Πάντα είχα μια αδυναμία σε μουσικούς που έβλεπαν τα πράγματα λίγο πιο διαφορετικά και δεν βιαζόντουσαν να γεννήσουν μουσική χωρίς συναίσθημα.
Θυμάμαι σαν χθες όταν άκουσα το “Beloved's Cry” στην εκπομπή του Άγγελου Γεωργιόπουλου στον 902, τότε όταν ήμουν ακόμη παιδούλι και συγκλονίστηκα. Και εγώ και ο αδερφός μου γίναμε κοινωνοί ενός νέου πράγματος που ως τότε δεν είχαμε ξανασυναντήσει. Ένα μουσικό σταυροδρόμι όπου συναντούνται Ανατολή και Δύση.
10 χρόνια έχουν περάσει από το “Sahara” και οι Orphaned Land αλλάζουν σε κάθε δίσκο και λιγάκι. Κάποιο θα έλεγαν “φλωρεύουν”, μιας που σιγά σιγά αποτίναξαν κάθε δεσμό με το Death metal, αλλά έμειναν progressive ως το κόκκαλο.
Το “All is One” είναι η πέμπτη τους full length ηχογράφηση και εξαρχής δείχνει το πόσο πολύ κινείται σε folk ανατολίτικα μονοπάτια, έχοντας και μια ιδέα χορωδιακών φωνητικών που θυμίζουν τις αντίστοιχες αλλαγές των Σουηδών Therion.
H μουσική εξέλιξη των Orphaned Land έχει να κάνει περισσότερο με την αναζήτηση νέων ήχων από πλευράς Yossi Sassi (ο οποίος έχει και προσωπικό project) και παίζει πλέον οτιδήποτε έχει χορδές, από ούτι ως μπουζούκι και παρέσυρε σε νέα φωνητικά μονοπάτια τον Kobi Farhi.
Το “All is One” είναι μια ανάγκη για ενότητα μεταξύ των ανθρώπων ανεξάρτητα της θρησκευτικής τους επιλογής. Για αυτό το λόγο, ηχογραφήθηκε σε τρία διαφορετικά μέρη, στο Ισραήλ, στην Τουρκία και στη Σουηδία, σε μια προσπάθεια να δώσει ένα μήνυμα ότι οι άνθρωποι δεν πρέπει να κρίνονται με βάση τον ποιο Θεό πιστεύουν.
Για αυτό το λόγο, θέλησαν σαν promotion track να βγάλουν video clip για το τραγούδι “Brother” που είναι η ιστορία δύο αδερφών, του Ιτζάκ και του Ισμαήλ, παιδιά και οι δυο του Αβραάμ, από άλλη μητέρα. Ο πρώτος έγινε ο πατέρας του Ισραηλίτικου Έθνους και ο δεύτερος του Αραβικού, αλλά όπως τονίζουν οι Orphaned Land, όπως και να έχει δε θα έπρεπε να ξεχνούν πως είναι αδέλφια.
Το album είναι ένα concept ειρήνης μεταξύ των λαών της Ανατολής και όχι μόνο με τραγούδια που απλώνουν το χέρι στο συνάνθρωπο με αγνότητα και χωρίς συμφέρον (“Let the truce be known”). Και μουσικά, Ανατολή και Δύση, συνυπάρχουν χωρίς δυσκολία και δημιουργούν συγκινησιακά φορτία σε κάθε ψυχή που ανοίγεται χωρίς διακρίσεις και υπερηφάνειες.
Στο “Through Water and Fire” ακούγεται και η μητρική του γλώσσα, που περιέργως, εμένα προσωπικά δεν με ξενίζει, ενώ το “Fail” που ακολουθεί είναι ότι πιο κοντινό στο μουσικό παρελθόν των Orphaned Land, με αφήγηση να ακούγεται όμορφα κάτω από τη μουσική, ώσπου ο Kobi βγάζει death metal γδαρμένα φωνητικά, Σουηδικής τεχνοτροπίας. Μην ξεχνάμε πως το ένα τρίτο του album ηχογραφήθηκε στη σκανδιναβική εκείνη χώρα και μιξαρίστηκε από τον έκτακτο κύριο Jens Bogren (Amon Amarth, Opeth, Devin Townsend Project).
Ακολουθεί ένα ορχηστρικό 3-λεπτο για την ελευθερία (“Freedom”), προτού έρθουμε στο “Shama'im”, έναν metal (μη γελάτε) αμανέ που θα σου ζητάει η μάνα σου να βάζει κάθε μεσημέρι που μαγειρεύει. Μπορεί να ακούγεται αστείο αυτό που γράφω, αλλά μιλάμε για εξαιρετικό κομμάτι τέχνης από μουσικούς που αποδεικνύουν και πάλι πως δεν έχουν όρια στο να συνδυάζουν την τοπική τους παράδοση (και άλλων τόπων) με την κάβλα τους για rock. Αν πήγαινε με αυτό το Ισραήλ στη Eurovision, θα κέρδιζε πανηγυρικά και θα ανάγκαζε τον κόσμο να σταματήσει να ακούει ανούσιες ηλιθιότητες.
Στο ίδιο κλίμα, είναι και το “Ya Benaye”, ενώ με το “Our own Messiah”εδραιώνονται και πάλι τα αγγλικά σε ένα τραγούδι παράπονο (“Why do we hold on to these prayers, All these years and nothing has been changed”).
25-μελής χορωδία, 8 βιολιά, βιόλα και τσέλο και ακόμα περισσότερα, σε ένα σύνολο 40 μουσικών, απασχολήθηκαν για να έρθει στα αυτιά μας αυτό το αποτέλεσμα που θα ξενίσει σίγουρα πολλούς και εντυπωσιάσει ακόμα περισσότερους με την αγνότητα του και την αισιοδοξία του πως τελικά η Ειρήνη θα επιτευχθεί.
Το album κλείνει με το 7-λεπτο έπος “Children”, του οποίου τους στίχους πρέπει ο καθένας μας να χωνέψει καλά (“How can we live in this world where lives are bought and sold?”).
Εδώ έχουμε να κάνουμε με ένα μουσικό αριστούργημα. Παραγωγή πεντακάθαρη σαν καλογυαλισμένο διαμάντι, ενορχήστρωση με @@, απίστευτο συνονθύλευμα διαφορετικών μουσικών και μια αίσθηση πως μπορείς να χορέψεις καρσιλαμά, κάνοντας headbanging. Μπήκε στην εικοσάδα μου και θα πετάξει κόσμο από την 5αδα!
Αssalamu alaikum!
