CRYSTAL TEARS: “Hellmade”

“The World’ s a stage, we plug 'n' play!”...

Κατά κάποιο τρόπο, πέρα από απαστράπτοντα Big Bang και τους μύθους των εντυπωσιακών “sex, drugs, rock 'n' roll” ιστοριών, το moto που αναγράφεται στην αρχή αυτού εδώ του κειμένου, πιθανολογώ ότι είναι η Μητέρα όλων των κινήτρων, ο καταλύτης σ' αυτήν την σχετικιστική αντίδραση που μετατρέπει το Heavy Metal από μουσική, σε φιλοσοφία ζωής. Αυτό που σε κάνει να θέλεις να πιάσεις μια κιθάρα , όχι για να γίνεις μουσικός (παράδοξο δεν φαίνεται;) αλλά για να αποτίσεις με τον τρόπο σου τον δικό σου φόρο τιμής, για όλες αυτές τις ανατριχίλες που σε διαπέρασαν από κάθε καυλωμένο riff κι από όλα τα refrain που εκστόμισες περήφανα, με σηκωμένη τη γροθιά σου...
Λοιπόν φίλε, ακούγοντας το “Hellmade” των Crystal Tears, την ύψωσα την γροθιά μου. Πολλές φορές. Καθ’ όλη τη διάρκεια του. Τραγούδησα κι εγώ along με τον Soren Adamsen τα ανθεμικά refrain των 11 τραγουδιών που το απαρτίζουν. Τα δάχτυλα μου επιδόθηκαν σε ακατάσχετο air guitaring συνοδεύοντας τους παιχταράδες Κώστα Σότο και Maty Nagy από τα χειμαρρώδη ultra metal riffs και τα καταπληκτικά μελωδικά τους solo. I banged my head too. Με το φρενήρες drumming του Χρυσάφη Ταντανόζη, ο οποίος καθορίζει με τις πανέξυπνες επιλογές του τη ροή του πανέμορφου αυτού album, συνοδευόμενος από έναν άριστο μπασίστα, τον Αλέξη Χαμαλίδη, που κρατά πυκνό κάθε δευτερόλεπτο των συνθέσεων.
Η μουσική που παράγουν οι Crystal Tears στο τρίτο (και κρίσιμο όπως είθισται να θεωρείται) album τους είναι pure heavy metal, δυναμικό, με καταφανείς επιρροές. Δεν γίνεται ούτε για μια στιγμή στατικό και μέσα του φιλτράρονται στοιχεία από μια ευρεία γκάμα στιλιστικών χώρων και τα οποία η μπάντα διαχέει με άνεση, ξεδιπλώνοντας το προσωπικό της ύφος. Τζούρες από U.S. Power (και ειδικότερα Jag Panzer και Nevermore) στα mid tempo “Destination Zero” και “The Devil Inside”, στακάτα, πιασάρικα διαμαντάκια τα “Ever Alone”, “Violent New Me” και φυσικά η πάρα πολύ καλή διασκευή στο πασίγνωστο “Beds Are Burning” των Midnight Oil, πολυφωνικές prog αύρες στα “Out Of The Shadows” (το riff της εισαγωγής του, μου έφερε καρφί στο μυαλό Helloween από την εποχή του “Dark Ride”) και “Psycho Pollution”. Προσωπικές συναρπαστικές στιγμές, χαρακτηρίζονται ασφαλέστατα, τα “The Skies Are Bleeding”, τo “hitάκι” “Rock N Growl” με το εξαιρετικό refrain του, το, με ακουστικό όμορφο intro, “Under Your Skin” και ο ύμνος “Resurrection Suicide” ένα μεγαλειώδες speed, σχεδόν melodic death δυναμιτάκι, με την ερεθιστικά σεξουαλική, thrash riffολογία του.
Ο κρυστάλλινος, γεμάτος ήχος που έχει επιτύχει ο γνωστός και μη εξαιρετέος Δημήτρης Λιαπάκης (Mystic Prophecy, Devil's Train, Suicidal Angels μεταξύ άλλων) αναδεικνύει όλες τις αρετές του σχήματος. Τα πάντα ακούγονται καθαρότατα, η απόδοση των συντελεστών αυτής της δημιουργίας φτάνει σε υψηλά επίπεδα, τρομερή κιθαριστική δουλειά συνδυαζόμενη από το φαντασμαγορικό παίξιμο του Ταντανόζη και παθιασμένα, heavy δυναμικά φωνητικά με αποτέλεσμα, ένα σύνολο σφιχτοδεμένης μουσικής, αυθεντικής τουλάχιστον ως προς την τιμιότητα της έκφρασής της.
Τα συγχαρητήρια μου για ακόμη μια κυκλοφορία εγχώριας παραγωγής, η οποία τιμά τα παντελόνια της, κοιτά στα ίσα όλη την παγκόσμια σκηνή (όπως κάνουν πλείστοι ακόμη σύγχρονοι Ήρωες μας, σε όλα τα επίπεδα και σε όλες τις τάσεις) και σίγουρα για την ίδια την μπάντα αποτελεί πλέον δυσθεώρητο πήχη. Crystal Tears, they plug 'n' play, indeed...

Ιορδάνης Κιουρτσίδης