Chris de Burgh: "Man on the Line"

 

Γεννημένος στις 15 Οκτωβρίου του 1948 στο Venado Tuerto της Αργεντινής με Βρετανό διπλωμάτη πατέρα και Ιρλανδή μητέρα, κόρη υψηλόβαθμου στρατιωτικού o Chris de Burgh πέρασε τα παιδικά του χρόνια και την εφηβεία γυρίζοντας σε χώρες όπως η Μάλτα, Ζαΐρ και Νιγηρία.

Πήρε το πατρικό όνομα της μητέρας του, "de Burgh", ως καλλιτεχνικό όνομα όταν άρχισε να παίζει επαγγελματικά, ενώ το νόμιμο επίθετό του παραμένει Davison.

Οι Davisons τελικά εγκαταστάθηκαν στο Bargy Castle, στην κομητεία Wexford, στην Ιρλανδία, το οποίο ήταν κάπως ερειπωμένο εκείνη την εποχή. Ήταν ένα κάστρο του 12ου αιώνα που αγόρασε ο Eric de Burgh τη δεκαετία του 1960 που το μετέτρεψε σε ξενοδοχείο και ο νεαρός τότε Chris τραγουδούσε για τους επισκέπτες εκεί.

Η δισκογραφική του, πορεία ξεκινά το 1974 με το αξιόλογο άλμπουμ "Far Beyond These Castle Walls" και το 1975 ακολουθεί το αρκετά καλό "Spanish Train and Other Stories" δημιουργώντας αίσθηση στο ροκ κοινό αποκτώντας έναν δυναμικό πυρήνα οπαδών ενώ η περιοδεία που εκανε εκείνη την χρονιά με τους Supertramp τον ανέδειξε σε πιο ευρύ κοινό. 

Ακολουθούν τα άλμπουμ "At the End of a Perfect Day" (1977) και "Eastern Wind" (1980) σε ένα folk, rock μπαλαντοειδές ύφος, τα οποία κυκλοφόρησαν σε μία δύσκολη περίοδο που κυριαρχούσε το punk και το new wave.

To 1982 κυκλοφορεί το πλατινένιο άλμπουμ "The Getaway" και η σύνθεση "Don't Pay the Ferryman" γίνεται παγκόσμια επιτυχία και εκτοξεύει την δημοτικότητα του.
 

                                               
                                                  "Man on the Line"

Με παρακαταθήκη την επιτυχία του "The Getaway", η δισκογραφική του, εταιρία τον πίεζε για ένα πιο εμπορικό δίσκο ώστε να συνεχιστεί η επιτυχία και εν μέρει το κατάφερε.

Το 1984 ο Chris de Burgh κυκλοφορεί το έβδομο στούντιο δίσκο του, με τίτλο "Man on the Line", πετυχαίνοντας τον στόχο της εμπορικής αποδοχής μιας και στον άλμπουμ, παντρεύονται οι rock, aor pop ήχοι βασιζόμενοι στην παθιασμένη και δυναμική ερμηνεία του Ιρλανδού καλλιτέχνη. Στον δίσκο συμμετέχουν αξιόλογοι μουσικοί όπως στην κιθάρα παίζει ο γνωστός session κιθαρίστας Phil Palmer (Eric Clapton, Dire Straits, David Essex) και στο μπάσο είναι ο John Giblin (Peter Gabriel, Phil Collins, Fish, Kate Bush).

Επιπρόσθετα στα κίμπορντς και τις ενορχηστρώσεις έχει αναλάβει ο πολύπειρος παραγωγός και συνθέτης Rupert Hine (Rush,Tina Turner, Saga, Τhe Fixx, Stevie Nicks), ο οποίος είναι και ο παραγωγός του "Man On The Line".

Το άλμπουμ ξεκινά με ένα από τα καλύτερα τραγούδια του δίσκου το "The Ecstasy of Flight (I Love the Night)" όπου η ενορχήστρωση του Rupert Hine είναι εκπληκτική όπως και οι εναλλαγές του ρυθμού. Το μεγάλο ατού του τραγουδιού είναι το μελωδικό και πιασάρικο ρεφρέν της εν λόγω σύνθεσης.

Έπεται το συγκινητικό "Sight and Touch" με τις μεσαιωνικές μελωδικές επιρροές όπου το φλάουτο μαζί με το τσέμπαλο ταιριάζουν πολύ με τους στίχους. Το τραγούδι αφηγείται μια φανταστική ιστορία μιας μεταπολεμικής απαγορευμένης αγάπης.

"Sweet love and devotion, with sight and touch,

Real love and emotion, with sight and touch,
Sweet love and devotion, in such a modern world;

We're never going to be lonely, with sight and touch,
We're never going to be lonely, with sight and touch,
We're never going to be lonely in such a modern world"

 

Ακολουθεί το "Taking it to the Top" στο γνώριμο ποπ-ροκ ύφος του Chris de Burgh με όμορφο ρεφρέν αν και το ανούσιο σόλο στα πλήκτρα "χαλάει" κάπως το κομμάτι. Η ρομαντική μπαλάντα "The Head and the Heart" είναι ένα υπέροχο ερωτικό τραγούδι που παρουσιάζεται με έναν τρυφερό - παραμυθένιο τρόπο από τον Ιρλανδό τραβαδούρο. Η συμμετοχή του ποπ σταρ εκείνης της περίοδου Howard Jones στα πλήκτρα αποτελεί απρόσμενη έκπληξη.

Στο "The Sound of a Gun" συναντάμε στα δεύτερα φωνητικά την Tina Turner. Πιθανόν η συνεργασία προέκυψε, επειδή ο Rupert Hine δημιουργούσε αυτό το άλμπουμ την ίδια περίοδο, καθώς και μερικά τραγούδια για το άλμπουμ της Τιna με τίτλο "Private Dancer". Το "Sound of a Gun" πραγματεύεται την άποψη ενός αμάχου που ζει σε μια κατεστραμμένη από τον πόλεμο χώρα, και περιγράφει με έναν ποιητικό τρόπο όλη αυτήν την τραγωδία.

"Calling out the warnings on the telephone,
"You're in the line of fire, wish there was another way!
Line of fire - anything goes, "
And who is the winner, and what will the minister say,
At the end of the day? Never, never, never, never!

Hush child go to sleep, it's only the sound of a gun,
Hush child go to sleep, it's only the sound of a gun;

This is bella soma, this is bella soma
Mother, mother, mother"

 

To "High on Emotion" είναι ένα από τα πιο κλασσικά '80s κομμάτια με ρεφρέν που σου κολλάει στο μυαλό, συνοδευόμενο από ένα υπέροχο μελωδικό μοτίβο. Oι στίχοι έχουν αναφορά  σε ένα ταξίδι αυτο-ανακάλυψης, προτρέποντάς τους ανθρώπους να συνδεθούν με τα πιο εσωτερικά συναισθήματά τους υπενθυμίζοντάς μας ότι οι αδυναμίες μας, μπορεί να είναι και πηγή δύναμης.

Το μπαλαντοειδές "Much More Than This" αναδεικνύει την ερμηνευτική εκφραστικότητα του Chris de Burgh ενώ το ομότιτλο "Man on the Line" κινείται σε βήματα των "The Ecstasy of Flight (I Love the Night)" και "High on Emotion" με εμπνευσμένο κουπλέ, απίθανη γέφυρα και ρεφρέν. Τα σαγηνευτικά πλήκτρα της σύνθεσης δημιουργούν μία χορευτική ποπ-ροκ διάθεση.

Λίγο πριν το τέλος υπάρχει το μελαγχολικό "Moonlight and Vodka" που ρίχνει τους αισιόδοξους ρυθμούς με τον Chris de Burgh να σε "λιώνει" τραγουδώντας:
"Moonlight and vodka, takes me away, Midnight in Moscow is sunshine in L.A.Yes, in the good old U.S.A."

Ο επίλογος γράφεται με ακόμη μία όμορφη μπαλάντα "Transmission Ends", η οποία στην μέση του κομματιού ο Chris de Burgh κάνει ένα τρομερό ερμηνευτικό ξέσπασμα κλείνοντας γαλήνια στην συνέχεια το συγκεκριμένο τραγούδι.

Το άλμπουμ έκανε τεράστια επιτυχία σε Γερμανία, Ελβετία και Αυστρία, Νορβηγία αλλά και στο Ηνωμένο Βασίλειο φτάνοντας στο νο 11 ενώ στις ΗΠΑ έφτασε μέχρι το νο 44 και η τουρνέ που ακολούθησε ήταν στις περισσότερες ευρωπαικές χώρες sold out.

Την επόμενη χρονια κυκλοφορεί το άλμπουμ "Ιnto the Light" που περιέχει την μεγαλύτερη επιτυχία του, με τίτλο "The Lady in Red" και κάπου εκεί κλείνει ένας κύκλος δημιουργίας και τεράστιας επιτυχία για τον Chris de Burgh.....

 

Φώτης Μελέτης