ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: Η Ευρώπη της ελληνικής
μυθολογίας υπήρξε
σύμφωνα με τις «μαρτυρίες» της εποχής απαστράπτουσα
και αντικειμενικά πολύ όμορφη.
(O «δωδεκάλογος» του δωδεκάθεου και ο πόλεμος των βασιλέων...)
Αποδεικτικό στοιχείο, ότι έπεσε στον «έρωτα» του Δία… Και μπορεί ο «θεός των θεών», να υπήρξε ο πατέρας όλων των μεγάλων εραστών και καρδιοκατακτητών της ιστορίας του τότε γνωστού κόσμου, ωστόσο πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως «ένα γούστο» ανέκαθεν το είχε.
Δεν πήγαινε με όποια έβρισκε μπροστά του… Είτε ήταν κόρη του, είτε αδερφή του, είτε οτιδήποτε άλλο. Συμπέρασμα, η Ευρώπη ήταν μια θεά της ομορφιάς και ο Δίας είχε γούστο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: To 1987 η Εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ πέτυχε το μεγαλύτερο αθλητικό θαύμα όλων των εποχών, «μέχρι το επόμενο» όπως έλεγε ο «ήρωας» εκείνης της απρόσμενης επιτυχίας, ο μεγάλος Νίκος Γκάλης.
Ένα χρόνο πριν οι Σουηδοί hard rockers Europe κατάφεραν ένα ανάλογο «μουσικό θαύμα», καταφέρνοντας σε «χρόνο ρεκόρ» να κατακτήσουν «εκ του μηδενός», τις κορυφές των charts όλου του κόσμου.
Από την Γροιλανδία μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και από την Μογγολία, μέχρι την Γη του Πυρός… Και το κυριότερο; Τις κορυφές των charts σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Ελλάδα!!!
Συμπέρασμα; Ελλάδα και Europe έχουν μια «καρμική σχέση», την οποία δεν γνωρίζουν εκατέρωθεν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Τα χρόνια των Μνημονίων και των πολιτικών λιτότητας σε όλη την Ευρώπη, το Eurogroup έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Δυστυχώς οι Europe (the group) παραμένουν μακριά από την προσοχή του μέσου ροκ ακροατηρίου στην χώρα μας.
Το "Final Countdown" ένας από τους ροκ δίσκους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών στην Ελλάδα, αντί να τους βοηθήσει, τους προσέφερε αρνητική δημοσιότητα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Βίκινγκς… Οι Europe είναι Σουηδοί…
Είναι οι «πατεράδες» μιας από τις πιο σημαντικές metal σκηνές του κόσμου. Ίσως της πιο σημαντικής στην Ευρώπη. Μιας Ευρώπης που μαστίζεται από συμφέροντα.
Μιας ανθρωπότητας που μαστίζεται από συμφέροντα. Μιας ανθρωπότητας που οι «βασιλιάδες» της, σφάζονται για την προσωπική τους ιδιοτέλεια. Ούτε καν για εκείνη των λαών τους.
Ο «πόλεμος των βασιλέων» είναι μια σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, η οποία θα έπρεπε να προβληματίζει τους πάντες…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Οι Europe μετά από 32 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, έβγαλαν ένα άλμπουμ, το οποίο σίγουρα ΔΕΝ θα τους βάλει στα σαλόνια όλου του κόσμου, όπως κατάφεραν το 1986 με το θρυλικό "The final countdown".
Ωστόσο οι πέντε πρώην ξανθοί με μπούκλες και νυν μαυροφορεμένοι Σουηδοί κατάφεραν να κάνουν και πάλι το θαύμα τους. Το "War of kings" αποτελεί την απενοχοποίηση τους.
Οι περισσότεροι στην ροκ κοινότητα, ποτέ δεν εκτίμησαν την ποιότητα και το ταλέντο τους… Ούτε το πόσο επιδραστικοί υπήρξαν για την Ευρωπαϊκή hard rock σκηνή.
Το "War of Κings" είναι ένα album, όπως και τα περισσότερα τους (πλην εκείνων στα οποία έκανε κουμάντο η δισκογραφική τους εταιρεία), το οποίο οι Europe – πριν και πάνω απ’ όλα το έγραψαν και το έπαιξαν – για τους Europe.
Άλλωστε όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες, πάντα γράφουν μουσική πρωτίστως για τον εαυτό τους. Από εκεί και πέρα το "War of Κings" είναι ένα μουσικό έργο, το οποίο έχει αποθεωθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στην πολύχρονη πορεία τους, από τους μουσικοκριτικούς όλου του κόσμου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Στο δια ταύτα, πρόκειται για μια 70’s μουσική πανδαισία, στην οποία η μπάντα για πρώτη φορά στην καριέρα της, καταφέρνει να συνδυάσει την αναμφισβήτητη δεξιοτεχνία της, την οποία γνωρίσαμε περισσότερο στα άλμπουμ της πρώτης περιόδου, με την συναισθηματική ωρίμανση που μας προσέφεραν απλόχερα στα άλμπουμ της δεύτερης περιόδου.
Το "War of Κings" σε σχέση με τις υπόλοιπες δουλειές τους, μας προσφέρει και κάτι άλλο, το οποίο ενδεχομένως να έλειπε και να είναι εκείνο, που έκανε τους μουσικοκριτικούς να «τρελαθούν»… ΥΦΟΣ… Ένα μεγαλοπρεπές, αυστηρό, αλλά βαθιά συναισθηματικό ΥΦΟΣ…
Σαν εκείνο που δίδαξαν στους λαούς όλου το κόσμου, μέσω της πολιτιστικής τους υπεροχής, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Το να κάτσω να κάνω μουσική ανάλυση με ύφος ψευτοσοβαρού μουσικοκριτικού, μάλλον είναι βαρετό και υποκριτικό, αφού είμαι δεδομένα οπαδός της μπάντας.
Απλά θα πρέπει να συμπληρώσω ότι παραγωγός του album είναι ο Dave Gobb. Ένας νέος σε ηλικία και βραβευμένος με Grammy Αμερικάνος μουσικός παραγωγός, σε country δίσκους. Αυτός ο κύριος λοιπόν είναι το μεγάλο μυστικό του συγκεκριμένου album.
Η δουλειά του, κατά την γνώμη μου, είναι η καλύτερη δουλειά που είχαν οι Europe σε οποιοδήποτε άλλο album της καριέρας τους.
Αν συνυπολογίσουμε πως ο Gobb είναι ο άνθρωπος πίσω από τις εκπληκτικές δουλειές των Rival Sons, αντιλαμβανόμαστε ότι ο συγκεκριμένος «τύπος» στο μέλλον θα μας απασχολήσει ακόμα πιο έντονα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8: "Στο War of King" λάμπει το ταλέντο όλων των μουσικών του συγκροτήματος… Σχεδόν ισομερώς… Μέχρι και μπάσο ΑΑΑ εθνικής ακούμε…
Για να είμαι ακριβής, τόσο καλό μπάσο σε δίσκο των Europe είχα ν’ ακούσω από το αγαπημένο μου (και των ίδιων και των μουσικοκριτικών) "Wings of tomorrow". Επίσης θα πρέπει να επισημάνω πως για πρώτη φορά μετά το "Out of this world", οι Europe δεν «φοβούνται» πλέον την εκτεταμένη χρήση πλήκτρων.
Το σήμα κατατεθέν των Europe – καλώς ή κακώς – είναι αυτά τα «τρισκατάρατα» πλήκτρα… Η εκτεταμένη χρήση τους, αποτέλεσε σημείο τριβής στα λαμπερά χρόνια του The final Countdown και Out of this world.
Έκτοτε, όποτε πλησίαζε ένα νέο άλμπουμ των Europe, όλοι περίμεναν ν’ ακούσουν πλήκτρα και πλήκτρα δεν άκουγαν.
To "War of Κings" είναι τίγκα σε Hammond, Mellotron κλπ κλπ… ΜΟΝΟ που αυτά πλέον δεν ενοχλούν. Αντιθέτως προσθέτουν και δίνουν βάθος στον – ούτως ή άλλως – πολύ γεμάτο ήχο του cd… Mic Michaeli respect maestro. Επιτέλους…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9: Τα golden boys των Europe (με την καλή έννοια) είναι ο μορφονιός (και στα 52 του) με την αγγελική φωνή Joey Tempest και ο αντικομφορμιστής John Norum.
Στο "War of Kings" και οι δύο μας παρουσιάζουν 12 διαφορετικές πτυχές του εαυτού τους. Πτυχές που τις γνωρίζαμε ή τις συναντάμε για πρώτη φορά.
O τίτλος «δωδεκάλογος» του δωδεκάθεου και ο πόλεμος των βασιλέων» περιγράφει με κάπως αδόκιμο τρόπο την συνεισφορά, αυτών των δύο σπουδαίων μουσικών σ’ αυτό το υπέροχο άλμπουμ…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10: Το "War of Κings" είναι ο δέκατος δίσκος αυτής τους σπουδαίας μπάντας και στην ουσία το «10 το καλό» που θα έλεγε ο ποιητής της εξέδρας…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11: Το "War of Κings" είναι το νέο θαύμα των Europe. Μέχρι το επόμενο…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: Το "War of Κings" είναι ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ο hard rock – και όχι μόνο – δίσκος της χρονιάς…
Αριστοτέλης Βασιλάκης
Αποδεικτικό στοιχείο, ότι έπεσε στον «έρωτα» του Δία… Και μπορεί ο «θεός των θεών», να υπήρξε ο πατέρας όλων των μεγάλων εραστών και καρδιοκατακτητών της ιστορίας του τότε γνωστού κόσμου, ωστόσο πρέπει να του αναγνωρίσουμε πως «ένα γούστο» ανέκαθεν το είχε.
Δεν πήγαινε με όποια έβρισκε μπροστά του… Είτε ήταν κόρη του, είτε αδερφή του, είτε οτιδήποτε άλλο. Συμπέρασμα, η Ευρώπη ήταν μια θεά της ομορφιάς και ο Δίας είχε γούστο.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: To 1987 η Εθνική Ελλάδος στο μπάσκετ πέτυχε το μεγαλύτερο αθλητικό θαύμα όλων των εποχών, «μέχρι το επόμενο» όπως έλεγε ο «ήρωας» εκείνης της απρόσμενης επιτυχίας, ο μεγάλος Νίκος Γκάλης.
Ένα χρόνο πριν οι Σουηδοί hard rockers Europe κατάφεραν ένα ανάλογο «μουσικό θαύμα», καταφέρνοντας σε «χρόνο ρεκόρ» να κατακτήσουν «εκ του μηδενός», τις κορυφές των charts όλου του κόσμου.
Από την Γροιλανδία μέχρι τη Νέα Ζηλανδία και από την Μογγολία, μέχρι την Γη του Πυρός… Και το κυριότερο; Τις κορυφές των charts σε ΗΠΑ, Μεγάλη Βρετανία και Ελλάδα!!!
Συμπέρασμα; Ελλάδα και Europe έχουν μια «καρμική σχέση», την οποία δεν γνωρίζουν εκατέρωθεν.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Τα χρόνια των Μνημονίων και των πολιτικών λιτότητας σε όλη την Ευρώπη, το Eurogroup έχει μπει για τα καλά στην ζωή μας. Δυστυχώς οι Europe (the group) παραμένουν μακριά από την προσοχή του μέσου ροκ ακροατηρίου στην χώρα μας.
Το "Final Countdown" ένας από τους ροκ δίσκους με τις μεγαλύτερες πωλήσεις όλων των εποχών στην Ελλάδα, αντί να τους βοηθήσει, τους προσέφερε αρνητική δημοσιότητα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: Βίκινγκς… Οι Europe είναι Σουηδοί…
Είναι οι «πατεράδες» μιας από τις πιο σημαντικές metal σκηνές του κόσμου. Ίσως της πιο σημαντικής στην Ευρώπη. Μιας Ευρώπης που μαστίζεται από συμφέροντα.
Μιας ανθρωπότητας που μαστίζεται από συμφέροντα. Μιας ανθρωπότητας που οι «βασιλιάδες» της, σφάζονται για την προσωπική τους ιδιοτέλεια. Ούτε καν για εκείνη των λαών τους.
Ο «πόλεμος των βασιλέων» είναι μια σύγχρονη παγκόσμια πραγματικότητα, η οποία θα έπρεπε να προβληματίζει τους πάντες…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5: Οι Europe μετά από 32 χρόνια δισκογραφικής παρουσίας, έβγαλαν ένα άλμπουμ, το οποίο σίγουρα ΔΕΝ θα τους βάλει στα σαλόνια όλου του κόσμου, όπως κατάφεραν το 1986 με το θρυλικό "The final countdown".
Ωστόσο οι πέντε πρώην ξανθοί με μπούκλες και νυν μαυροφορεμένοι Σουηδοί κατάφεραν να κάνουν και πάλι το θαύμα τους. Το "War of kings" αποτελεί την απενοχοποίηση τους.
Οι περισσότεροι στην ροκ κοινότητα, ποτέ δεν εκτίμησαν την ποιότητα και το ταλέντο τους… Ούτε το πόσο επιδραστικοί υπήρξαν για την Ευρωπαϊκή hard rock σκηνή.
Το "War of Κings" είναι ένα album, όπως και τα περισσότερα τους (πλην εκείνων στα οποία έκανε κουμάντο η δισκογραφική τους εταιρεία), το οποίο οι Europe – πριν και πάνω απ’ όλα το έγραψαν και το έπαιξαν – για τους Europe.
Άλλωστε όλοι οι μεγάλοι καλλιτέχνες, πάντα γράφουν μουσική πρωτίστως για τον εαυτό τους. Από εκεί και πέρα το "War of Κings" είναι ένα μουσικό έργο, το οποίο έχει αποθεωθεί περισσότερο από οποιοδήποτε άλλο στην πολύχρονη πορεία τους, από τους μουσικοκριτικούς όλου του κόσμου.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 6: Στο δια ταύτα, πρόκειται για μια 70’s μουσική πανδαισία, στην οποία η μπάντα για πρώτη φορά στην καριέρα της, καταφέρνει να συνδυάσει την αναμφισβήτητη δεξιοτεχνία της, την οποία γνωρίσαμε περισσότερο στα άλμπουμ της πρώτης περιόδου, με την συναισθηματική ωρίμανση που μας προσέφεραν απλόχερα στα άλμπουμ της δεύτερης περιόδου.
Το "War of Κings" σε σχέση με τις υπόλοιπες δουλειές τους, μας προσφέρει και κάτι άλλο, το οποίο ενδεχομένως να έλειπε και να είναι εκείνο, που έκανε τους μουσικοκριτικούς να «τρελαθούν»… ΥΦΟΣ… Ένα μεγαλοπρεπές, αυστηρό, αλλά βαθιά συναισθηματικό ΥΦΟΣ…
Σαν εκείνο που δίδαξαν στους λαούς όλου το κόσμου, μέσω της πολιτιστικής τους υπεροχής, οι αρχαίοι ημών πρόγονοι.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 7: Το να κάτσω να κάνω μουσική ανάλυση με ύφος ψευτοσοβαρού μουσικοκριτικού, μάλλον είναι βαρετό και υποκριτικό, αφού είμαι δεδομένα οπαδός της μπάντας.
Απλά θα πρέπει να συμπληρώσω ότι παραγωγός του album είναι ο Dave Gobb. Ένας νέος σε ηλικία και βραβευμένος με Grammy Αμερικάνος μουσικός παραγωγός, σε country δίσκους. Αυτός ο κύριος λοιπόν είναι το μεγάλο μυστικό του συγκεκριμένου album.
Η δουλειά του, κατά την γνώμη μου, είναι η καλύτερη δουλειά που είχαν οι Europe σε οποιοδήποτε άλλο album της καριέρας τους.
Αν συνυπολογίσουμε πως ο Gobb είναι ο άνθρωπος πίσω από τις εκπληκτικές δουλειές των Rival Sons, αντιλαμβανόμαστε ότι ο συγκεκριμένος «τύπος» στο μέλλον θα μας απασχολήσει ακόμα πιο έντονα.
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 8: "Στο War of King" λάμπει το ταλέντο όλων των μουσικών του συγκροτήματος… Σχεδόν ισομερώς… Μέχρι και μπάσο ΑΑΑ εθνικής ακούμε…
Για να είμαι ακριβής, τόσο καλό μπάσο σε δίσκο των Europe είχα ν’ ακούσω από το αγαπημένο μου (και των ίδιων και των μουσικοκριτικών) "Wings of tomorrow". Επίσης θα πρέπει να επισημάνω πως για πρώτη φορά μετά το "Out of this world", οι Europe δεν «φοβούνται» πλέον την εκτεταμένη χρήση πλήκτρων.
Το σήμα κατατεθέν των Europe – καλώς ή κακώς – είναι αυτά τα «τρισκατάρατα» πλήκτρα… Η εκτεταμένη χρήση τους, αποτέλεσε σημείο τριβής στα λαμπερά χρόνια του The final Countdown και Out of this world.
Έκτοτε, όποτε πλησίαζε ένα νέο άλμπουμ των Europe, όλοι περίμεναν ν’ ακούσουν πλήκτρα και πλήκτρα δεν άκουγαν.
To "War of Κings" είναι τίγκα σε Hammond, Mellotron κλπ κλπ… ΜΟΝΟ που αυτά πλέον δεν ενοχλούν. Αντιθέτως προσθέτουν και δίνουν βάθος στον – ούτως ή άλλως – πολύ γεμάτο ήχο του cd… Mic Michaeli respect maestro. Επιτέλους…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 9: Τα golden boys των Europe (με την καλή έννοια) είναι ο μορφονιός (και στα 52 του) με την αγγελική φωνή Joey Tempest και ο αντικομφορμιστής John Norum.
Στο "War of Kings" και οι δύο μας παρουσιάζουν 12 διαφορετικές πτυχές του εαυτού τους. Πτυχές που τις γνωρίζαμε ή τις συναντάμε για πρώτη φορά.
O τίτλος «δωδεκάλογος» του δωδεκάθεου και ο πόλεμος των βασιλέων» περιγράφει με κάπως αδόκιμο τρόπο την συνεισφορά, αυτών των δύο σπουδαίων μουσικών σ’ αυτό το υπέροχο άλμπουμ…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 10: Το "War of Κings" είναι ο δέκατος δίσκος αυτής τους σπουδαίας μπάντας και στην ουσία το «10 το καλό» που θα έλεγε ο ποιητής της εξέδρας…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 11: Το "War of Κings" είναι το νέο θαύμα των Europe. Μέχρι το επόμενο…
ΚΕΦΑΛΑΙΟ 12: Το "War of Κings" είναι ΠΟΛΥ ΑΠΛΑ ο hard rock – και όχι μόνο – δίσκος της χρονιάς…
Αριστοτέλης Βασιλάκης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.