Επιστροφή μετά από τέσσερα χρόνια
δισκογραφικής αποχής για
τους Nightwish. Έχοντας πλέον ξεπεράσει το
εμπόδιο, τα θέματα που δημιούργησε η Annete Olzon αλλά και το πρόβλημα
της τραγουδίστριας του σχήματος, το οποίο φαίνεται πως λύθηκε (τελείως;
προσωρινά;) με την έλευση της ολλανδέζας Floor Jansen (Ex After Forever)
δίνοντας κάποιες συναυλίες και κυκλοφορόντας ήδη ένα live album
(Showtime, Storytime 2013), ήρθε η ώρα να δούμε τι γίνεται και από
πλευρά στούντιο. “Ednless Forms Most Beautiful” τιτλοφορείται το νέο τους πόνημα και στόχος τους είναι να δημιουργήσουν ένα νέο φάσμα οπαδών προσπαθώντας παράλληλα να κερδίσουν το χαμένο έδαφος από τις προηγούμενες πληγές τους. Για αυτόν τον λόγο τα μέλη του σχήματος αυξάνονται κατά ένα με τον Troy Donockley να αναλαμβάνει και επίσημα χρέη uilleann pipes, bodhrán, flute, tin whistle, backing vocals. Αυτό που δεν ξέρουμε ακόμα όμως είναι τι γίνεται με την θέση του ντράμερ η οποία χήρεψε όταν ο Jukka Nevalainen εγκατέλειψε την μπάντα το 2014. Την θέση του πήρε ο Kai Hahto τόσο για τις ζωντανές εμφανίσεις αλλά και στον νέο δίσκο, χωρίς όμως να έχει παρουσιαστεί επίσημα σαν το νεότερο μέλος τους, ενώ αναφέρεται και σαν επιπρόσθετος μουσικός. Στην επίσημη σελίδας τους πάντως σαν ντράμερ, αναφέρεται ακόμα ο Jukka.
Στον δίσκο αυτό, συμμετέχουν και οι Richard Dawkins που κάνει τα narrations, ο Pip Williams στα orchestral arrangements και οι Metro Voices τα choir.
Στο σύνολο του, θα συναντήσουμε έντεκα συνθέσεις με την διάρκειά τους να αγγίζουν συνολικά τα 80 λεπτά περίπου. Το ύφος που τους είχαμε μάθει τόσα χρόνια, εξακολουθεί να υπάρχει και η σπίθα δεν έσβησε. Αντίθετα, αυξήθηκαν τα συμφωνικά στοιχεία και τα κέλτικα, αντλώντας χώρο από τα πλήκτρα, όπως και τα κινηματογραφικά στοιχεία. Αυτό που φαίνεται πως έχει χαθεί καθώς για τρίτη συνεχόμενη δουλειά τους απουσιάζει από άλμπουμ τους, είναι τα οπερετικά φωνητικά. Αυτό είναι το ένα κομμάτι σε συνδυασμό με την προηγούμενη αναφορά που αγάπησα στους Nightwish και η αλήθεια είναι πως με χαλάει όταν τους έχω μάθει έτσι, να συνεχίζουν την στροφή που κάνανε μετά τον διωγμό της Tarja.
Στο στούντιο, όλα είναι δυνατά και τις δυνατότητες της Floor, αν μη τι άλλο τις γνωρίζουμε πολύ καλά τόσο από το προηγούμενο σχήμα της όσο και από τις εμφανίσεις της με τους Nightwish. Δεν είμαι φαν της Olzon, ούτε υπήρξα ποτέ, όμως εδώ δεν βρίσκω κάποια διαφορά με εκείνη όσον αφορά το στούντιο κομμάτι της υπόθεσης. Στέκεται πολύ καλά, στερούμενη όμως το να τραγουδήσει σαν σοπράνο για άγνωστους λόγους.
Κάτι που έκανε και η προκάτοχός της, άσχετα με το αν δεν το κατείχε το άθλημα έτσι και αλλιώς. Έχοντας σαν βάσει αυτά τα δεδομένα, φτάνουμε στο συμπέρασμα ότι η Tarja έφυγε επειδή ήθελαν (-ε) να κάνουν στροφή στον πιο “pop rock” ήχο και προφανώς να παραγκωνίσουν τα οπερετικά φωνητικά.
Για αυτό επέλεξαν και την Olzon να την αντικαταστήσει. Τα συμπεράσματα δικά σας.. Κάπως έτσι επομένως, φτάσαμε στο σήμερα με τα φωνητικά να αλλάζουν κατεύθυνση, θέλοντας κάποιον να μπορεί να ερμηνεύσει τις παλαιότερες συνθέσεις αλλά να ανταπεξέρχεται στο ύφος που επέλεξαν πλέον να κινηθούν.
Η στροφή αυτή τους φέρνει πιο κοντά σε αυτό που πρεσβεύουν οι Avantasia, παρά αυτό που είχαν στο ξεκίνημά τους. Το νόμισμα όμως έχει πάντα δύο όψεις και συνεχίζουν να ρισκάρουν. Το αν θα τους βγει, θα το δείξει ο χρόνος.
Οι συγκρίσεις είναι αναπόφευκτες μιας και μιλάμε για το ίδιο σχήμα και ο ρόλος της Jansen ακόμα πιο δύσκολος. Καλείται να αποδείξει ότι μπορεί να ανταπεξέλθει. Το θέμα είναι τα καταφέρνει; Η απάντηση είναι πως ναι, τα πάει μια χαρά. Είναι πολύ καλύτερη από την Olzon αλλά όχι καλύτερη από την Tarja.
Στις συναυλίες ακούγεται σουπερ και εδώ έρχεται το μεγάλο ερώτημα πως είναι στο στούντιο; Και εκεί, ακούγεται μια χαρά και τα πάει περίφημα. Σχεδόν όλα τα στοιχεία - πλην των φωνητικών - που αγαπήσαμε είναι ακόμα εδώ και αυτό φαίνεται ξεκάθαρα μέσα από τα νέα τραγούδια τους.
Το πάντρεμα τους, οδηγεί σε έναν γάμο After Forever με Nightwish και είναι λίγο δύσκολο από την μια όταν τους έχεις μάθει αλλιώς να τους αποδεχτείς έτσι. Και η ζυγαριά τελικά, γέρνει στο να ακούγονται σαν After Forever με την προσθήκη του Tuomas παρά σαν Nightwish. Αλλά αυτό δεν είναι κάτι που χρεώνεται η ίδια.
Επικεντρωμένοι πλέον σε αυτό το ύφος θα δούμε μέσα από τις νέες συνθέσεις πως κάποια τραγούδια θέλανε οπερετικά φωνητικά, όπως το ομώνυμο για να αναδειχτούν στο έπακρο. Και αυτό είναι καθαρά επιλογή του Μαέστρου Holopainen για δικούς του λόγους.
Κατά την ακρόαση του, φτάνουμε στο τελευταίο τραγούδι που διαρκεί 24 λεπτά και είναι η μεγαλύτερη σύνθεση τους έως τώρα. Ένα πολύ όμορφο μακροσκελές τραγούδι με πολλά συμφωνικά, κινηματογραφικά και κέλτικα στοιχεία. Άνετα θα μπορούσε να γίνει ταινία μικρού μήκους.
Δύσπεπτο και κουραστικό στο άκουσμα του γιατί είναι πολλά αυτά που χρειάζεται να κατανοήσει ο ακροατής αλλά μαγευτικό από την άλλη, το οποίο απαιτεί πολλαπλές ακροάσεις για να μπορέσει κάποιος να βγάλει σίγουρο συμπέρασμα
. Επίσης, έτσι όπως είναι δομημένο, τα οπερετικά φωνητικά διεκδικούσαν επάξια την θέση τους γιατί είναι οι “Nightwish” και όμως ούτε εδώ το συναντήσαμε αυτό.
Ερχόμαστε τώρα στο τελικό αποτέλεσμα. Το “Endless Forms Most Beautiful”, είναι ότι καλύτερο έχουν παρουσιάσει μετά την εποχή της Tarja στα φωνητικά. Όχι, δεν είναι το καλύτερο της καριέρας τους, αυτό είναι το “Once” με τεράστια διαφορά. Σηματοδοτεί την έναρξη μιας νέας εποχής για τους Nightwish, γκρεμίζοντας τις ελπίδες μας να τους δούμε στο παλιό ύφος με εκείνα τα φοβερά φωνητικά.
Το θέμα είναι αν ο ακροατής επιθυμεί να ακούσει τους After Forever με την προσθήκη του Tuomas σαν συμπρωταγωνιστή κι να αποδεχτεί ότι αυτό είναι πλέον οι Nightwish γιατί έτσι επέλεξε ο Tuomas ή θα πει εντάξει, είναι τόσες μπάντες που κάνουν το ίδιο πράγμα με αυτούς, οι Nightwish διαφέρανε σε αυτό, τώρα που κάνανε αυτή την στροφή δεν διαφέρουν από τις άλλες, so what?
Και τι είναι αυτό που τελικά θέλει ο Tuomas;; Να ηγηθεί της Ά εθνικής ή να παίξει ποδόσφαιρο σε ομάδα β κατηγορίας κρατώντας χαμηλούς τόνους;
Το άλμπουμ αξίζει την προσοχή σας και έχει γίνει πραγματικά φοβερή δουλειά, όχι όμως για να κυκλοφορήσει κάτω από την ταμπέλα “Nightwish” για τους λόγους που προανέφερα και αυτήν την φορά, δεν ευθύνεται η τραγουδίστρια.. No more excuses Tuomas.
Γιώργος Βαλιμίτης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.