Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2018

Steve Perry: "Traces"

Η μεγάλη επιστροφή της φωνής των Journey είναι γεγονός και οι απανταχού οπαδοί του, είναι τρισευτυχισμένοι με τη νέα δισκογραφική δουλειά του μετά από δυόμισι δεκαετίες δημιουργώντας προσδοκίες και ελπίδες ότι ίσως ζήσουμε και την επιστροφή στην μπάντα που μεγαλούργησε!

Έχουμε ξαναγράψει ότι ο συγκεκριμένος καλλιτέχνης έχει αδικηθεί και συκοφαντηθεί παράφορα στην χώρας μας από ειδικούς (ραδιοφωνικούς θρύλους, μουσικά περιοδικά) που αρέσκονται σε metal και alternative ακούσματα και όσο και προσπάθησαν να απαξιώσουν τον μελωδικό ροκ ήχο διαψεύστηκαν οικτρά σε σημείο, τα τελευταία χρόνια να κάνουν αφιερώματα και τιμητικές αναφορές στους Journey και παράλληλα να αποθεώνουν τη φωνή του Steve Perry!
Tέλος πάντων δεν είναι ώρα για γκρίνια και παράπονα αλλά για να παρουσιάσουμε το νέο άλμπουμ του Steve Perry που αποτελεί μία τις πιο σημαντικές ερμηνευτικές περσόνες της παγκόσμιας ροκ σκηνής.
Το "Traces" είναι ένα άλμπουμ που θέλει ξανά και ξανά, συνεχή και υπομονετική ακρόαση μιας και κάθε φορά που το ακούς ανακαλύπτεις άλλη μία πανέμορφη μελωδική γραμμή και νότα που σου έχει ξεφύγει.
Κάθε σύνθεση κρύβει και ένα μικρό μελωδικό μυστικό που σου αποκαλύπτεται μέσω της φωνής του Steve Perry για να σε ικετέψει ότι αγάπη, έρωτας, τρυφερότητα, χαρμολύπη, νοσταλγία, συγκίνηση μελαγχολία, φύση και πίστη είναι το απόλυτο νόημα της ζωής.
Η ερμηνευτική δεινότητα του Steve Perry σίγουρα δεν είναι στα επίπεδα προ 25ετίας όμως καταφέρνει με την ζεστή και συνάμα ταξιδιάρα φωνή του να απογειώσει και το πιο μέτριο κομμάτι.
Η επιστροφή του, είναι μία μεγάλη ανάσα ώστε να αντέξουμε την μιζέρια και τα άδεια από συναισθήματα συντριπτικής πλειοψηφίας των νέων σχημάτων αλλά και το μεγάλο τέλμα που έχει περιέλθει η ροκ σκηνή από την παρακμή που την ταλανίζει τα τελευταία χρόνια και την περισώζουν ακόμη καλλιτέχνες του περασμένου αιώνα.
Τραγούδια που ξεχωρίζουν είναι το "No Erasin'" και το "Sun Shines Gray" που κινούνται σε κλίμα ελαφρώς Journey αλλά και το "No More Cryin'" που έχει ένα πιο blues-αρικο ύφος
Tα υπόλοιπα τραγούδια έχουν καθαρά μπαλαντοειδή χαρακτήρα ερμηνευμένα υπέροχα από τον αξεπέραστο Steve Perry με εξαίρεση το "Easy To Love" που εκπλήσσει με τον ρέγκε ρυθμό του και το καλοκαιρινό του ύφος αλά Bob Marley.
 Στις υπόλοιπες σαγηνευτικές συνθέσεις: τα "We're Still Here" (εξαιρετικό κιθαριστικό σόλο),  "In The Rain", "You Belong To Me" αλλά και το "I Need You" περιέχουν μία ξεχωριστή ομορφιά που η τρυφερή - ψιθυριστή φωνή του Steve Perry, τα κάνει ακόμη πιο ερωτικά ενώ το "We Fly" (με περάσματα από Pink Floyd) αποτελεί μία από τις κορυφαίες συνθέσεις του άλμπουμ όπου δημιουργεί ρίγη συγκίνησης .
Τέλος η deluxe έκδοση περιλαμβάνει επιπλέον πέντε συνθέσεις με τα "October In New York" και "Blue Jays Fly" να αποτελούν ένα είδος μουσικής προσευχής ενώ το "Angel Eyes" είναι μία soul-sixties συμπαθητική σύνθεση εν αντιθέσει με το "Call On Me" που κινείται σε ρέγκε ρυθμούς όπως και το "Could We Be Somethin' Again" σε ροκ τροπικάνα στυλ!

Συνοπτικά ο νέος δίσκος του Steve Perry είναι η απάντηση ενός μεγάλου καλλιτέχνη που σιώπησε για πολλά χρόνια λόγω σοβαρών προβλημάτων (υγείας και προσωπικά) αλλά επανήλθε για να μας θυμίσει ότι προέρχεται από μία γενιά μουσικών και δημιουργών που έβαλε την ροκ μουσική στην καρδιά και την συνειδήσεις μας. Ευλογημένη κυκλοφορία και φυσικά μία από τις πιο όμορφες της χρονιάς.

Φώτης Μελέτης

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.

LinkWithin

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...