Ο frontman των Soundgarden, εδώ και 15
χρόνια ψάχνει να βρει
Έφτιαξε τους Audioslave, οι οποίοι μεταξύ 2000 - 2007 έδωσαν ελπίδα και άφησαν πίσω τους καλά κομμάτια, κυκλοφόρησε 2 σόλο δίσκους με αρκετή επιτυχία, έδωσε ένα ωραίο κομμάτι στον James Bond (Casino Royale - "You Know My Name"), διασκεύασε με ακουστική κατατονία Michael Jackson, έφτιαξε έναν δίσκο με ηλεκτρονική ποπ ("Scream", 2009), κυκλοφόρησε έναν άλλον με ακουστικές εκτελέσεις παλιώτερων κομματιών του (2011), επανένωσε τους Soundgarden και τους Temple Of The Dog σε μικρές απόπειρες να ξαναεπισκεφθεί τις ατίθασες grunge μέρες των 25 του χρόνων.
Τώρα, με μια συλλογή από moody εναλλακτικά ακούσματα, κυρίως ακουστικές φολκ μπαλάντες ενορχηστρωμένες ώστε ν΄ακούγονται με κυματισμούς και "dynamics", ψάχνει για την «Ανώτερη Αλήθεια».
Η παραγωγή του Brendan O'Brien (τα τελευταία χρόνια έχει μανιπιουλάρει τα κουμπάκια διάφορων, από Pearl Jam ως AC/DC) κάνει ό,τι μπορεί για να βγαίνει το αποτέλεσμα ενδιαφέρον. Και είναι, αν ο ακροατής ανήκει στην κατηγορία του «γυρεύω αποπροσανατολισμένο άκουσμα για να κάνω κάτι άλλο υπό μουσική υπόκρουση που δείχνει ότι είμαι προχώ».
Θέματα όπως η απώλεια, το πέρασμα του χρόνου και η θνητότητα διατρέχουν το άλμπουμ. Ο Cornell πάντα είχε αυτή την απροσδιόριστη ποιότητα των στίχων (δεν καταλαβαίνεις για τί ακριβώς μιλάει, αλλά ακούγεται πειστικός), όμως εδώ η μουσική κορύφωση δεν έρχεται σε κανένα σημείο.
Δεν θα ήταν άσχημα κομμάτια όπως το ομώνυμο, το "Before We Disappear" ή το "Murderer Of Blue Skies" (το ψυχεδελίζον "Out In The Universe" ξεχωρίζει σαν από άλλο άλμπουμ) σε ένα δίσκο με πιο ποικίλο υλικό, όμως η παράθεσή τους το ένα δίπλα στο άλλο τα κάνει να ακούγονται ημιτελή, ή και κούφια.
Τί να κάνουμε, Tim Buckley γεννιέσαι, δε γίνεσαι.
Cornell, η ανώτερη αλήθεια» σου έχει διαφύγει, τουλάχιστον προς στιγμήν. Και αποφάσισε επιτέλους τί θέλεις να κάνεις στη ζωή σου, είσαι ήδη 51.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.