Toto: “Toto XIV”

Υπάρχουν συγκροτήματα που όσο και αν τα πολέμησαν οι κριτικοί, εκείνα κατάφεραν όχι μόνο να επιβιώσουν για δεκαετίες αλλά ανάγκασαν να υποκλιθούν κάμποσοι “ειδήμονες” στο μεγαλείο τους.

Ο λόγος για τους θαυμάσιους ΤΟΤΟ όπου το ρητό “Πρώτα σε αγνοούν, μετά σε κοροϊδεύουν, μετά σε πολεμούν και στο τέλος τους νικάς” που έλεγε ο Γκάντι ταιριάζει απόλυτα στους διαχρονικά επικριτές τους.
Φυσικά δεν  πρόκειται να αποθεώσω τους αμερικανούς, με  βάση την εμπορική τους επιτυχία διότι ετούτη η μπάντα πρώτα από όλα έγραφε ΚΟΡΥΦΑΙΑ άσματα.
Ειδικά όσοι έχετε ακούσει τους πρώτους δίσκους θα καταλάβετε ότι έχω δίκιο και δεν θέλω να αναφερθώ στο γεγονός ότι έχουν πουλήσει εκατομμύρια δίσκους, έχουν σκαρφαλώσει στην κορυφή των τσαρτ (και στις δύο πλευρές του ατλαντικού) και έχουν κάνει δεκάδες sold out συναυλίες ώστε  να μην μείνω μόνο σε αυτό το επίπεδο σύγκρισης.
Ερχόμενοι τώρα  στη νέα δουλειά των ΤΟΤΟ που επιστρέφουν στη δισκογραφία μετά από εννιά χρόνια στουντιακής αποχής και αφήνοντας πίσω τους οριστικά το αρκετά progressive και αξιόλογο προηγούμενο δίσκο τους  “Falling In Between” έχουμε να επισημάνουμε τα εξής:
Το γκρουπ έχει πλέον  ως πυρήνα  τους  David Paich, Steve Lukather  και  Steve Porcaro αλλά και τον  παλιό τους τραγουδιστή Joseph Williams (ερμηνευτής στα άλμπουμ των Τοto, Fahrenheit και The Seventh One) ενώ στα τύμπανα συναντάμε τον πολύπειρο Keith Carlock.
Το ξεκίνημα του δίσκου γίνεται με το δυναμικό “Running Out of Time” με την κιθάρα του Steve Lukather  να σηκώνει περήφανα ξανά τη σημαία των Toto και να μας προδιαθέτει θετικά για το τι θα ακούσουμε στη συνέχεια.
Ευτυχώς το “Burn” που ακολουθεί αναδεικνύει την γοητευτική συνθετική έμπνευση του γκρουπ αφού περιέχει ένα «ογκώδες» μελωδικό ρεφρέν ενώ το “Holy War” παρά τις έξυπνες ενορχηστρωτικές εξάρσεις του δεν ενθουσιάζει ιδιαίτερα.
Το  “21st Century” είναι ουσιαστικά  μία εξαιρετική και μοντέρνα blues σύνθεση όπου οι Toto επεμβαίνουν και  καταφέρνουν  να “κολλήσουν” σε αιώνιους κλασσικούς  ρυθμούς την μοναδική aor ευφυΐα τους.
Το “Orphan” που ακολουθεί αποτελεί ακόμη μία εκπληκτική στιγμή του άλμπουμ ενώ οι πομπώδεις μελωδίες στο περίφημο και ανατριχιαστικό “Unknown Soldier (for Jeffrey)”  είναι αξεπέραστες  και το κομμάτι λάμπει και στιχουργικά.
Η συνέχεια ανήκει στο “The Little Things” που  είναι απλά αδιάφορο ενώ το “Chinatown” μας γυρνάει στις εποχές του “Rosanna” και του “Africa” και σίγουρα θα αγαπηθεί από τους οπαδούς με το πρώτο άκουσμα.
H μπαλάντα “All The Tears That” ακολουθεί τις μελωδικές σταθερές του γκρουπ, όπως ανάλογα συμβαίνει και στο πανέμορφο  “Fortune” ειδικά στο τομέα των δεύτερων φωνητικών.
Το “Great Expectations”  ξεκινά σε απαλό μπητλικό ύφος και μετατρέπεται σε απίστευτο έπος, όπου κιθάρες, πλήκτρα, μελωδίες  ερμηνείες σμίγουν μαγικά και μας χαρίζουν μοναδικές στιγμές μουσικής ευδαιμονίας!!!
Τέλος στην γιαπωνέζικη έκδοση του άλμπουμ περιλαμβάνεται  τo  βελούδινο “Bend” ως bonus track όπου ακούγεται με λίγες αποχρώσεις από Pink Floyd.
Συνοπτικά θα περιγράφαμε ότι η νέα στούντιο κυκλοφορία των ΤΟΤΟ, είναι ένας μικρός μουσικός  θησαυρός  με τρομερές μελωδικές εμπνεύσεις, όπου η απόκτησή του κρίνεται απαραίτητη  μιας και θα βρίσκεται σίγουρα σε πολλές λίστες με τα καλύτερα  άλμπουμ στα τέλη τούτης της χρονιάς.

Φώτης Μελέτης