O Rick Springfield. Δε γνωρίζω, πόσοι
από εσάς θυμάστε τον εν
Η αλήθεια είναι, ότι δεν κατέχω την πλήρη δισκογραφία του καλλιτέχνη αλλά εκτιμώντας την πλειονότητα τους που κυμαίνονται στο χώρο του μελωδικού γένους ασχολούμαι μαζί του με συνέπεια δεκαετιών!
Ο νέος δίσκος του, με τίτλο "Rocket Science", είναι ο 18ος στουντιακός από τα 1972 (γεγονός άγνωστο για τους περισσότερους, ότι είναι πολυχρόνια η παρουσία του στη μουσική δημιουργία, παρεκτός εάν είστε οπαδοί).
Ένα από τα πράγματα που αγαπώ στη μουσική του είναι η άμεσα αναγνωρίσιμη φωνή του, οι ευφάνταστοι και παιχνιδιάρικοι στίχοι αλλά και η μελωδία που στολίζει τις συνθέσεις του.
Όλα αυτά τα στοιχεία είναι παρόντα και στην καινούργια μουσική του δημιουργία αλλά (απεχθάνομαι αυτό το αλλά …) η μουσική κατεύθυνση στρέφεται αρκετά έως αρκετά, και με χαλά, σε μία pop country διάθεση.
Προφανώς όσοι το ακούσετε θα διαπιστώσετε του λόγου το αληθές και σίγουρα δεν είναι από τα αγαπημένα μου στα αλήθεια. Συνθέσεις όπως τα "Light This Party Up", "The Best Damn Thing" και το "We Connect" έχουν σίγουρα αυτό το rock αίσθημα για το οποίο έγινε γνωστός αλλά από την άλλη πλευρά τα "That One", "Pay It Forward" και το "Found" είναι πολύ Southern για τα μουσικά γούστα μου. Το εμπνευσμένο στιχουργικά από τον αμερικανικό εμφύλιο "All Hands On Deck" αποτίει φόρο τιμής στον πατριωτισμό και τους στρατιώτες, δείγμα της στιχουργικής του ευελιξίας.
Δε θα έλεγα, ότι είναι κακός δίσκος το "Rocket Science". Απλά, θεωρώ ότι απέχει από ροκ ρίζες που μας είχε συνηθίσει... Παραμένει ένας ταλαντούχος καλλιτέχνης και συνθέτης ολκής που απλά πειραματίστηκε(;) με την country σκηνή. Ούτε ο πρώτος είναι, διότι οι υπεραγαπημένοι Bon Jovi έπραξαν το ίδιο, ούτε ο τελευταίος. Θέλω να σημειώσω, ότι οι πολλαπλές μου ακροάσεις δεν κατάφεραν να με πείσουν ώστε να εκφράσω την ευαρέσκεια μου και για τούτον το δίσκο…ακούστε και αποφασίστε!
Νότης Γκιλλανίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.