Δε μπορώ να θυμηθώ μία φορά , είκοσι περίπου χρόνια τώρα , παρακολουθώντας το Γιώργο Γάκη επί σκηνής , είτε σε σόλο εμφανίσεις , είτε με τη μπάντα –τους εξαιρετικούς κι εναλλασσόμενους Troublemakers- τόσο σε διασκευές από αγαπημένες του/μας μπάντες , όσο στις λιγοστές παρουσιάσεις προσωπικών του δίσκων , που να εγκατέλειψα το χώρο μετανιωμένος που παραβρέθηκα…από το καφέ “Αραχταλάν” στην Σαλονίκη , στον προσωπικό χώρο στα Γιάννενα , το διάσημο Καπλάνειο (με τόσους βιρτουόζους μουσικούς της εγχώριας και της αλλοδαπής) , μέχρι τις εγχώριες αρένες της Αθήνας (κλειστές και υπαίθριες) ,της συμπρωτεύουσας και της ιδιαίτερης του πατρίδας , μικρές pub ή μουσικούς πολυχώρους (όπως το Vanilla Project στου Ψυρρή), πάντοτε ο έλληνας “Coverdale” έδινε το απώτατο των ικανοτήτων και του φωνητικού του ταλέντου…
Έτσι και στις 25 Φλεβάρη στο αγαπημένο ροκάδικο της “Εκδίκησης του Ροκ” , οι προσδοκίες μου πολλές….φαντάζομαι και των υπολοίπων που γέμισαν το χώρο για να είναι μάρτυρες της παρουσίασης στο κοινό της νέας του κυκλοφορίας , το “TOO MUCH AIN’T NEVER ENOUGH”…το προηγούμενο βράδυ , ελάχιστοι είχαμε την ευκαιρία για μία προακρόαση –επίσημη παρουσίαση στο φιλόξενο –ζεστό cafe/bar του Public (αλυσίδα πολυκαταστημάτων ψυχαγωγίας) και ένα προμήνυμα για αυτό που θα ακολουθούσε την επόμενη…(ο άτυχος Doug Aldrich έμεινε απέξω , διότι οι πόρτες έκλεισαν κάποια στιγμή για το φόβο επεισοδίων…).
Πραγματικά , μετά από την ηχητική παρουσίαση του cd από τους φιλόξενους dj’s του RoR , έφτασε η ώρα να εμφανιστούν επί σκηνής οι Troublemakers και ο Γιώργος Γάκης…
Με την ευγένεια που πάντοτε τον διακρίνει , άπειρες ευχαριστίες προς τους συντελεστές του δίσκου (Joe Lynn Turner, Bobby Rondinelli, James Kottak, Greg Smith, Γιάννη Σπάθα , Mark Cross για τους οποίους χρειάζεται τόμος για να χωρέσει τις δισκογραφίες τους , Νίκο Ζούρο - παλιός συνεργάτης του Γ. Γάκη) στις κιθάρες , αλλά και ένας νεοεμφανιζόμενος κιθαρίστας από την πόλη της Θεσσαλονίκης , ο ταλαντούχος Anthimos Manti , ο Κώστας “Jo” Τζούνης στο μπάσο , ο Βύρωνας Τσουράπης που επαιξε μαντολίνο στο "Street of Broken Dreams" και εμφανίστηκε και επί σκηνής το ίδιο βράδυ και ο Διαμαντής Καραγιαννακίδης στα πλήκτρα- η μπάντα που ηχογράφησε) με την παροιμιώδη , πατροπαράδοτη γιαννιώτικη αφήγηση παρουσίασε ένα –ένα τα τραγούδια του δίσκου και στην συνέχεια τα τραγούδησε…δε θα κάνουμε ξεχωριστή αναφορά σε κάθε τραγούδι(επίκειται ξεχωριστό αφιέρωμα σε έναν από τους ελάχιστους συνεπείς και αφοσιωμένους έλληνες του μελωδικού χώρου , οπότε αναμείνατε , παρακαλώ…), απλά μάθαμε με το γλαφυρό , παραστατικά περιγραφικό τρόπο του Γιώργου , για τη μητέρα του και το παστίσιο του Kip Winger, για την συζήτηση με τον James Kottak μετά από συναυλία στην Πάτρα , τα τηλεφωνήματα τα υπερατλαντικά με τον Joe Lyn Turner , τα όνειρα των γεννητόρων του για τις σπουδές στο management ώστε να συνεχίσει την προσοδοφόρα οικογενειακή επιχείρηση και για τον αγαπημένο του αδελφό-ντράμμερ της μπάντας , τα όνειρα και τις εικόνες από τα 80’ς που έγιναν οι ευρηματικότατοι στίχοι στην σύνθεση – ύμνο των απανταχού ελλήνων 40άρηδων , το DAYS OF ROCK 'N' ROLL , για να φτάσουμε στην ελληνικότατη σύνθεση από την Ήπειρο των Χαλκιά και Τράκη , το “Μη με κοιτάς στα μάτια” , όπου ο ΚΙΘΑΡΙΣΤΑΣ Γιάννης Σπάθας έδωσε το έναυσμα για να ακούσει κάτι ιδιαίτερο και να τιμήσει με μία εξαιρετική απόδοση στο δίσκο , ο Γιώργος Γάκης… Ακολούθησε σύντομο διάλειμμα , για ακολουθήσει αυτό για το οποίο ο Γιώργος έγινε γνωστός: τζαμάρισμα με φίλους που τον τίμησαν με την παρουσία τους και εκείνος το ανταπέδωσε με τον τρόπο που γνωρίζουν οι μουσικοί…πέρα από τις αγαπημένες διασκευές σε συνθέσεις των Whitesnake , συνόδεψε τους ανερχόμενους δισκογραφικά (περιμένουμε το δεύτερο μουσικό “παιδί” το καλοκαίρι…) Danger Angel που κυκλοφορούν στην ίδια αμερικάνικη εταιρεία την PERRIS RECORDS , τον ηθοποιό Τάσο Νούσια που εμφανίζεται στην επιτυχημένη σειρά “Κλινική Περίπτωση” (για τις ανάγκες της οποίας υπήρξαν γυρίσματα το απόγευμα της ίδιας μέρας και που κάνει αναφορές στη μπάντα των Troublemakers και εμφανίζει τον Γιώργο Γάκη να είναι ο ρόκερ Πάνος που υποδύεται στην σειρά ο Τάσος –εάν σας μπέρδεψα δείτε την σειρά στο youtube υπάρχει το 12ο σχετικό επεισόδιο) για να τραγουδήσουν το “With a little help from my friends” του Joe Cocker , για να κλείσει με μία καταπληκτική εκτέλεση στο “Mistreated” των Purple με το κοινό να τα δίνει όλα και να γίνεται πραγματικότητα αυτό που δήλωσε σε πρόσφατη εξαιρετική συνέντευξη της ομοειδούς ιστοσελίδας και στον καλό φίλο Γιάννη Δόλα: “ θα πάω να παίξω τρεισήμισι ώρες , ώσπου να μη μπορώ ούτε να μιλήσω! Και όταν μου ζητάνε μετά από τόσες ώρες , στις τέσσερις παρά το “Mistreated” εκεί να δεις τι γίνεται, που δεν υπάρχει άλλο λαρύγγι!
Δεν γίνεται ρε παιδιά!!! ”….και όμως έγινε εκπληκτικά και όπως έμαθα από τον φίλτατο Δημήτρη “Μίλτο” Σειρηνάκη την μεθεπόμενη , ο Γιώργος τραγούδησε με επίπονη φαρυγγίτιδα και κάνοντας ένεση κορτιζόνης για να είναι επαγγελματικά συνεπής και χωρίς να αφήσει να γίνει ορατό ίχνος σωματικής αδυναμίας….εάν αυτό όλο που ζήσαμε εκείνη τη βραδιά δεν είναι R’n’R , δε μπορώ να φανταστώ τι άλλο μπορεί να είναι…
Νότης Γκιλλανίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.