XANDRIA: “Neverworld’s End”

Ο νόμος του Μέρφυ ορίζει πως ότι είναι να συμβεί, καλό ή κακό, θα συμβεί.. με λίγα λόγια το πεπρωμένο φυγείν αδύνατο. Άρα και οι Γερμανοί Xandria, δεν ήταν τυχαίο που αν και άγνωστοι σε μένα, μπήκαν στη ζωή μου πριν λίγο καιρό, όταν αμέριμνος "σέρφαρα" στο καταραμένο διαδίκτυο! Με είχε πιάσει μια διάθεση σκοτεινή και μελαγχολική, οπότε έψαχνα για συγκροτήματα που κινούνται στο χώρο του gothic rock/metal. Και ξάφνου.. ακούω το “In love with the Darkness” και απλά το ερωτεύομαι! Η φωνή της Manuela Kraller μου αφήνει με ευκολία τα σημάδια της και βρίσκομαι μερικές μέρες να σιγοτραγουδώ το παραπάνω κομμάτι! Η φυσική συνέχεια του πράγματος ήταν να κλικάρω πάνω και σε αλλά κομμάτια των Xandria, αφήνοντας μου τα περισσότερα μια πολύ θετική άποψη. Βέβαια διαπίστωσα εκ πείρας πως οι Γερμανοί, ακόμη ψάχνονται ως προς τη μουσική τους πορεία, μιας και Folk όπως και power/symphonic στοιχεία, ήταν παραπάνω από εμφανές ως βασικές επιρροές της μπάντας. Παρολ’ αυτά βλέποντας ότι πρέπει να παρουσιάσω τη νέα δουλειά τους, χαμογέλασα πλατιά, μα ακόμη πιο πλατιά όταν πάτησα το play. Κι αυτό γιατί οι Xandria μεταμορφώθηκαν στους νέους Nightwish, χωρίς αυτό να σημαίνει κάτι αρνητικό, ή προσβλητικό για εκείνους ή έστω για τη δική μας νοημοσύνη! Το “Neverworld’s End”, είναι η πέμπτη δουλειά τους και αν σας έχουν λείψει οι παλιοί Nightwish εδώ είστε!! Χωρίς να έχουν χάσει πολλά από τη παλαιότερη σκοτεινιά τους, θα βρείτε πολύ καλές power/symphonic συνθέσεις και στα 12 κομμάτια του “Neverworld’s End”, τα οποία το λιγότερο εντυπωσιάζουν, χωρίς να αντιγράφουν τους προαναφερόμενους σουπερστάρ πλέον Φιλανδούς! Αλλά και να πει κάποιος ότι το κάνουν, δεκάρα δε δίνω ειλικρινά! Μιας και “Valentine”, “Forevermore”, “Euphoria”, με άφησαν ικανοποιημένο στο έπακρο! Και αν με ρωτήσετε γιατί, θα σας δώσω ως απάντηση τα εξής: Πρώτων γιατί αν και το παρελθόν τους είναι πιο Gothic, δε το εγκατέλειψαν τελείως για χάρη οποιασδήποτε εφήμερης δημοσιότητας και αν και μοιάζουν με Nightwish, έχουν δικό τους ήχο, πάει και τελείωσε. Και δεύτερον.. γιατί αν αυτοί που το “είχαν” το έχασαν, δε φταίω εγώ! Εμείς δηλαδή, δε πρέπει να το “βρούμε” κάπου αλλού; Ε λοιπόν δεν είναι ντροπή να πω ότι το βρήκα στους Xandria! Έπος!! Μιχάλης Κανακουσάκης