Van-Zant: Η χρονιά της διπλής μάχης

 

Ο John Roy Van Zant έστω και με θλιβερό τρόπο, δικαίως έχει συνδέσει το όνομα του με την μοίρα των θρυλικών Lynyrd Skynyrd παράλληλα το ίδιο συμβαίνει σε ότι έχει σχέση με το όνομα των Van Zant που αφοσιώθηκαν με αγάπη και πάθος για το southern rock.

Η κληρονομιά που άφησε πίσω ο αδικοχαμένος αδελφός του, Ronnie (πέθανε στις 20 Oκτωβρίου του 1977 λόγω του τραγικού αεροπορικού δυστυχήματος) ήταν τεράστια αλλά και το μουσικό ταλέντο που διέθετε όλη η οικογένεια των Van Zant ήταν αστείρευτο καθώς και ο έτερος αδελφός τους, ο Donnie μεγαλούργησε με τους 38 SPECIAL προσθέτοντας στην οικογενειακή λίστα ακόμη έναν ακόμη ταλαντούχο Van Zant.

Γεννημένος στις 27 Φεβρουαρίου του 1960, στο Jacksonville της Florida ο Johnny Van Zant ξεκίνησε να τραγουδάει κατά τα εφηβικά του χρόνια, στα τέλη των '70s όταν έγινε μέλος των Austin Nickels Band, ένα συγκρότημα το οποίο σύντομα εξελίχθηκε στην συνέχεια στους Johnny Van Zant Band.

Μαζί με τους κιθαρίστες Robbie Gay και Erik Lundgren, τον μπασίστα Danny Clausman και τον Robbie Morris, στα τύμπανα ηχογράφησαν τα τρία πρώτα άλμπουμ τους, τα: "No More Dirty Deals" (1980), "Round Two" (1981) και "The Last of the Wild Ones" (1982) που κινούνται στο γνωστό ύφος του κλασικού southern rock rock.

Ένα τέταρτο, αλλά διαφορετικό άλμπουμ με πιο μελωδικές τάσεις, κυκλοφόρησε με τον τίτλο "Van Zant", το 1985 το οποίο παρά τις πιασάρικες και αξιόλογες συνθέσεις και την καλοδουλεμένη παραγωγή και ενορχήστρωση δεν έφερε τα επιθυμητά αποτελέσματα. H εμπορική του αποτυχία του συγκεκριμένου άλμπουμ οδήγησε τον Johnny στην απογοήτευση με συνέπεια να δουλέψει ο ίδιος για τα επόμενα δύο χρόνια ως οδηγός βαρέων οχημάτων προσπαθώντας να ξεπεράσει όσα του συνέβησαν.

Ο Johnny Van Zant  περιγράφει χαρακτηριστικά πως κατέληξε στην δημιουργία αυτού του άλμπουμ που αμφισβητήθηκε από τους κριτικούς αλλά όχι από το κοινό που το αγάπησε ιδιαιτέρως:

"Το ενδιαφέρον με αυτόν τον δίσκο είναι ότι κατηγορήθηκα πως πιέσθηκα από την δισκογραφική μου εταιρία  να ηχογραφήσω τραγούδια σε αυτό το μελωδικό ροκ στυλ. Εκείνη την εποχή όμως για όσους δεν το γνωρίζουν είχα ξεκινήσει να ασχολούμαι πιο σχολαστικά με το AOR. Όσο για τη μουσική κατεύθυνση σε αυτό το άλμπουμ, είχα τον έλεγχο με τις αποφάσεις μου για το άλμπουμ. Άλλωστε και το "Brickyard Road" που κυκλοφόρησε το 1990 ακολούθησε τα ίδια βήματα του AOR ήχου αλλά με κάποιες πιο southern αποχρώσεις.

Και συμπληρώνει αιτιολογώντας αυτές τις μελωδικές του επιλογές:

"Αυτοί οι δύο δίσκοι με βοήθησαν να διαμορφώσω αυτό που είμαι σήμερα ως καλλιτέχνης και ως άνθρωπος. Τους έχω στην καρδιά μου, αλλά έπρεπε να λάβω υπόψη και την τρέχουσα μουσική εκείνη την χρονική περίοδο. Ως μεμονωμένος καλλιτέχνης ήθελα να διαμορφώσω τον ήχο μου διαφορετικό από τα αδέρφια μου. Η πρόθεσή μου ήταν να κάνω τη μουσική μου πιο εμπορική για να απευθύνεται σε όσους αγαπούν το Southern Rock, και ίσως ακόμη και το Metal.

Το 1985 η μετακόμιση του Johnny Van Zant από την Polydor στην Geffen Records σήμαινε και αρκετές αλλαγές.
Αρχικά αφαιρέθηκαν δύο λέξεις από το όνομα (τα John και Band) μένοντας σκέτο το Van Zant με την ελπίδα ότι αυτό θα βοηθούσε επικοινωνιακά καλύτερα στην προώθηση του τέταρτου ουσιαστικά άλμπουμ του Αμερικανού τραγουδιστή.
Στην συνέχεια προστέθηκαν αρκετοί εξωτερικοί συνθέτες που προσφέρθηκαν να του γράψουν κομμάτια όπως ο αδελφός του Donnie, o Jimi Jamison (Survivor, Cobra), o Wayne Perkins (Bob Marley, Joni Mitchell), o Eddie Schwartz (Pat Benatar) και ο Nick DiStefano (Joe Cocker). Το ευτύχημα σε όλες αυτές τις αλλαγές ήταν ότι δεν άλλαξε κανένα μέλος της μπάντας που συνόδευε τον Johnny στα προηγούμενα άλμπουμ κάτι που βοήθησε αρκετά στις ηχογραφήσεις.

Φυσικά η τάση εκείνη τη εποχή ήταν τα συγκροτήματα του southern rock (Molly Hatchet και Blackfoot) αλλά και του prog rock (Yes, Genesis, Asia) να κυκλοφορούν πιο μελωδικά ροκ /ΑΟR άλμπουμ ώστε να επιβιώσουν εμπορικά για να μην πέσουν κι άλλο οι πωλήσεις τους κάτι που αποδείχθηκε σωτήριο για αρκετούς ενώ κάποιους τους έβγαλε εντελώς από τα νερά τους.
 

                                                                 
                                                        "Διπλός Μαχητής"

Πρώτη στιγμή του δίσκου είναι το "Midnight Sensation" που ξεκινά υπέροχα με τις μελωδικές γραμμές και την ζεστή φωνή του Johnny Van Zant να δημιουργούν ένα μικρό κομψοτέχνημα ενώ η κιθάρα του Erik Lundgren κελαηδά πραγματικά.

Ακολουθεί το γοητευτικό "She's Out With A Gun". Μία υπέροχη μελωδική ημιμπαλάντα που άδικα δεν έγινε μεγάλη επιτυχία και την υπογράφει ο Nick DiStefano (Τhe Road) ο οποίος έχει συνθέσει την σπουδαία επιτυχία "Shelter Me" του Joe Cocker αλλά και έχει γράψει και τραγούδια των Glenn Medeiros και Rick Cua.

Το "I'm A Fighter" είναι η πιο hard rock σύνθεση του άλμπουμ όπου σίγουρα θα είχε θέση σε κάποιο soundtrack του Rocky κάτι που δικαιολογείται εν μέρει αν σκεφτείς ότι την σύνθεση υπογράφουν οι Jimi Jamison (Survivor, Cobra) και Mandy Meyer (Cobra, Krokus) που λίγα χρόνια πριν προσπαθούσαν με τους βραχύβιους Cobra να αναδειχτούν αλλά τελικά τους έμεινε μόνο μία στούντιο κυκλοφορία, το "First Strike" (1983).

Το "You've Got To Believe In Love" είναι μία ακόμη υπέροχη AOR σύνθεση, ένα πραγματικό στολίδι με μπόλικο συναίσθημα, όμορφες μελωδικές κιθάρες, θαυμάσιο ρεφρέν και ανήκει συνθετικά στους Craig Bickhardt (Poco) και Bill LaBounty (James Taylor, Jennifer Warnes, Patti LaBelle και Peter Cetera).

Το "Two Strangers" ακολουθεί στα ίδια μουσικά βήματα και εδώ τα αδέλφια Donnie - Johnny έχουν γράψει ένα πανέμορφο κομμάτι ενώ το κιθαριστικό σόλο στον επίλογο της σύνθεσης είναι εξαίσιο.

Η συνέχεια ανήκει στο κορυφαίο τραγούδι του άλμπουμ που είναι σίγουρα το φανταστικό "2+2" με την φοβερή ορμητικότητα και τον  ανεξάντλητο δυναμισμό συνδυάζοντας AOR/ Southern με μοναδικό στυλ δημιουργώντας ένα μελωδικό έπος όπου η φωνή του Johnny Van Zant σκορπά ανατριχίλες.

Το συγκεκριμένο κομμάτι το υπογράφουν οι Mark S. Gendel και Robert A. Johnson οι οποίοι έπαιζαν μαζί στην Αμερικάνικη μπάντα των RPM.  Μία μπάντα που κυκλοφόρησε δύο δίσκους στις αρχές των '80ς και δεν ευτύχησε να πετύχει τίποτα αξιόλογο. Το "2 + 2" υπάρχει στον πρώτο τους δίσκο που κυκλοφόρησαν το 1982 σε μία χλιαρή εκτέλεση ενώ ο Robert A. Johnson εξελίχθηκε σε μεγάλο συνθέτη υπογράφοντας επιτυχίες της Celine Dion (Where Does My Heart Beat Now” ), των Beach Boys, Cheap Trick, 38 Special αλλά και τραγούδια των Lynyrd Skynyrd.

Το "Heart To The Flame" συνεχίζει την AOR πανδαισία με τα πλήκτρα του Rich Head να πλημμυρίζουν αρμονίες αλλά και τη κιθάρες των Erik Lundgren και Robbie Gay να αναδεικνύουν την σύνθεση. Το συγκεκριμένο κομμάτι το διασκεύασε ο JEFF PARIS δύο χρόνια αργότερα στο άλμπουμ "Wired Up"(1987).

Το "Does a Fool Ever Learn", συνεχίζει στα ίδια κεφάτα μελωδικά μονοπάτια και στιχουργικά αναφέρεται για μια γυναίκα που είναι με έναν καταχρηστικό άνδρα, που την ταλαιπωρεί. Συνθέτης εδώ είναι ο  Eddie Schwartz που έχει γράψει την μεγάλη επιτυχία "Hit Me With Your Best Shot" της Pat Benatar ενώ για την ιστορία το συγκεκριμένο το κομμάτι είχαν πρωτοτραγουδήσει οι Καναδοί Helix το 1983 και υπάρχει στο άλμπουμ τους "No Rest for the Wicked".

Ο δίσκος κλείνει με το "Right On Time" σε πιο southern ύφος και το πιο ρομαντικό "Lonely Girls" όπου σαξόφωνο παίζει ο Καναδός Jeff MacPherson.

Όπως προαναφέραμε ο δίσκος δεν έφερε την πολυπόθητη επιτυχία και ο Johnny Van Zant έγινε οδηγός νταλίκας (!!!) όμως δύο χρόνια αργότερα θα αναλάμβανε την θέση του αδικοχαμένου του αδελφού Ronnie, στους ανανεωμένους Lynyrd Skynyrd (που είναι μέχρι και σήμερα) καθώς η μοίρα ανταπέδωσε έστω και με αυτό τον μοιραίο τρόπο την θέση που άξιζε σε αυτήν την υπέροχη φωνή.

Υ.Γ.: Αξίζει να επισήμανουμε ότι κυκλοφορεί από εκείνη την χρονική περίοδο ένα εξαιρετικό live με τίτλο "Live Jacksonville 1985" (King Biscuit Flower Hour) που ηχογραφήθηκε στη Φλόριδα στις 30 Ιουνίου του 1985 και δείχνει την εξαιρετική φόρμα της μπάντας του JOHNNY VAN ZANT στο οποίο παίζουν αρκετά τραγούδια από το άλμπουμ που παρουσιάζουμε.
 

Φώτης Μελέτης