DELAIN: “The Human Contradiction”

Οι Ολλανδοί Delain του πληκτρά και ιδρυτή τους Martijn Westerholt και της Μούσας που ακούει στο όνομα Charlotte Wessels, αυτού του καταπληκτικού λαρυγγιού, είδαν την καριέρα τους να απογειώνεται, συνέπεια του πολύ καλού LP “We Are The Others” όπως επίσης και του περσινού αριστουργηματικού EP “Interlude”.

Μεγάλες περιοδείες, είτε ως headliners είτε ως support acts μεγάλων ονομάτων, με κάθε δουλειά τους, οι Delain αφήνουν το στίγμα τους σε μια σκηνή που τα τελευταία χρόνια πνέει τα ποιοτικά της λοίσθια σε σχέση με την υπερπροσφορά που παρουσιάζει.
Η τέταρτη πλήρης δουλειά τους, το “The Human Contradiction” τους βρίσκει κατ' αρχάς κατά πολύ βαρύτερους σε σχέση με οτιδήποτε άλλο έχουν κυκλοφορήσει. Ο ήχος του μεγάλου Frendrik Nordstrom στα Fredman δεν αφήνει αμφιβολία. Αρενικό συναίσθημα, ογκωδέστατες κιθάρες και το σύνηθες ατμοσφαιρικό φόντο. Συνθετικά, το album είναι σαφές. Συμφωνικό female fronted gothic metal, με μπροστάρισσα τη Charlotte που η απόδοσή της, αυτόνομα, είναι κορυφαία. Τρομερό εύρος στη φωνή της, άκρατος θηλυκός (και όχι θηλυπρεπής) συναισθηματισμός, δύναμη και πάθος στην ερμηνεία των στίχων, οι οποίοι είναι βασισμένοι σε βιβλίο της Octavia Butlers (“Lilith's Brood”).
Αξιοσημείωτη η συμμετοχή του Marco Hietala (Nightwish) στο “Your Body Is A Battleground” και στο συναισθηματικό “Sing To Me” (από τα καλά τραγούδια και τα δυό τους) καθώς και της Alissa White-Gluz που συνδράμει στο επιλογικό “The Tragedy Of The Commons”, ενώ πανέμορφα τραγούδια είναι τα hitάκια “Stardust”, “Army Of Dolls” και το αριστουργηματικό “Lullaby”.
Οι Delain με το “The Human Contradiction” δεν με εξέπληξαν. Βρίσκονται στα ίδια υψηλά επίπεδα απόδοσης, ίσως συνθετικά να υστερεί λίγο σε σχέση με το (κορυφαίο) προηγούμενο album τους, υπάρχουν ένα - δυο σχετικά αδιάφορα σημεία, αλλά υπάρχουν πολλές εξαιρετικές στιγμές που θα ήταν άδικο να μην μνημονευτεί. Δεν αισθάνομαι αδικημένος, το album μου άρεσε πολύ και ομιλών ως metaller (όχι και τόσο ρομαντικός είναι η αλήθεια, ένδειξη γενικής επιφυλακτικότητας με το συγκεκριμένο ύφος), θα μπορούσε να είναι ένα πολύ καλό επιχείρημα σε πιθανές συζητήσεις σχετικά με το μέλλον του gothic metal. Έχει βέβαια παρέλθει ο καιρός των μεγαλείων και του mainstream glam που απολάμβαναν ονόματα όπως οι Nightwish, αλλά ως καλλιτεχνική αξία, αυτό δεν αποτελεί επ' ουδενί κριτήριο. Οι Delain αξίζουν και η μουσική τους είναι ευχάριστη και ουσιώδης. Κι αυτό αρκεί.

Ιορδάνης Κιουρτσίδης