence" (2020) με αρκετά διαφορετική σύνθεση μελών από την εποχή που τους λατρέψαμε.
 

Υ.Γ.: Το 2014 οι Κansas κάλεσαν τον John Elefante να επιστρέψει σην μπάντα, όμως ο ίδιος αρνήθηκε ενώ αρκετά χρόνια πριν είχε πει το αμίμητο:

Δεν μου άρεσε το "Drastic Measures", και μάλιστα είπα στο συγκρότημα, Hey Guys, αυτό είναι σχεδόν ένα άλμπουμ των Elefante Brothers. Αυτό δεν είναι το Kansas!!!

Φώτης Μελέτης