Τους Winger προσωπικά τους έχω «λιώσει».
Ειδικά το ομώνυμο ντεμπούτο τους και το In The Heart Of The Young πρέπει να θυμηθώ να τα ξαναπάρω γιατί πρόσφατα συνειδητοποίησα σε τι κατάσταση τα ‘χα αφήσει από την υπερβολική χρήση. Ανυπομονούσα να τους δω γι’ αυτό και έτρεχα να προλάβω (καταραμένες συγκοινωνίες…).
Δυστυχώς έχασα το set των Danger Angel – θα επανορθώσω την επόμενη φορά παιδιά- και έφτασα στο Sin City λίγο πριν βγει ο Kip και η παρέα του στη σκηνή. Με χαρά μου πάντως είδα το μέρος να είναι γεμάτο από κόσμο που μάλλον ανυπομονούσαν όσο κι εγώ να τους δουν. Θα ξεκινήσω με την ετυμηγορία μου, η οποία λέει πως οι Winger είναι ακόμα πλήρως αντάξιοι της φήμης τους, όλοι σε φόρμα και πεινούσαν να σε κάνουν να περάσεις καλά. Όπως έπρεπε.
Η ευρωπαϊκή τους περιοδεία έγινε στα πλαίσια της προώθησης της νέας τους δισκογραφικής δουλειάς, Karma από την οποία ερμήνευσαν ,όπως ήταν φυσικό, αρκετά κομμάτια: Pull Me Under, Stone Cold Killer, Deal With The Devil, όλα τους με τον κλασσικό Winger-ικο χαρακτήρα που όλοι θέλαμε να δούμε από κοντά. Στη αρχή του set ανέμειξαν λοιπόν την καινούργια δουλειά μαζί με παλιά γνώριμα κομμάτια όπως το Easy Come, Easy Go και –με τη συνοδεία του Γιώργου Γάκη- το Miles Away.
Ο Γιώργος Γάκης που με την μπάντα του, τους Troublemakers θα είναι support act στις υπόλοιπες συναυλίες των Winger στην Ελλάδα, ανέβηκε στη σκηνή και για το Down Incognito φτιάχνοντας ένα από τα highlights της βραδιάς.
Η μπάντα συνέχισε να μας ξυπνά μνήμες με τα Rainbow In The Rose, You Are The Saint I Am The Sinner,Cant Get Enuff, Your Great Escape, Headed For A Hearbreak ενώ ενδιάμεσα οι Reb Beach, John Roth και Rod Morgenstein σόλαραν ,τζάμαραν blues και country και μας έκλειναν διαρκώς το μάτι φτάνοντας σιγά σιγά στον επίλογο όπου οι Winger άρχισαν να μας αποτελειώνουν Προς τιμήν τους αποφάσισαν να προσπεράσουν τη διαδικασία του encore λόγω της μορφολογίας του χώρου, κλείνοντας έτσι με το σερί κομματιών:
Hungry, Seventeen, Madalaine και το Helter Skelter των Beatles αφήνοντας μας να ψάχνουμε τι μας χτύπησε.
Οι Winger λοιπόν κυρίες και κύριοι, λαμπρό παράδειγμα του πως ο επαγγελματισμός, η τεχνική κατάρτιση και το ταλέντο πρέπει να χρησιμοποιούνται πρώτα από όλα για την ψυχαγωγία του κοινού.
Μανώλης Γιαννίκιος
Ειδικά το ομώνυμο ντεμπούτο τους και το In The Heart Of The Young πρέπει να θυμηθώ να τα ξαναπάρω γιατί πρόσφατα συνειδητοποίησα σε τι κατάσταση τα ‘χα αφήσει από την υπερβολική χρήση. Ανυπομονούσα να τους δω γι’ αυτό και έτρεχα να προλάβω (καταραμένες συγκοινωνίες…).
Δυστυχώς έχασα το set των Danger Angel – θα επανορθώσω την επόμενη φορά παιδιά- και έφτασα στο Sin City λίγο πριν βγει ο Kip και η παρέα του στη σκηνή. Με χαρά μου πάντως είδα το μέρος να είναι γεμάτο από κόσμο που μάλλον ανυπομονούσαν όσο κι εγώ να τους δουν. Θα ξεκινήσω με την ετυμηγορία μου, η οποία λέει πως οι Winger είναι ακόμα πλήρως αντάξιοι της φήμης τους, όλοι σε φόρμα και πεινούσαν να σε κάνουν να περάσεις καλά. Όπως έπρεπε.
Η ευρωπαϊκή τους περιοδεία έγινε στα πλαίσια της προώθησης της νέας τους δισκογραφικής δουλειάς, Karma από την οποία ερμήνευσαν ,όπως ήταν φυσικό, αρκετά κομμάτια: Pull Me Under, Stone Cold Killer, Deal With The Devil, όλα τους με τον κλασσικό Winger-ικο χαρακτήρα που όλοι θέλαμε να δούμε από κοντά. Στη αρχή του set ανέμειξαν λοιπόν την καινούργια δουλειά μαζί με παλιά γνώριμα κομμάτια όπως το Easy Come, Easy Go και –με τη συνοδεία του Γιώργου Γάκη- το Miles Away.
Ο Γιώργος Γάκης που με την μπάντα του, τους Troublemakers θα είναι support act στις υπόλοιπες συναυλίες των Winger στην Ελλάδα, ανέβηκε στη σκηνή και για το Down Incognito φτιάχνοντας ένα από τα highlights της βραδιάς.
Η μπάντα συνέχισε να μας ξυπνά μνήμες με τα Rainbow In The Rose, You Are The Saint I Am The Sinner,Cant Get Enuff, Your Great Escape, Headed For A Hearbreak ενώ ενδιάμεσα οι Reb Beach, John Roth και Rod Morgenstein σόλαραν ,τζάμαραν blues και country και μας έκλειναν διαρκώς το μάτι φτάνοντας σιγά σιγά στον επίλογο όπου οι Winger άρχισαν να μας αποτελειώνουν Προς τιμήν τους αποφάσισαν να προσπεράσουν τη διαδικασία του encore λόγω της μορφολογίας του χώρου, κλείνοντας έτσι με το σερί κομματιών:
Hungry, Seventeen, Madalaine και το Helter Skelter των Beatles αφήνοντας μας να ψάχνουμε τι μας χτύπησε.
Οι Winger λοιπόν κυρίες και κύριοι, λαμπρό παράδειγμα του πως ο επαγγελματισμός, η τεχνική κατάρτιση και το ταλέντο πρέπει να χρησιμοποιούνται πρώτα από όλα για την ψυχαγωγία του κοινού.
Μανώλης Γιαννίκιος
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.