Τετάρτη 4 Ιουνίου 2014

GLENN HUGHES: “Burning Japan Live”


Είναι ένα πρωινό του Αυγούστου και συ αντί να ετοιμάζεσαι ψυχικώς και σωματικώς για το καλοκαιρινό σου θέρετρο ή τόπο διακοπών, τα σχέδια των οποίων έχεις δρομολογήσει από το προηγούμενο κιόλας έτος, βρίσκεσαι στο δρόμο καθοδόν προς την καθημερινή σου εργασία.
Την ώρα που είσαι έτοιμος να αναθεματίσεις τη στιγμή ή να αναλύσεις τις βαθύτερες αιτίες που δεν θα απλώνεις το κορμί σου σε μία από τις ακρογιαλιές της χώρας του φωτός, εισέρχονται στα αυτιά σου οι μελωδίες από το “Burning Japan Live” του Glenn Hughes το οποίο ως από μηχανής θεός σου βελτιώνει την ψυχολογία.
Πιθανόν οι περισσότεροι θυμούνται τον Glenn ως συνοδοιπόρο του David Coverdale στα φωνητικά και το μπάσο στη μετά Gillan εποχή των Deep Purple. Οι ακόμη πιο παλαιοί θα τον έχουν στη μνήμη τους από το ξεκίνημα της καριέρας του με τους Trapeze το 1969, ενώ οι νεότεροι τον γνωρίζουν από το supergroup Black Country Communion του 2009. Στο βιογραφικό του τραγουδιστή μπορεί να προστεθεί πλήθος συνεργασιών (Hughes/ Thrall, Phenomena, Black Sabbath, Gary Moore, John Norum, The KLF κτλ), εντούτοις αν δεν έχει ακούσει κάποιος το Burning Japan Live, που ηχογραφήθηκε στην πόλη Kawasaki της Ιαπωνίας (ομώνυμη της βιομηχανίας μοτοσικλετών αλλά καμία σχέση μ’ αυτή), κάνει στον εαυτό του μεγάλη ζημιά. Ο λόγος γι’ αυτό είναι ότι παρά το Γολγοθά των καταχρήσεων στην κοκαΐνη, το αλκοόλ και το φαγητό που διήλθε ο τραγουδιστής/ μπασίστας στα μέσα της δεκαετίας του 80, η ερμηνεία του εν έτει 1994 όχι μόνο παραμένει κατά ένα παράδοξο τρόπο συγκλονιστική αλλά ταυτόχρονα βελτιώνεται. Επιπλέον γιατί ο δίσκος εκπέμπει ενέργεια η οποία επιβεβαιώνεται και από τις αντιδράσεις του ακροατηρίου.
Γενικά το ύφος του άλμπουμ είναι Hard Rock/ Heavy Metal/ AOR/ Rock. Ειδικότερα ξεκινάει με το κλασσικό “Burn” στο οποίο οι κιθάρες τα σπάνε χωρίς να αντιγράφουν νότα προς νότα το ριφ του Ritchie Blackmore προσδίδοντας ένα στυλ Ευρωπαϊκού metal. Τα φωνητικά του Glenn καλύπτουν ικανοποιητικά το κενό του Coverdale, ενώ θα διαπιστώσετε την έκταση της φωνής του τραγουδιστή, καθώς τραβάει την τελευταία νότα του τραγουδιού 11 δευτερόλεπτα! Επιπρόσθετα τα πλήκτρα του Mic Michaeli αντικαθιστούν επαρκώς αυτά του Jon Lord. Το δεύτερο κομμάτι, “The Liar”  προέρχεται από το “From Now On”, αποτελεί ρυθμικό-μελωδικό metal με funk στοιχεία και θυμίζει στα φωνητικά το Immigrant των Led Zeppelin. To “Muscle And Blood” που ακολουθεί, συνιστά καθαρό metal με επικό χαρακτήρα και προέρχεται από το άλμπουμ της συνεργασίας του Hughes με τον Pat Thrall το κιθαριστικό σόλο του οποίου αποδίδεται σχεδόν εφάμιλλα. Τα φωνητικά είναι σπαρακτικά και αμφιταλαντεύονται μεταξύ ουρλιαχτών (π.χ. standing in the shadows) και soul ηχοχρωμάτων (π.χ. I'm gonna make my plan).
Το τέταρτο κομμάτι, άλλο ένα από το “From Now On”, φέρει τον τίτλο “Lay My Body Down”, και εμπεριέχει metal κουπλέ με blues στοιχεία και pop ρεφραίν. Εδώ αναδεικνύεται η φωνή φαλσέτο του τραγουδιστή (π.χ. till the early morning light). Στη συνέχεια βρίσκεται το “From Now On...” ένα AOR κομμάτι από το ομότιτλο άλμπουμ  με διαφορετικό χαρακτήρα στα φωνητικά, σε σύγκριση με τα προηγούμενα τραγούδια, τα οποία θυμίζουν Gary Moore με ξεσπάσματα ουρλιαχτών. 
Το επόμενο  “Into The Void”, κι αυτό από το “From Now On”, στηρίζεται ηχητικά στα progressive πλήκτρα που θυμίζουν λίγο την εισαγωγή του “Moonchild” των Iron Maiden. Το έβδομο “Still In Love With You” δεν έχει καμία σχέση με το ομώνυμο των Thin Lizzy και είναι γεμάτο soul μελωδίες. Εδώ τα πλήκτρα παίζονται από τον ίδιο τον Glenn και τα φωνητικά είναι άλλοτε αλά Stevie Wonder και άλλοτε αλά Smokey Robinson. Το όγδοο τραγούδι, “Coast To Coast”, ανάγεται στην εποχή που ο καλλιτέχνης βρισκόταν στους Trapeze και συγκεκριμένα στο δίσκο “You Are the Music... We're Just the Band”. Βέβαια ηχογραφήθηκε ξανά σε μία καλύτερη έκδοση  για το Hughes-Thrall άλμπουμ. Το κοινό υπνωτίζεται από αυτή την  rock μπαλάντα με τις Soul πινελιές και τη χροιά της φωνής του frontman.
Το χαλαρό ύφος συνεχίζεται με το “This Time Around” που προέρχεται από το “Come Taste the Band” των Deep Purple όπως και το “Owed To G”, ένα instrumental τζαμάρισμα. Μάλιστα στα δύο αυτά κομμάτια αναγράφονται ως συνθέτες οι Bolin/ Hughes/ Paice αντί οι Hughes/ Lord και Bolin αντίστοιχα. Στον ίδιο δίσκο ανήκει το “Gettin' Tighter”, ένα funky και παράλληλα Heavy Rock κομμάτι, καθώς και το “You Keep On Moving” μία Rock Power Ballad στην οποία ο Glenn δίνει μία δυναμική και παθιασμένη ερμηνεία μιας και είναι ένα από τα αγαπημένα του τραγούδια, όπως και το “Coast To Coast”, παρασύροντας μ’ αυτόν τον τρόπο το κοινό.
Το δέκατο τρίτο κομμάτι “Lady Double Dealer” ανήκει στο δίσκο “Stormbringer” και είναι κομμένο και ραμμένο στα μέτρα των Coverdale και Blackmore άλλα ο Hughes κάνει καλή δουλειά μ’ αυτό. Το προτελευταίο “I Got Your Number”, από το “Hughes-Thrall”, είναι βγαλμένο απευθείας από τη Hard Rock σκηνή της δεκαετίας του 80. Με το τελευταίο “Stormbringer”, από το ομότιτλο άλμπουμ, ο καλλιτέχνης προσαρμόζει στο επίπεδό του άλλο ένα Coverdale-Blackmore κομμάτι. Σημαντική λεπτομέρεια που οφείλω να αναφέρω είναι ότι τρία μέλη των διαλυμένων τότε Europe, ο πληκτράς Mic Michaeli, ο μπασίστας Jon Leven και ο ντράμερ Ian Haugland συμμετείχαν με αρκετά επιδραστικό τρόπο στο τελικό άψογο εκτελεστικό αποτέλεσμα.
Εν κατακλείδι το “Burning Japan Live” θα ήταν ευκταίο ν’ αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της δισκοθήκης σας. Αυτό που μένει είναι να το διαπιστώσετε με τα ίδια σας τ’ αυτιά.

ΝΙΚΟΣ ΚΑΠΙΡΗΣ

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...