John Farnham: H ιστορία του σαγηνευτικού "Υοu Re The Voice"

 

Βρισκόμαστε στις 25 Οκτωβρίου του 1985, με τον Ψυχρό Πόλεμο να βρίσκεται στην τελευταία κορύφωση του πριν από τη λήξη του και λίγα χρόνια πριν από την θεαματική πτώση του Τείχους του Βερολίνου.

Παράλληλα εκείνη την χρονική περίοδο συνέβαινε μίια τεράστια διαδήλωση υπέρ του πυρηνικού αφοπλισμού στο Λονδίνο, στην οποία συμμετείχαν 100.000 πολίτες.

Υπήρχε ένας άνθρωπος, εκείνη την ημέρα, ο οποίος ενώ ήθελε πάρα πολύ να πάρει μέρος σε αυτήν την πορεία δεν τα κατάφερε εξαιτίας του ότι αποκοιμήθηκε από την κούραση της δουλειάς του.
Το όνομα αυτού: Chris  Thomson. Τραγουδιστής και κιθαρίστας, υπήρξε καταξιωμένο μέλος της διάσημης βρετανικής rock μπάντας Manfred Mann s Earth Band, έχοντας ερμηνεύσει το 1974 μαζί τους το θρυλικό "Blinded By The Light’’, τραγούδι που αρχικά είχε γράψει και εκτελέσει ο Bruce Springsteen.
O Thomson αισθάνθηκε πολύ άσχημα για αυτό το γεγονός, σε σημείο που προκειμένου να λυτρωθεί, αποφάσισε να εξιλεωθεί, τρόπον τινά,  μέσα από μια καλλιτεχνική δημιουργία, ένα τραγούδι στο οποίο  περνώντας  ένα μήνυμα, του ότι ο κάθε άνθρωπος, έχει την ευθύνη, τη δυνατότητα και τιμή εφόσον θελήσει, να προσφέρει το δικό του "λιθαράκι’’ στη πραγματοποίηση του Γενικού Καλού.
Και εδώ πηγαίνουμε σιγά σιγά και στους άλλους πρωταγωνιστές της ιστορία του τραγουδιού "You Re The Voice’’. Εκείνον τον καιρό, ο Thomson συνεργαζόταν με τους Αndy Qunda και Maggie Ryder σε μουσικές session, δύο καλλιτέχνες κάθε άλλο παρά τυχαίους στον χώρο της μουσικής. Ο πρώτος υπήρξε σπουδαίος μουσικός και κημπορντίστας των Icehouse, ίσως της πλέον καταξιωμένης Αυστραλέζικής διεθνώς pop-new wave μπάντας.
Η Ryder, από την άλλη, ήταν επίσης ειδικευμένη στα πλήκτρα, και είχε αξιολογότατη σταδιοδρομία ως backing singer, συνεργαζόμενη με κορυφαίους καλλιτέχνες και μπάντες όπως οι Queen, oι Eurythmics, o Marvin Gaye ανάμεσα σε άλλους.
Όλοι τους εκείνο το απόγευμα είδαν την Πορεία για την Ειρήνη από την τηλεόραση.
"Με πήρε ο ύπνος και δεν κατάφερα να πάω στη διαδήλωση. Θύμωσα τόσο πολύ με τον εαυτό μου και έτσι κατέληξα στην ιδέα του You Re The Voice. Eαν θέλεις να γίνει κάτι μεγάλο και καλό ξεκίνα από τον εαυτό σου’’ είπε ο Thomson που κατάφερε να περάσει και στους άλλους δυο το πνεύμα το οποίο ήθελε να έχει το τραγούδι που έγραφαν.

Ο κύριος όγκος της δουλειάς γινόταν στο στούντιο του Thomson στο λονδρέζικο προάστιο Hendon.

Σε κάποιο σημείο, είχαν προχωρήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό στην μορφή που θα είχε το τραγούδι τόσο μουσικά , όσο και στιχουργικά. Ο Thomson όμως ένιωθε ακόμα κάτι έλειπε για την τελική ολοκλήρωση του τραγουδιού, κυρίως στο θέμα των στίχων. Και σε αυτή τη φάση μπαίνει στην ιστορία με καθοριστικό ρόλο, ένα ακόμα σπουδαίο πρόσωπο: O Keith Reid.
Εξαιρετικά καταξιωμένος μουσικός, μέλος των θρυλικών Procol Harum, με τους οποίους άφησε εποχή χάρη στο ανεπανάληπτο αριστουργηματικό "Whiter Shade Of Pale’’.
H συμβολή του, σύμφωνα με τον Thomson, ήταν καθοριστική, καθώς ο Reid, ως ταλαντούχος στιχουργός, κατόρθωσε να "συμμαζέψει’’ τα λόγια του τραγουδιού και να προσδώσει μια μοναδική ποιότητα.
Χαρακτηριστικά να αναφέρουμε ότι ο συγκλονιστικός στίχος "We are all someone s daughter, we are all someone s son’’ αποτελεί δική του έμπνευση.



Ήδη, λοιπόν,  μια dream team στιχουργών είχε έτοιμη την πρώτη μορφή του τραγουδιού, με "μαέστρο" τον Chris Thomson, ο οποίος είχε την έντονη διαίσθηση ότι το τραγούδι θα σημειώσει τεράστια επιτυχία, κόντρα στις πεζές γνώμες ανθρώπων της μουσικής βιομηχανίας που του έλεγαν ότι το κοινό πλέον έχει βαρεθεί τα τραγούδια κοινωνικής-πολιτικής διαμαρτυρίας (protest songs). Tί έμενε; Το πιο βασικό. Να βρεθεί ο κατάλληλος ερμηνευτής.
Eδώ μπαίνει ξανά στο παιχνίδι ο Andy Qunta. Εκείνη την εποχή είχε επιστρέψει στην Αυστραλία για να δουλέψει με τους Icehouse, όταν έφτασε στα αυτιά του ότι ο John Farnham επιζητούσε διακαώς ένα τραγούδι που θα έχει οπωσδήποτε επιτυχία.
Ποιος ήταν όμως ο Farnham;
Πίσω στο 1967 υπήρξε αυτό που λέμε παιδί-θαύμα, teen idol, όταν έκανε πάταγο κυριολεκτικά στην Αυστραλία με το τραγούδι
"Sadie, The Cleaning Lady’’. Aπο τότε όμως τον ακολουθούσε επίμονα και πεισματικά η περίφημη κατάρα των παιδιών - θαυμάτων, καθώς έχοντας ταυτιστεί με εκείνην την επιτυχία, δεν είχε κατορθώσει ως τότε να την ισοφαρίσει και έχει ανάλογη καριέρα ως ενήλικος.
Από το 1982 μέχρι και το 1985 έκανε κι ένα πέρασμα ως frontman και στην πολύ γνωστή μπάντα Little River Band ούτε αυτό το γεγονός όμως στάθηκε αρκετό για να του δώσει νέα ώθηση στην καριέρα του.
Έτσι φτάνουμε στο 1985, όπου ο Farnham, ευρισκόμενος σε δεινή και απελπιστική καλλιτεχνική και οικονομική κατάσταση, επιχειρούσε να κάνει μια τελευταία απέλπιδα προσπάθεια να σώσει την σταδιοδρομία του αλλά και την ίδια του τη ζήση, παίζοντάς τα τελευταία του χαρτιά  με τη δημιουργία ενός άλμπουμ που θα άκουγε στον τίτλο "Whispering Jack’’.
"Ήμουν στα όρια της χρεωκοπίας τότε, εξαιτίας ορισμένων πολύ κακών επαγγελματικών επιλογών και είναι αλήθεια είχα πολύ σοβαρό πρόβλημα. Είχα ήδη αναγκαστεί να πουλήσω το σπίτι και το αυτοκίνητό μου.’’
Ο Farnham νοίκιαζε ένα μικρό σπίτι στην περιοχή Buleen και για τις ανάγκες της δημιουργίας του άλμπουμ είχε μετατρέψει το υπόγειο αναγκαστικά σε στούντιο. Σωτήριος συμπαραστάτης του Farnham και επίσης σημαίνον πρόσωπο της ιστορίας υπήρξε ο Glen Wheatley, με τον οποίο γνωρίζονταν ήδη από τη δεκαετία του '60, μάλιστα ο τελευταίος υπήρξε και manager των Little River Band, τον καιρό που ήταν σε εκείνους ο Farnham.
Kαι αποτελεί συγκλονιστικό γεγονός ότι του στάθηκε σαν πραγματικός φίλος, καθώς ο Wheatley υποθήκευσε το σπίτι του για 150.000 δολάρια χωρίς μάλιστα να το πει στην γυναίκα του, προκειμένου να χρηματοδοτήσει την παραγωγή του "Whispering Jack’’, αφού καμία γνωστή δισκογραφική εταιρεία δεν δεχόταν να αναλάβει το project, θεωρώντας παρακινδυνευμένο ρίσκο κάθε συνεργασία με τον John Farnham.
Με κάποιον τρόπο που δεν έχει γίνει γνωστός ακριβώς με λεπτομέρειες, η κασέτα με το τραγούδι που είχε φέρει ο Qunta από την Αγγλία έφτασε στα χέρια του Farnham, ο οποίος ενθουσιάστηκε ακούγοντας το demo και έβαλε στόχο να πείσει τους πάντες ότι είναι ο κατάλληλος να το ερμηνεύσει και θέλοντας οπωσδήποτε να το συμπεριλάβει στη συλλογή του "Whispering Jack’’.
Είχε έντονη διαίσθηση ότι το "You Re The Voice’’ θα γίνει επιτυχία.
Οι αντιξοότητες όμως και τα εμπόδια θα συνέχιζαν να στέκονται επίμονα στον δρόμο της ολοκλήρωσης.



Ο Wheatley επικοινώνησε με τον Chris Thomson, μέσω συνεργατών του, προκειμένου να εξασφαλίσει τα δικαιώματα του τραγουδιού, για να εισπράξει αρχικά την απόλυτα αρνητική απάντησή του τελευταίου, μόλις έμαθε ότι το τραγούδι θα προοριζόταν για τον Farnham.
"Μάλλον θα αστειεύεστε. Δεν υπάρχει περίπτωση να το κάνει αυτός’’, ήταν η ορθή-κοφτή αντίδραση του Thomson, ο οποίος δεν είχε σε καμία απολύτως υπόληψη τον John Farnham. Kαι συμπλήρωσε μάλιστα, με όχι και τόσο ευγενικό τρόπο,  πώς κατά τη γνώμη του ο Farnham ήταν περίπου ένα γελοίο ανέκδοτο στην Αυστραλία, καθώς δεν είχε να επιδείξει τίποτε άλλο στην καριέρα του πέρα από το "Sadie The Cleaning Lady’’.
H άλλη πλευρά όμως πείσμωσε και δεν το έβαλε κάτω. Λίγες ώρες μετά την πρώτη ψυχρολουσία, ο Thomson λαμβάνει ένα ακόμα τηλεφώνημα, στο οποίο πλέον τον έπιασαν στο φιλότιμο και τον "παρακαλούσαν" κατά κάποιον τρόπο να τους δώσει τα δικαιώματα του τραγουδιού, εστιάζοντας τα επιχειρήματά τους στο γεγονός ότι ο Farnham το ήθελε πάρα πολύ, προκειμένου να τον πείσουν. Τελικώς η καρδιά του Chris Thomson μαλάκωσε και με τα πολλά είπε το μεγάλο "Ναι’’.
Φημολογείται βέβαια πως  ο John Farnham πήρε πρωτοβουλία και  είχε ήδη προχωρήσει στην ηχογράφηση, συνεπώς είχαν φέρει τον Thomson προ τετελεσμένων γεγονότων.
Με το πράσινο φως να έχει ανάψει ο John Farnham και ο συνθέτης- παραγωγός Ross Fraser (γνωστός από τη συνεργασίες του με τους Real Life και τους Pseudo Echo) έβαλαν τα δυνατά τους για να δώσουν την καλύτερη δυνατή τελική μορφή στο "You Re The Voice’’.
O Fraser ήταν επίσης ένας από εκείνους που πιστέψει πολύ στην επιτυχία του τραγουδιού, η δε γενική συνεισφορά του στο "Whispering Jack’’ ήταν τεράστια αφού συνέβαλε τα μέγιστα για την αναζήτηση τραγουδιών ακούγοντας δείγματα από όλον τον κόσμο.
O Wheatley δεν λυπήθηκε καθόλου τα έξοδα και για την ποιότητα της ηχογράφησης χρησιμοποιήθηκε η καλύτερη δυνατή τεχνολογία της εποχής. Αξίζει πραγματικά να σταθούμε σε δύο τεχνικές καινοτομίες στην ηχογράφηση που έδωσαν ιδιαίτερο χαρακτήρα στο "You Re The Voice’’.
Την ιδέα  για τον ήχο των drums την εμπνεύσθηκαν από το χτύπημα πόρτας αυτοκινήτου!! Τον ήχο αυτόν τελειοποίησαν με τη χρήση του λεγόμενου "Fairlight synthesizer’’ μιας καινοτόμου αυστραλέζικης εφεύρεσης στον τομέα του οργάνου των πλήκτρων, που αποτελεί ίσως την κορυφαία συνεισφορά της Αυστραλίας στην electro pop μουσική.
Μάλιστα ακόμα κι εκείνος ο Phil Collins είχε εκφράσει τον θαυμασμό για το ηχητικό αποτέλεσμα. Το δεύτερο πολύ σημαντικό στοιχείο που έκανε ξεχωριστό το τραγούδι ήταν η χρήση της παραδοσιακής σκωτσέζικης πίπιζας. Ο Farnham, όπως και πολλοί συμπατριώτες του, ήταν λάτρης των επίσης Αυστραλών AC/ DC, ένα δε από τα πολύ αγαπημένα του τραγούδια ήταν το "It’s a Long Way To The Top (If You Wanna Rock N Roll) ‘’, από το οποίο πήρε την ιδέα της χρήσης αυτού του οργάνου. Και με αυτόν τον τρόπο αντικατέστησαν το bass solo που υπήρχε αρχικά σε εκείνο το σημείο του τραγουδιού δίνοντας έτσι μια μοναδική παραδοσιακή νότα στον ήχο του.
Η ολοκλήρωση του τραγουδιού, αλλά και ολόκληρου του άλμπουμ "Whispering Jack’’ πραγματοποιήθηκε στα AAV Studios στη Νότια Μελβούρνη.
Τα προσκόμματα  όμως και οι δυσκολίες μέχρι την τελική καταξίωση δεν έλεγαν να σταματήσουν.
Καμία, μα καμία δισκογραφική εταιρεία δεν δεχόταν να αναλάβει την επίσημη κυκλοφορία του άλμπουμ, εξαιτίας της προκατάληψης ενάντια στον Farnham. Το "φάντασμα" του "Sadie’’ εξακολουθούσε να είναι  παρόν και συνέχιζε να τον καταδιώκει και να τον στοιχειώνει.  Ίδια εχθρική στάση αντιμετώπιζαν και από τους μουσικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αυστραλίας. Εκ των πραγμάτων, ο Wheatley, δεν είχε άλλη επιλογή από το να πάρει για μια ακόμα φορά στους ώμους του το παιχνίδι και έτσι το τραγούδι κυκλοφόρησε από την δική του εταιρεία, την Wheatley Records.
"Τίποτα δεν ήταν δεδομένο. Έπρεπε να το παλέψουμε’’,  ανέφερε αργότερα ο Wheatley. Kαι έτσι έγινε.
Χάρη στην πίστη και στην επιμονή των συντελεστών, το "You Re The Voice" ξεκίνησε να παρουσιάζεται σιγά σιγά σε τηλεοπτικές εκπομπές.
Όσον αφορά τη ραδιοφωνική προβολή, ο άνθρωπος κλειδί άκουγε στο όνομα Brad March, μουσικός διευθυντής του σταθμού 2DAY FM του Sydney, ο οποίος κόντρα σε όλα, αισθάνθηκε τη σπουδαιότητα του τραγουδιού και το προώθησε όσο περισσότερο μπορούσε. Και εκεί ήταν το κρίσιμο σημείο στο οποίο, το τραγούδι άρχισε να κερδίζει την εκτίμηση όλο και περισσοτέρων ακροατών, κάτι που υπερνίκησε την όποια προκατάληψη απέναντι στον Farnham.
Mε αυτόν σιγά σιγά κέρδισε χρόνο σε πολλούς ραδιοφωνικούς σταθμούς, έγινε τεράστια επιτυχία στην Αυστραλία, αλλά και σε άλλες δυτικές χώρες και δημιούργησε τον καλλιτεχνικό θρύλο, που έχει κρατήσει μέχρι τις μέρες μας. Στη δε Δυτική, τότε, Γερμανία ήταν τέτοια η απήχησή του που σκαρφάλωσε κατευθείαν στο νούμερο 1 των charts.

Οι ΗΠΑ στάθηκαν πιο "σκληρόκαρδες" με το τραγούδι, καθώς εκεί σχεδόν αγνοήθηκε το 1987, την χρονιά που κυκλοφόρησε εκεί,  και κατάφερε να μπει στο adult contemporary charts το 1990, στη θέση 82!! 
Η καταξίωση στις λίστες επιτυχιών της Αμερικής ήρθε το 1991 χάρη στην διασκευή των Heart, όπου έφτασε στη 20^η θέση των Billboard Rock Charts.
Πάντως από την πληθώρα των cover up που ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια αξιοπρόσεκτη είναι εκείνη του 1995, από τον Alan Parsons και τη μπάντα του, στο πρώτο solo άλμπουμ που ηχογράφησε μετά την διάλυση των Alan Parsons Project, με την ενεργό συμμετοχή και του ίδιου του Chris Thomson. Κορυφαία στιγμή υπήρξε η live ερμηνεία αυτής της εκδοχής στο World Liberty Concert, που πραγματοποιήθηκε στο Arnhem της Ολλανδίας εκείνη τη χρονιά για τον επετειακό εορτασμό της λήξης του Β Παγκοσμίου Πολέμου.
Για την καλύτερη προώθηση του "You Re The Voice" γυρίστηκε μάλιστα και video με τη συμμετοχή διάσημων στην Αυστραλία προσωπικοτήτων (ανάμεσά τους οι James και Vince Leigh των Pseudo Echo).
'Ηταν το έτος 1986, το οποίο απεδείχθη πραγματικά σωτήριο για τον Farnham. Το θαύμα που λαχταρούσαν όλοι έγινε.
Η κολοσσιαία επιτυχία του τραγουδιού στην Αυστραλία, τον "ανέστησε" κυριολεκτικά   καλλιτεχνικά, τον βοήθησε να ανακτήσει τον σεβασμό της μουσικής κοινότητας και ουσιαστικά του έδωσε την ευκαιρία να δημιουργήσει μια δεύτερη καριέρα σαν να ξεκινούσε από το μηδέν.
Οι κόποι, οι δοκιμασίες, η υπομονή, η παράλογη κόντρα στις αντιξοότητες πίστη, η επιμονή, η διαίσθηση όλων σε συνδυασμό με παρεμβάσεις, θαρρεί κανείς, της Θείας Πρόνοιας έκαναν το τραγούδι αναπόσπαστο μέρος της pop rock μουσικής ιστορίας.
Μια αγωνιώδης περιπέτεια είχε χαρούμενο τέλος.  Δεν είναι τυχαίο καθόλου ότι οι υπέροχοι στίχοι του αναφέρονται ακριβώς σε αυτό, την αστείρευτη δύναμη που έχει ο καθένας μας μέσα του, την οποία αν εφαρμόσει στην πράξη, όλα τα καλά είναι δυνατό να συμβούν.
Έκτοτε το "You Re The Voice’’ χρησιμοποιήθηκε πάρα πολλές φορές σε ταινίες, τηλεοπτικές σειρές, διαφημιστικά, μέχρι και σε πορείες, διαδηλώσεις κοινωνικών ομάδων για θέματα κοινωνικών και πολιτικών ελευθεριών, έτσι για να μην λησμονείται ο αρχικός "protest song’’ χαρακτήρας του. Για πολλούς θεωρείται και ο άτυπος εθνικός ύμνος της Αυστραλίας.
Και στην τελική, αρκεί να φανταστεί κανείς ότι είναι ένα πολύ σπουδαίο τραγούδι με έναν πολύ απλό τρόπο, χάρη στους ατόφιους, αληθινούς στίχους του και μάλιστα διαχρονικό και πάντα επίκαιρο.
Διότι όντως όλοι και όλες μας είμαστε  "γιοί και κόρες κάποιων’’. Και ναι, στην πορεία που έχουμε στη ζωή πρέπει η φωνή μας να ακουστεί "δυνατά και ξεκάθαρα".

Δημήτρης Πολίτης