Ken Tamplin: Άλμπουμ και ιστορίες μίας μοναδικής φωνής

 

Για τους λιγοστούς ντόπιους λάτρεις του χριστιανικού σκληρού μελωδικού ροκ από τα τέλη της δεκαετίας του 1980 και αρχές της δεκαετίας του '90, ο Ken Tamplin δεν χρειάζεται ιδιαίτερες συστάσεις.

Γεννημένος στις 11 Δεκεμβρίου του 1963 στην Marietta της Georgia, τα μουσικά χαρίσματα, του Tamplin άρχισαν να αναγνωρίζονται σε νεαρή ηλικία, καθώς εντάχθηκε σε μια σειρά από melodic hard rock γκρουπ όπως οι Joshua, oι Shout και Magdallan ενώ κυκλοφόρησε τις επόμενες δεκαετίες αρκετά ενδιαφέροντα σόλο άλμπουμ.

Με το πλούσιο φωνητικό του εύρος, του παρολίγον να τραγουδήσει για μεγάλα γκρουπ όπως οι Foreigner και οι Motley Crue μιας και όλοι αναγνώριζαν το αστείρευτο ερμηνευτικό του ταλέντο. Ταυτόχρονα έδειξε και τις παραγωγικές του ικανότητες, γεγονός που οδήγησε να δουλεύει σε πολυάριθμες ταινίες μεγάλου μήκους και τηλεοπτικά προγράμματα ενώ η συνεργασία του με τους Kiss στο "Carnival of Souls: The Final Sessions" (1997) δεν είχε την ανάλογη συνέχεια λόγω προστριβών με τον Gene Simmons.

Ο Ken Tamplin έχει κερδίσει 4 βραβεία GMA Dove (τα "Gospel Grammy") το 1994 για το ομότιτλο του, άλμπουμ και έλαβε συνολικά 12 υποψηφιότητες  ενώ για την ιστορία είναι ξάδελφος του Sammy Hagar.
Τα τελευταία χρόνια έχει ιδρύσει μία ακαδημία φωνητικών με τον τίτλο kentamplinvocalacademy.com όπου εκεί σπουδάζουν φωνητική, δεκάδες γνωστοί και άγνωστοι ερμηνευτές, αποκτώντας μέσω της χαρισματικής του διδασκαλίας, τις τεράστιες γνώσεις του Ken Tamplin.
Ρίξτε μία ματιά στο κανάλι του, στο youtube όπου θα ανακαλύψετε πραγματικά διαμάντια.

Επιπρόσθετα μία σημαντική στιγμή του Ken Tamplin ήταν το 2002 με την επιμέλεια ενός άλμπουμ με τον τίτλο "Make Me Your Voice" το οποίο αναφέρεται στην γενοκτονία των χριστιανών στο Σουδάν από μια μουσουλμανική εξτρεμιστική κυβέρνηση.

 

                                                           

                                           Η εποχή των Shout και των Magdallan

Το δισκογραφικό ξεκίνημα του Ken Tamplin ήταν με τους Joshua με το άλμπουμ "Surrender" (1986) στο οποίο κυρίως έπαιζε κιθάρα αλλά και ερμήνευε ορισμένες συνθέσεις του δίσκου ενώ τραγούδια όπως οι "Your Love is Gone" και "Hold On" φέρνουν τη δική του υπογραφή. Ο Tamplin από εκείνες τις μέρες θυμάται:

"Οι Joshua ήταν μία πρωτόγνωρη και χρήσιμη εμπειρία με πιο έντονη την ευρωπαική περιοδεία μιας, και την συμμετοχή μας στο Eindhoven Open Air Festival. Ήταν διασκεδαστικό να ζεις στο Ντίσελντορφ της Γερμανίας κάνοντας περιοδεία στην Ευρώπη. Μετά ήρθαν οι Shout που ήταν απλώς μια προέκταση όλου αυτού."

Οι Shout λοιπόν δημιουργήθηκαν το 1986 όταν ο τραγουδιστής - κιθαρίστας Ken Tamplin, και ο κιθαρίστας Chuck King, (Idle Cure), συναντήθηκαν μέσω μιας διαφήμισης σε μια αγγελία στο Λος Άντζελες. Με την ένταξη του μπασίστα Loren Robinson (επίσης Joshua) ολοκληρωθηκε σε πρώτη φάση η σύνθεση του συγκροτήματος ενώ αργότερα προστέθηκε ο ντράμερ Dennis Holt (AD) και ο Mark Hugonberger στα πλήκτρα.

Μετά την υποβολή ενός ντέμο, οι Shout υπέγραψαν συμφωνία με την Frontline Records το 1987 και ηχογράφησαν το πρώτο τους άλμπουμ που κυκλοφόρησε την ίδια χρονιά με τον τίτλο "It Won't Be Long" κάνοντας αίσθηση στον χώρο του AOR αλλά και του χριστιανικού ροκ.

Συνθέσεις που ξεχωρίζουν τα, "Never Stop", "Winners Or Losers" και "Showdown" δείχνοντας πόσο σπουδαίος ερμηνευτής είναι ο Ken Tamplin. Ο δίσκος έκανε μέτρια επιτυχία, αλλά οι Shout έκαναν περιοδεία σε όλες τις πολιτείες των ΗΠΑ ανεβάζοντας την φήμη τους.

Το 1989 ακολουθεί το δεύτερο άλμπουμ τους, με τίτλο "In Your Face" το οποίο πούλησε πάνω από 40.000 αντίτυπα μέσα στον πρώτο μήνα από την κυκλοφορία του και ήταν σαφώς καλύτερο από το ντεμπούτο τους. Το ομότιτλο κομμάτι "In Your Face" κέρδισε το βραβείο Dove για τραγούδι σκληρής μουσικής το 1990.  Το "In Your Face" είναι από τα πιο συναρπαστικά και υποτιμημένα άλμπουμ της ένδοξης χρονιάς του 1989 και αν κινείται στο ύφος της Αμερικάνικης εποχής των Whitesnake κυρίως του "Slip Of The Tongue".

Πράγματι, το "In Your Face" είναι ένα εξαιρετικό άλμπουμ με τα περισσότερα τραγούδια να έχουν φοβερά ρεφρέν, θαυμάσιες αρμονίες και εκπληκτικές κιθάρες με πιο χαρακτηριστικά τα, "Borderline" και "Give Me An Answer" ενώ τα "Faith, Hope, And Love" και "Ain’t Givin’ Up (The Pay The Bills Song)" κυριολεκτικά σε καθηλώνουν τόσο με τις μελωδικές τους δομές όσο και με την φωνή του Ken Tamplin.

Επίσης στις ηχογραφήσεις βοήθησαν μερικοί εξαιρετικοί session μουσικοί όπως οι, Lanny Cordola (Magdalen), Marty Friedman (Megadeth) και Michael Angelo (Nitro). Οι Shout δυστυχώς στην συνέχεια μπαίνουν στον πάγο αφού δεν έκαναν την εμπορική επιτυχία που αναζητούσε η εταιρία τους, ακολουθώντας το κάθε μέλος, τον δικό του δρόμο.

Το 1999 οι Shout επιστρέφουν με βασικό δίδυμο τους Ken Tamplin και Chuck King αλλά και τον μπασίστα Loren Robinson και κυκλοφορούν το "Shout Back" που είναι γενικά ένα μέτριο άλμπουμ χωρίς να έχει την φρεσκάδα των δυο πρώτων δίσκων. Περιέχει μία εξαιρετική διασκευή του "I Just Want To Celebrate" των Rare Earth και οι υπόλοιπες συνθέσεις κινούνται σε πιο rock στυλ. Το "Shout Back" επανακυκλοφόρησε το 2019 με την προσθήκη τριών bonus κομματιών.

Στη συνέχεια ο Ken Tamplin αφοσιώνεται στη σόλο καριέρα του, κάνοντας ένα μικρό διάλειμμα το 1992 όπου συμμετείχε στη νεοσύστατη χριστιανική ροκ μπάντα των Magdallan παρέα με τον κιθαρίστα Lanny Cordola στο πολύ καλό άλμπουμ "Big Bang". Ο συγκεκριμένος δίσκος έβγαλε το θαυμάσιο τραγούδι με τίτλο "Radio Bikini" (δεύτερα φωνητικά από τον James Christian), το υπέροχο "Love To The Rescue" και την καθηλωτική μπαλάντα "House Of Dreams".

Το "Radio Bikini" κατηγορήθηκε από τους κριτικούς ότι θύμιζε σύνθεση του Desmond Child , με τον Ken Tamplin να απαντά αρνητικά:

"Δεν νομίζω μιας και δεν υπήρξα ποτέ μεγάλος θαυμαστής του Desmond Child. Συμφωνώ ότι θυμίζει τα πρώτα τραγούδια των Bon Jovi. Όμως ο Desmond Child δεν θα διάλεγε ποτέ ένα θέμα για τις πυρηνικές δοκιμές στα νησιά Μπικίνι στη Μικρονησία πριν από τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο ως θέμα για τη σύνθεση τραγουδιού".

 

                                         Τρία εξαιρετικά σόλο άλμπουμ

Η σόλο πορεία του σπουδαίου τραγουδιστή ξεκινά ουσιαστικά την δεκαετία του '90 με τρεις αξιόλογους δίσκους, τους:
"An Axe To Grind" (1990), "Soul Survivor" (1991) και το ομότιτλο "Tamplin" (1993).

Έπονται τα επόμενα χρόνια τα αξιοπρεπή, "In The Witness Box" (1995),  "We The People" (1996), "Weird Odds And Ends" (1996),  "The Colors Of Christmas" (1997),  "When Dinosaurs Ruled the World" (1998),  "Where Love Is" (1999) και "Brave Days Of Old" (1999) ενώ στην συνέχεια περιορίσθηκε με τα "Wake The Nations" (2003) και "Then Sings My Soul" (2012) αφού μετά ο Αμερικανός ερμηνευτής ασχολήθηκε αποκλειστικά με την δική του ακαδημία φωνητικής.

Το Rocktime.gr τιμώντας την δουλειά και το ερμηνευτικό έργο, του Ken Tamplin επιλέγει τρία σόλο άλμπουμ με καθαρά προσωπικά κριτήρια που μας ενθουσίασαν ιδιαίτερα.

 

                                Tamplin And Friends: "An Axe To Grind" (1990)

Πριν ξεσπάσει η καταιγίδα της grunge, ο πολυτάλαντος τραγουδιστής και κιθαρίστας κυκλοφόρησε μαζί με σημαντικούς μουσικούς έναν υπέροχο μελωδικό hard rock δίσκο. Στο "An Axe To Grind" συμμετέχουν στο μπάσο ο Chuck Wright (Giuffria, Quiet Riot, House of Lords), στα τύμπανα ο Ken Mary (ΤΚΟ, Fifth Angel, Alice Cooper, House of Lords) και o Joseph Galletta (Shout).
Στην κιθάρα εκτός από τον Scott Van Zen συναντάμε τον Joey Tafolla (Jag Panzer) στο θαυμάσιο "Take 'Em Back" αλλά και τον παλιό του, συνεργάτη Lanny L. Cordola από τους Magdallan. Οι συνθέσεις που ξεχωρίζουν είναι το φανταστικό και κλασσικό "Livin' For My Lord" με τον  Mark St. John (Kiss, White Tiger) στην κιθάρα, το ξεσηκωτικό "Holdin' On" με τον Ken Tamplin να κάνει επίδειξη φωνητικών αλλά και κιθαριστικής απόδοσης καθώς και το ΑΟR-ιδικο "Never Give Up" (θυμίζει Foreigner).
H σύνθεση "Goin' Home" ξεκινά εκρηκτικά και στην συνέχεια μετατρέπεται σε έναν εξαίσιο blues rock λυγμό ενώ στο "Straight Between The Eyes", ο Ken Tamplin απλά μεγαλουργεί. Έκπληξη αποτελεί η διασκευή στο jazz "All The Things You Are" (Hammerstein-Kern) που ακούγεται ολίγον εκτός κλίματος του άλμπουμ. 

Παρά το εξαιρετικό αποτέλεσμα η δισκογραφική του εταιρία δεν τον υποστήριξε όπως έπρεπε μιας και άρχιζε η εποχή παρακμής για τον ήχο που υπηρετούσε ο Tamplin στην οποία έπεσε και ο ίδιος θύμα:

"Τα περισσότερα  μεγάλα ροκ συγκροτήματα της δεκαετίας του '80/90 όταν ήρθε η πτώση για το melodic hard rock μετακόμισαν στο Nash Nashville και άρχισα να παίζουν country" αναφέρει ο Ken εξηγώντας ότι πολοί μουσικοί για να επιβιώσουν άλλαξαν πορεία ενώ ο ίδιος πιστός στο melodic hard rock έβλεπε ότι η κατασταση ήταν αρνητική για την σόλο καριέρα του".

 

                                          Τamplin: "Tamplin" (1993)

Eπιθετικό hard rock, με αριστοτεχνικά κιθαριστικά ξεσπάσματα και φυσικά, δυναμικές ερμηνείες από τον Ken Tamplin βασισμένη πάνω σε με μία εξαιρετική παραγωγή το οποίο άλμπουμ δικαίως βραβεύθηκε.

O κιθαρίστας Scott Van Zen (Brian Howe) αποδεικνύεται πολύτιμος συνεργάτης ενώ οι μελωδικές γραμμές μπορεί να έχουν περάσει σε δεύτερη μοίρα αλλά ήταν η εποχή που κυριαρχούσε το grunge και οι Nirvana, οπότε έπρεπε ο Tamplin να προσαρμοσθεί στα νέα μουσικά δεδομένα δίνοντας βάρος στις κιθάρες. Μάλιστα σε σχετική ερώτηση δημοσιογράφου για τα "ποια ήταν τα κορυφαία και τα χαμηλά σημεία της καριέρας του;" αποκαλύπτει πως:

"Τα χαμηλά σημεία για μένα ήταν η ημέρα που πέθανε το εμπορικό hard rock. Ήταν την περίοδο που κυριαρχούσαν οι Nirvana. Φαινόταν ότι αυτό για το οποίο είχα δουλέψει όλη μου τη ζωή, να έρχεται κάποιος και να μου τραβά το χαλί ξαφνικά κάτω από τα πόδια μου. Ήταν επίσης η αιτία που με ώθησε να παράγω μουσική για ταινίες και σε τηλεοπτικές σειρές, επομένως ήταν ένα δίκοπο μαχαίρι. Παρόλα αυτά παραμένω ευγνώμων για ότι συνέβη τότε".

Ερχόμενοι στο άλμπουμ εντοπίζουμε πως σε πολλά σημεία αγγίζει τον ήχο των Van Halen με εκπληκτικά σόλα ενώ οι ορμητικοί ρυθμοί έχουν την τιμητική τους. Παράλληλα τα μελωδικά πιασάρικα ρεφρέν ταιριάζουν άψογα στο ύφος του Ken Tamplin ενώ συνθέσεις που ξεχωρίζουν το, "Dancing On A Volcano" που κινείται σε Deep Purple ρυθμούς, το "Testify" (κάτι  μεταξύ Winger και Warrant), το καταιγιστικό "Mystery Train" αλλά και το heavy, "In the Lap of Legends".

Τέλος το αργόσυρτο και αριστουργηματικό "Don't Let The Sky Fall On Me" είναι από τις αγαπημένες συνθέσεις του Ken Tamplin ενώ το "Get Out Of My Sun" έχει το πιο φωνακλάδικο ρεφρέν του άλμπουμ.

 

                          Tamplin And Friends: "Wake The Nations" (2003)

Εδώ έχουμε μία all star band από τρομερούς κιθαρίστες που προσφέρουν το ταλέντο τους σε αυτόν τον δίσκο όπως οι:
Marty Friedman, Doug Aldridge, Reb Beach, Kee Marcello, Ritchie Kotzen, Jeff Watson, Stevie Salas και τον μακροχρόνιο συνεργάτης του Ken, τον Scott Van Zen.
Σημαντικός βοηθός για όλο αυτό το μεγάλο κάλεσμα ήταν ο κιθαρίστας Howie Simon που έπεισε αρκετούς να συμμετέχουν στο "Wake The Nations" ενώ έπεισε και τον Jeff Scott Soto να τραγουδήσει το απίθανο και συνάμα μνημειώδες "The Story Of Love" μαζί με τον Philip Bardowell (Unruly Child, Criss, Magdalen).

Καταιγιστικό, το ομότιλο κομμάτι ενώ το αργόσυρτο blues "God In Heaven" με την μπητλική μελωδία περιέχει ένα πανέμορφο κιθαριστικό σόλο. Στο "Falling Houses" φαίνεται το σπουδαίο κιθαριστικό ταλέντο του Howie Simon που συνδυάζεται εξαίσια με την φωνή του Ken Tamplin και στιχουργικά αναφέρεται σε ένα δυάρεστο κοινωνικό φαινόμενο που αφορά τις διαλυμένες οικογένειες. Στο δίσκο υπάρχουν και μερικά χιουμοριστικά τραγούδια όπως το "Cell Phone Freaks" με τον Richie Kotzen να βάζει την δική του σφραγίδα όπως και στο "Seven Eleven People" με το κιθαριστικό δίδυμο Marty Friedman και Reb Beach να κάνει τα δικά του "τρελλά".

To χίπικο "Come Together" αναδεικνύεται ως σύνθεση, λόγω του εκρηκτικού κιθαριστικό σόλο του Doug Aldridge όπως και το "We've Jihad Enough" στο οποίο Scott Van Zen και Ken Tamplin ζωγραφίζουν με τη απόδοσή τους. Γενικά το "Wake The Nations" περιέχει τρία-τέσσερα καταπληκτικά τραγούδια και στέκεται αντάξιο της διαδρομής του μεγάλου Αμερικανού εμηνευτή.

Ως επίλογο θα μεταφέρουμε ατάκα πολλών συνεργατών του Ken Tamplin οι οποίοι είπαν...

"Είναι ο σεισμός μουσικής!"
 

                                                  Ναρκωτικά και Χριστός

Η σχέση του Ken Tamplin με τον Χριστό κατά δική του, ομολογία λειτούργησε όχι μόνο θεραπευτικά αλλά και σωτήρια για την ίδια του την ζωή. Τα ναρκωτικά παρολίγον να του στερήσουν τα πάντα και όπως ο ίδιος εξομολογείται, την πορεία του προς τον όλεθρο σταμάτησε ένα θαύμα.
Για να δούμε παρακάτω πως περιγράφει ο Αμερικανός ερμηνευτής αυτήν την εμπειρία του.
"Κάπνισα το πρώτο μου τσιγάρο στα έξι μου και έκανα την πρώτη μου σειρά κοκαΐνης στα εννιά μου", λέει ο Ken Tamplin. "Μεγάλωσα σε ένα κυρίως χριστιανικό σπίτι και ο πατέρας μου ήταν ευκατάστατος, αλλά η επίβλεψη των γονέων ήταν ελάχιστη και μας επέτρεψαν να κάνουμε τις τρέλλες μας".

Ο μικρός τότε Ken Tamplin είχε μεγάλη αδυναμία στην μητέρα του την οποία την χαρακτήριζε  "πολεμιστή προσευχής" ενώ ο πατέρας του απουσίαζε σε μεγάλο βαθμό, επιδιώκοντας την οικονομική επιτυχία στον επιχειρηματικό κόσμο. 

Ο Τamplin βρήκε πρόσβαση στα ναρκωτικά μέσω του μεγαλύτερου αδελφού του, που έκανε τον έμπορο ναρκωτικών στην Κομητεία Όραντζ της Καλιφόρνια, και βρέθηκε αρκετές φορές στη φυλακή λόγω των παράνομων  δραστηριοτήτων του.
"Θα αναλάμβανα την επιχείρησή του, όταν ήταν στη φυλακή", λέει ο Τamplin. Η εμπλοκή του στο εμπόριο ναρκωτικών κλιμακώθηκε μεταξύ των ηλικιών 9 και 12 ετών κατά τη διάρκεια των "εξαφανίσεων" του μεγαλύτερου αδελφού του από το σπίτι.

Ο Tamplin θυμάται όταν τα ναρκωτικά του έσχισαν αμέσως το στομάχι του, καταστρέφοντας τη σπλήνα και μέρος του παχέος εντέρου του ενώ το είχε σκάσει από το σπίτι.
"Με μετέφεραν εσπευσμένα στο νοσοκομείο και περίμεναν να πεθάνω", θυμάται. "Η περιτονίτιδα και η λοίμωξη από σταφυλόκοκκο και οι γιατροί δεν έδιναν ελπίδες για να ζήσω", λέει ο Τamplin. Όταν η μητέρα του πήγε σπίτι από το νοσοκομείο, μη γνωρίζοντας αν ο γιος της θα πέθαινε, άνοιξε τις σελίδες της Βίβλου και τα μάτια της έπεσαν αμέσως σε έναν στίχο που έλεγε: "Ο γιος σου ζει".

Στη συνέχεια η μητέρα μου πήρε τη Βίβλο της, και έτρεξε στο νοσοκομείο και έδειξε τον συγκεκριμένο στίχο στους γιατρούς.
Παρά τις ελπίδες της, οι γιατροί την ενημέρωσαν ότι η μόλυνση από σταφυλόκοκκο είχε εξαπλωθεί και θα έπρεπε να αφήσουν την πληγή εντελώς ανοιχτή νιώθοντας "αφόρητους πόνους", προσθέτει ο Τamplin.

Τότε άρχισε το παιχνίδι αναμονής καθώς ο Tamplin προσπαθούσε να "διαπραγματευτεί" με τον Θεό.

"Είπα: Αν με σώσεις, ορκίζομαι ότι δεν θα ξαναπάρω άλλα ναρκωτικά και φάρμακα όσο ζω".
"Πέρασαν αρκετές μέρες και οι γιατροί αναρωτήθηκαν γιατί δεν είχα πεθάνει ακόμα", λέει ο Tamplin.
Στη συνέχεια πήραν άλλο ένα δείγμα αίματος και βρήκαν ότι η μόλυνση από σταφυλόκοκκο είχε πέσει τόσο χαμηλά που φαινόταν ότι θα αναρρώσω. Υποτίθεται ότι θα ήμουν στο νοσοκομείο τρεις μήνες και βγήκα σε έξι εβδομάδες». Ενώ οι γιατροί τον είχαν προετοιμάσει για πιθανή χρήση σάκου κολοστομίας για όλη τη ζωή, συνέβη κάτι απροσδόκητο.
"Το παχύ έντερο συγχωνεύθηκε ως εκ θαύματος επανήλθε!"

Φεύγοντας  από το νοσοκομείο, ο Tamplin ξαναβρέθηκε με τον παλιό φιλικό του κύκλο, που αμέσως άρχισαν να τον δελεάζουν ξανά με ναρκωτικά. "Ξαναέμπλεξα με τα ναρκωτικά πολύ χειρότερα από πριν", λέει, ξεχνώντας τη συμφωνία του με τον Θεό. "Έκανα κοκαίνη και κάπνιζα ηρωίνη. Έκανα υπερβολική δόση τρεις φορές". "Οι γονείς μου, αηδίασαν τόσο πολύ", θυμάται. και αποφάσισαν να με στείλουν σε ένα ίδρυμα απεξάρτησης από ναρκωτικά που λειτουργεί από το Melodyland Christian Center. "Θυμάμαι ότι έψαχνα τα πιο κακά παιδιά την πρώτη μέρα σε αυτό το ίδρυμα και τα βρήκα", λέει ο Τamplin.
Μάλιστα κάλεσα έναν φίλο μου που κάναμε παλιά χρήση στο τηλέφωνο για να φέρει ναρκωτικά και μπύρα στους τρεις νέους μου φίλους.

Ο Τamplin δεν συνειδητοποίησε ότι δύο από τους νέους του φίλους ήταν επίσης παιδιά ιεροκήρυκα. "Φτάσαμε ψηλά και γύρισαν πίσω και με άρχισαν", λέει. Οι υπεύθυνοι του Melodyland Christian Center  αποφάσισαν να κάνουν κάτι ώστε να ταρακουνήσουν τον Τamplin αποδοκιμάζοντας τον, δημόσια μπροστά στους άλλους νέους και στέλνοντάς τον στο σπίτι.
Ταπεινωμένος και εξαγριωμένος ο Tamplin, ορκίστηκε να μην πατήσει ποτέ το πόδι του σε καμία δραστηριότητα του Melodyland Christian Center.

Πίσω στο σπίτι, τα πράγματα πήγαιναν από το κακό στο χειρότερο, καθώς ο πατέρας του Τamplin χώρισε τη μητέρα του και παντρεύτηκε τη γραμματέα του. "Αρχίσαμε να βγαίνουμε εκτός ελέγχου οικονομικά", λέει ο Tamplin. Η οικογένεια άλλαξε άρδην ζωή αφού ενώ ζούσαμε σε μια πολύ εύπορη περιοχή κοντά σε ένα εξοχικό κλαμπ καταλήξαμε να μένουμε σε ξενοδοχεία και μοτέλ.

"Η μητέρα μου έβαλε για ενέχυρο, έπιπλα, το πιάνο και την τηλεόραση», η οποία είχε να δουλέψει 22 χρόνια  δηλαδή από την μέρα του γάμου της. Την ίδια στιγμή, η αδερφή του Τamplin έφυγε από το σπίτι και ο μεγαλύτερος αδερφός του ήταν στη φυλακή. "Ήμουν μόνο εγώ, η μαμά μου και ο μικρός μου αδερφός".

 

Εν τω μεταξύ, ο Tamplin δεν έβαλε μυαλό και συνέχισε την περιπετειά του με τα ναρκωτικά αφού τσακώθηκε με έναν έμπορο κοκαΐνης επειδή είχε δημιουργήσει ένα χρέος 5.000 δολαρίων. "Είχα προμηθεύσει κοκαΐνη σε ένα σωρό άλλα άτομα τα οποία δεν με είχαν πληρώσει", λέει ο Τamplin ενώ ο έμπορος ναρκωτικών πίεσε το Τamplin για αποπληρωμή με έναν σκληρό τρόπο.

"Με κυνήγησε σε ένα δρομάκι με μια μοτοσικλέτα μέχρι εκεί που έμενα και έριξε την μπροστινή πόρτα και στην πραγματικότητα μπήκε μέσα στο σπίτι". Έκλεισε την πίσω πόρτα και πάνω από έναν φράχτη για να μην τον πιάσει.
Περίπου μια εβδομάδα αργότερα, η μητέρα του Τamplin ήρθε σε αυτόν με ένα εγκάρδιο αίτημα. 

"Θα πας στην εκκλησία μαζί μου;" ρώτησε. 

«Δεν μπορώ να πάω μόνη μου - χρειάζομαι την βοήθεια σου", είπε.

"Πού πηγαίνεις?" ρώτησε ο Tamplin...

"Στο Melodyland Christian Center», είπε.

"Οχι!" απάντησε. "Δεν θα πάω στη Melodyland".

"Είναι το μόνο μέρος που νιώθω άνετα", είπε η μητέρα του. "Σε παρακαλώ, σε ικετεύω."

Απρόθυμα, ο Τamplin ενέδωσε. "Εντάξει, θα καθίσουμε στο πίσω μέρος στην πιο μακρινή πλευρά".

Εκείνη την περίοδο στο Melodyland Christian Centre, ήταν επικεφαλής  ένας χαρισματικός πάστορας, ο Ralph Wilkerson.
Καθώς ο Τamplin και η μητέρα του κάθονταν στις θέσεις τους, στο στρογγυλό αμφιθέατρο, κοιτάζοντας τη σκηνή στο κέντρο, και οι δύο εξεπλάγησαν, όταν ο  ξεκίνησε Ralph Wilkerson το κήρυγμά του.
"Υπάρχει ένας νεαρός άνδρας εκεί έξω που είναι 14, αλλά φαίνεται 25 ετών", είπε ο Wilkerson.

"Κοίταξα τη μαμά και είχα τρελλαθεί", παραδέχεται ο Τamplin, νομίζοντας ότι ήταν προσχεδιασμένο.

"Ο Θεός θέλει να πάρετε μια απόφαση σήμερα", είπε ο Wilkerson. "Σήμερα είναι αυτή η μέρα", και πρόσθεσε
"Φοβάμαι ότι αν δεν πάρεις μια απόφαση σήμερα, δεν θα ζήσεις πολύ περισσότερο". 

Ο Ken Tamplin άρχισε να ζαλίζεται και να ανακατεύεται το στομάχι του, καθώς σκεφτόταν ότι ο Wilkerson μάλλον είχε δίκιο.

"Χρωστάς χρήματα σε κάποιον", συνέχισε ο Wilkerson. "Θέλω να πω ότι είναι 5.000 δολάρια".

"Σκέφτηκα, Θεέ μου! Η μαμά δεν ήξερε για αυτό."

Καθώς περνούσαν τα δευτερόλεπτα και κανείς δεν σηκώθηκε να πάει μπροστά, η χορωδία άρχισε να τραγουδάει.

Τότε ο Ken Tamplin ένιωσε μια ισχυρή δύναμη να τον σηκώνει.
"Ήταν κυριολεκτικά σαν κάποιος να με έδιωξε από τη θέση μου και να με έσπρωξε στον διάδρομο σαν σκύλος", θυμάται. Μετά από μερικά λεπτά ο Wilkerson βλέπει τον Tamplin να έρχεται προς τη σκηνή.

"Αυτος ΕΙΝΑΙ!" φώναξε ο  Wilkerson.

"Αυτός είναι ο νεαρός που είδα".
Όταν ο  πλησίασε, ο Ken Tamplin, τον άρπαξε ο πάστορας και τον ανέβασε δίπλα στο βάθρο και μετά ούρλιαξε: 

"Γονάτισε και προσευχήσου!"

Τις επόμενες στιγμές, ο  Ken Tamplin ένιωσε κάτι που δεν το είχε ξαναζήσει αναφέροντας.
"Δεν είχε ποτέ σκοτωθεί στο πνεύμα και δεν ήξερα καν τι ήταν αλλά έπεσα προς τα πίσω σαν κάποιος να πήρε βαρύ ζεστό νερό στον κουβά και να τον έριξε στο σώμα μου. Δεν μπορούσα να κουνηθώ - έμεινα έκπληκτος. Ένιωσα την παρουσία του Θεού. Ένιωσα θεραπεία και δύναμη. Ήταν σαν να βαφτίζεσαι αλλά χωρίς να είσαι υγρός όταν σηκώνεσαι".

Μετά από αυτήν την εμπειρία που άλλαξε τη ζωή του, ο Τamplin, αυτός και η μητέρα του επέστρεψαν σε ένα δωμάτιο μοτέλ όπου αντιμετώπισαν κάποιες σκληρές πραγματικότητες.
"Ήμασταν χωρίς χρήματα και εντελώς άποροι", λέει. Έμεναν σε ένα μοτέλ μολυσμένο από κατσαρίδες που μύριζε σαν σπρέι για ζωύφια και η μητέρα μου είχε μόνο 5 δολλάρια στο όνομά της, ένα αυτοκίνητο AMC Gremlin χωρίς αέριο και ένα βαζάκι με φυστικοβούτυρο".

 Τότε η μητέρα του συλλογίστικε το αδιανόητο. 

"Να πάρουμε ένα μεγάλο μπουκάλι valium και να αυτοκτονήσουμε μαζί", λέει ο Τamplin, με τη φωνή του να σπάει από συγκίνηση. 

"Προσευχήθηκε – δεν ήξερε πλέον τι άλλο να κάνει.

"Υπήρχε μια μικρή ασπρόμαυρη τηλεόραση με μια κεραία για κρεμάστρα στο δωμάτιο και υπήρχε ένα τηλεοπτικό πρόγραμμα που ονομαζόταν Operation Blessing που ήταν μια εκπομπή του Pat Robertson με τον παρουσιαστή να λέει: "Υπάρχει μια οικογένεια στο Γουίτιερ της Καλιφόρνια και σκέφτετε να αυτοκτονήσει. Μην το κάνετε. Καλέστε τον αριθμό που εμφανίζεται στην οθόνη και θα λάβετε βοήθεια".

 "Καλέσαμε τον αριθμό στην οθόνη και λάβαμε 25 δολλάρια από τον "Στρατό της Σωτηρίας", και παράλληλα ένας πάστορας πέρασε και μας έδωσε ένα κουπόνι φαγητού για 25 δολλάρια», θυμάται ο Τamplin.
"Μετά από όλα αυτά και αφού ξεπεράσανε όλες τις αρνητικές σκέψεις έπιασα δουλειά μετά το σχολείο πουλώντας χαλιά από πόρτα σε πόρτα και η μητέρα μου δούλευε όππου έβρισκε."

Η περιουσία μας, άρχισε σιγά σιγά να βελτιώνεται αποκτώντας ένα μικρό διαμέρισμα, λέει ο Τamplin.
"Απλώς μεγαλώσαμε από αυτό και ο Θεός άρχισε να ανοίγει πόρτες στη ζωή μου", λέει. "Συνειδητοποίησα ότι η ζωή είναι αυτό που την κάνεις εν Χριστώ". Ένα από τα απρόβλεπτα οφέλη του νομαδικού τρόπου ζωής τους ήταν ότι ο Tamplin έχασε την επαφή με μερικούς από τους  δήθεν φίλους του που πουλούσαν ναρκωτικά.
"Επειδή μετακομίσαμε τόσο πολύ, έχασα την επαφή με τους ανθρώπους οπότε ο έμπορος ναρκωτικών δεν είχε τρόπο να με βρει'. και κάπου εκεί τελειώσαν τα βάσανα του και ξεκίνησε το ταξίδι του στην μουσική..."

Και όπως λέει ο Tamplin:
"Είναι θαυματουργό αυτό που μου συνέβη. Το αποδίδω στις προσευχές της μητέρας μου, η οποία από τις πάμπολλες γονυκλισίες απέκτησε γόνατα καμήλας.

Φώτης Μελέτης