Γεννημένος στο New Jersey τον Μάρτιο του 1961, ο
σπουδαίος Αμερικανός κιθαρίστας μπορεί να είναι ελάχιστα γνωστός στην
πατρίδα μας, όσοι όμως είναι αρκετά μυημένοι με το blues rock ήχο, θα
γνωρίζουν ετούτο τον εκρηκτικό και συνάμα υπέροχο σολίστα της εξάχορδης
θεάς.
Η πορεία του Walter Trout ξεκινά από τα τέλη της δεκαετίας του '60 και αρχές '70, αφού παίζει με σημαντικούς καλλιτέχνες όπως ο Percy Mayfield, ο John Lee Hooker, ο Joe Tex και οι Canned Heat ενώ η παρουσία του με την θρυλική μπάντα των John Mayall & the Bluesbreakers τον έκανε ευρύτερα γνωστό.
Στη συνέχεια κάπου στα τέλη των '80ς ξεκινά και η σόλο δισκογραφική του διαδρομή με μία σειρά εκπληκτικών σόλο δίσκων άλλοτε με τους Free Radicals και πιο μετά με τους Τhe Radicals, δίνοντας το στίγμα που τον επιβάλει στις συνειδήσεις των οπαδών του συγκεκριμένου ήχου.
Παράλληλα
έχει παίξει παρέα με θρυλικούς κιθαρίστες όπως τους Robben Ford, Warren
Haynes, Eric Gales, Joe Bonamassa και Edgar Winter οπότε καταλαβαίνετε
ότι η περίπτωση του Walter Trout είναι ιδιαίτερη και ξεχωριστή και τον κατατάσει στην κορυφή των είδους
Τώρα
ερχόμενοι στο άλμπουμ εκείνο που θα ακούσετε και θα απολαύσετε είναι
ένα καυτό παίξιμο μνημειώδους blues rock διανθισμένο με το φλογερό και
εμπνευσμένο παίξιμο του Αμερικανού κιθαρίστα.
Συνθέσεις που ξεχωρίζουν είναι το ανατριχιαστικό "Me My Guitar And The Blues" με το απίστευτο σόλο του, το απίθανο και παράλληλα συμβουλευτικό "Be Careful How You Vote" με την φυσαρμόνικα να κελαηδάει.
Στις εκπλήξεις είναι η συμμετοχή του θρυλικού κιθαρίστα Robby Krieger των Doors στο αργόσυρτο "Goin' Down To The River" και την θαυμάσια παρουσία του κιθαρίστα Sugaray Rayford (δις βραβευμένος από το Blues Music Award) στο συναρπαστικό "Woman Don't Lie".
Τα ανεβοκατεβάσματα του "Sadie" είναι καθηλωτικά ενώ το πάρτι συνεχίζεται με το "Please Love Me". Το περίτεχνο "Nature's Disappearing" και η χαμηλόφωνη ερμηνεία του Walter Trout συνοδευμένη από την φυσαρμόνικα την νιώθεις σαν ένα μικρό στοργικό χάδι.
Το "Red Sun" απλά βάζει την σφραγίδα του μεγάλου καλλιτέχνη με παθιασμένη ερμηνεία και παίξιμο, θυμίζοντας λίγο από Eric Burdon ενώ τα "Something Inside Of Me", "It Takes Time" και Out Of Bad Luck πιστοποιούν το κιθαριστικό μεγαλείο του Walter Trout.
Συνοπτικά
εάν γουστάρετε τον Gary Moore, εάν έχετε όλη την δισκογραφία Stevie Ray
Vaughan και νανουρίζετε το "μωρό σας" με Joe Bonamassa, τότε πρέπει να
βουτήξετε στα blues rock νερά ενός εξαίρετου κιθαρίστα που με το
παίξιμο του λιώνουν ταστιέρες και καρδιές.Φώτης Μελέτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.