The Outlaws: "Bring It Back Alive"

 

Οι Αμερικανοί southern rockers, Outlaws είχαν ως βάση την πόλη Τάμπα της Φλόριντα και το προηγούμενο όνομά τους ήταν το The Four Letter Words.

Το δισκογραφικό τους ξεκίνημα έγινε με το ομότιτλο άλμπουμ του 1975 γνωρίζοντας επιτυχία με τα "There Goes Another Love Song" και το καταπληκτικό "Green Grass and High Tides" το οποίο περιλαμβάνει ένα αξέχαστο κιθαριστικό jam.

Ο άνθρωπος στον οποίο οφείλουν πολλά οι Outlaws είναι ο Clive Davis ο οποίος με την προτροπή του Ronnie Van Zant (Lynyrd Skynyrd) τους έκλεισε συμβόλαιο με την τότε  νεοσύστατη Arista Record.

Μάλιστα σε μία συνάντησή τους, ο Van Zant έπιασε από τον γιακά το αφεντικό της δισκογραφικής Clive Davis και του είπε: 

"Αν δεν υπογράψεις τους Outlaws, τότε είσαι το πιο ανόητο μουσικό άτομο που έχω γνωρίσει ποτέ – και ξέρω ότι δεν είσαι". "Ο Ronnie Van Zant ήταν ειλικρινής σε αυτό που έλεγε για εμάς και γεμάτος αυτοπεποίθηση και λόγω της θέσης του, λειτουργούσε από θέση ισχύος", λέει ο Paul και προσθέτει:

 "Ο Clive Davis υπολόγιζε πολύ την γνώμη του Van Zant, διότι δεν το έλεγε κάποιος τυχαίος. Αυτή η προτροπή του ήταν ανεκτίμητη. Ήταν το εισιτήριό μας να φύγουμε από τα μπαρ για να παίξουμε σε μεγαλύτερες σκηνές".

Βαρύ πυροβολικό των Outlaws αποτελούσε το κιθαριστικό τρίο των: Ηughie Thomasson,  Billy Jones και Henry Paul το οποίο είχε πάρει ως παρατσούκλι το όνομα "The Florida Guitar Army".
Ο συνδυασμός bluegrass, country και hard rock εκτόξευσε την μπάντα στην κορυφή των southern rock συγκροτημάτων.

Το 1976 κυκλοφορούν το "Lady in Waiting" στο ίδιο μοτίβο με τον παραγωγό Paul A. Rothchild (Doors, Janis Joplin) και ξεχωρίζει η διασκευή που κάνουν στο "Freeborn Man" των Paul Revere & the Raiders.

To 1977 κυκλοφορούν το τρίτο στούντιο άλμπουμ τους με τίτλο "Hurry Sundown" και η φήμη τους έχει εξαπλωθεί παντού λόγω των εκρηκτικών live εμφανίσεων αλλά και οι περιοδείες που έκαναν με μεγάλα ονόματα του χώρου όπως οι The Allman Brothers, Lynyrd Skynyrd, The Marshall Tucker Band και The Charlie Daniels Band καθώς και The Doobie Brothers, The Who, Eagles και The Rolling Stones.

Κάπου εκεί ουσιαστικά κλείνει ο πιο παραγωγικός κύκλος της μπάντας αφού αποχωρεί ο Henry Paul και τόσο οι συχνές αλλαγές μελών όσο και τα μέτρια άλμπουμ τους, συν τους γεγονότος ότι είχε αρχίσει να κυριαρχεί εκείνη την περίοδο ο new wave και punk ήχος είχαν κάνει την μπάντα ξεπερασμένη.

Ο κύκλος αυτός, που είπαμε προηγουμένως, κλείνει θριαμβευτικά με ένα εξαιρετικό ζωντανά ηχογραφημένο δίσκο ονόματι "Bring It Back Alive" μπροστά σε 30 χιλιάδες φίλους της μπάντας και κυκλοφόρησε τον Φεβρουάριο του 1978.

Οι Outlaws εκτός από τον εκρηκτικό συνδυασμό από τις τρεις κιθάρες είχαν ένα ακόμη όπλο και αυτό ήταν, ότι "πατούσαν" στο ερμηνευτικό μοτίβο των Eagles, (των οποίων τρία μέλη τους τραγουδούσαν) οπότε κάτι αντίστοιχο έκαναν οι, Thomasson, ο Paul και ο Jones κι αυτοί με την σειρά τους πολύ καλοί τραγουδιστές (εκτός από κιθαρίστες). Οπότε η ανάμειξη των φωνών τους, σε τρίο με αρμονίες, τριών ή τεσσάρων μερών, καθώς και η εναλλαγή τους στο μικρόφωνο είχε και εμπορικό αντίκτυπο στις πωλήσεις καθώς και μεγάλη αποδοχή στο κοινό.
Άλλωστε ο κιθαρίστας και τραγουδιστής Henry Paul αποκαλύπτει:

"Αυτή η εναλλαγή και ποικιλία στις φωνές μας ξεχώρισε περισσότερο από τα άλλα συγκροτήματα και παράλληλα είχαμε και πραγματικά εξαιρετικά τραγούδια. Δεν είχαμε μόνο κάτι να πούμε, αλλά είχαμε και τα δικά μας μέσα για να το αναδείξουμε. Σε σύγκριση με τους συγχρόνους μας, εκείνη την εποχή των '70ς – για παράδειγμα η προσέγγιση του Ronnie Van Zant στη γραφή, που ήταν πιο απλή – τα τραγούδια μας είχαν τις ρίζες τους σε μια πιο ποιητική μορφή". δηλώνει ο Paul.


 

            

                                           "Bring It Back Alive" 

To "Bring It Back Alive" κυκλοφορεί τον Φεβρουάριο του 1978 φτάνοντας στο νο 29 των ΗΠΑ τσαρτ και περιλήφθηκαν στον διπλό δίσκο βινυλίου, οι ηχογραφήσεις από τέσσερις συναυλίες προερχόμενες πό το Σικάγο στις 9 Σεπτεμβρίου του 1977, το Λος Άντζελες την 1η Νοεμβρίου του 1977, το Σαν Ντιέγκο της Καλιφόρνια στις 4 Νοεμβρίου του 1977 και το Μαϊάμι της Φλόριδας στις 13 Νοεμβρίου του 1977.
Την μπάντα αποτελούσαν οι: Harvey Dalton Arnold (μπάσο), oι David Dix και Monte Yoho (τύμπανα, κρουστά) που έδωσαν φοβερή δυναμική στο διπλό άλμπουμ, ο Billy Jones (κιθάρα, φωνή), ο Hughie Thomasson (κιθάρα, φωνή) και στην θέση του Henry Paul, ο Freddie Salem (κιθάρα, φωνή).

Οι έντεκα συνθέσεις του "Bring It Back Alive" μαζί με το εισαγωγικό "Relay Breakdown" είναι ποτισμένες από την γνήσια ψυχή του Νότου όπου οι μεθυστικές μελωδίες και οι απολαυστικοί ρυθμοί συνδυάζονται με μοναδική αυθεντικότητα μιλώντας στην ψυχή και όχι στο μυαλό.

Το ιστορικό live album ξεκινά με τα "Stick Around for Rock & Roll" και "Lover Boy" και οι δύο είναι συνθέσεις του Thomasson από το δεύτερο άλμπουμ της μπάντα "Lady in Waiting" και βάζουν φωτιά στο άλμπουμ φωτιά με τις κιθαριστικές ταστιέρες να λιώνουν.

Ακολουθεί το κλασσικό και ένα από τα αναγνωρίσιμα τραγούδια της μπάντας, το "There Goes Another Love Song" (νο 34, ΗΠΑ) και η θαυμάσια διασκευή του "Freeborn Man" των Paul Revere & the Raiders.

Το "Prisoner" είναι μία σύνθεση του Billy Jones, όπου μαζί με το κιθαριστικό τρίο, μεγαλουργεί και ο μπασίστας Harvey Dalton Arnold .

Το "I Hope You Don't Mind" είναι μία μελωδική southern rock σύνθεση γραμμένη από τον νεοφερμένο F. Salem ενώ το "Song for You" προερχόμενο από το πρώτο άλμπουμ όπου  κιθάρες και ερμηνείες εναλλάσσονται συνεχώς δημιουργώντας ένα μικρό ροκ ποίημα.

Το "Cold and Lonesome" κινείται σε πιο απλούς ρυθμούς και είναι σύνθεση του μπασίστα Harvey Dalton Arnold . Έπεται το "Holiday" μία σύνθεση του Billy Jones που ξεκινά με μία επική κιθαριστική εισαγωγή και ακολουθεί το "Hurry Sundown" από το ομότιτλο άλμπουμ σε ταξιδιάρικο ύφος.

Το  "Bring It Back Alive" κλείνει με το επικό "Green Grass and High Tides"σε μία κιθαριστική πανδαισία που το κατατάσσει στο πάνθεον των southern rock συνθέσεων όπου στις συναυλίες που έδιναν ο χρόνος παιξίματος διπλασιαζόταν.

Για την ιστορία το "Green Grass and High Tides" δεν έχει σχέση με την μαριχουάνα όπως πολλοί νόμισαν αλλά είχε ξεκινήσει ως μια τετράλεπτη μπαλάντα, και γράφτηκε σε μία παραλία ένα βράδυ από τον Hughie Thomasson φανταζόμενος ότι οι μουσικοί του, ήρωες Jimi Hendrix, Janis Joplin, Duane Allman και Jim Morrison σηκώθηκαν από τον τάφο για να παίξουν ένα προσωπικό σόου ενώ ο τίτλος του κομματιού δανείστηκε από ένα best album των Rolling Stones που κυκλοφόρησε το 1966 και είχε τον ίδιο τίτλο.

Σήμερα οι Outlaws συνεχίζουν να υφίστανται - μάλιστα το 2020 κυκλοφόρησαν νέο άλμπουμ με τίτλο "Dixie Highway" - τουλάχιστον σε συναυλιακό επίπεδο χαρίζοντας έστω και με άλλα μέλη, γνήσιο και ανόθευτο southern rock σε νέους και παλιούς οπαδούς.

Κλείνοντας σε μία παλιότερη συνέντευξή του ο μόνος εναπομείνας από το θρυλικό σχήμα, Henry Paul (καθώς και ο ντράμερ Monte Yoho) εξηγεί για έναν ακόμη λόγο που πέτυχαν οι Outlaws στα '70s:   

"Για να πραγματοποιηθούν τα όνειρα, θέλει σκληρή δουλειά και επιμονή. Οι Outlaws εμφανίστηκαν στην άνθηση που ακολούθησε με τους The Byrds, Buffalo Springfield και την έκρηξη του folk rock στην Αμερική. Ήμασταν στο σωστό μέρος τη σωστή στιγμή, στον απόηχο των Allman Brothers των Eagles και της αρχικής επιτυχίας των Poco".

Υ.Γ.: Το "Bring It Back Alive" επανεκδόθηκε με επιπλέον πληροφοριακό και φωτογραφικό υλικό από την Rock Candy Records το 2013.
Tέλος οι άλλοι δύο κιθαρίστες που συμπλήρωναν το αξέχαστο "The Florida Guitar Army" έφυγαν από την ζωή σχετικά νωρίς, ο Hughie Thomasson στις 9 Σεπτεμβρίου του 2007 και ο Billy Jones στις 7 Φεβρουαρίου του 1995.

 

Φώτης Μελέτης