Το σήριαλ με τους Queensrÿche δεν μου αρέσει…
Διασύρεται ένα σχήμα που γαλούχησε πολύ κόσμο στο metal ήχο και κυκλοφόρησε δίσκους όπως τα “Operation: Mindcrime”, “Empire” και “Promised Land”. Καταλαβαίνω την ανάγκη για αλλαγή, ή λήξης της όποιας συνεργασίας, αλλά τα τερτίπια του Geoff Tate και των πρώην συνεργατών του είναι απλά γελοία.
Καλώς χώρισαν τα τσανάκια τους, αλλά με κάποιο τρόπο πρέπει να καταλάβουν πως δεν είναι δυνατόν να υπάρχουν και οι Geoff Tate’s Queensrÿche, και οι Queensrÿche (σκέτο).
Τέλος πάντων… Rewind, και πάμε από την αρχή!
Ύστερα από την πανωλεθρία των τελευταίων δίσκων τους, λογικό ήταν να υπάρχει γκρίνια και απογοήτευση στις τάξεις της μπάντας. Ακούγοντας το νέο τους album (και μετά αυτό που κυκλοφόρησε ο Tate), καταλαβαίνεις τις μουσικές διαφορές που είχε το σχήμα με τον πρώην frontman του. Οι μεν ήθελαν να επιστρέψουν στον ήχο που τους ανέδειξε, ενώ ο άλλος ήθελε alternative πειραματισμούς και καθόλου πισωγυρίσματα.
Με τον Todd La Torre πίσω από το μικρόφωνο, οι Queensrÿcheκυκλοφορούν τον καλύτερο δίσκο τους από την εποχή του “Promised Land”. Πιο απλά δε γίνεται να το περιγράψω…
Ναι, ο La Torre ακούγεται σαν κόπια του Tate (σε σημείο παρεξήγησης ορισμένες φορές), παρόλα αυτά άπαξ και αυτό χρειαζόταν για μία αξιοπρεπή δουλειά από το σχήμα, δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Το “Queensrÿche” είναι αρκετά άμεσο, βουτηγμένο στις metal καταβολές της μπάντας, αφήνοντας πίσω του τους όποιους πειραματισμούς, έχοντας σε στιγμές αρκετές ομοιότητες με το “Empire”. Μεγάλη βάση έχει δοθεί στις μελωδικές γραμμές των συνθέσεων, ενώ το όλο εγχείρημα μοιάζει λες και γράφτηκε καιρό πριν. Δε θα μου έκανε εντύπωση αν κάποια τραγούδια προϋπήρχαν και είχαν απορριφτεί από τον Tate.
Προσωπικά δεν περίμενα ποτέ να γράψω θετική κριτική για Queensrÿchealbum, μιας και η μουσική ρότα που είχαν επιλέξει αδυνατούσε να με κρατήσει σαν ακροατή. Ούτε καν το “Operation: Mindcrime II” με ευχαρίστησε, μια δουλειά που άπαξ και είχε διαφορετικό τίτλο δε θα είχε συζητηθεί τόσο πολύ.
Μέσα από τις εννέα συνθέσεις (συν δύο intro) του “Queensrÿche” ξεχώρισα τα “Where Dreams Go to Die”, “In This Light”, “Redemption”, “A World Without” και “Open Road”
Το νέο πόνημα των Queensrÿche είναι ώριμο, μεστό και ξέρει ακριβώς που πρέπει να πατήσει μουσικά. Μια νέα εποχή ξεκινάει για το σχήμα.
Geoff Tate’s Queensrÿche vs Queensrÿche, σημειώσατε 2!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.